ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΤΣΙΓΑΡΟ λένε τον εχθρό που τρώει την καρδιά σου/ σταμάτησέ το, φίλε μου, για να βρεις την υγειά σου!'. Από τη μαντιναδολόγο μας, τη Νεκταρία Θεοδωρογλάκη, η παραπάνω μαντινάδα. Παγκόσμια Ημέρα κατά του καπνίσματος σήμερα. Ας κάμουν από σήμερα την αρχή να κόψουν το τσιγάρο οι καπνιστές. Η αρχή είναι το ήμισυ το παντός!

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΝΩΡΙΣ νωρίς, πριν ακόμα μπει ούτε καν ανεπίσημα, το καλοκαίρι, βρέθηκε εφέτος 'από φλόγες η Κρήτη ζωσμένη'. Ούτε λίγο ούτε πολύ δεκαέξι (16) ήταν οι πυρκαγιές που έπληξαν πριν από δύο μέρες, με τη βοήθεια των νοτιάδων, το νησί μας. Λόγος για εμπρησμούς και υποσχέσεις για τιμωρία των ενόχων. Λόγος και για αποζημιώσεις στους πληγέντες ιδιαίτερα στο Βαμβακόπουλο. Ιδωμεν...

ΕΙΝΑΙ πράγματι συγκλονιστικές οι εικόνες απ’ το πέρασμα της πύρινης λαίλαπας στο Βαμβακόπουλο. Πόνος ψυχής τα αποκάουδα σπιτιών και επιχειρήσεων. Πόνος ψυχής τα καμένα κλαδιά των δέντρων που ζητούν απαντήσεις απ’ τον ουρανό, αφού έχουν απογοητευτεί από την επίσημη Πολιτεία!

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟΣ ο ρόλος της Ομάδας Εθελοντών Εκτάκτων Αναγκών Αποκορώνου στο να μην καεί κανένα σπίτι στα Μεγάλα Χωράφια. Το καλό και να λέγεται και να προβάλλεται. Είναι παρήγορο ότι πυκνώνουν τελευταία οι γραμμές του εθελοντισμού.

ΚΑΛΕΣ ΟΙ περιφερειακές συσκέψεις, όπως αυτή που έγινε χθες στο Κολυμπάρι, και μάλιστα υπό την προεδρία των αρμόδιων υπουργών για την ασφάλεια και τη δασοπυρόσβεση δεν λέω. Αναμένεται η ανταπόκριση του κρατικού μηχανισμού στην πράξη. Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο.

ΚΑΙ ΣΤΑ προγράμματα απασχόλησης των ανέργων 'έριξαν' την Κρήτη, καταγγέλλει ο περιφερειάρχης του νησιού Σταύρος Αρναουτάκης. Δεν έχουμε βλέπετε, μπάρμπα στην Κορώνη...

ΑΝΟΙΓΩ παρένθεση. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας γενικός διοικητής του Μωριά ήταν ο πασάς της Τριπολιτσάς και όλοι οι μπέηδες των πόλεων ήταν κάτω απ’ αυτόν, μ’ εξαίρεση τον μπέη της Κορώνης που ήταν πάντα συγγενής του Σουλτάνου και γι’ αυτό του γίνονταν όλα τα ρουσφέτια. Ετσι, όπως γράφει ο Τάκης Νατσούλης στο βιβλίο του 'Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις' όποιος είχε κάποια σοβαρή υπόθεση στην Τρίπολη που επρόκειτο να λυθεί από τον πασά και τύχαινε να συγγενεύει με κανένα Κορωναίο προύχοντα, κατέφευγε σ’ αυτόν κι εκείνος μεσίτευε στον μπέη της Κορώνης, με την προσφορά βέβαια πλούσιων δώρων. Από τότε, σύμφωνα με μια εκδοχή, έμεινε η γνωστή φράση που κάνει λόγο για τον μπάρμπα στην Κορώνη. Κλείνω την παρένθεση. 

'ΕΣΟ μεγαλόψυχος και μη απελπίζεσαι ποτέ· διά τας μεγάλας ψυχάς υπάρχει πανταχού στάδιον αναγνωρίσεως και νίκης'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

'ΤΣΙΓΑΡΟ λένε τον εχθρό που τρώει την καρδιά σου/ σταμάτησέ το, φίλε μου, για να βρεις την υγειά σου!'. Από τη μαντιναδολόγο μας, τη Νεκταρία Θεοδωρογλάκη, η παραπάνω μαντινάδα. Παγκόσμια Ημέρα κατά του καπνίσματος σήμερα. Ας κάμουν από σήμερα την αρχή να κόψουν το τσιγάρο οι καπνιστές. Η αρχή είναι το ήμισυ το παντός!

'Ο ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ Γ’ ο Ευεργέτης (246 - 222 π.Χ.), παρόλο που ήταν σεμνός και ενδιαφερόταν για τα γράμματα, παρασύρθηκε τόσο από την πολυτελή ζωή, ώστε να θεωρεί ότι μόνος αυτός είχε κατακτήσει την αθανασία. Κάποτε, ωστόσο, αρρώστησε από ποδάγρα και βασανιζόταν από τους πόνους για πολλές μέρες. Μόλις άρχισε να αισθάνεται καλύτερα και σηκώθηκε, είδε κάποια στιγμή από έναν φεγγίτη τους Αιγύπτιους να είναι ξαπλωμένοι στις όχθες του Νείλου και να τρώνε πρόχειρα φαγητά. Τότε κατάλαβε ποια πράγματα είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή και είπε: 'Δυστυχισμένος εγώ που δεν είμαι ένας απ’ αυτούς'. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας' εκδ. 'Σαββάλας')

'Παρατηρήσατε/ πως καμιά φορά μεσ’ απ’ το ραδιόφωνο/ αργά τις νύχτες,/ ακούγονται -εκτός απ’ τα τραγούδια-/ και γρύλλοι/ που σφυρίζουν/ δικό τους σκοπό;/ Ακόμα κι αν ξέρετε κατά βάθος/ πως είναι ‘παράσιτα’, αφήστε μιαν οδό/ στη φτωχή συνείδησή σας/ να ξεφύγει/ λέγοντας: Οχι, δεν είναι παράσιτα/ είμαι βέβαιος πως επιτέλους/ είναι γρύλλοι/ που κατέλαβαν/ το Ιδρυμα Ραδιοφωνίας/ κ’ εκπέμπουν το δικό τους πρόγραμμα'.
Το ποίημα 'Επιτέλους' του Στάντη Ρ. Αποστολίδη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (31.05.2013)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ και μας σήκωσαν πάλι προχθές οι νότιοι άνεμοι στα Χανιά. Αυτό όμως δεν ήταν τίποτα μπροστά στις πυρκαγιές που ήρθαν από το πουθενά(;) σε Βαμβακόπουλο, Μεγάλα Χωράφια, Κεραμειά, Βουκολιές κ.λπ.. Λες κι έχει κατάρα αυτός ο τόπος. Πάλι καλά που δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ και μας σήκωσαν πάλι προχθές οι νότιοι άνεμοι στα Χανιά. Αυτό όμως δεν ήταν τίποτα μπροστά στις πυρκαγιές που ήρθαν από το πουθενά(;) σε Βαμβακόπουλο, Μεγάλα Χωράφια, Κεραμειά, Βουκολιές κ.λπ.. Λες κι έχει κατάρα αυτός ο τόπος. Πάλι καλά που δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές.

