ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ “Κρεμαστός” του Μπρόσνερου οδηγούσαν χθες το βράδυ όλοι οι δρόμοι του Αποκόρωνα και όχι μόνο. Στη συναυλία αγάπης που έδωσαν για τους σκοπούς του “Ορίζοντα”, του γνωστού Συλλόγου Εθελοντικής Προσφοράς, που στηρίζει κυρίως παιδιά, αλλά και ενήλικους, που πάσχουν από καρκίνο, ο διεθνούς φήμης συνθέτης, πιανίστας και ερμηνευτής Στέφανος Κορκολής και η νεαρή, ιδιαίτερα ταλαντούχα Χανιώτισσα τραγουδίστρια Σοφία Μανουσάκη. Κανένας μόνος του στη μάχη εναντίον της κακιάς αρρώστιας που δεν είναι ανίκητη!
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ “Κρεμαστός” του Μπρόσνερου οδηγούσαν χθες το βράδυ όλοι οι δρόμοι του Αποκόρωνα και όχι μόνο. Στη συναυλία αγάπης που έδωσαν για τους σκοπούς του “Ορίζοντα”, του γνωστού Συλλόγου Εθελοντικής Προσφοράς, που στηρίζει κυρίως παιδιά, αλλά και ενήλικους, που πάσχουν από καρκίνο, ο διεθνούς φήμης συνθέτης, πιανίστας και ερμηνευτής Στέφανος Κορκολής και η νεαρή, ιδιαίτερα ταλαντούχα Χανιώτισσα τραγουδίστρια Σοφία Μανουσάκη. Κανένας μόνος του στη μάχη εναντίον της κακιάς αρρώστιας που δεν είναι ανίκητη!

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΑΓΑΠΗΣ και αυτή του ωραίου έντεχνου λαϊκού καλλιτέχνη Ηλία Παλιουδάκη που δίνεται απόψε στο Θέατρο Ανατολικής Τάφρου. Η συγκέντρωση χρημάτων για την αγορά τροφίμων για ανθρώπους που ωφελούνται από προγράμματα της Κ.Ε.Π.ΠΕ.ΔΗ.Χ. – Κ.Α.Μ., ο σκοπός. Δόξα τω Θεώ, δε εξέλιπεν η ανθρωπιά (τι λέξη!) από τον τόπο μας. Κόντρα στην απανθρωπιά της όποιας “ερπετής εξουσίας” για να χρησιμοποιήσω λέξεις της Στέλλας Αρκάδη από ένα ποίημά της.

ΩΣΤΟΣΟ η ομοβροντία πυρών στη Λωρίδα της Γάζας από τον ισραηλινό στρατό συνεχίζεται. Τίποτα, μα τίποτα, δεν φαίνεται ικανό να σταματήσει το δολοφονικό μένος του. Ποιος Ο.Η.Ε.! Γυαλιά καρφιά κάνει ακόμα και τα σχολεία του και λογαριασμό δεν δίνει! Μέχρι πότε αλήθεια;

ΝΑ ΚΑΙ το πολυνομοσχέδιο “σκούπα” με όλα τα προαπαιτούμενα για την εξασφάλιση της “δόσης” μας στη Βουλή. Μιλημένα, τιμημένα όλα από τούτους. Για να δούμε τι θα κάμουν οι άλλοι, όταν και αν έρθουν…

“ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ Σάλιαγκας. Εγώ, πτωχόν πουλί, μόνον ελαφρά πτερά έφερνα εις την ράχην μου· εκείνος, σερνόμενος εις την γην, έφερνεν εις την ράχην του και ένα ολόκληρον σπίτι: και το άνθος μου τον εθαύμασε και τον επροτίμησεν”. Από τη “Σιδηρά Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΠΑΙΧΤΕΣ ΦΕΥΓΟΥΝ, παίχτες έρχονται αυτόν τον καιρό και στον Α.Ο. Πλατανιά και στον Α.Ο. Χανίων, όπως και σε όλες τις ομάδες, ανεξαρτήτως κατηγορίας, άλλωστε. Ως αποτυχημένοι ή ως παραπάνω από επιτυχημένοι οι πρώτοι και ως σωτήρες οι δεύτεροι. Η τελική κρίση στο χορτάρι!

“ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ του βάλανε στη φάκα με την πόρτα/ μα προτιμά ελεύθερος να μασουλά τα χόρτα”. Με τον κροκόδειλο των Ποταμών, τον γνωστό “Σήφη”, ασχολείται στη σημερινή του μαντινάδα ο φίλος ιερωμένος. Μένω ιδιαίτερα στο “κρυμμένο” μήνυμα που εμπεριέχεται.

Ο ΑΝΔΡΙΑΝΤΟΠΟΙΟΣ Περίλαος κατασκεύασε έναν χάλκινο ταύρο και τον δώρισε στον τύραννο του Ακράγαντα, Φάλαρη. Στα ρουθούνια του ταύρου έβαλε μικρούς αυλούς και στο πλευρό του άνοιξε μια πόρτα. Προσφέροντάς τον στον τύραννο, του εξήγησε τη λειτουργία και τον λόγο για τον οποίο τον δώρισε. Είπε δηλαδή στον Φάλαρη ότι, αν ήθελε να τιμωρήσει κάποιον εχθρό του, μπορούσε να τον κλείσει μέσα στον ταύρο και να βάλει φωτιά κάτω απ” αυτόν. Οι στεναγμοί και οι οιμωγές του άτυχου ανθρώπου που θα καιγόταν βασανιστικά και θα έφταναν στα αφτιά του από τους αυλούς θα ήταν, κατά τον Περίλαο, ευχάριστο άκουσμα για τον Φάλαρη. Έκπληκτος ο τύραννος, από όσα άκουσε, αισθάνθηκε βαθιά αποστροφή για τον ανδριαντοποιό και αποφάσισε να τον τιμωρήσει με τον τρόπο που αυτός του είχε μόλις περιγράψει. Χωρίς να αποκαλύψει τις σκέψεις του, του ζήτησε να μπει στον ταύρο, για να δοκιμάσει δήθεν πώς θα ακούγονται οι αυλοί. Οταν ο Περίλαος μπήκε, ο Φάλαρης έκλεισε την πόρτα και έβαλε φωτιά, τιμωρώντας σκληρά τον μοχθηρό άνθρωπο με τον τρόπο που αυτός είχε προτείνει να τιμωρούνται οι άλλοι. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

 “Σκύβω να μαζέψω τα ποιήματα/ με πολλή τρυφερότητα/ Η ζωή διαλαλεί την πραμάτεια της/ Να της πάρομε πριν οι ώρες αποσαφηνίσουν το νόημα/ Ο δρόμος με τα δάκρυα στεγνώνει/ όπως στεγνώνει το γέλιο στα χείλη του απελπισμένου/ Αχ ερπετή εξουσία, πόσο ξέρεις να ληστεύεις το μέλλον/ Φίδι σιχαμερό πρωί – πρωί ξαπλωμένο/ στην άσφαλτο να λιαστείς/ δαγκώνεις το γυμνοπόδαρο κορίτσι”. Από το ποίημα “Στο δρόμο” της Στέλλας Αρκάδη. ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ! (petaxta.blogspot.com
Χανιώτικα νέα (31'07'2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-145/#ixzz392hTKlN9
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

“ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ, μπόρα είναι,/ κι όπου να ’ναι θε να φύγει/ λαμπερό Ουράνιο τόξο/ μες στην πλάση θα ανατείλει”. Θα τραγουδήσει και το “Τραγούδι του Ουράνιου Τόξου” (τους στίχους τους έγραψε η Ευδοκία και τους μελοποίησε ο ίδιος) απόψε, το βράδυ, στο Δημοτικό Θέατρο “Κρεμαστός”, στο Μπρόσνερο ο Στέφανος Κορκολής με τη Χανιώτισσα συνεργάτιδά του Σοφία Μανουσάκη, στη μουσική παράσταση που γίνεται για τις ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών που στηρίζει ο γνωστός Σύλλογος “Ορίζοντας”. Το μήνυμα ότι ο καρκίνος δεν είναι ανίκητος πρέπει να περάσει! Οσο περισσότεροι είμαστε εκεί, τόσο το καλύτερο!

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
“ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ, μπόρα είναι,/ κι όπου να ’ναι θε να φύγει/ λαμπερό Ουράνιο τόξο/ μες στην πλάση θα ανατείλει”. Θα τραγουδήσει και το “Τραγούδι του Ουράνιου Τόξου” (τους στίχους τους έγραψε η Ευδοκία και τους μελοποίησε ο ίδιος) απόψε, το βράδυ, στο Δημοτικό Θέατρο “Κρεμαστός”, στο Μπρόσνερο ο Στέφανος Κορκολής με τη Χανιώτισσα συνεργάτιδά του Σοφία Μανουσάκη, στη μουσική παράσταση που γίνεται για τις ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών που στηρίζει ο γνωστός Σύλλογος “Ορίζοντας”. Το μήνυμα ότι ο καρκίνος δεν είναι ανίκητος πρέπει να περάσει! Οσο περισσότεροι είμαστε εκεί, τόσο το καλύτερο!

ΠΑΡΑ ΤΗ διεθνή κατακραυγή, παρά τις εκκλήσεις για ειρήνη, ακόμα και από τον Πάπα, παρά τις έστω καθυστερημένες αποφάσεις του Ο.Η.Ε. για ανθρωπιστική εκεχειρία, το αίμα, το παιδικό αίμα κυρίως, εξακολουθεί να κυλά στη Λωρίδα της Γάζας. Νοσοκομεία και παιδικές χαρές στο στόχαστρο του ισραηλινού στρατού, τώρα. Θα τον σταματήσει κανείς;

ΩΣΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ μας, πολύ κοντά μας, μόλις 70 – 150 ναυτικά μίλια δυτικά της Κρήτης, συνεχίζεται η υδρόλυση των χημικών όπλων της Συρίας πάνω στο αμερικανικό πλοίο “Cape Pay”. Να μην τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί! Θάλασσά μας κι όχι θάλασσά τους η Μεσόγειος!

ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ, ΛΕΕΙ, το κλίμα αβεβαιότητας για την ελληνική οικονομία παρά τα σημάδια βελτίωσης των δεικτών. Τα φαινόμενα, βλέπετε, απατούν. Ωστόσο, η παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του συνεχίζεται. Με την ελπίδα ότι τελικά θα γίνει το θαύμα και δεν θα βγει.

ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ η επόμενη αξιολόγηση της τρόικας τον Σεπτέμβρη! Μόνο που δε μας ζήτησε να βγούμε στους δρόμους και να πανηγυρίσουμε το γεγονός η κυβέρνηση. Το άφησε να το κάνει τη μεθεπόμενη φορά, όταν με το καλό (!) γίνει η αξιολόγηση στο Βερολίνο…

ΕΔΩ Ο κροκόδειλος, εκεί ο κροκόδειλος, πού ’ναι ο κροκόδειλος! Ούτε η… “φανιά τση φανιάς του” στη Λίμνη των Ποταμών του Αμαρίου. Πανέξυπνος ο… Σήφης! Αλλο πράγμα τα… “κροκοδείλια” γέλια που κάνει βλέποντά μας απ’ την κρυψώνα του!

ΔΕΝ ΣΤΑΘΗΚΕ μπορετό να πάω φέτος στη γνωστή αυλή του πασίγνωστου κατ’ εξοχήν σατιρικού ποιητή και συγγραφέα Παύλου (Παβλή) Πολυχρονάκη στην καθιερωμένη απ’ αυτόν εδώ και χρόνια συνάθροιση – συνεστίαση των ανθρώπων του πολιτισμού και του αθλητισμού του τόπου μας, που έγινε την περασμένη Κυριακή. Επρεπε να δώσω το “παρών” στην Κάινα, βλέπετε, όπου το πανηγύρι του Αγίου Παντελεήμονα και δεν μπορούσα να γίνω δύο κομμάτια. Δεν παραξήγησε ο φίλος μου. Πάντα… υπεράνω παρεξηγήσεων αυτός! Και του χρόνου με υγεία, Παβλή!

ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ της προέλασής του στην Ασία ο Αλέξανδρος χρειάστηκε να διαβεί τον Ωξο ποταμό, ο οποίος ήταν ορμητικός, είχε πλάτος περίπου 1.200 μ. και ήταν αρκετά βαθύς. Τότε ο Αλέξανδρος έδωσε εντολή να φτιάξουν ασκούς από τις δερμάτινες σκηνές των στρατιωτών, να τους γεμίσουν με ξερό χόρτο και να τους ράψουν όσο το δυνατόν καλύτερα, ώστε να μην μπαίνει μέσα νερό. Υστερα έδεσαν τους ασκούς μεταξύ τους, δημιουργώντας πλωτή γέφυρα. Πάνω σ’ αυτήν πέρασε τον ποταμό ο στρατός σε διάστημα πέντε ημερών. Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

“Σύννεφα στον ουρανό, αστραπόβροντα, κακό./ Κι η καρδούλα σου χτυπά σαν πουλιού σε ξόβεργα!/ Μα στα σύννεφα κρυμμένος/ ένας ήλιος ξαγρυπνά/ τις αχτίδες του γυαλίζει/ κι όλο σιγοτραγουδά/ «Δεν φοβάμαι, μπόρα είναι/ θα περάσει και θα φύγει/ λαμπερό Ουράνιο Τόξο/ μες στην πλάση θ’ ανατείλει»./ Σαν παράξενα πουλιά στο κορμί στήσαν φωλιά/ πόνος, πυρετός και ζάλη/ στην ψυχή ανεμοζάλη./ Μα κρυφά μέσα στο στήθος/ η ελπίδα φτερουγίζει/ κλώθει στίχους, φαίνει ήχους και σου γλυκοψιθυρίζει/ «Μη φοβάσαι, μπόρα είναι/ κι όπου να ’ναι θε να φύγει/ λαμπερό Ουράνιο Τόξο/
και για σένα θ’ ανατείλει»”.
“Το τραγούδι του Ουράνιου Τόξου” (Στίχοι: Ευδοκία Σκορδαλά – Κακατσάκη. Μουσική: Στέφανος Κορκολής. Πρώτη Εκτέλεση: Στέφανος Κορκολής – Σοφία Μανουσάκη).

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

(Χανιώτικα νέα 30.07.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-144/#ixzz38xTLPYEU
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΝΑ ’ΧΟΥΜΕ το σωστό μας βάρος! “Μέτρον άριστον”, που λέγανε οι αρχαίοι μας και το κάναμε “παν μέτρον άριστον” εμείς. Ζητούμενο για όλους μας. Πάντα! Για να μπορούμε να βαδίζουμε άνετα και στέρεα. Και ατομικά και συλλογικά. Μεγάλη κουβέντα…

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

“ΚΑΛΑ ΕΙΝΑΙ να ’χεις το σωστό σου βάρος/ Βλέπεις, ο πικραμένος έχει το διπλό./ Κι ο ονειροπαρμένος, το μισό και κάτω./ Λοιπόν, για να βαδίζεις άνετα και στέρεα, καλά είναι να έχεις το σωστό σου βάρος”. Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

ΩΡΑΙΑ τα “ψηφιδωτά” του Ιάσονα Ευαγγέλου, μου είπε τις προάλλες μια καλή φίλη, καθημερινή αναγνώστρια της στήλης, με το που με συνάντησε. Σ’ αυτήν ειδικά αφιερωμένο το πρώτο σημερινό “πεταχτό”. Καλά είναι να ’χουμε το σωστό μας βάρος, Μαρία! (Κάνει και “αφιερώσεις” η στήλη ενίοτε…).

ΝΑ ’ΧΟΥΜΕ το σωστό μας βάρος! “Μέτρον άριστον”, που λέγανε οι αρχαίοι μας και το κάναμε “παν μέτρον άριστον” εμείς. Ζητούμενο για όλους μας. Πάντα! Για να μπορούμε να βαδίζουμε άνετα και στέρεα. Και ατομικά και συλλογικά. Μεγάλη κουβέντα…

ΕΠΡΕΠΕ (;) να ξεπεράσουν τους χίλιους οι νεκροί Παλαιστίνιοι στη Λωρίδα της Γάζας για να συγκληθεί το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. και να εγκρίνει την πρόταση για “άνευ όρων εκεχειρία”. Αμελητέα ποσότητα οι 999, άμαχοι οι περισσότεροι, νεκροί; Μικρός ο φόρος αίματος στον θεό του πολέμου; Τέλος πάντων, αν και…

ΕΓΚΛΗΜΑ πολέμου η κατάρριψη του μπόινγκ των μαλαισιανών αερογραμμών στην ανατολική Ουκρανία αποφάνθηκε η ύπατη αρμοστής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Ο.Η.Ε. Ναβί Πιλάι. Τις περισσότερες φορές σε ρόλο Επιμηθέα και όχι Προμηθέα ο ύπατος διεθνής Οργανισμός. Δυστυχώς…

ΕΚΚΛΗΣΗ για ειρήνη στη Λωρίδα της Γάζας… Εκκληση για ειρήνη στο Ιράκ… Εκκληση για ειρήνη στην Ουκρανία… Εκκληση για ειρήνη στη Συρία… Κενές περιεχομένου, δυστυχώς. Τη δουλειά τους οι μεν, τη δουλειά τους οι δε…

ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ τα βουνά από τα χιόνια και η Αργεντινή από χρεωκοπίες. Την τρίτη σε διάστημα λίγο μεγαλύτερο των 30 ετών, προετοιμάζεται μας λέει η εφ. Financial Times, να αντιμετωπίσει την Τετάρτη. Κανένα σχεδόν πρόβλημα! Ο βρεγμένος δεν φοβάται άλλωστε τη βροχή…

“ΤΡΕΧΕΙ το μολυβάκι σου σαν να ’ναι τρεχαντήρι/ και τ’ άτεχνου του στιχουργού δεν του χαλάς χατίρι!”. Δύο παρατηρήσεις στη μαντινάδα που μου έστειλε μέρες τώρα ο φίλος ιερωμένος. Παρατήρηση πρώτη: Δεν τρέχει πάντα σαν τρεχαντήρι το μολυβάκι μου πάτερ, σαν την… καβρομαμούνα πάει πολλές φορές. Παρατήρηση δεύτερη: Τα δείγματα της γραφής σας μόνο “άτεχνα” δεν είναι. Αντιθέτως! Οπότε κανένα χατίρι…

ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ Παντελεήμονα της Κάινας ή στην Κάινα του Αγίου Παντελεήμονα, αν προτιμάτε, προχθές. Πριν “ξεφανερώσει” η λειτουργία στην εκκλησία. Πηγαίνω, σχεδόν, κάθε χρόνο σε τούτο το πανηγύρι. Για ν’ ανάβω ένα κερί στο μανουάλι του Αγίου και να παίρνω την “ευλογία” του συμμαθητή μου στο ένδοξο πάλαι ποτέ, αλλά και νυν και αεί, Γυμνάσιο Βάμου, παπα – Χρήστου Παπουτσάκη. Και βέβαια για να πίνω “φιολούτρουγα” τον καφέ μου με τον Ιάσονα και τους άλλους φίλους στην πλατεία που εδώ και κάμποσα χρόνια έχει το όνομα του Μιχάλη Καμαριωτάκη, του φίλου που έφυγε νωρίς…

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ Γεώργιος Δ’ (1762 – 1830) της Αγγλίας θεωρούσε τη μνηστή του και κατοπινή σύζυγό του Καρολίνα του Μπρούνσβικ τόσο άσχημη, ώστε, όταν στον γάμο τους τη φίλησε, ζήτησε να του φέρουν ύστερα ένα ποτήρι νερό για να ξεπλύνει το στόμα του. Λίγο καιρό αργότερα ένας καμαριέρης του ανακοίνωσε τον θάνατο του Ναπολέοντα: “Μεγαλειότατε, ο χειρότερος εχθρός σας είναι νεκρός!”. Και ο Γεώργιος πανευτυχής ρώτησε: “Τι πέθανε η Καρολίνα;” (Πηγή: http://diofublogspot.gr)

“Ευτύχησα/ -κατά το ρουν της ζωής μου-/ να γνωρίσω πλήθος ανθρώπων τέλειων/ όσο και αλάνθαστων/ ίσως τώρα να είσανε κάπως υπέρ το δέον αυστηροί/ ίσως -πώς να το πω- λίγο σκληροί ακόμη/ αλλά και αυτό δεν είναι το δικαίωμα/ όσων γνωρίζουν/ -και γνωρίζουν και να κρίνουνε/ τα πάντα;/ η δυσκολία ενέκειτο στ’ ότι κανένας/ απ’ αυτούς τους δίκαιους δεν παραδέχουνταν τους άλλους δίκαιους/ τι λέω/ ποσώς δεν αλληλοεκτιμιόνταν”.
Το ποίημα “Δυσκολία” του Νίκου Εγγονόπουλου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (29.07.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-143/#ixzz38rOHLf5S
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Παρουσίαση της ποίησης του Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη (ΚΙΣΑΜΟΣ)

ΣΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ, ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ 'ΕΝΟΡΑΣΙΣ" ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ Β. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ 

Δευτέρα, 4 Αυγούστου 2014, ώρα 7.30 μ.μ.

Τιμή μου η παρουσία σας!

Δείτε περισσότερα...  Παρουσίαση της ποίησης του Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη (ΚΙΣΑΜΟΣ)

ΣΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ Β. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ

Τη Δευτέρα 4 Αυγούστου, στις 7:30 μ. μ. η Ιερά Μητρόπολις Κισάμου και Σελίνου, ο Δήμος Κισάμου και οι εκδόσεις «Πολιτιστική Εταιρία Κρήτης – Πυξίδα της Πόλης» διοργανώνουν στον χώρο της Μητροπόλεως «Ενόρασις» (Κίσαμος), εκδήλωση παρουσίασης των ποιητικών συλλογών του Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη «Όταν γίνεις ποίημα» και «ΚΑΖΟΒΑΡ»,που κυκλοφόρησαν πέρυσι κι εφέτος αντίστοιχα (Η «ΚΑΖΟΒΑΡ» σε Τρίτη έκδοση με ζωγραφικά ανάγλυφα του Γιάννη Μαρκαντωνάκη) και απέσπασαν ιδιαίτερα ευνοικές κριτικές. Για τα βιβλία θα μιλήσουν η φιλόλογος Αργυρώ Δελή και η αρθρογράφος-λογοτέχνης Φωτεινή Σεγρεδάκη. Ποιήματα θα διαβάσουν ο ψυχολόγος-ηθοποιός Νίκος Τριποδάκης και η καθηγήτρια-συγγραφέας Αργυρώ Μουντάκη. Η εκδήλωση την οποία θα συντονίζει ο αντιδήμαρχος Κισάμου Μιχάλης Μ. Μουντάκης θα περιλαμβάνει και μελοποιημένα απ’ τη Ζωή Κολλάρου-Μαρκαντωνάκη ποιήματα της «ΚΑΖΟΒΑΡ».

  Μέρος των εσόδων απ’ τις πωλήσεις των βιβλίων θα δοθούν για τις ανάγκες του Αννουσάκειου Ιδρύματος της Μητρόπολης.

Ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης  γεννήθηκε στο Νίππος Χανίων από γονείς αγρότες το 1948. Είναι απόφοιτος της Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας, σπούδασε στην Πάντειο Σχολή και μετεκπαιδεύτηκε στις Επιστήμες της Αγωγής. Εργάστηκε επί 3 χρόνια ως παιδαγωγός στα Ιδρύματα του μακαριστού μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη και 36 ως δάσκαλος και διευθυντής Σχολείου. Από τα μέσα της 10ετίας του 1970, είναι συνεργάτης της εφημερίδας «Χανιώτικα νέα». Ασχολήθηκε, επί περίπου μια 20ετία, με τον συνδικαλισμό κι εξακολουθεί ν’ ασχολείται εδώ και 45 χρόνια με θέματα πολιτισμού και παράδοσης. Η ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία άρχισε στα πρώτα γυμνασιακά του χρόνια. Συμμετέχει σε διάφορους φορείς και ενώσεις πολιτισμού και είναι, μεταξύ άλλων, μέλος της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών Χανίων, της Παγκρήτιας Δημοσιογραφικής Ένωσης και της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

Εκτός από τo «Όταν γίνεις ποίημα» και το «ΚΑΖΟΒΑΡ» έχουν κυκλοφορήσει επίσης σε βιβλία η ποιητική του συλλογή «Τα άλογα του χρόνου»   και τα πεζά του «Τα γράμματα της Παναγίας» (έκδοσις Ιεράς Μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου) και «Στα πεταχτά - Επιλογή από το 2012» (χρονογραφήματα στα «Χανιώτικα νέα»). 

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Ενα βιβλίο πραγματικά ξεχωριστό είναι το “Σκισμένο πέπλο” της Εσθήρ Γκιουλσάν που κυκλοφορήθηκε πρόσφατα απ’ τις εκδόσεις “Εν πλω”.  Πραγματικά ξεχωριστή, όμως, ήταν και η παρουσίαση του “Σκισμένου πέπλου” πριν από μια εβδομάδα (21 Ιουλίου) στη μεγάλη φιλόξενη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης, στην οποία τύχη αγαθή παραβρέθηκα...

Δείτε περισσότερα... ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Το σκισμένο πέπλο

Ενα βιβλίο πραγματικά ξεχωριστό είναι το “Σκισμένο πέπλο” της Εσθήρ Γκιουλσάν που κυκλοφορήθηκε πρόσφατα απ’ τις εκδόσεις “Εν πλω”. Πρώτον γιατί η μη επαγγελματίας συγγραφέας του, που γεννήθηκε και έζησε τα πρώτα της χρόνια στο Πακιστάν, μας διηγείται μ’ έναν ιδιαίτερα συναρπαστικό τρόπο τη συγκλονιστική ιστορία της θεραπείας της απ’ την εκ γενετής αναπηρία, όταν επικαλέστηκε το όνομα “του Ιησού, του Υιού της Μαρίας”, τη μεταστροφή της απ’ το Ισλάμ στον Χριστιανισμό και τη μετέπειτα δύσβατη, πλην όμως ενδιαφέρουσα, πορεία της ως Χριστιανή. Και δεύτερον γιατί το βιβλίο αυτό, που κυκλοφορεί για πρώτη φορά στα ελληνικά και μάλιστα σε μια εποχή που σε κάποιες περιοχές της Μέσης Ανατολής κυριαρχεί το αντιχριστιανικό μένος, βγήκε έτσι όπως καλαίσθητα βγήκε, ύστερα από πρόταση και με την ευλογία του από Κυδωνίας και Αποκορώνου αρχιεπισκόπου Κρήτης Ειρηναίου Αθανασιάδη… Πραγματικά ξεχωριστή, όμως, ήταν και η παρουσίαση του “Σκισμένου πέπλου” πριν από μια εβδομάδα (21 Ιουλίου) στη μεγάλη φιλόξενη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης, στην οποία τύχη αγαθή παραβρέθηκα. Και γιατί στάθηκε αφορμή μιας συγκινητικής συνάντησης του Αρχιεπισκόπου με παλιούς του γνώριμους. Κυρίως, όμως, γιατί οι ομιλητές, παρουσιαστές του βιβλίου, ο επιμελητής των εκδόσεων “Εν πλω” Βασίλειος Αργυριάδης, ο γενικός διευθυντής της Ακαδημίας Κων/νος Ζορμπάς και ο Αρχιεπίσκοπος, αλλά και ο μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος Ανδρονικάκης, στη δική του εισαγωγική ομιλία, που έκανε ως πρόεδρος του Δ.Σ. της Ακαδημίας, “κοινοποίησαν” ξεκινώντας απ’ το βιβλίο, τη μετάφραση του οποίου, όπως είπε ο Αρχιεπίσκοπος έκαμε η φιλόλογος Μαρία Χουστουλάκη, ευρύτερους στοχασμούς πάνω σε θεμελιώδη υπαρξιακά ζητήματα που έχουν να κάμουν με την πίστη, προσευχή και την αληθινή αγάπη, έτσι όπως τη δίδαξε ο Χριστός. “Η ιστορία της Εσθήρ Γκιουλσάν είναι όντως συγκλονιστική. Δείχνει ότι ο Θεός δίνει την ευκαιρία της αποκάλυψης του προσώπου Του σε όλους. Το βιβλίο θέτει πολλούς από εμάς ενώπιον των ευθυνών μας σχετικά με την υπόθεση «πίστη». Αφυπνίζει συνειδήσεις, ακρωτηριάζει την «εύκολη» χριστιανική ζωή. Προβάλλει ένα παράδειγμα θυσίας, αλλά και αληθινής χαράς…”. Τα που γράφουν, μεταξύ των άλλων, οι εκδότες προλογίζοντας το βιβλίο. Επιστρέφω, αμέσως μετά την παρουσίαση, με του που γύρισα στο σπίτι, σ’ αυτό. Εκ των ων ουκ άνευ ότι θα το ξαναδιαβάσω. Τα καλά βιβλία αντέχουν σε πολλές αναγνώσεις, άλλωστε…

 Περί προσευχής ο λόγος

“Ενας Ισπανός ιεραπόστολος, που επισκεπτόταν ένα νησί, συνάντησε τρεις Ατζέκους ιερείς. «Με ποιον τρόπο προσεύχεστε;», τους ρώτησε. «Εμείς ξέρουμε μόνο μια προσευχή», απάντησε ο ένας από τους Ατζέκους. «Λέμε: Θεέ είσαι τρεις, είμαστε τρεις. Ελέησέ μας». «Ωραία ικεσία», είπε ο ιεραπόστολος, «αλλά δεν είναι αυτή ακριβώς η προσευχή που ακούει ο Θεός. Θα σου μάθω μια καλύτερη». Και ο καλόγερος τους δίδαξε μια καθολική προσευχή και συνέχισε το δρόμο του κηρύττοντας το Ευαγγέλιο. Χρόνια αργότερα, επιστρέφοντας μ’ ένα καράβι στην Ισπανία, ξαναπέρασε από το ίδιο νησί. Από τη γέφυρα είδε τους τρεις ιερείς στην ακτή και τους έκανε νοήματα. Και τότε οι τρεις άντρες κατευθύνθηκαν προς το μέρος του βαδίζοντας πάνω στο νερό. «Πάτερ! πάτερ!», φώναξε ο ένας καθώς πλησίαζαν στο πλοίο! «Ξαναμάθε μας την προσευχή που ακούει ο Θεός. Δεν καταφέρνουμε να τη θυμηθούμε!». «Δεν έχει σημασία», αποκρίθηκε ο ιεραπόστολος βλέποντας το θαύμα. Και ζήτησε συγγνώμη από τον Θεό που δεν είχε καταλάβει πρωτύτερα πως εκείνος μιλούσε όλες τις γλώσσες”. Αυτή την ιστορία, έτσι όπως τη γράφει ο πολύς Πάολο Κοέλιο στον πρόλογο του βιβλίου του “Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα κι έκλαψα” (εκδ. “ΤΟ ΒΗΜΑ, μετάφραση απ’ τα πορτογαλικά Ντίνα Σιδέρη), θυμήθηκα, ακούγοντας, στην περί ης ο λόγος στις σημερινές εύφημες μνείες εκδήλωση έναν εκ των ομιλητών να διηγείται την “ορθόδοξη” άποψη περί προσευχής. Ζούσε λέει μια φορά σε μια σκήτη του Αγίου Όρους ένας αγράμματος καλόγερος που η μόνη προσευχή που είχε μάθε να λέει ήταν “Κύριε Ιησού, Χριστέ μη με ελεήσεις”. Κάποτε, ωστόσο, τον άκουσε ένας επίσκοπος που έτυχε να περάσει από εκεί και του έκαμε δριμύτατες παρατηρήσεις. “Δεν είναι προσευχή αυτή που λέεις”, του είπε και του υπέδειξε τη σωστή που είναι “Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με τον αμαρτωλό”. Καμία αντίρρηση δεν είχε ο καλόγερος, πλην όμως, λίγο μετά την αναχώρηση του επισκόπου μετά της συνοδείας του, την ξέχασε κι άρχισε να τρέχει για να τον φτάσει. Κι ήταν, λέει, τόση η επιθυμία του που δεν δίστασε, να πετάξει στη θάλασσα το ράσο του, για να το κάμει σχεδία και να φτάσει το καραβάκι που ήδη είχε πάρει τον επίσκοπο. “Ξέχασα την προσευχή”, του είπε φοβισμένα, όταν τον πλησίασε… “Να συνεχίσεις να προσεύχεσαι, όπως προσευχόσουν”, ήταν η απάντηση του έκπληκτου μπροστά στο θαύμα επισκόπου… Τα σχόλια δικά σας…

Χανιώτικα νέα (28.07.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/evfimes-mnies-3/#ixzz38lCvkdB2
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

. Ο ΤΟΠΟΣ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

ΣΤΗΝ ΚΑΙΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ

Στον Άγιο Παντελεήμονα της Κάινας ή στην Κάινα του Αγίου Παντελεήμονα  σήμερα. Πριν ξεφανερώσει η λειτουργία στη εκκλησία. Πηγαίνω σχεδόν κάθε χρόνο σε τούτο το πανηγύρι. Για να ανάβω ένα κερί στο μανουάλι του Αγίου και να παίρνω την "ευλογία" του συμμαθητή μου στο ένδοξο πάλαι ποτέ, αλλά και νυν και αεί Γυμνάσιον Βάμου. Και βέβαια για να πίνω απολούτρουγα  μια τσικουδιά νυν με τον Ιάσονα και τους άλλους φίλους στην πλατεία που εδώ και αρκετά χρόνια έχει το όνομα του Μιχάλη Καμαριωτάκη, του φίλου πυ έφυγε νωρίς...
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες... Ο ΤΟΠΟΣ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Ο «Παιδότοπος» έχει φιλοξενήσει κι άλλες φορές «Τα διαπολιτισμικούλια», το θαυμάσιο μαθητικό περιοδικό που επιμένει να βγάζει κάμποσα χρόνια τώρα, με τη λήξη των μαθημάτων, με τους μαθητές της, η δασκάλα του 16ου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Χανίων Ευαγγελία Φατσέα.Αυτό δα έλειπε να μην το κάνει κι εφέτος που τα «Διαπολιτισμικούλια» της Ευαγγελίας ασχολήθηκαν με πολύ μεράκι με τον «μοναδικό και σε όλο τον κόσμο ξακουστό ναό» του Αγίου Νικολάου της Σπλάντζιας Χανίων! 

Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Επιμέλεια: Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Γ2 Τάξη 16ου Δημ. Σχ. Χανίων

Ο Άγιος Νικόλαος τησ Σπλάντζιας

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!

Ο «Παιδότοπος» έχει φιλοξενήσει κι άλλες φορές «Τα διαπολιτισμικούλια», το θαυμάσιο μαθητικό περιοδικό που επιμένει να βγάζει κάμποσα χρόνια τώρα, με τη λήξη των μαθημάτων, με τους μαθητές της, η δασκάλα του 16ου Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου Χανίων Ευαγγελία Φατσέα.
Αυτό δα έλειπε να μην το κάνει κι εφέτος που τα «Διαπολιτισμικούλια» της Ευαγγελίας ασχολήθηκαν με πολύ μεράκι με τον «μοναδικό και σε όλο τον κόσμο ξακουστό ναό» του Αγίου Νικολάου της Σπλάντζιας Χανίων! Ευκαιρία να τον «επισκεφτούν» κι άλλα παιδιά…
Εκ των ων ουκ άνευ βέβαια, ότι μόνο ένα μικρό μέρος απ’ το πολύ, ιδιαίτερα ενδιαφέρον και όμορφα δοσμένο, απ’ τα παιδιά με την καθοδήγηση της δασκάλας των, υλικό (κείμενα, φωτογραφίες, ζωγραφιές) χωρεί.
Εξ ονύχων ο λέων, ωστόσο, όπως συνηθίζω σε τέτοιες περιπτώσεις να γράφω. Ούτως ή άλλως άλλωστε σημασία έχει το μήνυμα που στέλνουν τα παιδιά και η δασκάλα τους που λέει ότι «γνωρίζοντας τον τόπο μας τον αγαπούμε καλύτερα και τον σεβόμαστε περισσότερο». Χίλια μπράβο παιδιά! Χίλια μπράβο, Ευαγγελία!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Β.Θ.Κ.

Συνεργάστηκαν

οι μαθητές και μαθήτριες:
Βαλεντίνα Μυρισιώτη, Δημήτρης Νταμοτσίδης
Ελεάνα Ιορδανίδου, Έλενα Στάνι,
Ενεριάντα Φρρόκου, Καλέμ Τόρρε,
Κωνσταντία Δερμιτζάκη, Μάνια Χιωτάκη,
Μάριος Ιμεράλι, Μελίσα Κιεβάνι,
Νίκη Γιακούμακη, Όλια Αρχοντάκη,
Ορέστης Ζύφι, Σωτήρης Σκουλάκης,
Χάρης Αποστολίδης.

Για τον Αγ. Νικόλαο διαβάσαμε κάποια βιβλία τα οποία μας μετέφεραν στα παλιά τα χρόνια. Σκεφτήκαμε πώς ήταν εκείνα τα χρόνια η πλατεία, τα σπίτια και οι άνθρωποι.

Σχεδόν όλοι οι τουρίστες που έρχονται στα Χανιά πηγαίνουν να επισκεφτούν την εκκλησία του Αγ. Νικολάου γιατί θέλουν να θαυμάσουν την αρμονική συνύπαρξη του καμπαναριού με τον μιναρέ.

Διαβάσαμε αρκετά βιβλία (λογοτεχνικά και ιστορικά) που αναφέρονται στην ιστορία του Ι.Ν. του Αγίου Νικολάου.

Ιδιαίτερα θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους ιερείς του Αγίου Νικολάου Σπλάντζιας Χανίων για την πολύτιμη βοήθεια που μας παρείχαν, τους κατοίκους της συγκεκριμένης συνοικίας, οι οποίοι δέχτηκαν με χαρά να απαντήσουν στο ερωτηματολόγιό μας καθώς και όλους εκείνους που μας βοήθησαν να βρούμε πληροφορίες από τα βιβλία, τις εγκυκλοπαίδειες και το διαδίκτυο. Ενα μεγάλο ευχαριστώ για το μαγικό ταξίδι που κάναμε.
Β.Κ.ΕΛ.

Ο Αγιος Νικόλαος είναι εκκλησία μοναδική

και ξεχωριστή, γιατί έχει μιναρέ και καμπαναριό μαζί.
Στης Σπλάντζιας την πλατεία να ξεκουραστείς, κάτω από τον πλάτανο γκαζόζα δροσερή να γευτείς.
Τα μάτια σαν σηκώσεις, το ρολόι θα δεις
και από την κρήνη την ωραία θα μαγευτείς.
MAN. MΕΛ.

Προτείνουμε να γραφτεί μια πινακίδα σε τρεις, τουλάχιστον γλώσσες, η οποία θα αναφέρεται στην ιστορία της εκκλησίας.
Ε.Λ.

Θα θέλαμε να “υιοθετήσουμε” τον συγκεκριμένο ιστορικό ναό.
Δ.

Είμαστε μικρούλια, αλλά πολύ μελετηρούλια.
Αγαπάμε την ιστορία και όλα τα μνημεία.
Λ.

Συνέντευξη με τον
π. Εμμανουήλ Μπλαζάκη

Πόσοι ιερείς λειτουργούν σε αυτή την εκκλησία;
Λειτουργούν δύο ιερείς: ο πατήρ Εμμανουήλ Μπλαζάκης και ο πατήρ Δημήτριος Λιόλιος.
Πώς αισθάνεστε που λειτουργείτε σε μια εκκλησία που έχει τόσο πλούσια ιστορία;
Η Θεία Λειτουργία σε κάθε εκκλησία είναι μια ξεχωριστή εμπειρία για τον ιερέα. Σε αυτήν την εκκλησία που λειτουργούμε εμείς αισθανόμαστε την ιστορία του Ναού μέσα στον χρόνο.
Πότε χτίστηκε το καμπαναριό;
Τη δεκαετία του 1950.
Τι ύψος έχει το καμπαναριό;
Περίπου 30 μέτρα.
Πόσα σκαλοπάτια έχει το καμπαναριό;
Περίπου 60.
Πόσες καμπάνες έχει το καμπαναριό; 8.
Με ποιον τρόπο χτυπούν οι καμπάνες;
Οι καμπάνες χτυπούν ηλεκτρικά.
Επιτρέπεται να ανέβει κάποιος στο καμπαναριό; Όχι. Μόνο κάποιος για να συντηρεί τις καμπάνες.
Γιατί όλες οι εκκλησίες έχουν καμπαναριό; Για να καλούν τους πιστούς στις Ακολουθίες και στη Λειτουργία.
Το ρολόι είναι τοποθετημένο από τότε που χτίστηκε το καμπαναριό; Τοποθετήθηκε γύρω στη δεκαετία του ’60.
Τι ύψος έχει ο μιναρές; Περίπου 40 μέτρα.
Επιτρέπεται να ανέβει κάποιος στον μιναρέ;
Όχι, δεν επιτρέπεται.
Όσα χρόνια λειτούργησε ο Αγιος Νικόλαος ως τζαμί, σε ποια εκκλησία γινόταν ο εκκλησιασμός;
Στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων που τότε ήταν και ο Μητροπολιτικός Ναός των Χανίων.
Μήπως γνωρίζετε αν υπάρχει στην Ελλάδα ή σε κάποια άλλη χώρα μια εκκλησία που να έχει και καμπαναριό και μιναρέ;
Όχι, δε γνωρίζω.
Τι πρέπει να κάνουμε για να μην γράφουν συνθήματα και να μη ζωγραφίζουν στους εξωτερικούς τοίχους της εκκλησίας;
Όταν όλοι μας θα βλέπουμε την εκκλησία σαν το σπίτι μας όπου εκεί βρίσκουμε το καταφύγιό μας στις δυσκολίες που περνάμε, τότε ίσως και να σταματήσουμε να το κάνουμε αυτό.
MΑΝ. Β. Ν. ΕΛ.

Χανιώτικα νέα (26.07.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/o-agios-nikolaos-tis-splantzias-chanion/#ixzz38fhsD0DI
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ πιο αγαπημένους Αγίους της λαϊκής μας Ορθοδοξίας η Αγία Παρασκευή και ο Αγιος Παντελεήμονας. Πού θα πας να γιατρευτείς; Στην Αγία Παρασκευή, μας λέει ο λαός μας. Στην Αγία Παρασκευή “που ’χει ανώγεια και κατώγεια/ και σαράντα κομπολόγια”. Πού αλλού θα βρεις γιατρειά; Φυσικά από τον Αγιο Παντελεήμονα, τον πρώτο γιατρό του κόσμου.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ Παρασκευής σήμερα, του Αγίου Παντελεήμονα αύριο! Χρόνια πολλά και καλά, λοιπόν, στις και στους Παρασκευές και Παρασκευάδες, όπως και στους και στις Παντελήδες και Παντελίτσες. Και βέβαια στους κατοίκους των συνοικιών των Χανίων, της Αμπεριάς, του Μακρύ Τοίχου και του Κόκκινου Μετοχίου, που έχουν προστάτη τους τον Άγιο Παντελεήμονα, όπως και στους κατοίκους των χωριών του Νομού μας που έχουν πολιούχο τους είτε την Αγία Παρασκευή είτε τον Άγιο Παντελεήμονα. Των Καλυβών, της Ποταμίδας, των Κοντόπουλων, των Περιβολίων, των Σκαφιώτων (την Αγία Παρασκευή), του Φουρνέ, των Στροβλών, του Άι Κυρ Γιάννη, του Λούλου, του Κάτω Σταλού, της Σούγιας, της Αχατζικιάς, των Χουδαλιανών, του Μουζουρά τον Άγιο Παντελεήμονα.
Ιδιαίτερα στους Κανιανούς (γεια σου παπα – Χρήστο!) που γιορτάζουν στον περικαλλή δίκλιτο ναό τους σήμερα την Αγία Παρασκευή και αύριο τον Άγιο Παντελεήμονα.

ΑΠΟ ΤΟΥΣ πιο αγαπημένους Αγίους της λαϊκής μας Ορθοδοξίας η Αγία Παρασκευή και ο Αγιος Παντελεήμονας. Πού θα πας να γιατρευτείς; Στην Αγία Παρασκευή, μας λέει ο λαός μας. Στην Αγία Παρασκευή “που ’χει ανώγεια και κατώγεια/ και σαράντα κομπολόγια”. Πού αλλού θα βρεις γιατρειά; Φυσικά από τον Αγιο Παντελεήμονα, τον πρώτο γιατρό του κόσμου.

“ΑΓΙΕ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ, πρώτε γιατρέ του κόσμου/ απού γιατρεύεις τσι πληγές και διασκορπάς τσοι πόνους…”. Η γητειά που έλεγε η μάνα μου, όταν κρυολογούσα, ενώ άλειβε τον λαιμό μου με λάδι. Τι θύμησες κι αυτές! Μα και τι θύμησες απ’ το πανηγύρι του Αγίου Παντελεήμονα, όταν πηγαίναμε με τα πόδια απ’ το Νίππος στην Κάινα!

“ΤΟΝ ΣΗΦΑΛΙΟ ξεχάσαμε, κανένας δε μιλάει/ κι αυτός σαν μπέης λιάζεται και μας περιγελάει”. Η τελευταία μαντινάδα που μου έστειλε ο φίλος ιερωμένος. Ωραίος!

“ΚΑΙ ΤΟ γελοίον έχει όρια πέραν των οποίων αποβαίνει συμπαθές”. Από τη “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ, Θεού θέλοντος, θα δώσω το “παρών” σήμερα το πρωί στις 10 στο Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου (Ιδρυμα “Αγία Σοφία”) στην ανοιχτή ημερίδα με θέμα “Περιβάλλον και ΜΜΕ” που γίνεται στο πλαίσιο του προγράμματος του 4ου θερινού Σχολείου στην Περιβαλλοντική Δημοσιογραφία που άρχισε χθες. Αυτό δα έλειπε να λείψω…

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ του τόμου “Κρήτη – Ελλάδα 1913 – 2013, 100 χρόνια Ένωση”, που κυκλοφορήθηκε πρόσφατα από τα “Χανιώτικα νέα” και το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” μεθαύριο, Δευτέρα 28 Ιουλίου και ώρα 8 μ.μ., στον αύλειο χώρο του Ιδρύματος. Στον απόηχο της Επετείου των 100 χρόνων της Ενωσης του Νησιού μας με τη Μητέρα Ελλάδα. Για ένα μνημειώδες έργο που πρέπει να βρίσκεται στις βιβλιοθήκες των όπου γης Κρητικών πρόκειται. Η πρώτη, μετά λόγου γνώσεως κατάθεσή μου γι’ αυτό, έχοντάς το, εδώ και λίγες μέρες στα χέρια μου.

ΣΤΗ ΒΑΒΥΛΩΝΑ ο Αλέξανδρος αρρώστησε και για αρκετές μέρες είχε υψηλό πυρετό. Συνέχισε όμως να συσκέπτεται καθημερινά με τους στρατηγούς του και να κάνει θυσίες στους θεούς. Ωστόσο κάθε μέρα ένιωθε όλο και πιο αδύναμος και μεταφερόταν με φορείο, ώσπου δεν μπορούσε πια ούτε να μιλήσει. Οι στρατιώτες, που υποπτεύονταν ότι είχε ήδη πεθάνει, ζήτησαν να τον δουν και μπήκαν βίαια στο δωμάτιο όπου βρισκόταν. Εκεί τον είδαν σε κακή κατάσταση. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να τους γνέφει, ανοιγοκλείνοντας τα βλέφαρά του, καθώς ένας – ένας περνούσαν μπροστά του. Έτσι έσβησε σιγά – σιγά ο Αλέξανδρος. Όταν, λίγο πριν ξεψυχήσει, τον ρώτησαν ποιον αφήνει διάδοχό του, αυτός απάντησε: “Τον δυνατότερο, μόνο που μεγάλοι αγώνες θα γίνουν γι” αυτό πάνω στον τάφο μου”, προφητεύοντας τις συγκρούσεις των διαδόχων του. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

“Αχ Θε μου/ που δε σε είδα ποτέ μου,/ στέναζε συχνά πυκνά η νόνα μου η Κανέλλα/ πότε στον αργαλειό ισιάζοντας το υφάδι/ πότε στο λόγγο ζαλωμένη πουρναριές/ στ’ αμπέλι, στο περβόλι, στις ελιές και στη νεροτριβή·/ κι όταν κατάκοπη τα βράδια/ συνταύλιζε τα κούτσουρα στο τζάκι./ Μα εγώ που ολιγόπιστος/σ’ έψαχνα μάταια στον ουρανό/ σε είδα και σε άγγιξα ακέριο Θε μου/ στον άγιο μόχθο της·/ πώς ευωδιάζει σαν εκκλησιά το σπίτι/ όταν η μάνα μου απλώνει τα κιλίμια της”.
Το ποίημα “Νόνα” του Τάσου Γαλάτη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ(26.07.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-142/#ixzz38ZRkJYcu 

Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Στα πεταχτά - Χανιώτικα Νέα

Στα πεταχτά - Χανιώτικα Νέα

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ η 24η Ιουλίου 2074! Αυτό δείχνει το ημερολόγιο, το λεγόμενο ημερολόγιο τέλος πάντων… Σαν σήμερα, θυμούνται μερικοί, ότι σ’ αυτόν τον τόπο που εξακολουθεί να λέγεται Ελλάδα κι ας έχουν καταργηθεί τα ελληνικά από επίσημα γλώσσα εδώ και 10 χρόνια, γιορταζόταν κάποτε η αποκατάσταση της Δημοκρατίας, που έγινε πριν 100 ακριβώς χρόνια, στις 24 Ιουλίου 1974. 

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ η 24η Ιουλίου 2074! Αυτό δείχνει το ημερολόγιο, το λεγόμενο ημερολόγιο τέλος πάντων… Σαν σήμερα, θυμούνται μερικοί, ότι σ’ αυτόν τον τόπο που εξακολουθεί να λέγεται Ελλάδα κι ας έχουν καταργηθεί τα ελληνικά από επίσημα γλώσσα εδώ και 10 χρόνια, γιορταζόταν κάποτε η αποκατάσταση της Δημοκρατίας, που έγινε πριν 100 ακριβώς χρόνια, στις 24 Ιουλίου 1974. Καμιά διάθεση για κανέναν εορτασμό, ωστόσο. Ούτε απ’ τους γνωστούς – άγνωστους κυβερνώντες ούτε απ’ τους κατοίκους του τόπου. Η πρόταση κάποιων γερόντων για αναβίωση ενός έστω στοιχειώδους εορτασμού έπεσαν βλέπετε στο κενό πριν από λίγες μέρες με το που διατυπώθηκε…

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ περνούν και οι μνήμες ατονούν… Τα χρόνια περνούν και τα επερχόμενα γεγονότα επικαλύπτουν τα προηγούμενα… Τα χρόνια περνούν κι αν όχι τα πάντα όλα εν μια νυκτί, τα περισσότερα, πάντως, και σταδιακά, αλλάζουν. Ποια θα ’ναι άραγε η εν Ελλάδι κατάστασις, να μην πούμε πολλά, ύστερα από 60 χρόνια;

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΗΚΑ κάμποσο αν θα έγραφα το πρώτο “πεταχτό”, όπως κατέβηκε εν είδει ονείρου καλοκαιρινού μεσημεριού με το που βρέθηκα κρατώντας το μολύβι μου, ενώπιον της λευκής σελίδας. “Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ/ και μυρσίνη εσύ δοξαστική/ μη παρακαλώ σας μη/ λησμονάτε τη χώρα μου”… Το δεύτερο, ωστόσο, ήρθε από μόνο του. Μαζί με τους παραπάνω στίχους του Οδυσσέα Ελύτη…

“Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ είναι το χειρότερο πολίτευμα, με την εξαίρεση όλων των άλλων που έχουν δοκιμαστεί”. Εχω χρησιμοποιήσει κι άλλη φορά “στα πεταχτά” τη φράση αυτή του Ουίνστον Τσώρτσιλ. Επανέρχομαι και σήμερα, που γιορτάζουμε (;) την 40η επέτειο της Μεταπολίτευσης στην Ελλάδα, σ’ αυτήν.

ΚΑΜΙΑ αντίρρηση! Δεν έχουν γίνει όλα όσα έπρεπε να έχουν γίνει αυτά τα σαράντα χρόνια στην πατρίδα μας. Καμία αντίρρηση! Πολλά απ’ αυτά που έγιναν, έτσι όπως και από όποιους έγιναν, ήταν στραβά και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί και “εγκληματικά”. Πάντα, όμως, ήταν και το σπουδαιότερο, εξακολουθεί να είναι εδώ ο λαός για να τα διορθώσει, κατά τις προσδοκίες του. Κι αυτό μόνο λίγο δεν είναι, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Μπορεί να είναι η δημοκρατία το χειρότερο πολίτευμα, δεν υπάρχει ωστόσο καλύτερο.

ΩΣΤΟΣΟ κάθε μέρα πληθαίνουν οι νεκροί απ’ τους βομβαρδισμούς των Ισραηλινών στη Λωρίδα της Γάζας. Ξεπέρασαν τους εξακόσιους χθες. Παραείναι βαρύς ο φόρος αίματος που πληρώνουν ο άμαχοι, το ένα τρίτο των οποίων, σύμφωνα με τη Γιούνισεφ, είναι παιδιά. Χώρια οι τραυματίες, χώρια οι πρόσφυγες. Στο κενό οι προτάσεις για εκεχειρία. Εδώ υπάρχουν συμφέροντα κι αν δεν ικανοποιηθούν εκεχειρία δεν θα γίνει. Ωστόσο, οι Πόντιοι Πιλάτοι νίπτουν και ξανανίπτουν τας χείρας των…

ΠΙΘΑΝΟΝ κατά λάθος κατερρίφθη από Ρώσους αυτονομιστές το μαλαισιανό αεροσκάφος, λένε τώρα Αμερικανοί αξιωματούχοι των μυστικών υπηρεσιών. Μένουμε εδώ. Περιμένοντας τους Ρώσους συναδέλφους των να δηλώσουν κι αυτοί με τη σειρά τους σε ποιους οφείλεται το πιθανόν λάθος…

ΟΤΑΝ Ο Πεισίστρατος με δόλο πήρε την εξουσία και έγινε τύραννος, ο Σόλων αντέδρασε κατηγορώντας τους συμπατριώτες του και λέγοντάς τους: “Ο καθένας από σας μόνος του περπατάει με βήμα αλεπούς όλοι όμως μαζί είσαστε χήνες!”. Υστερα κρέμασε τα όπλα του έξω από την πόρτα του σπιτιού του, δηλώνοντας έτσι την απογοήτευση και την άρνησή του ν’ ασχοληθεί άλλο με την πολιτική. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

“Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ/ και μυρσίνη εσύ δοξαστική/ μη παρακαλώ σας μη/ λησμονάτε τη χώρα μου!/ Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά/ στα ηφαίστεια κλήματα σειρά/ και τα σπίτια πιο λευκά/ στου γλαυκού το γειτόνεμα!/ Της Ασίας αν αγγίξει απ’ τη μια/ της Ευρώπης λίγο αν ακουμπά/ στον αιθέρα στέκει να/ και στη θάλασσα μόνη της!/ Και δεν είναι μήτε ξένου λογισμός/ και δικού της μήτε αγάπη μια/ μόνο πένθος αχ παντού/ και το φως ανελέητο!/ Τα πικρά μου χέρια με τον Κεραυνό/ τα γυρίζω πίσω απ’ τον καιρό/ τους παλιούς φίλους καλώ/ με φοβέρες και μ’ αίματα”.
Από το “Αξιον Εστί” του Οδυσσέα Ελύτη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (24.07.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-140/#ixzz38No239t4
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΕΥΔΟΚΙΑ

Ο Στέφανος Κορκολής ως φίλος και συμπαραστάτης του “Ορίζοντα” μελοποίησε το ποίημα της Ευδοκίας Σκορδαλά – Κακατσάκη με τίτλο “το Τραγούδι του Ουράνιου Τόξου”, ένα τραγούδι ειδικά γραμμένο  για τον “Ορίζοντα”, που θα ερμηνεύσουν μαζί με τη Σοφία Μανουσάκη, μεταξύ των άλλων,  στο θέατρο ΚΡΕΜΑΣΤΟΣ" του Εμπρόσνερου Αποκορώνου την Τετάρτη 30 Ιουλίου στις 9 μ.μ.

Δείτε περισσότερα... ΕΥΔΟΚΙΑ

ΣΤΟΝ ΕΜΠΡΟΣΝΕΡΟ
Ο Στέφανος Κορκολής τραγουδά για τον "ΟΡΙΖΟΝΤΑ"

Mουσική παράσταση με τον Στέφανο Κορκολή και την Χανιώτισσα Σοφία Μανουσάκη διοργανώνει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Εμπροσνέρου, υπό την αιγίδα του Δήμου Αποκορώνου σε συνεργασία με τον Σύλλογο Εθελοντικής Προσφοράς και Στήριξης “Ορίζοντας” την Τετάρτη 30 Ιουλίου στο Δημοτικό θέατρο Κρεμαστός στον Εμπρόσνερο, για τις ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών που στηρίζει ο “Ορίζοντας”.
Μαζί τους στην κιθάρα και στο τραγούδι ο Κώστας Πυρένης.
Σημειώνεται ότι ο Στέφανος Κορκολής ως φίλος και συμπαραστάτης του “Ορίζοντα” μελοποίησε το ποίημα της Ευδοκίας Σκορδαλά – Κακατσάκη με τίτλο “το Τραγούδι του Ουράνιου Τόξου”, ένα τραγούδι ειδικά γραμμένο  για τον “Ορίζοντα”, που θα ερμηνεύσουν μαζί με τη Σοφία Μανουσάκη.
Τιμή Εισόδου 10 ευρώ. Θα υπάρχει δωρεάν λεωφορείο για τη μεταφορά από Χανιά προς τον Εμπρόσνερο, με αφετηρία την Πλατεία Δικαστηρίων στις 7:45 μ.μ..

Χανιώτικα νέα (23.07.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/o-stefanos-korkolis-tragouda-gia-ton-orizonta/#ixzz38ISmntst
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΛΩΡΙΔΑ ΘΑΝΑΤΟΥ η Λωρίδα της Γάζας. Δίχως έλεος, δίχως σταματημό η σφαγή, περί σφαγής πρόκειται, των Παλαιστινίων που μετρούσαν μέχρι χθες τουλάχιστον 570 νεκρούς, 3.350 τραυματίες και γύρω στους 100.000 πρόσφυγες. Γιατί; Γιατί; Γιατί;… Βάλετε όσα ερωτηματικά θέλετε. Γιατί έτσι… Τι κυνικά που είναι τα αποσιωπητικά!

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

“MA ΠΩΣ έγινε;/ Εχω χαθεί μέσα σ’ ένα δάσος από ερωτηματικά/ Κι όμως, όταν πρωτόρθα εδώ/ μόνο δυο τρία δέντρα υπήρχανε./ Μόνο δυο τρία δέντρα έβλεπα./ Τ’ ορκίζομαι”. Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

ΑΝ ΚΑΙ Τετάρτη “στα πεταχτά” κι όχι με τα “Ευθύβολα και μη” θα… πορευτείτε καθώς ούτε σήμερα επέστρεψε στη γωνιά του ο Νεκτάριος. Απ’ το ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα… Πάμε κατευθείαν, λοιπόν, στα βαθιά κι όπου μας βγάλει.

ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ στίξης του λόγου! Τα σημεία στίξης της επί της γης μοναχικής ή και συλλογικής πορείας του καθενός από μας. Οι τελείες, τα κόμματα, οι παρενθέσεις, τα εισαγωγικά, τα θαυμαστικά, τα ερωτηματικά, προπάντων τα ερωτηματικά, τα αναπάντητα ερωτηματικά, που όσο περνούν τα χρόνια τόσο πληθαίνουν. Γιατί ετούτο, γιατί το άλλο και γιατί το παράλλο… Γιατί έτσι και όχι αλλιώς; Μεγάλη η κουβέντα που κάναμε επί του θέματος με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο προχθές.

ΛΩΡΙΔΑ ΘΑΝΑΤΟΥ η Λωρίδα της Γάζας. Δίχως έλεος, δίχως σταματημό η σφαγή, περί σφαγής πρόκειται, των Παλαιστινίων που μετρούσαν μέχρι χθες τουλάχιστον 570 νεκρούς, 3.350 τραυματίες και γύρω στους 100.000 πρόσφυγες. Γιατί; Γιατί; Γιατί;… Βάλετε όσα ερωτηματικά θέλετε. Γιατί έτσι… Τι κυνικά που είναι τα αποσιωπητικά!

ΠΟΛΛΑ ΤΑ  πεδία παραγωγής ερωτηματικών κι όχι μόνο αυτό της Λωρίδας της Γάζας, όπου έμεινα παραπάνω. Θα μπορούσα να μείνω σε άλλα της καθημερινότητας. Οπως σ’ εκείνο το ανορθόγραφο “πινάο” που συνάντησα τις προάλλες σ’ έναν δρόμο της πόλης μας για παράδειγμα.. Οπως… Οπως… Οπως…

ΓΡΑΦΩ, ΕΝΩ έξω αστράφτει στην κυριολεξία ο τόπος απ’ το καλοκαίρι. Τα τζιτζίκια επιμένουν τραγουδώντας στη διαπασών ότι “ο βασιλιάς ο ήλιος ζει”, για να χρησιμοποιήσω τον στίχο του ποιητή. Απνοια, πλήρης άπνοια.

ΚΑΤΩ ΑΠ’ την κόλλα που γράφω τα “πεταχτά”, ανοιχτό, ορθάνοιχτο… το σαλόνι του χθεσινού φύλλου της εφημερίδας μας. Να κάνω ένα διάλειμμα σκέφτομαι και χάνομαι στις κάθε είδους εκδηλώσεις που γίνονται ή θα γίνουν στην πόλη μας. Μια απ’ αυτές και η Εκθεση σύγχρονης τέχνης στη Σπλάντζια με θέμα “Εισαγωγή στην Κρίση”. Πρέπει να πάω κάποια στιγμή να τη δω, σκέφτομαι.

“ΑΝ ΕΞΥΠΝΑΔΑ θεωρείς τσιγάρο να καπνίσεις/ φλέβες, καρδιά και πνεύμονες σαν τα μπουριά μαυρίζεις”. Δεν είναι γενικά και αόριστα σήμερα η ημέρα για το κόψιμο του τσιγάρου. Μπορεί όμως να είναι η ημέρα για τον καθένα ξεχωριστά. Αυτό μας λέει ο φίλος μοναχός στη μαντινάδα του.

ΑΡΚΕΤΑ ΑΝΕΒΑΣΜΕΝΟΣ από τους φιλάθλους ο πήχης για τον Α.Ο. Χανιά που ξεκίνησε προχθές την προετοιμασία για το νέο πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής. Να είναι ξανά σε μία από τις τρεις θέσεις, ο βασικός στόχος και μετά… ΑΟΧΑΡΑ ΟΜΑΔΑΡΑ στην Α’ εθνική να σε δω/ και να τρελαθώ! Μαζί με τον Α.Ο. Πλατανιά βεβαίως – βεβαίως.

ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗΝ περιοχή του Αργους δύο συντοπίτες, ο Προίτος και ο Ακρίσιος, πολέμησαν για το ποιος θα πάρει την εξουσία. Η μάχη ήταν αμφίρροπη και τελικά, επειδή κανένας από τους αντίπαλους στρατούς δεν μπορούσε να νικήσει τον άλλο, συνθηκολόγησαν. Η μάχη αυτή είχε δύο πρωτοτυπίες: πρώτη φορά οι στρατιώτες χρησιμοποίησαν ασπίδες και πρώτη φορά έθαψαν σε κοινό τάφο τους νεκρούς των, γιατί ήταν όλοι συντοπίτες και συγγενείς. Στο μέρος όπου έγινε η μάχη έχτισαν ένα κτήριο σε σχήμα πυραμίδας και πάνω σ’ αυτό τοποθέτησαν αργολικές ασπίδες. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

“Ευτυχώς έχω δύο τηλέφωνα./ Το σταθερό μου και το κινητό./ Ετσι όταν κορυφώνεται/ η σιωπή στην κάμαρα/ τ’ αποφασίζω./ Φροντίζω πρώτα ν’ αποξενωθώ/ διασπώντας επιμελώς τα μέλη μου./ Επειτα κάπως δειλά/ το δεξιό μου χέρι/ σχηματίζει στο καντράν του κινητού/ το γνώριμο αριθμό./ Ακούω το κάλεσμα μια, δυο, τρεις φορές/ ωσότου ο τηλεφωνητής/ με κάποιο στόμφο αναγγείλει/ πως… απουσιάζω./ Τότε το αριστερό πάντοτε χέρι/ σηκώνει το ακουστικό/ κι αναστατώνομαι αφουγκράζοντας τη σκέψη μου/ να υπαγορεύει στα χείλη/ κάτι σχεδόν απρόβλεπτο./ Οταν νυχτώσει παίρνω τα μηνύματά μου/ κι ακούω τη φωνή μου ταραγμένη/ ν’ απαντά στην ξένη σταθερή φωνή μου/ Ευτυχώς”.
Το ποίημα “Μοναχικός διάλογος” της Αγγελικής Σιδηρά.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (23.07.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-139/#ixzz38I5wTQEP
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΠΑΡΑΗΤΑΝ ΜΑΤΩΜΕΝΗ η περασμένη Κυριακή στη Λωρίδα της Γάζας. Το φονικό που (ξανα)άρχισε στην πολύπαθη αυτή περιοχή του πλανήτη συνεχίζεται. Αδιάκοπη η ροή αίματος. Βολεμένη στον ρόλο του αμήχανου, στην καλύτερη περίπτωση, θεατή η Δύση, που κατά τα άλλα ενδιαφέρεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι ανθρώπινο δικαίωμα η ζωή ενός παιδιού στη Λωρίδα της Γάζας;

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ μετά από την 40ή επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Δύο μέρες πριν από την 40ή επέτειο της επαναφοράς της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Δύο μέρες μετά την ολοκλήρωση του αποκλεισμού της Βάσης στο Μαράθι απ’ τον κρητικό λαό, ενάντια στην καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας στη Μεσόγειο. Ενώ η ισραηλινή αεροπορία εξακολουθεί να σπέρνει τον θάνατο στη Λωρίδα της Γάζας…

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ, εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, εκδηλώσεις για την τιμή των όπλων… Ετσι φαίνονται, μα έτσι δεν είναι. Δεν πέφτει με μια μαναρέ ο όποιος πρίνος… “Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή”, επιμένει να μας θυμίζει ο ποιητής.

ΑΛΛΗ Η επανάσταση στους δρόμους και στις πλατείες κι άλλη η επανάσταση του καναπέ πάντως. Η λεγόμενη επανάσταση του καναπέ, γιατί επανάσταση δεν είναι το βόλεμα, το άραγμα, το άπλωμα  των αρίδων, τα φάσκελα στην οθόνη… Μεγάλη η κουβέντα που κάναμε με τον φίλο μου τον γερω – δάσκαλο, τις προάλλες, επί του θέματος.

ΠΑΡΑΗΤΑΝ ΜΑΤΩΜΕΝΗ η περασμένη Κυριακή στη Λωρίδα της Γάζας. Το φονικό που (ξανα)άρχισε στην πολύπαθη αυτή περιοχή του πλανήτη συνεχίζεται. Αδιάκοπη η ροή αίματος. Βολεμένη στον ρόλο του αμήχανου, στην καλύτερη περίπτωση, θεατή η Δύση, που κατά τα άλλα ενδιαφέρεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι ανθρώπινο δικαίωμα η ζωή ενός παιδιού στη Λωρίδα της Γάζας;

ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ… ΛΩΡΙΔΑ της Γάζας… Χημικά… Περιβάλλον… Ζωή…  Θάνατος… Ειρήνη… Πόλεμος… Τα συμφέροντα… Το πετρέλαιο… Οι ηγεσίες… Οι λαοί… Λέξεις, λίθοι, πλίνθοι (και) κέραμοι ατάκτως ερριμμένα…

ΩΣΤΟΣΟ ΟΙ “έρευνες” για την κατάρριψη (;) του μαλαισιανού αεροσκάφους στην Ανατολική Ουκρανία συνεχίζονται. Πολλά τα “μαύρα κουτιά” των ενημερώσεων. Παραείναι χοντρό το παιχνίδι που παίχτηκε και εξακολουθεί να παίζεται πάνω στον (και γύρω από τον) θάνατο των αθώων επιβατών…

“ΠΑΝΤΟΤΕ ΘΑ υπάρχουνε οι Πόντιοι Πιλάτοι/ όπως κι αθώα θύματα με τον σταυρό στην πλάτη”. Η τελευταία μαντινάδα που μου έστειλε ο φίλος μοναχός μέσω κινητού όπως πάντα…

ΝΙΚΟΛΑΟ Δ. ΜΑΛΑΞΙΑΝΑΚΗ, ιεροψάλτη Ι.Ν. Αγίου Παντελεήμονος Κόκκινου Μετοχίου, Μουρνιές Χανίων: Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ότι “τα εκκλησιαστικά μέλη πρέπει να είναι μέσα στα όρια της προσευχής, δηλαδή να είναι το δυνατόν σύντομα, εύηχα, λιτά και σεμνά, χωρίς φαρισαϊσμούς και επίδειξη φωνητικών ικανοτήτων”, όπως γράφετε στον πρόλογο του βιβλίου σας “Μελοποιημένη Θεία Λειτουργία”, που κυκλοφορήθηκε απ’ την Ενορία που ψάλετε και το οποίο μου στείλατε με τον κοινό μας φίλο Σοφοκλή Μανιουδάκη. Σας ευχαριστώ από καρδιάς και σας εύχομαι να συνεχίσετε να διακονείτε για πολλά – πολλά χρόνια την υμνολογική τέχνη από το αναλόγιο!

ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ του Β’ δουλικού πολέμου, 6.000 δούλοι, υπό την αρχηγία του Αθηνίωνος, νίκησαν τις ρωμαϊκές λεγεώνες. Οταν ήλθε εναντίον τους νέα ρωμαϊκή στρατιά, με αρχηγό τον ύπατο Μάνιο Ακύλιο, ο Αθηνίων προκάλεσε τον ύπατο σε μονομαχία, στην οποία έχασε τη ζωή του. Χωρίς αρχηγό, οι δούλοι κατατροπώθηκαν και χιλιάδες έπεσαν νεκροί στο πεδίο της μάχης. Μερικές εκατοντάδες από τους αιχμαλώτους στάλθηκαν στη Ρώμη για να κοσμήσουν τον θρίαμβο του νικητή, παλεύοντας με άγρια θηρία. Αυτοί, όμως, αντί της ταπείνωσης, προτίμησαν να βυθίσουν τα ξίφη τους ο ένας στην καρδιά του άλλου κι έτσι βρήκαν όλοι τραγικό θάνατο, ταιριαστό σε ελεύθερους και όχι σε δούλους. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

“Κι εγώ στα χέρια μου μόνο μ’ ένα καλάμι·/ ήταν έρημη η νύχτα το φεγγάρι στη χάση/ και μύριζε το χώμα από την τελευταία βροχή./ Ψιθύρισα· η μνήμη όπου και να την αγγίζεις πονεί,/ ο ουρανός είναι λίγος, θάλασσα πια δεν υπάρχει,/ ό,τι σκοτώνουν τη μέρα τ’ αδειάζουν με κάρα πίσω απ’ τη ράχη. Τα δάχτυλά μου παίζανε ξεχασμένα μ’ αυτή τη φλογέρα/ που μου χάρισε ένας γέροντας βοσκός επειδή του είπα καλησπέρα·/ οι άλλοι ξέγραψαν κάθε χαιρετισμό·/ ξυπνούν, ξυρίζουνται, κι αρχίζουν μεροκάματο το σκοτωμό,/ όπως κλαδεύεις ή χειρουργείς μεθοδικά, χωρίς πάθος·/ ο πόνος νεκρός σαν τον Πάτροκλο και κανείς δεν κάνει λάθος”.
Από το ποίημα “Μνήμη, Α” του Γιώργου Σεφέρη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χαιρετώ σας κι αγαπώ σας!

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-138/#ixzz38BrhL2um
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook