ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΓΑΛΑΜΕ, όπως τελεσπάντων τον βγάλαμε, τον πρώτο μήνα του 2012. Τουλάχιστον μέχρι χθες, γύρω στις 12 το μεσημέρι που άρχισα να γράφω τα 'πεταχτά' που διαβάζετε, την είχαμε βγάλει. Για το τι έγινε μετά δεν βάζω το χέρι μου στο Ευαγγέλιο.

ΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑ! Τσίκνα, πώς το λένε! Καιρός για φίλου σπίτι. Και να ?ναι λουχούνα η γυναίκα του, να γεννά η γουρούνα του, να στάζουνε τα κεραμίδια του και να μην έχει να βάλει ξύλα στην παρασιά του. Αυτό έλειπε, να μην το θυμηθώ κι εφέτος!

ΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ απ? άκρη σ? άκρη στη χώρα. Και να μη φαίνεται να ?χει τέλος αυτός ο χειμώνας.

ΚΑΘΕ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ σεισμός την τρόικα θυμούμαι/ μα ?γω θαρρώ πως την ξεχνώ μόνο όντε κοιμούμαι. Εμμονη ιδέα έχει γίνει στον Ηλία τον Σταματάκη η τρόικα και τα καμώματά της. 

ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ η κυβέρνηση. Με το πιστόλι στον κρόταφο... Στα έξι μέτρα... Με το μαχαίρι στον λαιμό... Και να ?χεις τη Μέρκελ να έχει την αναίδεια να κάνει λόγο για επιτροπεία. Βρήκε και παίζει. Ως εδώ και μη παρέκει!

ΠΟΥ ?Ν? ΤΟ ΠΟΥ ?Ν? ΤΟ το δαχτυλίδι; Ψάξ? το ψάξ? το δεν θα το βρεις! Πού ?ν? το πού ?ν? το το δαχτυλίδι; Ψάξ? το ψάξ? το δεν θα το βρεις; Πού ?ν? το πού ?ν? το το δαχτυλίδι; Ψάξ? το ψάξ? το δεν θα το βρεις! Τα πράσινα παιδία (όχι του Παναθηναϊκού) παίζει... Ελλάς, Ελλάς/ τι θα γίνει φίλε μου με μας...

'ΟΣΑΚΙΣ ΑΚΟΥΕΙΣ ότι απέθανε φιλάργυρος, να πιστεύης ότι επαναδόθη κάτι εις τον κόσμον, ότι η γη ελάφρωσεν, ότι εμεγάλωσεν η ημέρα, ότι τα άνθη ευωδιάζουν περισσότερον, ότι ο ήλιος έγινε θερμότερος, ο ορίζων διαυγέστερος και αι σκιαί διαφενέστεραι'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΑΠΟ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ σε Αναγέννηση! Υστερα από την Αναγέννηση Επανομής την οποία αντιμετώπισε προχθές εκτός έδρας αποσπώντας ισοπαλία, ο Α.Ο. Πλατανιάς αντιμετωπίζει αύριο στο Μάλεμε στις 2 μ.μ. την Αναγέννηση Γιαννιτσών. Οσοι πιστοί της αναγέννησης του χανιώτικου ποδοσφαίρου, που υπηρετεί ο Α.Ο. Πλατανιάς, προσέλθετε!

ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ χθες κι όπως κάθε χρόνο, έτσι κι εφέτος έβαλε λίαν πρωί τα καλά του ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος και πήγε σχεδόν με το που σήμανε η καμπάνα στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου της Νέας Χώρας. Εκεί τον βρήκα, λάμποντα όπως πάντα ανάμεσα στους άλλους δασκάλους. Και του χρόνου με υγεία, φίλε!

ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙ ΛΙΓΑΚΙ το χειλάκι μας! Δεν είναι, όμως, μόνο αυτός ο λόγος που θα κλείσω σήμερα τη στήλη μ? ένα ποίημα του Μπάμπη Γριβάκη. Πεδίο κουβέντας για τους γλωσσολόγους, όπως με πληροφόρησε η φίλη Κατερίνα Τοράκη, έγινε ένα προηγούμενο ποίημά του, που είχα βάλει πριν από δυο περίπου μήνες, στο διαδίκτυο.

Ο ΚΛΑΥΔΙΟΣ για να πλησιάσει τη γυναίκα του Καίσαρα, την οποία αγαπούσε, ντύθηκε γυναίκα, ωστόσο, ανακαλύφθηκε και οδηγήθηκε στο δικαστήριο. Ο Καίσαρας που κλήθηκε ως μάρτυρας είπε ότι δεν είχε καμία κατηγορία να κάμει εναντίον του Κλαύδιου, αν και ο ίδιος είχε διαζευχθεί τη γυναίκα του. 'Η σύζυγός μου πρέπει να είναι υπεράνω πάσης υποψίας', απάντησε στην ερώτηση του δικαστή, γιατί διεζεύχθη την Πομπηίαν (πηγή: Will Durant: Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού').

'Την ογδοντάρα ντου γιαγιά ο εγγονός τση πιάνει/ και λέει μια ερώτηση πως θέλει να τση κάνει/ - Γιαγιά είντα θα διάλεγες, ρώτηξε το κοπέλι,/ ένα ωραίο νεαρό ή μια ντενέκα μέλι;/ - Στον οδοντογιατρό Γιωργιό κάθε βδομάδα πάω,/ με τέθοια αντόδια η καψερή μέλι μπορώ να φάω;'.
Το ποίημα του Μπάμπη Γριβάκη 'Τι ήθελε η καψερή'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Η βασιλόπιτα της 'Αγίας Σοφίας' (1)
Ολοι οι δρόμοι του Αποκόρωνα οδηγούσαν προχθές (Σάββατο 28 Ιανουαρίου) στο 'Ριζίτικο' του Τζιτζιφέ, όπου η καθιερωμένη τα τελευταία χρόνια μέσα στον Γενάρη εκδήλωση κοπής της βασιλόπιτας του Κοινωφελούς Ιδρύματος 'Αγία Σοφία' για την οικονομική στήριξη του προγράμματος 'Βοήθεια στο σπίτι'. Δεκαεφτά χρόνια ζωής μετρά το πρόγραμμα αυτό που το έβαλε κάτω απ’ τη σκέπη και τη στέγη της 'Αγίας Σοφίας', απ’ την πρώτη στιγμή ο και πρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος μητροπολίτης, πρώην Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος Γαλανάκης. Ηξερε ο Σοφός Γέροντας ότι τέτοιας λογής προγράμματα μόνο με τη στήριξη της κοινωνίας μπορούν να περπατήσουν, αφού το κράτος ακόμα και όταν είναι στα καλύτερά του, ένα μικρό μόνο μέρος των αναγκών τους καλύπτει. Το συνειδητοποίησε εξ αρχής η κοινωνία του Αποκόρωνα αυτό: Οι κοινότητες και οι Καποδιστριακοί Δήμοι παλιότερα, ο μοναδικός Καλλικρατικός Δήμος σημερα, οι Ενορίες, πολλοί, πάμπολλοι, απ’ τους ανθρώπους του τόπου. Οχι στον βαθμό να μη μένουν κάποιες φορές για μήνες απλήρωτα τα παιδιά που δουλεύουν στο πρόγραμμα, υπηρετώντας το με ιεραποστολικό, κατά κοινή ομολογία, ζήλο, πάντως. Είναι που πλησιαίνουν και οι συνάνθρωποι που έχουν ανάγκες τελευταία... Εν πάση περιπτώσει το ό,τι το πρόγραμμα, παρά τις όποιες δυσκολίες μένει όρθιο, χάρις στη στήριξη της κοινωνίας, είναι ένας άθλος. Το επεσήμανε με έμφαση ο και γενικός διευθυντής του Ιδρύματος 'Ελ. Κ. Βενιζέλος', αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος 'Αγία Σοφία', Νίκος Παπαδάκης. Ενα μικρό θαύμα, θα ’λέγα εγώ, που συνεχίζεται χάρις και στους εργαζομένους στο Ιδρυμα, αλλά και όλους όσοι με τον οποιονδήποτε τρόπο συνεισφέρουν. Στα μέλη του Δ.Σ. και του Συλλόγου των Φίλων του Ιδρύματος και βεβαίως στους δωρητές.