ΤΡΙΓΜΟΙ στην τρικομματική κυβέρνηση λόγω της δημιουργίας αντιρατσιστικού μετώπου από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜ.ΑΡ.; Δεν τους 'ακούω', μου είπε σε γενομένη συζήτηση ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Για να συμπληρώσει με νόημα. Ο φόβος φυλάει τα έρημα!

ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ των συζητήσεων, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, το θέμα της ανεργίας των νέων. Πρόκειται για βόμβα στα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, λένε. Και συνεχίζουν το μακρύ του ο ένας και το κοντό του ο άλλος, ενώ ο χρόνος περνά. Σε δουλειά να βρίσκονται αυτοί...

ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΟ λίαν, ωστόσο, το 'τοπίο' των ναρκωτικών στην Ευρώπη, επισημαίνει στην έκθεσή του το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο. Υπάρχει σχέση μεταξύ ανεργίας και ναρκωτικών; Αυξάνεται η χρήση των ναρκωτικών όσο αυξάνονται τα ποσοστά της ανεργίας των νέων; Ιδού ένα 'πεδίο' για έρευνα.

'ΥΠΑΡΧΟΥΣΙ καταπλήξεις, υπάρχουσι κεραυνοβόλα θεάματα, προ των οποίων δύνασαι να βάλης ένα στεναγμόν. Αλλ? υπάρχουσι και κεραυνοί, οίτινες σε μεταβάλλουσιν εν ακαρεί εις ψυχρόν και αναίσθητον αυτόματον, αφαιρούντες εν τέλει και αυτού του άλγους την συναίσθησιν'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

Ο ΑΠΟΗΧΟΣ των πανηγυρισμών για την άνοδο του Α.Ο. Χανιά στη Β? Εθνική κατηγορία στο ποδόσφαιρο καλά κρατεί ακόμα στην πόλη μας. Ας κρατήσουν οι χοροί, με την ευχή μας: Να γιορτάσουμε την άνοδό του στη μεγάλη κατηγορία, εκεί που βρίσκεται ο Πλατανιάς, αν όχι την επόμενη τη μεθεπόμενη χρονιά! Γιατί δηλαδή οι Ηρακλειώτες να ?χουν δύο ομάδες στην Α? Εθνική κι εμείς μόνο μία;

ΕΦΥΓΕ τις προάλλες σε ηλικία 65 ετών, για τη Μεγάλη των Δασκάλων Ουράνια Ακαδημία, ο ξεχωριστός δάσκαλος, τ. επιστημονικός προϊστάμενος της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στην Περιφέρεια Κρήτης Γιάννης Νταγκουνάκης. Πάνδημος ο αποχαιρετισμός του, στις Λουσακιές, μέσα σ? ένα κλίμα άφατης θλίψης, από τους χωριανούς, τους φίλους και τους συναδέλφους του απ? όλη την Κρήτη. Να εξακολουθήσεις να κουνάς από ψηλά το άσπρο μαντήλι σου, κύριε Δάσκαλε!

ΜΑΙΡΗ Γυφτάκη, ποιήτρια, Αθήνα: Μου αρέσουν ιδιαίτερα τα ποιήματά σας που περιλαμβάνονται στην ποιητική σας συλλογή 'Ατολμοι Χαρταετοί' (εκ. 'Μανδραγόρας', Αθήνα 2006) που είχατε την καλοσύνη να μου στείλετε. Είναι και η τεχνική τους αρτιότητα που με επηρεάζει. Πάνω απ? όλα, ωστόσο, είναι η συγκινησιακή χρήση της γλώσσας για την περιγραφή των μικρών στιγμών και των λεγόμενων ασήμαντων πραγμάτων...

ΚΑΠΟΤΕ ο βασιλιάς των Σπαρτιατών Χάριλλος, ανιψιός του Λυκούργου, εκστράτευσε εναντίον της Τεγέας. Οταν οι δύο στρατοί ήταν έτοιμοι να συγκρουστούν, οι Τεγεάτισσες, που είχαν άσχημα προαισθήματα, οπλίστηκαν και περίμεναν σε έναν γειτονικό λόφο. Μόλις είδαν ότι η μάχη ήταν αμφίρροπη, όρμησαν εναντίον των Σπαρτιατών και τους έτρεψαν σε φυγή. Ηταν μάλιστα τόση η ορμή τους ώστε συνέλαβαν αιχμάλωτο και τον Χάριλλο. Τον άφησαν όμως ελεύθερο χωρίς λύτρα, αφού τους υποσχέθηκε ότι δε θα χτυπούσε ποτέ ξανά την Τεγέα. Οι γυναίκες μετά την επιτυχία τους έκαναν ξεχωριστή θυσία στον Αρη και μάλιστα δεν έδωσαν στους άνδρες από το κρέας του σφαγίου που θυσίασαν. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.

'Για τα μικρά να γράφεις. Για τ? ασήμαντα./ Γι? αυτά που οι άλλοι προσπερνούν σαν να ?ναι αόρατα:/ Για το λουλούδι στη σχισμή του βράχου/ για το θλιμμένο βλέμμα του αδέσποτου/ για το μοναδικό ξερόφυλλο μέσα στο πράσινο/ για το μυρμήγκι που με το φορτίο του/ του Σίσυφου το μύθο ζωντανεύει./ Να γράφεις για όσα/ μες στη μνήμη σου χαράχτηκαν./ Για τρυφερές χειρονομίες και για βλέμματα/ για τ? ουρανού τους φευγαλέους πίνακες/ για το χαμόγελο παιδιού νιογέννητου./ Γιατί πόσο αξίζει η ζωή χωρίς των 'ασήμαντων' αυτών πραγμάτων τη συγκίνηση/ των 'αόρατων' αυτών πραγμάτων την ποίηση;'.
Το ποίημα 'Τ? ασήμαντα' της Μαίρης Γυφτάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (30.05.2013)

ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΙΣ ΠΟΙΗΜΑ 21

Το ξαναδιαβάζω να μελετήσω (στον βαθμό των ικανοτήτων μου) την τεχνική του λόγου, την κωδικοποίηση των σκέψεων, την κατανόηση της έκφρασης, τον βαθμό των συναισθημάτων, τις πηγές έμπνευσης, τα ταξίδια και τα σταυροδρόμια της ζωής και τις διαβλέψεις για το μέλλον.

Παντελής Χίνος

ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΙΣ ΠΟΙΗΜΑ 21
Γράφει ο Παντελής Χίνος

«Οταν, αν, γιατί, σιωπή. Οικογένεια, μάνα, πατέρας, αδέλφια, γυναίκα, παιδιά, εγγόνια. Ο τόπος μας, το χωριό μας. Η ιστορία μας. Η μνήμη, η αγάπη, το συναίσθημα». Ολα αυτά και άλλα πολλά συμπορεύονται με τα συναισθήματα του συγγραφέα. Στην κατάμεστη αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου, ήμουν και εγώ εκεί, κρατώντας το βιβλίο στα χέρια μου, χωρίς να ξέρω την πνευματική του αξία. Η εκδήλωση με αφύπνισε λέγοντας στην παρέα μου. Αξίζουν παρουσιαστές και τιμώμενο πρόσωπο συγχαρητήρια. Πλέον δημόσια ένα μεγάλο ευχαριστώ. Αμέσως σπεύδω να το διαβάσω. Το ξαναδιαβάζω να μελετήσω (στον βαθμό των ικανοτήτων μου) την τεχνική του λόγου, την κωδικοποίηση των σκέψεων, την κατανόηση της έκφρασης, τον βαθμό των συναισθημάτων, τις πηγές έμπνευσης, τα ταξίδια και τα σταυροδρόμια της ζωής και τις διαβλέψεις για το μέλλον. Διδάγματα παίρνω για το πάρε - δώσε της αγάπης, για το πως μπορούμε να γινόμαστε καλύτεροι, να σεβόμαστε τη φύση, τον τόπο μας, την ιστορία μας. Θαύμασα τα παιχνίδια με τα γράμματα, τις λέξεις, τις έννοιες με τα σύνθετα νοήματα. Κατανόησα τη σοβαρότητα και υπευθυνότητα του πατέρα, την αγωνία, την ανησυχία και την πλούσια προσφορά αγάπης της μάνας. Εντόπισα ύπαρξη αξιών σε γυναίκα, παιδιά, εγγόνια. Φωτογράφισα όλα αυτά και τα αποθήκευσα σε μια γωνιά του μυαλού μου για να τα θυμάμαι και να τα αξιοποιώ στο κοινωνικό μου ταξίδι. Συγχαρητήρια και ευχαριστώ από ένα μεγάλο σε χρόνια (παππού), μικρό σε κριτική ικανότητα πνευματικών έργων. Με εντολή από τον έσω κόσμο μου, ο νους οδηγεί το χέρι μου και γράφει τα συναισθήματά μου, για ό,τι είδα, άκουσα, εδιάβασα. Εάν η διάταξη των λέξεών μου είναι άτεχνη, ζητώ συγγνώμη. Με αγάπη και εκτίμηση κλείνω το σημείωμά μου.

Χανιώτικα νέα (29.5.2013)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Άντε και πας να γίνεις επαγγελματίας πωλητής, το θέμα είναι τι θα πουλάς; Κι έστω ότι εσύ το πουλάς, το "εύλογο" ερώτημα που γεννάται είναι ποιος θα αγοράσει το προϊόν που θα του πλασάρεις από τη στιγμή που ο κόσμος δεν έχει χρήματα για να το αγοράσει!

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης


Δουλειές υπάρχουν ...αλλά που ' ν ' τες..

«Γίνε επαγγελματίας πωλητής. Τούτη η δουλειά θα σου εξασφαλίσει τα προς το ζην αλλά το σημαντικότερο θα σε βγάλει από την ανεργία». Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει μεταξύ πολλών άλλων μια τελευταία έρευνα που πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας.
Από τη συγκεκριμένη έρευνα βγαίνει και άλλο συμπέρασμα: ότι «αν δεν βρεις δουλειά ως επαγγελματίας πωλητής, τότε μπορείς να γίνεις? Υψηλόβαθμο Στέλεχος. Πρόκειται για μια σίγουρη δουλειά με καλά λεφτά και με προοπτικές μέλλοντος».
Αυτά και άλλα πολλά αποκαλύπτονται σε όποιον τη διαβάσει που αν τα λάβουμε υπόψη, έχουμε λύσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας αφού θα έχουν βρει δουλειά  τουλάχιστον το 1/3 των ανέργων που αυτήν τη στιγμή είναι στην αναζήτηση εργασίας.
Βέβαια όλα αυτά δεν συνάδουν με όσα μέχρι τώρα γνωρίζαμε αλλά αυτό ίσως αποτελεί "ψιλά γράμματα" γι' αυτούς που διεξήγαν την έρευνα. Διότι ειδικά στις μέρες μας υπάρχουν πάρα πολλοί νέοι και όχι μόνο, που θα ήθελαν να αρπάξουν τις ευκαιρίες και να γίνουν... υψηλόβαθμα στελέχη ή επαγγελματίες πωλητές αλλά εν πρώτοις το πρώτο που θα ήθελαν να ξέρουν είναι πού είναι αυτές οι δουλειές; Χρειαζόμαστε ονόματα και διευθύνσεις για να πάνε εκεί να στηθούν ορδές ανέργων αντί να τρέχουν στον ΟΑΕΔ ή να στέλνουν τα βιογραφικά τους σε εταιρείες κ.λπ. αλλά να μην λαμβάνουν έστω απορριπτική απάντηση από αυτές.
Δεν έχω το δικαίωμα ούτε θέλω να το διακωμωδήσω το θέμα, πολλώ δε μάλλον να αμφισβητήσω τη συγκεκριμένη έρευνα αλλά τουλάχιστον σύμφωνα με τη δική μου αντίληψη, κάτι δεν πάει καλά!
Διότι άντε και πας να? γίνεις επαγγελματίας πωλητής, το θέμα είναι τι θα πουλάς; Κι έστω ότι εσύ το πουλάς, το "εύλογο" ερώτημα που γεννάται είναι ποιος θα αγοράσει το προϊόν που θα του πλασάρεις από τη στιγμή που ο κόσμος δεν έχει χρήματα για να το αγοράσει!
Εκτός κι αν η έρευνα εννοεί επαγγελματίες πωλητές... τροφίμων (σ.σ. καμιά ντομάτα, κάνα ζαρζαβατικό) για να φάει η οικογένεια αυτού που θα τα αγοράσει για να θρέψει τα παιδάκια του? Ομως σ' εκείνη την περίπτωση γιατί να μην στραφεί ο αγοραστής στη λαϊκή της γειτονιάς του που την ξέρει και καλύτερα αλλά να περιμένει τους επαγγελματίες πωλητές;
Μύλος είναι η υπόθεση και άκρη δεν βγαίνει?
Και για να το "κλείσουμε" το θέμα που είναι πολύ σοβαρό: καλές είναι οι έρευνες που γίνονται, αλλά τέτοιες όπως η συγκεκριμένη καλό θα ήταν να μας πείθουν τουλάχιστον με χειροπιαστά - πραγματικά στοιχεία κι όχι αοριστίες! 

Χανιώτικα νέα (29.05.2013)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΚΑΙ ΤΑ καλά δεχούμενα και τα κακά δεχούμενα! Η φιλοσοφία της μάνας μου και την οποία ασπάζομαι πλήρως. Ετσι είναι. Δεν έρχονται πάντα τα πράγματα έτσι όπως τα θέλουμε να έρθουν. Πολλές οι 'στραβές', οι 'κακοστρατιές', μα και οι 'παρατιμονιές'. Ο καλός ο καπετάνιος, όμως, στη φουρτούνα φαίνεται...

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΚΑΘΩΣ ταξιδεύω στον χρόνο/ μια ζώνη ασφαλείας/ συγκρατεί/ τη μαύρη απελπισία που με συνέχει'. Να μεταφέρω στον πληθυντικό τους στίχους του Ποιητή (του Κωνσταντίνου Μ. Μαστρακά), για να δώσω, αμέσως μετά, επίσης στον πληθυντικό, την απάντηση. 'Πάμε! Καθώς ταξιδεύομε στον χρόνο/ μια ζώνη ασφαλείας/ συγκρατεί/ τη μαύρη απελπισία που μας συνέχει. Ναι, είναι η καρδιά μας αυτή η ζώνη ασφαλείας!'.

ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ μου έχουν το νόημα που τους δίνει ο καθένας κι έτσι δεν έρχονται σε αντίθεση με κανένα. Η όποια ερμηνεία δίνω εγώ ταιριάζει μόνο σ’ εμένα... Ετσι περίπου απάντησε ο μεγάλος Γάλλος ποιητής Paul Valery στον Allain, όταν του ζήτησε να του πει, αν η ερμηνεία που έδωσε στο ποίημά του 'Air de Semiramis', είναι σωστή. Για όσους αναρωτιούνται τι θέλει να πει ο... ποιητής (ο όποιος ποιητής και όχι βέβαια μόνο ο συγκεκριμένος) η αναφορά. Χρωστούμενη! Και γιατί η στήλη, που κλείνει σε λίγες μέρες 9 χρόνια διαρκούς παρουσίας, τελειώνει κάθε μέρα με στίχους...

ΚΑΙ ΤΑ καλά δεχούμενα και τα κακά δεχούμενα! Η φιλοσοφία της μάνας μου και την οποία ασπάζομαι πλήρως. Ετσι είναι. Δεν έρχονται πάντα τα πράγματα έτσι όπως τα θέλουμε να έρθουν. Πολλές οι 'στραβές', οι 'κακοστρατιές', μα και οι 'παρατιμονιές'. Ο καλός ο καπετάνιος, όμως, στη φουρτούνα φαίνεται...

ΓΙΑ ΣΕΝΑ, Γιώργη, το παραπάνω 'πεταχτό'! Μα και στον κάθε 'Γιώργη' που του ’ρχονται ξανάστροφα τα πράγματα. Οχι δεν υπάρχει τέλος πριν από το τέλος!

'ΟΥΤΑΙ ΑΙ μεγάλαι δυστυχίαι, ούται αι μεγάλαι ευτυχίαι, ούτε οι μεγάλοι έρωτες σβέννυνται από την ανάμνησιν, εφ’ όσον δεν εδοκίμασες μεγαλυτέρους'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

'ΕΝΑ ΜΑΤΣΑΚΙ γιασεμιά έδωσα σ’ έν’ αστέρι/ κι απόψε τα μεσάνυχτα του ’πα να σου τα φέρει'. Μια απ’ τις πολλές ερωτικές, με θέμα το γιασεμί, μαντινάδες που μου έχει στείλει ο πρώτος κατά τα πρεσβεία, μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Δύσκολα παίζεται σ’ αυτό το είδος της μαντινάδας, όπως έχω γράψει, ο φίλος μου!

Κ.Μ. ΜΑΣΤΡΑΚΑ, ποιητή - εκδότη, Αθήνα: Οφείλω χάριτες στη φίλη, δασκάλα - ποιήτρια Πόπη Γαβριλάκη - Λαμπρινέα που μου έστειλε τα πέντε (5) τελευταία τεύχη λογοτεχνικού (και όχι μόνο) περιοδικού 'Διορθώσεις', του οποίου είστε εκδότης. Μου αρέσει κατάπολλα και 'εμφανισιακά' κυρίως όμως ως 'περιεχόμενο'. Είναι παρήγορο το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμα πνευματικοί άνθρωποι, καλή ώρα όπως εσείς, που επιμένουν κόντρα στους ανέμους και τις ανεμικές των καιρών, να στήνουν τέτοιας λογής μετερίζια, όπως τις 'Διορθώσεις'. Να ’στε καλά ν’ αγωνίζεστε!

ΚΑΠΟΤΕ οι Σπαρτιάτες, θέλοντας να δολοφονήσουν τους άρχοντες των Μεσσηνίων, σκέφτηκαν το εξής τέχνασμα: έντυσαν σαν κορίτσια κάποια αμούστακα παλληκάρια τους, τα όπλισαν με μαχαίρια και τα έστειλαν να χωθούν ανάμεσα στους Μεσσήνιους ευγενείς, όταν αυτοί γιόρταζαν τη θεά Αρτεμη. Μαζί με τους νεαρούς ήταν και ο βασιλιάς τους Τήλεκλος. Η εντολή ήταν να χτυπήσουν μόλις έβρισκαν ευκαιρία. Δυστυχώς γι’ αυτούς οι Μεσσήνιοι αντιλήφθηκαν έγκαιρα την ενέδρα και τους σκότωσαν μαζί με τον βασιλιά τους. Οι Σπαρτιάτες μετά το πάθημά τους ισχυρίστηκαν ότι τα θύματα ήταν κορίτσια και ότι οι Μεσσήνιοι τα βίασαν πρώτα και μετά τα σκότωσαν'. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

'Μια μαύρη ταινία ασφαλείας/ διατρέχει το στήθος μου διαγώνια/ και με συγκρατεί διακριτικά/ στη θέση μου/ καθώς το αυτοκίνητο στρίβει απότομα/ ή μειώνει ταχύτητα απροσδόκητα./ Ο δρόμος είναι γνωστός ή επικίνδυνος./ Στροφές, χαράδρες, γέφυρες,/ κατολισθήσεις συναισθημάτων,/ διαβάσεις ονείρων,/ ρουμάνια αναμνήσεων,/ ακρογιάλια γεμάτα λιμανάκια,/ της πρώτης, της δεύτερης,/ της τελευταίας αγάπης, σήματα που σημαίνουν κίνδυνο,/ προσοχή ζώα,/ δροσερές πηγές, χωριουδάκια,/ κυπαρίσσια, μικρά κοιμητήρια.../ [...] Η καρδιά μου!/ Καθώς ταξιδεύω στο χρόνο,/ μια ζώνη ασφαλείας/ συγκρατεί/ τη μαύρη απελπισία που με συνέχει'. 
Από το ποίημα 'Ζώνη Ασφαλείας' του Κ.Μ. Μαστρακά 
(περ. 'Διορθώσεις', τεύχος 31, Μάρτιος 2013). 

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα(28.05.2013)

ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ

http://mobile.haniotika-nea.gr/product_info.php?products_id=121953

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

36o NΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ
Μικρές ιστορίες για τη Μάχη της Κρήτης

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Επιμέλεια: Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Στην κεντρική θέση του σημερινού «Παιδότοπου» μια μακέτα, έργο των παιδιών του 36ου Νηπιαγωγείου της πόλης μας για τη Μάχη της Κρήτης. Μια μακέτα που εκτέθηκε πρόσφατα στο Νεώριο Μόρο και για την οποία τα νηπιάκια μας βραβεύτηκαν στην εκδήλωση «Μέρες Παιδικής Εκφρασης και Δημιουργίας» που διοργάνωσε το Ναυτικό Μουσείο Κρήτης. Μια μακέτα με διάφορες μικρές ιστορίες που μας λένε τι είναι πόλεμος και ποια είναι η αξία της ειρήνης. Μια μακέτα που προέκυψε από συνεντεύξεις που πήραν τα παιδιά από δύο πρωταγωνιστές της Μάχης της Κρήτης, τον Λευτέρη Ηλιάκη και τον Διομήδη Μακράκη και από κάποιους παππούδες των. Και αφού χρησιμοποίησαν επίσης με την καθοδήγηση της δασκάλας των, το  πλούσιο σχετικό αρχείο του σχολείου τους. Γύρω απ’ τη μακέτα κάποιες απ’ τις ζωγραφιές που έκαναν τα παιδιά μαζί με τις σχετικές μαρτυρίες και ένα απόσπασμα από κείμενο της δασκάλας των, της γνωστής στους αναγνώστες του «Παιδότοπου» και από άλλες υπέροχες δουλειές μαθητών της, Μαρίας Παπουτσάκη, για τη μουσειοπαιδαγωγό του Ναυτικού Μουσείου Τζίνα Βασιλάκη. Απίστευτα όλα αυτά για τους μη γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα. Αν είναι δυνατόν τόσο μικρά παιδιά να κάνουν τέτοιας λογής πράγματα, σκέφτονται... Κι όμως! Τα «πάντα όλα» μπορούν να κάνουν τα παιδιά, όσο μικρά κι αν είναι, όταν οι δάσκαλοί τους μπορούν, για να θυμηθώ τον Μπρούνερ, να βρίσκουν έντιμους τρόπους διδασκαλίας... Και στη Μαρία, εκτός απ’ την Τζίνα, τα εύσημα!

Σας χαιρετώ με αγάπη!
Β.Θ.Κ.




Αετόπουλα 14 - 15 χρόνων. Κορίτσι μεταφέρει μήνυμα μέσα στην πλεξίδα της. Στα Χανιά ήταν 1.000 αετόπουλα. Αρχηγός τους η Σόνια Ρενιέρη, η καλύτερη μαθήτρια σε όλα τα Γυμνάσια των Χανίων.

Πηγή: Ηλιάκης Λευτέρης (τότε Ε’ τάξη Γυμνασίου)





Συλλογή όπλων. Αυστραλοί - Άγγλοι πετούσαν όπλα, τα βρίσκουν και τα κρύβουν σε τοίχους των σπιτιών τους.

Πηγή: Ηλιάκης Λευτέρης (τότε Ε’ τάξη Γυμνασίου)


Στο κέντρο της Αγοράς από κάτω υπήρχε υπόνομος που έβγαινε στο Κουμ Καπί. Οι Γερμανοί φέρνανε τρόφιμα και εφοδιάζανε με κρέας, ψάρια, όσπρια τα μαγαζιά που ήταν πλέον δικά τους. Περιέργως τα σακιά πάθαιναν ζημιά στο κέντρο της Αγοράς. Σκόνταφταν οι άνθρωποι που τα μετάφεραν, σκίζονταν τα σακιά. Ο,τι χυνόταν στον υπόνομο, από κάτω οι άνθρωποι από το Κουμ Καπί είχαν απλωμένα πανιά, τα μάζευαν και τα έπαιρναν. Οι Γερμανοί όταν το κατάλαβαν, έριξαν τσιμέντο.  

Πηγή: Τζουγκράκης Διομήδης  (τότε 13 - 14 ετών) 


  ...Μέσα στο πλαίσιο των σχολικών δραστηριοτήτων του Νηπιαγωγείου μας επισκεφθήκαμε και το Ναυτικό Μουσείο και γνωρίσαμε τη μουσειοπαιδαγωγό κα Τζίνα Βασιλάκη. Ομολογώ γνωρίσαμε έναν άνθρωπο ευέλικτο, χωρίς παρωπίδες, διορατικό που δεν έμενε στο συγκεκριμένο πρόγραμμα του Μουσείου για το Νηπιαγωγείο, αλλά δέχθηκε και ξενάγησε τα παιδιά σε όλες τις αίθουσες του Μουσείου. Με ήρεμη φωνή τα καθήλωσε μέσα από τα παιχνίδια. Χαμογελαστή δεν ήταν απομονωμένη από την ομάδα. Τα παιδιά μπορούσαν να την πλησιάσουν. Δεν ξέρω ούτε πόσα, ούτε τι πτυχία έχει η συγκεκριμένη 'δασκάλα', αλλά έχει κάτι που δε διδάσκεται πουθενά. Αγαπά αυτό που κάνει και επαναφέρει, με συνείδηση, ήσυχη γι’ αυτό που προσφέρει, τον ρόλο του δασκάλου εκεί που του αρμόζει. Το να είσαι δάσκαλος είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ευχαριστούμε κα Τζίνα…
 Η νηπιαγωγός του 36ου Νηπιαγωγείου Χανίων  
Μαρία Παπουτσάκη 



Ο,τι παραγωγή είχαν υποχρεώνονταν να  δίνουν ένα ποσοστό στους Γερμανούς και αυτό τους έλειπε μετά όπως ήταν λάδι, σιτάρι, ζώα.

Πηγή: Τζουγκράκης Διομήδης  
(τότε 13 - 14 ετών)  
 Ζωγραφιά Ιάσονας Αλιάγας


Μια φιλική οικογένεια μου έδωσε πολύτιμα πράγματα τυλιγμένα σε τσουβάλι να τα κρύψω, στο χωριό, στα Κεραμειά, κάτω από άχυρα. Οταν τέλειωσε ο πόλεμος, ψάξαμε και τα βρήκαμε. 
Πηγή: Τζουγκράκης Διομήδης  
(τότε 13 - 14 ετών)  

 Χανιώτικα νέα (25.05.2013)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ η θύμηση εκείνων των ημερών που η δόξα μεταδιδόταν στον τόπο μας σαν την αγία μετάδοση. Εκείνων των ημερών που η Κρήτη, φορώντας το μαύρο τσεμπέρι της, έψαλε το 'Χριστός Ανέστη'! Χρέος μας όμως και να μην ξεχνούμε ότι η Μάχη της Κρήτης, η Μάχη της Ελλάδας, συνεχίζεται και θα συνεχίζεται στο διηνεκές.

                                                       Μπότης Θαλασσινός
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΚΟΡΥΦΩΝΕΤΑΙ σήμερα στον Νομό μας με την κεντρική εκδήλωση τιμής και μνήμης, που θα πραγματοποιηθεί στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, ο εορτασμός για την 72η επέτειο της Μάχης της Κρήτης. Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι οι κάθε είδους εκδηλώσεις δεν θα συνεχιστούν. Και φυσικά όχι μόνο στον Νομό μας και στην Κρήτη, αλλά όπου υπάρχουν Κρήτες.

ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ η θύμηση εκείνων των ημερών που η δόξα μεταδιδόταν στον τόπο μας σαν την αγία μετάδοση. Εκείνων των ημερών που η Κρήτη, φορώντας το μαύρο τσεμπέρι της, έψαλε το 'Χριστός Ανέστη'! Χρέος μας όμως και να μην ξεχνούμε ότι η Μάχη της Κρήτης, η Μάχη της Ελλάδας, συνεχίζεται και θα συνεχίζεται στο διηνεκές.

'ΧΑΝΙΑ, φωλιά των αηδονιών, των γιασεμιών η γλάστρα/ στον ουρανό σας κατοικούν ήλιος, αγγέλοι, άστρα'. Ωραίος ως μαντιναδολόγος, αλλά και ωραίος ως Χανιώτης, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Στάζει ποίηση, αλλά και ταυτόχρονα την ενυπάρχουσα χανιώτικη ομορφιά, η παραπάνω μαντινάδα, που μου έστειλε τις προάλλες. Σίγουρα μια απ’ τις καλύτερες μαντινάδες που έχουν γραφτεί για την πόλη μας.

ΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ των τριών. Οι τακτικές, μα και οι έκτακτες, συναντήσεις των τριών. Η μέθοδος των τριών. Η μέθοδος των τακτικών, μα και των έκτακτων, συναντήσεων των τριών... Αφήστε με εμένα. Το παιχνίδι με τις λέξεις παίζω... Να σας πω, όμως, ότι δεν αναφέρομαι στη γνωστή τρόικα, αλλά στη λεγόμενη τρόικα εσωτερικού, στους τρεις κυβερνητικούς εταίρους δηλαδή...

ΟΙ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ Εξετάσεις, ωστόσο, συνεχίζονται. Η αγωνία των παιδιών και των δικών τους εξακολουθεί να είναι στο κόκκινο. 'Πώς έγραψες;'. Η συνήθης ερώτηση των γονιών στα παιδιά τους αυτές τις μέρες. Τι δοκιμασία κι αυτή! Και για τα παιδιά και για τους δικούς τους...

ΣΤΕΛΛΑ, φύγε, κρατάω μαχαίρι! Οχι η περίφημη αυτή φράση - ατάκα του Γιώργου Φούντα δεν μου κάνει. Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ! Ο τίτλος του γνωστού τραγουδιού του Σταμάτη Κραουνάκη (στίχοι Λίνας Νικολακοπούλου) μάλιστα! Καλά το καταλάβατε. Στο θέμα της οπλοφορίας ή μη των βουλευτών ο νους μου.

'ΑΛΗΘΩΣ η δυσκολωτέρα γνώσις, είναι η γνώσις σεαυτού. Νομίζω μάλιστα, ότι εν όλω τω δικαίω του ηδύνατο να θεωρηθεί ως μεγαλοφυής και ο μωρός ακόμη εκείνος, όστις θα εξύπνα μίαν πρωίαν και θα έλεγεν εις τον υπηρέτην του: «Φίλε μου σε αποβάλω της υπηρεσίας μου, διότι, διά να υπηρετής άνθρωπον σαν εμέ ή πολύ ανόητος πρέπει να είσαι ή πολύ αχρείος!»'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

'ΛΙΓΟ - ΛΙΓΟ οι Γερμανοί αφήνανε τις δυτικές γειτονιές των Χανιών, ύστερα και το κέντρο κι εμαζώνουνταν σε μια περιοχή από τη Χαλέπα ως τη Σούδα. Φεύγανε παραταγμένοι σ’ αψεγάδιαστες σειρές με τα τουφέκια κρεμασμένα στους ώμους, τραγουδώντας τα βροντερόφωνα εμβατήριά τους, σαν να ’ταν αυτοί οι νικητές. Εκεί όπου στρατοπεδεύανε είχανε πάρει από τους Ιγγλέζους και την ευθύνη για την «τήρησιν της τάξεως». Στις 7 του Ιούνη (σ.σ.: 1945) δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες ανακοίνωση πως οι Γερμανοί διετάχθησαν να συλλαμβάνουν πάντα Ελληνα ευρισκόμενων εις τας περιοχάς όπου είναι συγκεντρωμένοι, εφόσον ούτος δεν κατοικεί εκεί και να τον παραδίδουν εις τους Αγγλους'. Από το βιβλίο του Γιώργου Μανουσάκη 'Οταν το πέλμα μας εταίριαζε με το χώμα' (Φιλολογικός Σύλλογος 'Χρυσόστομος', Χανιά 2000).

'Τώρα υπάρχουν οι μνήμες/ αυτών που επέζησαν:/ βιβλία, μετάλλια, φωτογραφίες./ Τώρα υπάρχουν/ τάφοι, λουλούδια, σκόνη/ -απλώς λίγα μόρια σκόνης/ που χορεύουν στο φως του ήλιου/ λίγα μόρια σκόνης/ από αυτούς που χάθηκαν στις φονικές συγκρούσεις/ από τα θύματα των φονικών εκτελέσεων/ λίγα μόρια σκόνης/ από την Αννα/ (που θανατώθηκε με τοξικά αέρια)/ λίγα μόρια σκόνης/ απ’ τα γυαλιά του Βέρνερ/ (στ’ αλήθεια μισούσε αυτόν τον πόλεμο)/ λίγα μόρια σκόνης/ από τις πόλεις που βομβαρδίστηκαν/ απ’ τα χωριά που κάηκαν/ λίγα μόρια σκόνης/ απ’ τους συμμάχους/ που δεν γύρισαν ποτέ στην πατρίδα τους'.
Από το ποίημα της Πηνελόπης Ντουντουλάκη 
'Λειτουργία για την ειρήνη'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (25.05.2013)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ που τα πλήττει η φτώχεια... Τα παιδιά που δεν έχουν να φάνε... Τα παιδιά που πεινούν... Στα παιδιά του λεγόμενου τρίτου κόσμου ο νους μας. Στα παιδιά της Αφρικής και στα παιδιά της Ασίας... Μέχρι πριν από λίγο. Τώρα και τα παιδιά της Ελλάδας πλήττει η φτώχεια, σύμφωνα με έρευνα της Unicef. Κατά τα άλλα, κάποιοι επιμένουν να λένε ότι έχουμε φύγει απ’ τα χειρότερα και πάμε στα καλύτερα...
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγάλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΚΙ ΑΝ είσαι στο σκαλί το πρώτο/ πρέπει να ’σαι περήφανος κι ευτυχισμένος./ Εδώ που έφθασες λίγο δεν είναι». Τα που λέει, μεταξύ των άλλων, κατά τον Αλεξανδρινό Ποιητή, ο Θεόκριτος, στον νέο ποιητή Ευμένη, σαν απάντηση στο παράπονο του δεύτερου ότι μόνο ένα 'ειδύλλιο' έγραψε μέσα σε δύο χρόνια. Είναι σπουδαίο, πολύ σπουδαίο, ν’ ανέβει κανείς έστω και στο πρώτο σκαλί της οποιασδήποτε σκάλας!

ΣΤΟΝ Κ.Π. Καβάφη είναι αφιερωμένη η χρονιά που διανύουμε από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, τιμώντας την επέτειο των 150 χρόνων από τη γέννησή του. Πολλές, πάμπολλες οι εκδηλώσεις γι’ αυτόν. Μια απ’ όλες και το βασισμένο στην ποίησή του 'Δρώμενο' με τίτλο 'Εδώ που είσαι...' που παρουσίασαν χθες οι μαθητές του Ε2 τμήματος του Δημοτικού Σχολείου Ναυστάθμου στο θέατρο 'Δημήτρης Βλησίδης'.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ότι δεν μπορούν να ανεβαίνουν με τη βοήθεια των δασκάλων τους τα σκαλιά της όποιας προσπάθειας τα παιδιά; Ποιος είπε ότι 'αποπαίδισεν' ο κλάδος των δασκάλων; Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο και με αφορμή και τις άλλες 'δουλειές' που παρουσίασαν σχολεία της πόλης μας στο πλαίσιο των εκδηλώσεων 'Ανοιξη Καλλιτεχνικής Δημιουργίας 2013' του Δήμου Χανίων τα παραπάνω ρητορικά ερωτήματα.

ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ, όποιες κι αν είναι, κι όπως κι αν λέγονται, είναι πάντα εξετάσεις. Μια δοκιμασία, μα κι ένα είδος παιχνιδιού που μπορείς να έχεις το πάνω χέρι, αν έχεις εξασφαλίσει κάποιες προϋποθέσεις. Από θεωρίες άλλο τίποτα ο φίλος μου ο Γιώργης.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ που τα πλήττει η φτώχεια... Τα παιδιά που δεν έχουν να φάνε... Τα παιδιά που πεινούν... Στα παιδιά του λεγόμενου τρίτου κόσμου ο νους μας. Στα παιδιά της Αφρικής και στα παιδιά της Ασίας... Μέχρι πριν από λίγο. Τώρα και τα παιδιά της Ελλάδας πλήττει η φτώχεια, σύμφωνα με έρευνα της Unicef. Κατά τα άλλα, κάποιοι επιμένουν να λένε ότι έχουμε φύγει απ’ τα χειρότερα και πάμε στα καλύτερα...

«ΣΤΕΓΗ καλή αναζητά το Ιστορικό Αρχείο/ που σήμερα ασφυκτιά μοιάζει με.... πειθαρχείο». Απ’ τον Εννιαχωριανό (Γιάννη Μαλαξιανάκη) η περιγραφή της πραγματικότητας. Ευχή μας να ’ναι 'γουρλίδικη' η μαντινάδα του και να βρεθεί επιτέλους λύση σ’ ένα χρονίζον πρόβλημα.

ΕΚΕΙ ΠΟΥ η τιμή της αμόλυβδης βενζίνας τον τελευταίο καιρό χαμήλωνε, να τηνε πάλι να τραβά τ’ αψήλου. Από το 'δόξα σοι ο Θεός' στο 'βοήθα Παναγιά μου' βενζινοπώλες και καταναλωτές...

ΟΤΑΝ ΟΙ Ελληνες στο Συνέδριο της Κορίνθου (338 π.Χ.) ανακήρυξαν αρχηγό τους τον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο Β’ για να εκστρατεύσει κατά των Περσών στην Ασία, αυτός, πριν αρχίσει τον πόλεμο, θέλησε να πάρει χρησμό από το μαντείο των Δελφών αν θα νικούσε τον Πέρση βασιλιά. Η Πυθία στο ερώτημα του βασιλιά έδωσε, όπως συνήθιζε, μια σκοτεινή απάντηση την εξής: 'Ο ταύρος είναι στεφανωμένος, το τέλος του είναι καθορισμένο, υπάρχει αυτός που θα τον θυσιάσει'. Ο Φίλιππος καθώς ο χρησμός δεν ήταν καθαρός και σαφής τον εξήγησε σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις προσδοκίες του. Θεώρησε δηλαδή ότι ο προς θυσίαν ταύρος ήταν ο Πέρσης που θα τον θυσίαζε ο ίδιος, δηλαδή ότι θα νικούσε τους Πέρσες και θα τους έθετε κάτω από την εξουσία του. Η αλήθεια, όμως, όπως έδειξαν τα γεγονότα ήταν διαφορετικά. Ο ταύρος που ήταν έτοιμος για θυσία ήταν ο ίδιος ο Φίλιππος. Σε μια γιορτή με προσφορά θυσιών στους θεούς σφάχτηκε στεφανωμένος σαν ταύρος. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

'Εις τον Θεόκριτο παραπονιούνταν/ μια μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης./ «Τώρα δυο χρόνια πέρασαν που γράφω/ κ’ ένα ειδύλλιο έκαμα μονάχα./ Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι./ Αλλοίμονον, είν’ υψηλή το βλέπω/ πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα·/ κι απ’ το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι/ ποτέ δεν θ’ ανεβώ ο δυστυχισμένος!»./ Είπ’ ο Θεόκριτος: «Αυτά τα λόγια/ ανάρμοστα και βλασφημίες είναι./ Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο,/ πρέπει να ’σαι περήφανος κ’ ευτυχισμένος./ Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·/ τόσο που έκαμες μεγάλη δόξα./ Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο/ πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει[...]»'.
Από το ποίημα 'Το πρώτο σκαλί' του Κ.Π. Καβάφη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (254.05.2013)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΟΔΟΣ Αλληλεγγύης! Μονόδρομος, όπως έχω ξαναγράψει, για να βγούμε ως λαός, ως έθνος μα και ως κράτος απ? τα κάθε λογής αδιέξοδα, αν όχι σε κάποια πλατεία, τουλάχιστον σε κάποιο πλάτωμα. Παρήγορο, μα και ταυτόχρονα ελπιδοφόρο, το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι Ελληνες, όπως έδειξε και μια πρόσφατη έρευνα, την ακολουθούν.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'
ΠΟΙΟΙ κλέψανε τα κεφάλαια από την τράπεζα του ελληνισμού; Και λέγοντας τράπεζα του ελληνισμού δεν εννοούμε βέβαια τα καταστήματα των Τραπεζών στην Ελλάδα. Τράπεζα του Ελληνισμού εννοούμε αυτή που έχουν κατατεθεί τα πνευματικά και ηθικά κεφάλαια του ελληνικού Λαού και του Ελληνικού Γένους'. Από το βιβλίο του μητροπολίτη Ειρηναίου Γαλανάκη 'Θέματα Ελληνισμού και Ορθοδοξίας' (Χανιά, 1997).

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ εμπόδιο για την αλλαγή είναι η αντίσταση στην αλλαγή. Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο, με αφορμή τις συζητήσεις και τις κόντρα συζητήσεις για το λεγόμενο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, η επισήμανση.

ΟΔΟΣ Αλληλεγγύης! Μονόδρομος, όπως έχω ξαναγράψει, για να βγούμε ως λαός, ως έθνος μα και ως κράτος απ? τα κάθε λογής αδιέξοδα, αν όχι σε κάποια πλατεία, τουλάχιστον σε κάποιο πλάτωμα. Παρήγορο, μα και ταυτόχρονα ελπιδοφόρο, το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι Ελληνες, όπως έδειξε και μια πρόσφατη έρευνα, την ακολουθούν.

'ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ της Ε.Ε. οι εύποροι Ευρωπαίοι', γράφουν οι εφημερίδες. 'Η είδηση μοιάζει σαν αστείο', σχολιάζει 'ο βοριάς' στη στήλη του '9 μποφόρ' (βλ. εφ. 'Χριστιανική', Πέμπτη 9 Μαΐου 2013) και συνεχίζει: 'Οι εύποροι κατευθύνουν κατά κανόνα τις Κυβερνήσεις και τους πολιτικούς. Κι ακόμα εύποροι είναι και πολιτικοί, που τουλάχιστον στην Ελλάδα σπεύδουν να βγάζουν νόμους και να θέτουν στο απυρόβλητο, εαυτούς και τους φίλους τους, εξασφαλίζοντας παραγραφές μέσω άρθρων του Συντάγματος και εξεταστικών επιτροπών'. Τώρα μάλιστα, τα πιάσαμε τα λεφτά μας!

'ΣΤΑ ΕΙΚΟΣΠΕΝΤΕ να ?μουνα κι εσύ στα εικοστρία/ και να ?παιρνα, Ελένη μου για σ? ένανε την Τροία!'. Θέλω μια μαντινάδα για μια Ελένη, παλιά καλή μου φίλη, είπα στον Ηλία τον Σταματάκη, προχθές, ανήμερα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, ενώπιον... φιλοθεάμονος κοινού. Σιγά το δύσκολο γι? αυτόν.

Ο ΠΛΑΤΑΝΙΑΣ στην Α? Εθνική, ο Α.Ο. Χανιά στη Β? Εθνική και η Ιωνία στην Γ? Εθνική. Μια ανάσα από τους στόχους των η δεύτερη και η τρίτη ομάδα, ενώ ο Πλατανιάς μπορεί ν? αρχίσει, με ή χωρίς Αναστασιάδη -και πάντα με τη βοήθεια της Παναγιάς- να ονειρεύεται ακόμα και την έξοδό του στην Ευρώπη. Μεγαλεία το χανιώτικο ποδόσφαιρο, χαράς ευαγγέλια για τους Χανιώτες φιλάθλους. Χόρταγα θα μου πείτε για τον Α.Ο. Χανιά και για την Ιωνία! Σωστό! Θα το πω κι εγώ άλλωστε, έτσι και για γούρι!

ΚΥΡΙΑΚΟ ΠΙΠΙΝΗ, αρχιτέκτονα - συγγραφέα, Αθήνα: Σ? ευχαριστώ από καρδιάς για την αποστολή του ιστορικού και τεκμηριωτικού λευκώματος με τον τίτλο 'Χανιά - Ταξιδιωτικές και Συγκοινωνιακές Ιστορίες του Νομού Χανίων' (εκδόσεις 'Ροδολίβος'). Τέτοια ευαισθησία, τόση δουλειά για τα λεωφορεία και τα καράβια της ζωής μας! Αυτό αναφώνησα, ενώ με το που το πήρα στα χέρια μου, έκανα ένα σύντομο ταξίδι γνωριμίας, στον χρόνο, ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του. Θα επιστρέψω σύντομα, με το μολυβάκι μου, ανά χείρας και θεού θέλοντος θα τα ξαναπούμε.

ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ της σικελικής εκστρατείας και ενώ οι Αθηναίοι, που βρίσκονταν σε δύσκολη θέση, ετοιμάζονταν να αλλάξουν τη θέση του στρατοπέδου τους, ξαφνικά έγινε έκλειψη σελήνης. Τότε μεγάλος φόβος κατέλαβε τον Αθηναίο στρατηγό Νικία και όσους από δεισιδαιμονία τρόμαζαν από τέτοια φαινόμενα. Γιατί όσον αφορά την έκλειψη του ηλίου περισσότερο ή λιγότερο καταλάβαιναν ότι γινόταν από την παρεμβολή της Σελήνης. Ποιο σώμα συναντά όμως η ίδια η Σελήνη και πώς ξαφνικά χάνει το φως της, από Πανσέληνος που είναι και εκπέμπει διάφορα χρώματα, αυτά δεν τους ήταν εύκολο να τα καταλάβουν. Τα θεωρούσαν ως ένα αλλόκοτο σημάδι, που γινόταν από τον θεό, πριν από μεγάλες συμφορές. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'. 

'Είμαστε σαν μικρά πουλιά/ πάνω σε ηλεκτροφόρα σύρματα./ Στα πόδια μας το ρεύμα εκτινάζεται/ ν? αναστατώνει τον πλανήτη./ Καλώδια συγκλονίζονται/ από μηνύματα που τρέχουν,/ συνωστίζονται, μας απειλούν,/ κι εμείς αυτάρεσκα/ κουνιόμαστε μπρος πίσω/ προσηλωμένοι στο δικό μας/ το μονότονο τιτίβισμα/ ανίδεοι για ό,τι συντελείται και υποφώσκει./ Τόσο αυτάρκεις στην ασημαντότητά μας'.
Το ποίημα 'Αγνοια' της Αγγελικής Σιδηρά.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (23.05.2013)