Μια μέρα στην τάξη μας οι ρόλοι άλλαξαν. Παραμυθάδες έγιναν τα ίδια τα παιδιά. Και για τους συμμαθητές τους και για τη δασκάλα τους. Για τα παιδιά της Β' τάξης του 40υ Δημ. Σχ. Χανίων ο λόγος
Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ
Επιμέλεια: Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη...
Καλά μου παιδιά, καλό Σαββατοκύριακο!
«Κάποτε μαζευόμασταν γύρω από τη γιαγιά για να μας πει παραμύθια. Στη σημερινή εποχή τον ρόλο αυτόν, του αφηγητή παραμυθιού, τον ανέλαβε δυστυχώς η τηλεόραση και το Διαδίκτυο. Ετσι οι δάσκαλοι, συνοδοιπόροι των παιδιών, ανέλαβαν να αναπληρώσουν αυτό το κενό, γνωρίζοντας ότι η αφήγηση των παραμυθιών είναι βάλσαμο για την ψυχή μικρών και μεγάλων. Μια μέρα στην τάξη μας οι ρόλοι άλλαξαν. Παραμυθάδες έγιναν τα ίδια τα παιδιά. Και για τους συμμαθητές τους και για τη δασκάλα τους!».
Μόνο τα συγχαρητήριά μου, τα θερμά μου συγχαρητήρια, έχω να προσθέσω σ’ αυτά που γράφει η δασκάλα Μαρία Καλπακίδου, στο σημείωμα που μου έστειλε για να συνοδεύσει ένα αντίγραφο της ωραίας εικονογραφημένης δουλειάς με τίτλο “Τα παραμύθια μας”, που έκανε με τους μαθητές της, της Β’ τάξης του 4ου Δημ. Σχ. Χανίων, σαν ενθύμιο της σχολικής χρονιάς 2013-14. Τι κρίμα που δεν χωρούν στον σημερινό «Παιδότοπο» όλα τα παραμύθια των παιδιών…
«Κάποτε μαζευόμασταν γύρω από τη γιαγιά για να μας πει παραμύθια. Στη σημερινή εποχή τον ρόλο αυτόν, του αφηγητή παραμυθιού, τον ανέλαβε δυστυχώς η τηλεόραση και το Διαδίκτυο. Ετσι οι δάσκαλοι, συνοδοιπόροι των παιδιών, ανέλαβαν να αναπληρώσουν αυτό το κενό, γνωρίζοντας ότι η αφήγηση των παραμυθιών είναι βάλσαμο για την ψυχή μικρών και μεγάλων. Μια μέρα στην τάξη μας οι ρόλοι άλλαξαν. Παραμυθάδες έγιναν τα ίδια τα παιδιά. Και για τους συμμαθητές τους και για τη δασκάλα τους!».
Μόνο τα συγχαρητήριά μου, τα θερμά μου συγχαρητήρια, έχω να προσθέσω σ’ αυτά που γράφει η δασκάλα Μαρία Καλπακίδου, στο σημείωμα που μου έστειλε για να συνοδεύσει ένα αντίγραφο της ωραίας εικονογραφημένης δουλειάς με τίτλο “Τα παραμύθια μας”, που έκανε με τους μαθητές της, της Β’ τάξης του 4ου Δημ. Σχ. Χανίων, σαν ενθύμιο της σχολικής χρονιάς 2013-14. Τι κρίμα που δεν χωρούν στον σημερινό «Παιδότοπο» όλα τα παραμύθια των παιδιών…
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Β.Θ.Κ.
Β.Θ.Κ.
Το δελφίνι και η χελώνα
Μια φορά κι έναν καιρό ήτανε ένα δελφίνι με τη μαμά του. Ητανε και μια χελώνα που είχε χάσει τους γονείς της από ένα ατύχημα. Και έτσι ήτανε μαζί με τη μαμά του μικρού δελφινιού. Υποσχέθηκαν ότι θα είναι μαζί για πάντα. Τα χρόνια περνούσαν και μεγαλώνανε μαζί το δελφίνι και η χελώνα. Μέχρι που μια μέρα η μαμά του δελφινιού παγιδεύτηκε στα δίχτυα ενός ψαρά.