Η βασιλόπιτα 
της 'Αγίας Σοφίας' (2)
Κόσμος πολύς στο 'Ριζίτικο', στην εκδήλωση του Κοινωφελούς Ιδρύματος 'Αγία Σοφία' για την οικονομική ενίσχυση του προγράμματος 'Βοήθεια στο σπίτι', λοιπόν. Μεταξύ αυτών ο εκ των στυλοβατών του προγράμματος μητροπολίτης Δαμασκηνός Παπαγιαννάκης, που μαζί με τους παπάδες του Αποκόρωνα (ήταν σχεδόν όλοι) ευλόγησε την πίτα και το επιτελούμενο έργο, οι βουλευτές Ευαγγελία Κουρουπάκη και Χρήστος Μαρκογιαννάκης, ο πρώην βουλευτής Μανούσος Βολουδάκης, ο περιφερειακός σύμβουλος Νίκος Γιαννούλης, οι αντιδήμαρχοι του Δήμου Αποκορώνου, Μανώλης Χαριτάκης και Στέλιος Μιχελάκης, όπως και ο πρόεδρος του Δημ. Συμβουλίου, Σταμάτης Σγουράκης, ο αντιδήμαρχος Χανίων, Μανούσος Λιονάκης, ο πρόεδρος της 'Αναπτυξιακής' Αποκορώνου, Πέτρος Βαγιωνάκης κ.λπ. Πολλοί απ’ αυτούς, που πήραν τον λόγο (συντονιστής ο ταμίας του Ιδρύματος Πέτρος Πανηγυράκης) μετά τον Νίκο Παπαδάκη και τον πρόεδρο του Συλλόγου των Φίλων, Μανόλη Βολουδάκη, για να δηλώσουν τη στήριξή τους, αναφέρθηκαν ξεχωριστά και στον Παππού, την ευχή του οποίου μετέφερε ο ανιψιός του ο Μιχάλης Γαλανάκης, που έκλεισε τους χαιρετισμούς. Εκ των ων ουκ άνευ άλλωστε ότι ήταν ωσεί παρών από την αρχή μέχρι το τέλος της εκδήλωσης ο Σεβάσμιος Γέροντας. Βεβαίως και στο... καλλιτεχνικό της μέρος, όταν ο Γαβαλοχωριανός λυράρης, Γιώργος Γαλάνης, έχοντας λαγουτιέρηδες τον Παντελή Κρασαδάκη και τον Νίκο Βουρλάκη, πήρε το μικρόφωνο αρχίζοντας με μαντινάδες για τον Αποκόρωνα, μια απ’ τις οποίες, εν είδει επιλόγου, παραθέτω. Και γιατί ο Παππούς εξακολουθεί να έχει πάντα υψωμένη στο πιο φωτεινό διαμέρισμα του νου του τη σημαία του Αποκόρωνα. Και γιατί το αποκορωνιώτικο εμείς εκφράστηκε και στο 'Ριζίτικο' του Τζιτζιφέ, γι’ άλλη μια φορά με τον καλύτερο τρόπο. 'Ομορφε Αποκόρωνα ποιος θα σου βρει ψεγάδι/ στο φως του ήλιου δε μπορεί να δει κανείς σκοτάδι'.
Επισκεπτόμαστε συνολικά 152 άτομα στην προσπάθειά μας να στηρίξουμε ψυχολογικά τα άτομα και τις οικογένειές τους και να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής τους. Εξ αυτών 36 άτομα με ειδικές ανάγκες (6 με νοητική καθυστέρηση, 11 κλινήρεις και 19 με ψυχιατρικά προβλήματα).
Οι επισκέψεις μας πραγματοποιούνται ανά 10 - 12 ημέρες ή ανάλογα με την κρισιμότητα και την ιδιαιτερότητα της κάθε περίπτωσης, ενώ θετική και συγκινητική είναι η ανταπόκριση από τα εξυπηρετούμενα άτομα και τις οικογένειές τους.
Οι ανάγκες των ηλικιωμένων δεν διαφέρουν από τις βασικές ανθρώπινες ανάγκες και η μεγαλύτερη αβεβαιότητα που αντιμετωπίζουν οι ηλικιωμένοι είναι το πρόβλημα της μοναξιάς και η πιθανότητα ανάγκης καθημερινής φροντίδας. 
Στο πρόγραμμα 'κατ’ οίκον βοηθείας' ζούμε καθημερινά την ανάγκη των ηλικιωμένων για ανθρώπινη ζεστή επικοινωνία, ιδιαίτερα με νέους ανθρώπους, την ανάγκη τους να εκφραστούν και να εξωτερικεύσουν τους φόβους και τις ανασφάλειές τους και να αποδιώξουν το αίσθημα της μοναξιάς, που συχνά τους κυριεύει.
Οπως μια γερόντισσα σε ορεινό χωριό του Αποκόρωνα μας έλεγε: 'Περιμένω να έλθετε, να ανοίξετε την πόρτα μου να μπει λίγο φως'.
(Από το έντυπο του προγράμματος 'Βοήθεια στο σπίτι' του Κοινωφελούς Ιδρ. 'Αγία Σοφία').

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

ΔΗΜ.ΣΧ.ΒΟΥΚΟΛΙΩΝ
Τα χωριά των μαθητών μας

'Τα χωριά μας', δηλαδή τα χωριά Βουκολιές, Ανώσκελη, Γλώσσα, Νεριανά, Νιο Χωριό, Ντερές, Πολεμάρχι, Παλαιά Ρούματα, Συρίλι, Φωτακάδο, Χρυσαυγή και Γαβαλομούρι, που στέλνουν μαθητές στο σχολειό τους, αποφάσισαν τα παιδιά του Δημ. Σχ. Βουκολιών, να είναι εφέτος το θέμα του Ημερολογίου τους, συνεχίζοντας μ’ αυτόν τον τρόπο τα μαθήματα πατριδογνωσίας που άρχισαν να παραδίδουν το 1999, όταν ήταν διευθυντής ο παπαδάσκαλος Γιάννης Γουμενάκης. Αμ έπος, αμ έργον! Πήραν τη φωτογραφική τους μηχανή, διάλεξαν ηλιόλουστες μέρες και βγήκαν για φωτογραφίες, (δεν χωρούν βέβαια όλες) έχοντας σε ρόλο εμψυχωτή έναν απ’ τους δασκάλους των, τον Τιμολέοντα Βουντουράκη, που έχει μεράκι στη φωτογραφία.
Ταυτόχρονα έψαξαν και βρήκαν ένα σωρό ιστορικά στοιχεία, καθώς και θρύλους από αφηγήσεις παλιότερων, τα ταίριαξαν, τα επιμελήθηκε ο φίλος μου ο Τιμολέων (και πάλι δεν χωρούν όλα), και να το Ημερολόγιο 2012, ένα Ημερολόγιο (να ’ναι καλά και οι επαγγελματίες της περιοχής για τις χορηγίες τους) θαυμαστό! Και βέβαια στα παιδιά αφιερωμένη η πρώτη σελίδα.
Αυτά βγήκαν στα χωριά, έχοντας βέβαια τη στήριξη και του Συλλόγου Γονέων, για να το διακινήσουν. Το κάνουν κάθε χρονιά αυτό. Για να γνωρίσει ο κόσμος τη δουλειά τους μα και για να δώσουν μια ανάσα στα οικονομικά του σχολείου τους...
Συγχαρητήρια θερμά, παιδιά! Συγχαρητήρια, όμως, κατ’ αρχήν στον διευθυντή σας, τον Γιάννη τον Γιακουμάκη, στον Τιμολέοντα και στους άλλους δασκάλους, που επιμένουν να προσθέτουν κρίκους σε μια λαμπρή παράδοση. Καλή πρόοδο!
Β.Θ.Κ.

ΒΟΥΚΟΛΙΕΣ
Το όνομα είναι αρχαϊκό και προέρχεται από τη λέξη βουκολία που σημαίνει αγέλη βοδιών. Βουκολιές στη δυτική Κρήτη σημαίνει τόπος διαμονής βοδιών (βούσταθμος) τους καλοκαιρινούς μήνες. Αναφέρεται σαν οικισμός στην επαρχία Κισάμου το 1577 από τον Fr. Barozzi. Οι Βουκολιές ήταν πριν και μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο το εμπορικό κέντρο της Κεντρικής και Ανατολικής Κισάμου. Η περιοχή επειδή ήταν γεωργοκτηνοτροφική συγκέντρωνε εμπόρους από τις γύρω περιοχές που πήγαιναν να πουλήσουν τα προϊόντα τους. Το Παζάρι αυτό συνεχίζεται και ως τις μέρες μας κάθε Σάββατο. Όμως τη Μεγάλη Παρασκευή, το έθιμο θέλει την πλατεία των Βουκολιών τέτοια μέρα να σφύζει από ζωή. Από λουλούδια, ρούχα, παιχνίδια και μικροαντικείμενα για το σπίτι, μέχρι και ζαρζαβατικά, μπορεί να βρει κανείς στο παζάρι, που είναι από τα πιο φημισμένα σε επίπεδο νομού. Η ζωοπανήγυρις προσελκύει χρόνια τώρα το ενδιαφέρον των επισκεπτών πολλοί από τους οποίους προμηθεύονται από εκεί το αρνάκι που θα σουβλίσουν. Το χωριό έχει αξιόλογους ναϊσκους που χρονολογούνται από το 13ο μέχρι το 14ο αιώνα όπως του Αγίου Αθανασίου και το ναό Κωνσταντίνου και Ελένης. Βορειοδυτικά του χωριού οι Τούρκοι είχαν χτίσει Πύργο όπου το 1897 ανατίναξε τακτικός ελληνικός στρατός. Αναστηλώθηκε το 1999 από τους μαθητές του Δημοτικού σχολείου και γιορτάζεται τα τελευταία χρόνια στις 7 Φεβρουαρίου. 

ΠΑΛΑΙΑ ΡΟΥΜΑΤΑ
Το Δ.Δ. Παλαιών Ρουμάτων ανήκει στον Δ. Πλατανιά Χανίων και βρίσκεται στα Ν.Α. άκρο της επαρχίας Κισσάμου στους πρόποδες του βουνού Αποπηγάδι και σε απόσταση 42 χιλιομέτρων από τα Χανιά. Περιστοιχισμένο με βουνά, ιστορικό χωριό, που αποτελεί κέντρο δημιουργίας και διατήρησης πλούσιου πολιτισμού.
Οι μόνιμοι κάτοικοι είναι περίπου 300 και διαμένουν σε 17 συνοικισμούς διασκορπισμένους άλλοι σ’ ένα πολύμορφο και καταπράσινο οροπέδιο, και άλλοι σκαρφαλωμένοι στις πλαγιές που το περιβάλουν. Το υψόμετρο είναι 370μ. στις χαμηλότερες περιοχές, ενώ σε κάποιες γειτονιές φτάνει τα 600 μέτρα. Το μορφολογικό ανάγλυφο και τα πλούσια νερά του το καθιστούν τόπο εύφορο για προϊόντα όπως το λάδι, τα κάστανα και τα σταφύλια που μαζί με την κτηνοτροφία αποτελούν την κύρια πηγή εισοδήματος για τους κατοίκους του. Σύμφωνα με στοιχεία που μας δίνει ο Σ. Σπανάκης στο βιβλίο του, 'Πόλεις και χωριά της Κρήτης' (Β’ Τόμος), τα Π. Ρούματα αναφέρονται στην επαρχία Κισάμου το 1577 από το Fr. Barozzi ως Rumatapalia, από τον Καστροφύλακα Rumata pallia, και από τον Βασιλικάτα ως Rumata Paglia το 1630. Στην Αιγυπτιακή απογραφή του 1834 ως Rumata. Το 1881, στην απογραφή ως Παλιά Ρούματα στον Δήμο Βουκολιών. Από τα ιστορικά μνημεία του χωριού ξεχωρίζουν: Οι βυζαντικές εκκλησίες Αγ. Βασίλειος στο Βαβουλέδο (8ος αι.) και Παναγία στο Περαχώρι (10ος αι.). Στην είσοδο του Χωριού στον οικισμό Αρχοντικά καλωσορίζει τους επισκέπτες μια αιωνόβια ελιά, ένα μοναδικό γλυπτό της φύσης. Μνημειακό ελαιόδεντρο με περίμετρο πάνω από 10μ., εξαιρετικό σχήμα και μέγεθος κορμού. Στις Κάμερες ένα Ενετικό αρχοντικό η Villa Renier με το οικόσημο της οικογένειας Ρενιέρ. Εξω από το νέο κτήριο της βιβλιοθήκης βρίσκεται η προτομή του Μάρκου Ρενιέρη (1815 Τεργέστη - 1897 Αθήνα). Φωτισμένος άντρας, καθηγητής πανεπιστημίου, αρεοπαγίτης, διοικητής Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, πρώτος πρόεδρος του Ελληνικού ερυθρού Σταυρού (1877). Σημαντικός και δραστήριος διανοούμενος του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους. Δημόσιος άνδρας που συνδύασε επιτυχώς την πολιτειακή δράση με την καλλιέργεια των ιδεών. Δώρισε 3401 τόμους βιβλίων στην ΕΕθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος (Ιδρύθηκε 1829). Ενα όμορφο μικρό φαράγγι 6 χιλιομέτρων με τρεχούμενα πεντακάθαρα νερά όλο το χρόνο, στη γειτονιά των Λειδιανών ξεκινάει από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Χαμαλεύρι και αφού στα μέσα της διαδρομής ενωθεί με άλλο μονοπάτι, περίπου μήκους 4 χιλιομέτρων, που ξεκινάει από τον Αγιο Βασίλειο στο Βαβουλέδο, συνεχίζουν σε κοινή διαδρομή καταλήγοντας στην είσοδο του χωριού. Το φαράγγι καλύπτεται από βαθύσκιωτα πλατάνια σε όλη την διαδρομή του κάνοντας το ιδανικό τόπο περιπάτου. 

ΦΩΤΑΚΑΔΟ
Το Φωτακάδο είναι ημιορεινό χωριό του δήμου Πλατανιά του Νομού Χανίων και πριν τους καποδιστριακούς δήμους άνηκε διοικητικά στη κοινότητα Βουκολιών. Είχε 105 κατοίκους στην απογραφή του 2001 και περίπου 60 μόνιμους κατοίκους. Βρίσκεται σε υψόμετρο 300 μέτρων. Το χωριό είναι σχετικά δύσβατο και απόκρημνο στα σημεία όπου το διασχίζει ο ποταμός Ταυρωνίτης.
Είναι μεγάλο σε έκταση και αποτελείται από μικρές γειτονιές: τη Λαγουδιανά που θεωρείται η κεντρική γειτονιά, το Εξω χωριό (Αλιμπεγιανά), Σαψιανά, Παρτσαλιανά (ερημωμένη γειτονιά), Χατζιανά, Κολύμπα (Μαραγκιανά), Μπουλταδιανά (ερημωμένη γειτονιά), Σταυρουλιανά, και τη Διακλάδωση. Χαρακτηριστικό σημείο του χωριού είναι και η περιοχή 'Του Διγενή η πατέ (πάτημα) όπου σύμφωνα με την παράδοση πάτησε το ένα του πόδι ο Διγενής Ακρίτας.
Το άλλο πόδι πατούσε -κατά την παράδοση- στην απέναντι κορυφή του Προφήτη Ελισσαίου και ήπιε νερό από τον ποταμό.
Μυθοπλασία βέβαια αλλά είναι άξιο προσοχής πως ένα θαμνώδες βουνό έχει ένα κομμάτι με τη μορφή της πατούσας το οποίο ποτέ δεν βλαστάνει.

ΣΥΡΙΛΙ
Αναφέρεται στην επαρχία Κυδωνίας το 1577 σαν Sirili da Moro. Το 1842 αναφέρεται σε δύο οικισμούς, το Μέσα Συρίλι και το Κάτω Συρίλι. Στην απογραφή του 1881 αναφέρονται μόνο Συρίλι. Το 1951 αναφέρεται Σιρίλιον με 200 κατοίκους και το Μετόχιον Σιρίλιον με 97 κατοίκους.Για την ονομασία του χωριού, θεωρείται ότι συνδέεται με το συριγμό του ανέμου, που κάποιες φορές φυσά δυνατά στην περιοχή. Μετά την κατοχή το χωριό συνδέθηκε με τα Χανιά, αφού ο δρόμος σταματούσε ως το χωριό Βλαχερωνίτισσα. Το 1950 οι κάτοικοι του χωριού με προσωπική εργασία και εργαλεία τους κασμάδες και φτυάρια, διάνοιξαν το κομμάτι από τη Βλαχερωνίτισσα ως το Συρίλι και στη συνέχεια προχώρησε ως το χωριό Ντερές. Το χωριό έχει πολλά αξιοθέατα μεταξύ των οποίων ο παλιός ναός του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στον κεντρικό δρόμου του χωριού, χτισμένος στις αρχές του 20ου αι. με ένα καταπλητικό καμπαναριό από μωσαΊκό, που φτιάχτηκε μετέπειτα και συγκεκριμένα το 1936 από ένα Ρώσο τεχνίτη που λέγεται ότι ήταν μονόφθαλμος. Κάθε Αύγουστο ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού διοργανώνει με μεγάλη επιτυχία τη 'γιορτή του ξεροτήγανου'.

Χανιώτικα νέα(28.01,2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΕΤΣΙ ΔΕΟΜΕΘΑ υπέρ του διαφυλαχθήναι την πόλιν ταύτην, και πάσαν πόλιν και χώραν από λοιμού, λιμού, σεισμού, καταποντισμού... Ο λιμός είναι ήδη εδώ, ο σεισμός κάνει κάθε λίγο και λιγάκι την εμφάνισή του, ο καταποντισμός καιροφυλακτεί...

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΑ δεχτήκαμε όλα! Αντε και κλείσαμε, και τούτη τη φορά, τα μάτια και υπογράψαμε ό,τι μας ζήτησαν να υπογράψουμε! Αντε και πήγαμε δύο, τρεις, τέσσερις, θέλετε μήνες παρακάτω τη βάρκα! Μετά; Τι κάνουμε μετά;

'ΑΣ ΦΥΓΩΜΕΝ! Ας φύγωμεν! Να κλέψη κανείς ολίγον άρτον από έναν πλούσιον είνε έγκλημα, να κλέψη κανείς ολόκληρον την ζωήν ενός πτωχού είνε νόμος. Ας φύγωμεν. Ας φύγωμεν...'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ, ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση - πρόκληση της στήλης να τοποθετηθεί για την τρόικα, ύστερα απ’ τον Ηλία τον Σταματάκη, ο... έτερος Καππαδόκης, ο δεύτερος μαντιναδολόγος μας, δηλαδή. 'Αμα δεν φύγ’ η τρόικα σύντομ’ απ’ την Ελλάδα/ φόρος φοβούμαι πως θα μπει ως και στη μαντινάδα', γράφει. Ωραίος και ο Εννιαχωριανός!

ΟΧΙ, ΔΕΝ αποτελεί συνέχεια της πλατιάς δημοκρατικής παράταξης, έτσι όπως κατά καιρούς την εξέφρασαν ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Νικόλαος Πλαστήρας, ο Γεώργιος Παπανδρέου (ο Γέρος της Δημοκρατίας) και ο Ανδρέας Παπανδρέου, το σημερινό ΝΕΟΠΑΣΟΚ. Ξεκάθαρος σ’ αυτό ο φίλος μου ο γερω- δάσκαλος. Αυτό δα έλειπε!
ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΤΑ ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Διορθώνω. Και την αντιμνημονιακή πίτα ολόκληρη και τον μνημονιακό σκύλο χορτάτο. Ποιον αφορά το κουίζ;

ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ έχουν μετατραπεί σε διεθνείς τοποτηρητές των μεγάλων συμφερόντων. Καμία αντίρρηση. Ισχύει, όμως και το άλλο. Οι διεθνείς τοποτηρητές των μεγάλων συμφερόντων έχουν κατ’ ουσίαν αναλάβει κυβερνητικά καθήκοντα.

ΘΑ ΣΕ ΠΛΗΡΩΣΩ στις 30 του άλλου μήνα, το δίχως άλλο, του είπε και ο φίλος μου το έδεσε κόμπο. Δεν πήγε ο νους του ότι ο Φλεβάρης, που είναι ο άλλος μήνας δεν πάει παραπέρα απ’ την 29η μέρα του. Τώρα το φυσά και δεν κρυώνει.

ΔΑΝΕΙΖΟΜΑΙ, δανείζεσαι, δανείζεται, δανειζόμαστε, δανείζεστε, δανείζονται... Και βεβαίως χρωστώ, χρωστάς, χρωστά, χρωστούμε, χρωστάτε, χρωστούν... Αχ ρε Μιχαλού!

ΣΤΗΝ ΟΥΓΓΑΡΙΑ πληρώνουν φόροι και οι σκύλοι, ενώ στην Ελλάδα πληρώνουν και οι πεθαμένοι στην Ελληνική Τηλεόραση, μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ. Πού είναι χειρότερα;

ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ 'Ριζίτικο' που είναι στον Τζιτζιφέ, η κοπή της βασιλόπιτας του Κοινωφελούς Ιδρύματος 'Αγία Σοφία' απόψε. Οσοι πιστοί, Αποκορωνιώτες και φίλοι του Αποκόρωνα, προσέλθετε. Και για τη στήριξη του προγράμματος 'Βοήθεια στο σπίτι' στο οποίο θα πάνε τα έσοδα.

ΝΙΚΟΛΑ, στα Σαράντα σου ριζίτικα θα πούμε/ ’πο κείνα που ’γραψες εσύ, ποτέ δεν σε ξεχνούμε! Για τον Νίκο Ψαρό που έχει μαδαρώσει για πάντα εδώ και 40 μέρες στο άλλο ημισφαίριο της ζωής και του οποίου το μνημόσυνο είναι αύριο στην Τριμάρτυρη, η μαντινάδα από τον Ηλία τον Σταματάκη.

ΛΕΝΕ ΟΤΙ κάποιος Ονησίκριτος Αιγινήτης έστειλε στην Αθήνα τον έναν από τους δυο γιους του τον Ανδρογένη κι εκείνος όταν παρακολούθησε μαθήματα του Διογένη, αποφάσισε να μείνει εκεί. Τότε ο πατέρας του έστειλε τον μεγαλύτερο γιο του, τον Φιλίσκο, για να τον φέρει πίσω, αλλά και ο Φιλίσκος αιχμαλωτίστηκε από τη δύναμη του λόγου του. Τέλος, πήγε ο ίδιος ο πατέρας να τους βρει κι έμεινε κι αυτός για να σπουδάσει φιλοσοφία μαζί με τους γιους του (Από το βιβλίο του Διογένη Λαέρτιου: 'Διογένης ο Κυνικός', εκδ. 'Γνώση').
'Να ’μουνα νέφος δροσερό και να ’ν’ Απριλομάης/ και ο Βοριάς να με λαλεί ’πο τον αλάργο κόσμο/ να ’ρθω να βρέξω μια βραδιά στου κήπου σου τα ρόδα/ να βγεις κι εσύ στον κήπο σου να βγεις ν’ αναστενάξεις/ και νέφος να μην ήμουνα...'.
Ενα από τα 'Ριζίτικα του καιρού μας' του Νίκου Ψαρού.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (28.01.29120

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ υγεία και ευτυχία... Η αρχή μα και το τέλος ενός ανέκδοτου ποιήματος, που έγραψε ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος το 1982. Τα λέει όλα, όσα έχουν ειπωθεί, αυτές τις μέρες, για εκείνον, σ’ αυτό του το ποίημα ο 'Ωραίος ως Ελληνας' διάσημος σκηνοθέτης που έφυγε στα 77 του χρόνια, τις προάλλες για τα Κύθηρα των ονείρων του. Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία... Το επιμύθιο στο έργο του.
ΕΙΧΑ γράψει και τις προάλλες, την περασμένη Τρίτη συγκεκριμένα, για την άλλη Ελλάδα, για την Ελλάδα της Αλληλεγγύης, την Ελλάδα της Δημιουργίας, την Ελλάδα του Αγώνα. Εκφραστής αυτής της Ελλάδας και ταυτόχρονα πρεσβευτής της ανά τον κόσμο και ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος.
ΟΧΙ! Δεν λένε τίποτε από μόνες τους οι όποιες ευχές για υγεία και ευτυχία. Για ν’ ανατείλει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή, επιμένει να μας θυμίζει ο ποιητής.
ΘΕ ΜΟΥ, μια χάρη σου ζητώ και τη χαρά τζη δος μου/ βοήθα να τελειώσουνε τα βάσανα του κόσμου. Ωραίος, όπως πάντα άλλωστε, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Μόνη της πάντως η εξ ύψους βοήθεια δεν φτάνει για να τελειώσουνε τα βάσανα του κόσμου, Ηλία! Ακρως απαραίτητη και η προσπάθεια των ανθρώπων. Συν Αθηνά και χείρα κίνει.
'ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ είναι να μην υπάρχουν ζητιάνοι', παρατηρούσε σε μια συνέντευξή της στην 'Καθημερινή' το 2006 η σπουδαία Ελληνίδα Αννα Συνοδινού. Εκτοτε κύλησε πολύ νερό στου κακού τη σκάλα. 'Και κυρίως κατρακυλήσαμε από τη σκάλα ανεχόμενοι σπιθαμιαίοι άνθρωποι να βάζουν τον πήχη του πολιτισμού στο μπόι τους'. Στην τελευταία σελίδα της εφ. 'Χριστιανική' (Πέμπτη 19 Ιανουαρίου) το σχόλιο. Χώρα των ζητιάνων κατάντησαν την πατρίδα μας...
ΠΟΙΟΣ δεν διάβασε, πριν το υπερψηφίσει ή καταψηφίσει το Μνημόνιο; Ρητορικό το ερώτημα που απευθύνεται στους 300 της Βουλής. Ολοι, πλην Χρυσοχοΐδη και άντε της Κατσέλη που πήγαιναν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι, ότι το ’φαγαν με τα ξώφυλλα θα πουν...
ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ του Μάλεμε προχθές, όπου ο Α.Ο. Πλατανιάς έκανε τον Εθνικό Αστέρα να βλέπει στο τέλος... αστεράκια, νικώντας τον με 3 - 0. Λογοπαίγνιο κάνω. Κι εγώ της άποψης Καβακά είμαι. Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις. 
ΤΙΜΟΛΕΟΝΤΑ Φραγκάκη, εκδότη της εφημερίδας 'Η Φωνή του Πλατανιά': Νόμιζα ότι είχες σταματήσει να βγάζεις την εφημερίδα καθώς πάνε κοντά δύο χρόνια που δεν έπεσε στα χέρια μου. Χάρηκα πολύ που διαψεύστηκα τις προάλλες, όταν μου την έδωσες μαζί με το καταπληκτικό δεύτερο τεύχος της περιοδικής έκδοσης του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Νηπ. και του Δημ. Σχ. Πλατανιά 'Τα Φυλλαράκια'. Αυτά τα ολίγα προσώρας.
ΚΑΠΟΤΕ ο Παρράσιος διαγωνιζόταν με κάποιο άσημο ομότεχνό του με θέμα τη ζωγραφική παράσταση του ομηρικού ήρωα Αίαντα. Επειδή οι κριτές προτίμησαν το έργο του ασήμαντου ζωγράφου, οι φίλοι του Παρράσιου εκδήλωσαν τη λύπη και την αγανάκτησή τους. Ο ίδιος ο μεγάλος ζωγράφος, ωστόσο, είπε ότι καθόλου δεν τον ένοιαζε η απόφαση, αλλά λυπόταν μόνο για τον Αίαντα, επειδή ο ήρωας νικήθηκε για δεύτερη φορά. Οπως είναι γνωστό, ο Αίας είχε νικηθεί στη διαμάχη για τα όπλα του Αχιλλέα, τα οποία είχαν δοθεί στον Οδυσσέα και για τον λόγο αυτό είχε αυτοκτονήσει (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').
'Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία, αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας/ Είμαι επισκέπτης./ Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά./ Κι έπειτα δεν μου ανήκει./ Ολο και κάποιος βρίσκεται να πει «δικό μου είναι»./ Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου,/ είχα πει κάποτε με υπεροψία./ Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε./ Οτι δεν έχω καν όνομα./ Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο./ Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάζω./ Ξεχάστε με στη θάλασσα./ Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία'.
Ανέκδοτο ποίημα του Θεόδωρου Αγγελόπουλου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (27.01.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ 6η(;), 7η(;), 8η(;), έχασα τον λογαριασμό, φορά στο ίδιο έργο θεατές. Το μαχαίρι στον λαιμό! Δεχθείτε τα πάντα όλα έτσι όπως σας τα λέμε, για να μην χρεωκοπήσετε σαν χώρα. Κλείστε τα μάτια και υπογράψτε!

ΚΟΥΡΕΜΑ Ή ΞΥΡΙΣΜΑ, κούρεμα ή ξύρισμα, κούρεμα ή ξύρισμα; Το κούρεμα τώρα, το ξύρισμα αργότερα. Αφού πρώτα η τρόικα ολοκληρώσει το έργο της.

ΤΡΟΪΚΑ ’ΔΩ, ΤΡΟΪΚΑ ’ΚΕΙ, τρόικα παραπέρα/ άντε στον όξω από ’δω να δούμε άσπρη μέρα. Ξεκάθαρος ο πρώτος μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Πιο ξεκάθαρος δεν γίνεται. Για να δούμε αν έχουμε ανάλογη τοποθέτηση και από τον Εννιαχωριανό.

ΑΝ Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ είχε διαβάσει το Μνημόνιο δύο τινά θα μπορούσαν να συμβούν. Ή να το είχε ψηφίσει ή να μην το είχε ψηφίσει. Και αν μεν το είχε ψηφίσει έχει (λέμε τώρα) καλώς. Αν όμως δεν το είχε ψηφίσει δύο τινά θα μπορούσαν να συμβούν. Ή να μην ακολουθούσαν το παράδειγμά του άλλοι βουλευτές ή να το ακολουθούσαν. Και αν μεν δεν το ακολουθούσαν έχει καλώς. Αν όμως τον ακολουθούσαν δύο τινά θα μπορούσαν να συμβούν. Ή να μην τον ακολουθούσε ικανός αριθμός για να έπεφτε η Κυβέρνηση ή να τον ακολουθούσε. Συνεχίστε εσείς, παρατράβηξε το 'πεταχτό'.

ΣΕ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ Ο ΠΟΛΥΣ Σόιμπλε είπε ότι 'ο ελληνικός λαός χρειάζεται να δει φως στην άκρη του τούνελ'. 'Με τους φοροεισπράκτορες των Γερμανών που μας κυβερνούν δύσκολο'. Το ένα απ’ τα δύο σχόλια που έκανε ο 'βοριάς' στα '9 μποφόρ' (βλ. εφ. 'Χριστιανική', 5 Ιαν. τ.ε.). Το άλλο: 'Με το κλεπτοκρατικό Μνημόνιο ούτε φως ούτε κερί ούτε τηλέφωνο, σε λίγο'...

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ δεν σταματά στο 'δι’ ευχών'. Από εκεί ξεκινά ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Μου θυμίζουν Ειρηναίο Γαλανάκη τα λόγια του. Ενας δεσπότης δεν πρέπει μόνο να σηκώνει τα χέρια του για να ευλογεί, αλλά να τα απλώνει να ζητιανεύει γι’ αυτούς που έχουν ανάγκη, έλεγε ο Παππούς.
'
ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΩ ΟΤΙ η γέφυρα στην Καμάρα του Βουλγάρω είναι σε κακή κατάσταση, έχουν φύγει πέτες, χρειάζεται καθάρισμα και εάν οι αρμόδιοι δεν φροντίσουν για την επισκευή της, μπορεί να γίνει και επικίνδυνη'. Αυτά έγραψε εν είδει σχολίου στη σελίδα μου στο βιβλίο των προσώπων, τη Δευτέρα με αφορμή την εύφημη μνεία για τις γέφυρες της Κισάμου ο φίλος Γιάννης Χουδαλάκης. Ακούει κανείς;

ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΛΟΙ οι για μήνες απλήρωτοι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ! Ετσι όπως πήγαιναν τα πράγματα μας έβλεπα να βάζαμε εμείς τη φανέλα με τον Δικέφαλο, Μήτσο! Ή μήπως θα τη βάλουμε στο τέλος; Αεκούλα, κατάντησαν την ΑΕΚΑΡΑ μας, γείτονα! 

ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ ΝΤΙΝΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟ το μεγάλο βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού, για το σύνολο του έργου του εφέτος. Αξιος και υπεράξιος. Ασχετα αν δεν το απεδέχθη δηλώνοντας ότι δεν θέλει ούτε το βραβείο ούτε τα λεφτά τους.

ΣΤΙΧΟΙ ΑΠΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ... επιπέδου, αντί για ιστορικό ανέκδοτο σήμερα: 'Κι όταν με παράτησες στα κρύα του λουτρού,/ δεν πήγα σε ψυχίατρο, δεν πήγα σε χαρτού./ Κι όταν με παράτησες στα κρύα του λουτρού,/ ξενύχτησα και έκλαψα στην πολυθρόνα την μπαμπού' (Πωλίνα). 'Η μπουρνοζοπετσέτα η καλή/ είναι τόσο απαλή/ σαν την καρδιά ενός μαρουλιού/ είσαι αγάπη τ’ Απριλιού' (Έφη Θώδη). 'Αν θέλεις να ανοίξουν της καρδούλας μου οι πόρτες/ βγάλε όλα τα ρούχα σου κι έλα με τις μπότες' (Πέπη Τσεσμελή).

'Οσοι δεν είναι αρκετά κολασμένοι πρέπει επιτέλους να σωπάσουν,/ να δουν με τι καινούργιους τρόπους μπορούν να απαυδήσουν τη ζωή./ Εγκαταλείπω την ποίηση δεν θα πει προδοσία./ Να μη με κατηγορήσουν για ευκολία πως δεν έσκαψα βαθιά,/ πως δεν βύθισα το μαχαίρι στα πιο γυμνά μου κόκκαλα/ όμως είμαι άνθρωπος κι εγώ, επιτέλους κουράστηκα πώς το λένε,/ κούραση πιο τρομαχτική από την ποίηση υπάρχει;/ Εγκαταλείπω την ποίηση δεν θα πει προδοσία./ Βρίσκει κανείς τόσους τρόπους να επιμεληθεί την καταστροφή του'. 
Από το ποίημα 'Εγκαταλείπω την ποίηση' του Ντίνου Χριστιανόπουλου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (26.01.20120

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

Εδώ... στην Ελλάδα
Μόνο Ελλάδα... 
Αυτήν ψάχνω σήμερα να βρω κι έχω στον νου μια γραμμή που θε να ακολουθήσω, να κοιτάξω λίγο πίσω να αναζητήσω από τους προγόνους μου τα καλύτερα, μόνον αυτά!
Να προσπαθήσω να κατανοήσω τη φύτρα που γεννά τα ωραία, τ? αγαθά, μόνον αυτά κι όχι τις έριδες και τ? αλληλομαχαιρώματα, τις εμφύλιες συρράξεις που μας έριξαν κατά καιρούς και μας ρίχνουν ως 'τα τώρα' στα τάρταρα...
Μόνο Ελλάδα σκέφτομαι, την ίδια τη λέξη, την έννοια, τα καλύτερα της Ιστορίας της, τα καλύτερα του παρόντος της!
Γιατί και το 'καλό παρόν' υπάρχει εδώ σ? αυτόν εδώ τον τόπο! Υπάρχουν και τώρα ρίζες γερές, όμορφα λουλούδια, υπάρχουν πράγματα για τα οποία μπορώ να υπερηφανεύομαι δίχως φόβο να χαρακτηριστώ εθνικιστής!
Μπροστά μου βλέπω όλους τους ωραίους Ελληνες, εκείνους που θέλησαν να κάμουν την καταγωγή τους όπλο στης ζωής τους τον δρόμο! Εκείνους που κρατούν τις Θερμοπύλες, σταθεροί να παλεύουν προσπαθώντας να μην προδώσουν αξίες, τα ιδανικά που μεταλαμπαδεύτηκαν μέσα στους αιώνες είτε από τα φώτα των αρχαίων είτε υπό κι από το φως των αγιοκεριών της Ορθοδοξίας είτε...!
'Αυτή ειν? η πατρίδα που μού ?λαχε του τυχερού', σκέφτομαι!
Στο σταυροδρόμι Δύσης - Ανατολής ένας βράχος ακούνητος που κανείς ούτε από Δυσμάς ούτε εξ Ανατολής δεν θα μπορέσει να μετακινήσει!
Εδώ σε τούτην τη μεριά της γης, εδώ που ανήκουμε, εδώ ειν? η αρχή και η συνέχειά μας, προπάντων η συνέχειά μας!
Κι είμαι -νιώθω πολύ τυχερός γιατί στα κατάβαθα της ψυχής, της ύπαρξής μου, βαθιά σφηνωμένα στο μεδούλι του μυαλού μου αποτυπωμένα, είναι το μπλε της θάλασσας και του ουρανού, το πράσινο του πεύκου, του κυπάρισσου, των πορτοκαλανθών, του δυόσμου, του βασιλικού τ? αρώματα, μα πάνω απ? όλα ο λόγος...
Λόγος για να βασίζομαι, να ζω, να ελπίζω, να προσδοκώ σε αυτά που από τα βάθη της Ιστορίας με έφτασαν ως Εδώ!

Χανιώτικα νέα (25.01.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΟ να αποδεχόμαστε τέτοιες ζημιές, όπως αυτές που έχουμε υποστεί μέχρι σήμερα -πόσο μάλλον όταν με τον εσωτερικό δανεισμό θα κερδίζαμε την εθνική μας κυριαρχία, την ελευθερία, την υπερηφάνεια, τον αυτοσεβασμό μας και την εμπιστοσύνη των αγορών' (www.sofokleous10.gr).

ΑΥΤΟΣ ο καημός, διορθώνω, και αυτός ο καημός, θα τον φάει τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο. Κάθε βράδυ, μπαίνω στο... σκεφτήριο (τι λέξη!) και δεν μπορώ να κοιμηθώ μου είπε προχθές, μεταξύ των άλλων, από τηλεφώνου. Τον απασχολούν πολύ τα χάλια της δημοκρατικής παράταξης, μου εξομολογήθηκε. Τα χάλια της χώρας τον απασχολούν, ωστόσο, πολύ περισσότερο. Ωστόσο, δεν πιάσαμε ακόμα πάτο, επέμενε.

Ο ΚΑΗΜΟΣ του ενός, για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο ενός απ’ τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του Στέλιου Ράμφου. Ο καημός των πολλών. Ο καημός των Ελλήνων. Πώς καταντήσαμε, έτσι όπως καταντήσαμε. Πώς φτάσαμε στο σημείο να μας διαπομπεύουνε...

ΥΠΑΡΧΕΙ ελπίς! Το ’χω ξαναγράψει κι άλλες φορές, θα το επαναλάβω και σήμερα. Οσο υπάρχει μια άλλη Ελλάδα, η Ελλάδα της Αλληλεγγύης, η Ελλάδα της Δημιουργίας και η Ελλάδα του Αγώνα, υπάρχει ελπίς!

ΓΥΡΝΑ στο πλοίο, διάολε! Σύνθημα έγινε για τους Ιταλούς η φράση αυτή, έτσι όπως τη φώναξε ο λιμενικός στον καπετάνιο του 'Costa Concordia'. Ενα πλοίο, ένα καράβι που ταξιδεύει είναι και η Ιταλία. Και η Ελλάδα, βεβαίως - βεβαίως...

'ΤΡΕΛΟΒΑΠΟΡΟ', τη λέει την πατρίδα μας σ’ ένα απ’ τα πιο γνωστά του ποιήματα, που έγινε τραγούδι, ο Οδυσσέας Ελύτης. 'Κατακλυσμούς ποτέ δεν λογαριάσαμε/ μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε', επιμένουν να λένε επιβάτες του τρελοβάπορου. Πόσοι, όμως, ήταν όλοι εκείνοι που πνίγηκαν στο ταξίδι...

'ΤΑ ΑΛΟΓΑ του σαστισμένου κάμπου' ο τίτλος ενός υπέροχου περιοδικού που έβγαζε τη δεκαετία του 1990 στη Λάρισα ο φίλος μου ο Νίκος Παπανικολάου. Τα ωραία άλογα του Α.Ο. Πλατανιά έκαναν περίπατο στον Θεσσαλικό κάμπο, το προσχέδιο του τίτλου που θα έβαζα ύστερα από την εκτός έδρας εκπληκτική νίκη της χανιώτικης ομάδας επί της Λάρισας.

ΗΛΙΑ σε ευχαριστώ που με θωρείς κοπέλι/ κι έτσι με καλωσόρισες στη στήλη του Βαγγέλη. Ευγενικά, ως είναι μαθημένος απαντά σήμερα στον Ηλία τον Σταματάκη, που τον καλωσόρισε το Σάββατο, ο δεύτερος μαντιναδολόγος της στήλης ο Εννιαχωριανός.

'ΠΡΙΝ από τους μεγάλους σεισμούς ο θεός Ποσειδώνας έστελνε σημάδια στους ανθρώπους για να τους προειδοποιήσει. Πιο συγκεκριμένα έπεφταν ισχυρές βροχές ή επικρατούσαν ξηρασίες, ο αέρας γινόταν πιο θερμός, χειμώνα καλοκαίρι, ο ήλιος του κύκλου καλυπτόταν με ομίχλη και έπαιρνε ασυνήθιστο χρώμα (προς το κόκκινο ή το μαύρο), πολλές πηγές στέρευαν, φυσούσαν ορμητικοί άνεμοι και εμφανίζονταν άγνωστα άστρα στον ουρανό' (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

'Τώρα την αγριάδα των άλλων/ διαχειρίζεσαι/ ώριμος πια/ καθοδηγείς τους νέους/ με τα βιβλία σου·/ με μπροσούρες και μανιφέστα/ πραγματώνεις την επανάσταση/ που κάνουν άλλοι./ Απ’ το γραφείο στο σπίτι του/ μέσω του ίντερνετ εξεγείρεσαι/ ξαπλώνεις στο άνετο σπίτι σου/ παίρνεις καλά λεφτά/ απ’ τους πελάτες σου/ κι όταν σε καλούν/ σε συνάξεις να μιλήσεις/ φοράς τη μαύρη μπλούζα/ και πας να εξεγερθείς'.
Από το ποίημα 'Εξέγερση' του Γρηγόρη Σακαλή.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (24.01.2012)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Οι γέφυρες της Κισάμου

Η γέφυρα του Ταυρωνίτη. Η γέφυρα της Καλυδωνίας. Η γέφυρα στο Μεσονήσι. Η γέφυρα των Λουραδιανών. Η καμάρα στο Βουλγάρω. Η γέφυρα στην Πολυρρήνια. Η γέφυρα των Καλουδιανών. Η γέφυρα στα Περβόλια. Η καμάρα στο Καστέλι. Η γέφυρα της Καλυβιανής... Οι γέφυρες της Κισάμου, έτσι όπως τις παρουσιάζει στο φετινό, 22ο (!) κατά σειρά, φετινό ημερολόγιό του, ο Σύλλογος Προβολής Κισάμου 'Η Γραμπούσα'. Σ’ ένα ιδιαίτερα καλαίσθητο ημερολόγιο, που, όπως τα προηγούμενα, έρχεται να προστεθεί στα κεφάλαια της κισαμίτικης πατριδογνωσίας που άρχισαν να γράφουν απ’ το 1992 ο και συνεργάτης της εφημερίδας μας, γνωστός και ως ποιητής και ως πεζογράφος, 'αιώνιος' πρόεδρος της 'Γραμπούσας', Θανάσης Δεικτάκης, με τους συνεργάτες του. 'Από τα γεφύρια της Κισάμου, που παραθέτουμε στις σελίδες του Ημερολογίου, άλλα χρησιμοποιούνται καθημερινά και άλλα περιστασιακά, όμως, τίποτα δεν μειώνει την αξία τους και κανένα από αυτά δεν προσβάλλει την αισθητική του χώρου που βρίσκεται', σημειώνει στο ιδιαίτερα κατατοπιστικό εισαγωγικό του σημείωμα ο έφορος Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, Μιχάλης Ανδριανάκης, ύστερα απ’ τον καλογραμμένο, όπως πάντα, πρόλογο του Θανάση. 'Η αλήθεια είναι πως δεν περιμέναμε ότι η ιστορική επαρχία μας διαθέτει τόσο μεγάλο αριθμό τέτοιων ανθρώπινων έργων', επισημαίνει ο Δεικτάκης σε κάποιο σημείο. Ούτε η επαρχία Κισάμου περίμενε ότι τα γεφύρια της θα απαθανατίζονταν από έναν ξεχωριστό φωτογράφο, πραγματικό καλλιτέχνη, τον Φάνη Μανουσάκη και θα γίνονταν θέμα ημερολογίου, Θανάση. Να ’σαι καλά, με τους άξιους συνεργάτες σου. Και του χρόνου με υγεία!

Εξ ονύχων τον λέοντα(1)

Οι δεκαεφτά (17) δράσεις που έστησε, τις περισσότερες στην ενδοχώρα του Νομού μας, βάζοντας στον χορό τους πάντες, την περασμένη χρονιά, κάτω από τη στέγη του 'Ελαιουργείου' του, που λειτουργεί και λειτουργείται στο Δρομόνερο, ο γνωστός τοις πάσι Ιωάννης Αρχοντάκης, ο λέων! Οι δυο απ’ αυτές και συγκεκριμένα η παρουσίαση των εκδηλώσεων 'Μουσεία με Πύλες Ανοιχτές' για τον εορτασμό της 'Διεθνούς Ημέρας Μουσείων', σε συνεργασία με 5 Μουσεία του Δήμου Πλατανιά και του Δήμου Καντάνου - Σελίνου και η παρουσίαση των εικαστικών δράσεων 'Βακχικά 2011' με συμμετοχή 15 διεθνών καλλιτεχνών στο Οινοποιείο του 'Κτήματος Λουπάκη', οι μόνες που μπόρεσα να παρακολουθήσω και να χαρώ, οι όνυχες. 'Μεταδίδουμε αυτό που είμαστε', ο τίλος μιας απ’ τις 'Εύφημες μνείες' που έγραψα (23-5-2011) αναφερόμενος σ’ αυτές. Τον θυμήθηκα προ μηνός, όταν πήρα μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, την πρόσκληση του Ιωάννη να παραβρεθώ στην τελευταία εκδήλωση του 'Ελαιουργείου', που ήταν μια βραδιά συνάντησης φίλων και συνεργατών με αφορμή τη λήξη του Πολιτιστικού έτους 2011, στην Αθήνα. Εχει τον δικό του τρόπο ο φίλος μου να μεταδίδει το πάθος του για μια πολιτιστική επανάσταση, βάζοντας στον χορό εκείνους που, αν δεν μπουν, το όποιο 'πτερόεν έπος', δεν θα γίνει ποτέ 'έργον'. Ταυτόχρονα, ωστόσο, διαβάζοντας στην πρόσκληση και τους τίτλους όλων των δράσεων, μαζί με τον τίτλο της εύφημης μνείας θυμήθηκα και τη γνωστή φράση 'εξ ονύχων τον λέοντα' (λατιν. 'ex ungue leomen). Και γιατί, βέβαια, απ’ τις δυο εκδηλώσεις που παρακολούθησα και χάρηκα, μπορώ να κρίνω τη σύνολη προσφορά του 'Ελαιουργείου', το οποίο ψυχή τε και σώματι υπηρετεί ο Ιωάννης, την περασμένη χρονιά στο πολιτισμικό και ευρύτερα στο κοινωνικό γίγνεσθαι του τόπου μας. Αλλά και γιατί εκτός από 'πρόδρομος', όπως έχει αποκληθεί ο φίλος μου, αποδεικνύεται και... λέων!

Εξ ονύχων τον λέοντα(2)

Οχι, δεν πήγα, αν και πολύ το ήθελα, στην περί ης ο λόγος, παραπάνω, αποχαιρετιστήρια εκδήλωση του 'Ελαιουργείου', που έγινε με αφορμή τη λήξη του πολιτιστικού έτους 2011 και με ουσιαστική αιτία την τρυφερή επιθυμία του Ιωάννη να συναντήσει φίλους και συνεργάτες του. Τους καλλιτέχνες, τους χορηγούς και τους συλλέκτες που πρόσφεραν έργα τους για τη δημιουργία του πυρήνα της μόνιμης συλλογής του 'Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης - Ελαιουργείον' και όλους εκείνους που με τον οποιονδήποτε τρόπο συνέβαλαν στην επιτυχή παρουσίαση των δράσεων του 'Ελαιουργείου'. Πού να τα προλαβαίνει κανείς όλα! Νοερά, ωστόσο, ήμουν κι εκεί παρών! Οπως και σε όλες τις άλλες... παραγωγές του 'Εργοστασίου' του. Στο 2ο Συμπόσιο Τέχνης και Πολιτισμού, στην παρουσίαση της εικαστικής έκθεσης 'Αγιοι Φίλοι' του Nicholas Moore στη Βενετσιάνικη Εκκλησία της Αγίας Ειρήνης, στην οργάνωση 'Πενθήμερου προγράμματος φιλοξενίας για τους συνεργαζόμενους καλλιτέχνες' με στόχο τη γνωριμία τους με τον γηγενή πολιτισμό της ενδοχώρας του Νομού μας, στην παρουσίαση της εικαστικής έκθεσης 'Γραφή και Ανάγνωση' με συμμετοχή 36 διεθνών καλλιτεχνών και μιας ποιήτριας στη Λαϊκή Βιβλιοθήκη Παλαιών Ρουμάτων, στην... στην... στην... περπατώντας ξανά και ξανά τον 'Δρόμο των Μουσείων', που δημιουργήθηκε με τη συμμετοχή των 6 Μουσείων του Δήμου Πλατανιά και του Δήμου Καντάνου - Σελίνου, περιτρέχοντας πάλι και πάλι τον 'Κύκλο των Φαραγγιών' που έγινε με τη συμμετοχή 15 χωριών της ενδοχώρας του Νομού, ακολουθώντας τον πάντα. Σε μια πορεία επιστροφής στις ρίζες μας, που είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι του παρόντος μας στο αύριο των ονείρων μας...

ΟΛOHMEPO ΔΗΜ. ΣΧ. ΚΑΝΤΑΝΟΥ

Τα προϊόντα του τόπου μας

Eδώ τα καλά τοπικά προϊόντα! Εδώ το καλό λάδι! Εδώ το καλό κρασί! Εδώ το καλό μέλι! Εδώ τα καλά κάστανα! Εδώ η καλή τσικουδιά! Εδώ τα καλά μανιτάρια! Τα προϊόντα του τόπου τους διαφημίζουν με τον δικό τους τρόπο μέσα από τις εργασίες που έστειλαν και φιλοξενούνται στον σημερινό Παιδότοπο διανθισμένα με σχετικές μαντινάδες, τα παιδιά του Ολοήμερου Δημ. Σχολείου Καντάνου αυτή την φορά. Γράφω αυτή τη φορά, γιατί δεν είναι η πρώτη, που τα Καντανιωτάκια που μένουν στο Ολοήμερο μας στέλνουν εργασίες τους. Και σίγουρα δεν θα ’ναι η τελευταία. Σας συγχαίρω και σας ευχαριστώ και γι’ αυτές σας τις εργασίες, παιδιά! Πολλές ευχαριστίες επίσης και για τις ευχές σας και πολλά 'μπράβο' για το Ημερολόγιο Τοίχου 2012 του 'Ποδηλατάκη' που κυκλοφορήσατε και είχατε την καλοσύνη να μου στείλετε. Να σας χαίρονται οι δάσκαλοί σας και να τους χαίρεστε! Θερμές ευχές και από μένα για μια όμορφη και καρπερή χρονιά!
Β.Θ.Κ.

Γιορτή τσικουδιάς

Πριν μερικές μέρες στο χωριό μας έγινε μια πολύ όμορφη γιορτή: η γιορτή της τσικουδιάς. Πολλοί άνθρωποι είχαν μαζευτεί για να διασκεδάσουν, να χορέψουν και να πιουν τη δροσερή τσικουδιά του χωριού μας.
Στην Κάντανο παράγεται η καλύτερη τσικουδιά, και όσοι την πίνουν... 'μαγεύονται'.
Ελπίδα Κατάκη

Μέλι

Ο μπαμπάς μου έχει 60 κυψέλες.
Το καλοκαίρι τις πηγαίνει κοντά στην Παλαιόχωρα γιατί έχει πολλά λιβάδια με θυμάρι. Το θυμάρι είναι το αγαπημένο λουλούδι της μέλισσας. Το χειμώνα τις έχει στο Ανισσαράκι επειδή εκεί φυτρώνουν διάφορα λουλούδια.
Η δουλειά του μελισσοκόμου είναι δύσκολη, γιατί μερικές φορές πρέπει να ξυπνάει νωρίς το πρωί για να περιποιηθεί τις κυψέλες του προτού οι μέλισσες ξυπνήσουν.
Το μέλι κάνει καλό στην υγεία μας και σε μερικές περιπτώσεις θεραπεύει αρρώστιες. Με αυτό επίσης μπορούμε να φτιάξουμε σαπούνι (και καλλυντικά).
Ελπίδα Κατάκη - Φωτεινή Εφρεμίδη

Ελιές - λάδι

Στο χωριό μου υπάρχουν πάρα πολλές ελιές. Μερικές από αυτές είναι πολύ γέρικες. Φυτεύτηκαν πριν από 100 χρόνια. Πολλοί άνθρωποι έρχονται για να τις θαυμάσουν και να τις φωτογραφίσουν.
Το ελληνικό λάδι είναι το καλύτερο του κόσμου.
Μια καλή πρόταση όταν πεινάμε είναι: ζεσταίνουμε μια φέτα ψωμί, ρίχνουμε πάνω της λάδι, τριμμένη ντομάτα, λίγο κρεμμύδι, ρίγανη και... καλή όρεξη!
Φωτεινή

Κάστανα

Μια πολύ νόστιμη τροφή είναι τα κάστανα. Μπορούμε να τα φάμε βραστά, ψητά αλλά το καλύτερο από όλα είναι μέσα στη στάχτη. Εχουν πολλές βιταμίνες και μας δίνουν ενέργεια. Κάνουν ωραία γλυκά και όλοι θαυμάζουν σε κάποια γωνιά κάποιας πόλης, έναν άνθρωπο που με τη φουφού του γεμίζει σακουλάκια ζεστά κάστανα.
Φωτεινή

Στο χωριό μου μπορεί κάποιος να βρει μανιτάρια στα χωράφια ή κάτω από τα δέντρα. Χρειάζεται όμως προσοχή γιατί κάποια απ’ αυτά είναι δηλητηριώδη. Τα μανιτάρια είναι νόστιμα κι υγιεινά. Μπορούμε να τα φάμε τηγανητά ή ψητά και με μπόλικο λεμόνι. Ακόμα μανιτάρια με πιλάφι ή μανιταρόσουπα. Μανιτάρια βάζουμε και στην πίτσα αλλά τελικά εμένα δε μ’ αρέσουν.
Γιώργος Σολανάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ένα ζευγάρι ανέργων που μόλις απέκτησε παιδί, μη έχοντας καμμιά άλλη δυνατότητα κάλυψης των βασικών τους αναγκών οδήγησε τον άνεργο πατέρα του παιδιού στην απόφαση να δεχθεί να πάει μισθοφόρος (!) στη Σομαλία'. Απ? το άρθρο του Μανόλη Γ. Δρεττάκη με τίτλο 'Χρυσούς κανόνας η φτώχεια' (βλ. 'Χριστιανική', φύλλο 861, 5 Ιαν. 2012). Από γροθιές στο στομάχι άλλο τίποτα τελευταία...

ΩΣΤΟΣΟ φεύγουν κατά κύματα και οι Αλβανοί απ? την Ελλάδα. Το πάρτι τελείωσε. Η περίοδος των ισχνών αγελάδων για την Ελλάδα καλά κρατεί. Αλήθεια τι θα γίνουμε χωρίς Αλβανούς; 

ΦΟΒΟΜΑΣΤΑΝ, κατά μίαν έννοιαν ότι δεν θα μας κουρεύανε, ωστόσο, μάλλον αποδείχτηκε ότι πιο πολύ φοβούνταν αυτοί ότι μπορεί και να μη μας κούρευαν. Αλήθεια πόσο πάει το μαλλί και ποιος πληρώνει τον κουρέα; Κουρέματά μας... 
ΟΠΩΣ ο βρεγμένος βροχή δεν φοβάται, έτσι και ο κουρεμένος κούρεμα δεν φοβάται. Το ξύρισμα, όμως; Πακέτο με το κούρεμα πάει το... άτιμο. 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ τηλεδιάσκεψη για το κούρεμα του ελληνικού χρέους χθες. Αλλη μια μητέρα των μαχών. Αλλη μια πύρρειος νίκη, παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του;

ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ μόνο τα ξερά. Φτάνουν και περισσεύουν αυτά για να δούμε φως στην άκρη του τούνελ. Σε ρόλο Πυθίας χθες στην κουβέντα μας ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. 
ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ δεν είναι να μην παρθούν άλλα νέα μέτρα, αλλά να καταργηθούν όλα τα άδικα μέτρα που έχουν παρθεί. Ξεκάθαρος εδώ. 

ΟΙ ΩΡΑΙΟΙ έχουν χρέη... Μ? αυτό το πλευρό κοιμούνταν μερικοί - μερικοί, όνομα και μη χωριό και δεν απέδιδαν τον Φ.Π.Α. στο Δημόσιο. Οταν το Σ.Δ.Ο.Ε. δεν ήταν εκεί.

ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ, λέει η επέκταση του αεροδρομίου Χανίων. Κάτι είναι κι αυτό. Το 'Ελλη, να, ένα μήλο', απ? το παλιό Αναγνωστικό της Α? Δημοτικού, μου θύμισε. Τι καλά να θυμούμαστε και τα υπόλοιπα που έλεγε η Αννα! Λόλα, να ένα άλλο! Μήλα, Μίμη. Ελα, Μίμη, έλα. 

ΚΑΛΩΣ τον Εννιαχωριανό στη στήλη του Βαγγέλη/ καλές οι μαντινάδες σου κι εσύ καλό κοπέλι. Η μαντινάδα με την οποία ο Ηλίας Σταματάκης υποδέχεται στη στήλη τον Γιάννη Μαλαξιανάκη. Ποιος μας πιάνει με δύο μαντιναδολόγους...

ΠΡΟΣΩΠΟΒΙΒΛΙΟ (βιβλίο των προσώπων). Αυτή είναι η ακριβής μετάφραση από την αγγλική γλώσσα, της λέξης facebook (φέισμπουκ) μου γράφει ανταποκρινόμενη σε σχετική πρόκληση απ? τη στήλη η και καθηγήτρια Αγγλικής φίλη Χρυσούλα Καζάκου. 'Πρόσωπα προσωπικά ή απρόσωπα, αληθινά, ψεύτικα, όπως θα τα θέλαμε να είναι, όπως θα ήθελαν οι άλλοι να είναι, πάντως, πρόσωπα', συμπληρώνει. Σ? ευχαριστώ Χρυσούλα, για τα που έγραψες στο... 'βιβλίο των προσώπων'. Το υιοθέτησα κιόλας.

ΣΤΟ 'ΦΛΑΜΙΓΚΟ' (τέρμα Παπαναστασίου) απόψε. Στην εκδήλωση που διοργανώνουν οι Φίλοι του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών 'Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος'. Οσοι πιστοί (όλοι οι Χανιώτες, για να θυμηθώ τη ρήση του πρώην νομάρχη Γιώργου Κατσανεβάκη, πρώτα απ? όλα είμαστε βενιζελικοί) προσέλθετε. Η βενιζελική πίτα φτάνει για όλους! 

ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ θέλησαν να κάνουν τον Διογένη να μυηθεί στα ιερά μυστήρια υποστηρίζοντας ότι οι μυημένοι έχουν προνόμια στον κάτω κόσμο απάντησε: 'Είναι γελοίο να πιστεύει κανείς ότι ο Αγησίλαος και ο Επαμεινώνδας, που ήταν αμύητοι, θα κείτονται στο βόρβορο, ενώ μερικοί ασήμαντοι άνθρωποι θα ζουν στις νήσους των μακάρων επειδή μυήθηκαν'.

'Για κείνον δεν υπάρχει χθες,/ υπάρχει μόνο αύριο και τώρα,/ κι αν λάθεψε και κάπου στην πορεία,/ το προσπερνά και το ξεχνά και συνεχίζει./ Είναι ?νας γιος της φύσης και αυτός/ χωρίς λαλιά και λόγο ανθρωπίσιο,/ μα δείχνει φανερά και φωναχτά/ πως η σωστή πορεία είν? εμπρός/ χωρίς πισωγυρίσματα και στάσεις,/ σαν θες να φτάσεις στον σκοπό σου'.
Από το ποίημα 'Ο ποταμός' του Γιάννη Θ. Πολυράκη. 

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/) 

Χανιώτικα νέα (21.01.2012)