Τότε η χελώνα αποφάσισε να προσέχει το δελφίνι. Και ζήσαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα.
Μια φορά κι έναν καιρό ήτανε ένα δελφίνι με τη μαμά του. Ητανε και μια χελώνα που είχε χάσει τους γονείς της από ένα ατύχημα. Και έτσι ήτανε μαζί με τη μαμά του μικρού δελφινιού. Υποσχέθηκαν ότι θα είναι μαζί για πάντα. Τα χρόνια περνούσαν και μεγαλώνανε μαζί το δελφίνι και η χελώνα. Μέχρι που μια μέρα η μαμά του δελφινιού παγιδεύτηκε στα δίχτυα ενός ψαρά.
Τότε η χελώνα αποφάσισε να προσέχει το δελφίνι. Και ζήσαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα.
O aητός και το παιδί
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας αητός και ζούσε ευτυχισμένος με τους φίλους του. Ηταν πολύ καλοί φίλοι και πέταγαν πολύ ωραία και πολύ ψηλά. Αλλά ένα βράδυ άκουσαν έναν θόρυβο και κοίταξαν να δουν από το παράθυρο. Είδαν ένα αγόρι που πήγε και χτύπησε την πόρτα τους. Του άνοιξαν την πόρτα και αμέσως ξανά έκλεισαν την πόρτα τους. Επειδή τον φοβήθηκαν.
Δεν είχαν ξαναδεί άνθρωπο. Και ξαναχτύπησε την πόρτα και δεν του άνοιξαν. Αυτός κρύφτηκε πίσω από την αυλή και περίμενε να βγουν. Τον πήρε ο ύπνος και το πρωί τα πουλιά βγήκαν έξω και το παιδί τα άκουσε. Ξύπνησε και πήγε κοντά τους. Στην αρχή τον φοβήθηκαν, μετά έγιναν φίλοι. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Στέλλα, Κατερίνα, Αντωνία
Δεν είχαν ξαναδεί άνθρωπο. Και ξαναχτύπησε την πόρτα και δεν του άνοιξαν. Αυτός κρύφτηκε πίσω από την αυλή και περίμενε να βγουν. Τον πήρε ο ύπνος και το πρωί τα πουλιά βγήκαν έξω και το παιδί τα άκουσε. Ξύπνησε και πήγε κοντά τους. Στην αρχή τον φοβήθηκαν, μετά έγιναν φίλοι. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Στέλλα, Κατερίνα, Αντωνία
Η ιστορία των ποδηλάτων
Μια φορά κι έναν καιρό ο κύριος Νίκος βγήκε έξω στη λιακάδα με το ποδήλατό του. Αλλά η αλυσίδα έφυγε και δεν μπορούσε να τη βάλει. Πήγε, λοιπόν, στη μαστορίνα ποδηλάτων.
Του είπε: Δεν μπορώ να στη φτιάξω. Πήγαινε σε άλλο μάστορα.
- Πού μπορώ να πάω;
- Μπορείς νας πας στον ξάδελφό μου να σου τη φτιάξει.
- Και πού είναι;
-Στον δρόμο δεξιά.
- Πού; Εκεί πέρα; Είπε ο κύριος Νίκος.
- Ναι, ακριβώς είπε η μαστορίνα.
Ο κύριος Νίκος άρχισε να πηγαίνει μπροστά και δεξιά και επιτέλους τον βρήκε.
- Γεια σας, κύριε. Ποιος σας έστειλε; είπε ο κύριος Αντώνης.
- Με έστειλε η μαστορίνα να μου βάλετε την αλυσίδα. Ετσι και έγινε και ζήσαν αυτοί καλά εμείς καλύτερα.
Μια φορά κι έναν καιρό ο κύριος Νίκος βγήκε έξω στη λιακάδα με το ποδήλατό του. Αλλά η αλυσίδα έφυγε και δεν μπορούσε να τη βάλει. Πήγε, λοιπόν, στη μαστορίνα ποδηλάτων.
Του είπε: Δεν μπορώ να στη φτιάξω. Πήγαινε σε άλλο μάστορα.
- Πού μπορώ να πάω;
- Μπορείς νας πας στον ξάδελφό μου να σου τη φτιάξει.
- Και πού είναι;
-Στον δρόμο δεξιά.
- Πού; Εκεί πέρα; Είπε ο κύριος Νίκος.
- Ναι, ακριβώς είπε η μαστορίνα.
Ο κύριος Νίκος άρχισε να πηγαίνει μπροστά και δεξιά και επιτέλους τον βρήκε.
- Γεια σας, κύριε. Ποιος σας έστειλε; είπε ο κύριος Αντώνης.
- Με έστειλε η μαστορίνα να μου βάλετε την αλυσίδα. Ετσι και έγινε και ζήσαν αυτοί καλά εμείς καλύτερα.
Ζωή, Κρίσπα
Ο μάγος
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μάγος που είχε χάσει τη μαγεία του. Εκείνη τη μέρα που είχε χάσει τη μαγεία του ήταν Δευτέρα. Τη Δευτέρα είχε κάνει ένα μαγικό και ήθελε να κάνει έναν σκύλο να γίνει βάτραχος. Ετσι όμως έχασε τη μαγεία του. Μια μέρα πάλι έτσι ξαφνικά πήρε τη μαγεία του και ένιωσε χαρά.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μάγος που είχε χάσει τη μαγεία του. Εκείνη τη μέρα που είχε χάσει τη μαγεία του ήταν Δευτέρα. Τη Δευτέρα είχε κάνει ένα μαγικό και ήθελε να κάνει έναν σκύλο να γίνει βάτραχος. Ετσι όμως έχασε τη μαγεία του. Μια μέρα πάλι έτσι ξαφνικά πήρε τη μαγεία του και ένιωσε χαρά.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μάγος. Είχε ένα ραβδί πολύ δυνατό κι έκανε μαγικά. Μια μέρα πήγε μια βόλτα στο δάσος και ξανά πήγε σπίτι του και έφτιαξε ένα φίλτρο με μάγια και τους ανθρώπους τους μεταμόρφωσε σε βατράχους.
Πέτρος
Πέτρος
Το κοράκι
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κοράκι που ήταν μόνο και το κορόιδευαν. Και το κοράκι έφυγε και βρήκε έναν φίλο. Ετσι έζησε καλά και εμείς καλύτερα.
Κωνσταντίνος
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα κοράκι που ήταν μόνο και το κορόιδευαν. Και το κοράκι έφυγε και βρήκε έναν φίλο. Ετσι έζησε καλά και εμείς καλύτερα.
Κωνσταντίνος
O αητός και το περιστέρι
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας αητός και ένα περιστέρι. Ο αητός ήταν φίλος με το περιστέρι και ξαφνικά ξέσπασε ένας πόλεμος. Και έκαναν αγώνα πετάγματος. Εσκιζαν τον αέρα και το περιστέρι κουράστηκε και νίκησε ο αητός. Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας αητός και ένα περιστέρι. Ο αητός ήταν φίλος με το περιστέρι και ξαφνικά ξέσπασε ένας πόλεμος. Και έκαναν αγώνα πετάγματος. Εσκιζαν τον αέρα και το περιστέρι κουράστηκε και νίκησε ο αητός. Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Το τζάγκουαρ και ο αετός
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα τζάγκουαρ και ένας αετός. Ελεγαν ότι “εγώ είμαι πιο δυνατός” και έτσι μια κουκουβάγια τους είπε να κάνουν έναν αγώνα. Το τζάγκουαρ και ο αετός έκαναν τον αγώνα και βγήκαν ισόπαλοι.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα τζάγκουαρ και ένας αετός. Ελεγαν ότι “εγώ είμαι πιο δυνατός” και έτσι μια κουκουβάγια τους είπε να κάνουν έναν αγώνα. Το τζάγκουαρ και ο αετός έκαναν τον αγώνα και βγήκαν ισόπαλοι.
Χανιώτικα νέα (05.07.2014)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/kokkini-klosti-demeni-stin-anemi-tiligmeni/#ixzz36hTo6hl7
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου