Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ


Τι διδάσκονταν τα Κρητικόπουλα σχολικής ηλικίας πριν από έναν αιώνα; Πώς ήταν το σχολείο στο οποίο φοιτούσαν; Πώς μπορούσαν να ανταποκρίνονται σε πρωινό και απογευματινό πρόγραμμα; Ποια γεωργική και ποια χειροτεχνική εκπαίδευση δέχονταν; Γιατί εξασκούνταν στη σκοποβολή στο μάθημα της Γυμναστικής; Τι περιλάμβανε ο καθημερινός έλεγχος καθαριότητας; Τι ήταν η κουρά εν χρω;
Δείτε περισσότερα... ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Μια μέρα στο σχολείο της Κρητικής Πολιτείας
“Τι διδάσκονταν τα Κρητικόπουλα σχολικής ηλικίας πριν από έναν αιώνα; Πώς ήταν το σχολείο στο οποίο φοιτούσαν; Πώς μπορούσαν να ανταποκρίνονται σε πρωινό και απογευματινό πρόγραμμα; Ποια γεωργική και ποια χειροτεχνική εκπαίδευση δέχονταν; Γιατί εξασκούνταν στη σκοποβολή στο μάθημα της Γυμναστικής; Τι περιλάμβανε ο καθημερινός έλεγχος καθαριότητας; Τι ήταν η κουρά εν χρω; Ποιον εθνικό ύμνο τραγουδούσαν κατά την πρωινή έπαρση της κρητικής σημαίας; Πώς τα κατάφερναν να γράφουν με μολυβοκόντυλο, με φτερό, με καλάμι, με τον δείκτη και με την πένα; Γιατί τα χαρούπια και οι σταφίδες ήταν περιζήτητα για το δεκατιανό τους; Ποιες ήταν οι 10 επίσημες και οι 7 ανεπίσημες μορφές τιμωρίας που δέχονταν; Σε τι σπίτι κατοικούσαν και πώς ήταν ντυμένα; Πόσο επηρέαζε τη σχολική τους απόδοση η συμμετοχή στις οικογενειακές εργασίες;Ποια ήταν τα 86 συνολικά σχολικά βιβλία από τα οποία μπορούσαν να διδάσκονται;”. Σ’ αυτά και σε μερικά ακόμη ερωτήματα έρχεται ν’ απαντήσει με βιωματικό τρόπο το πρόγραμμα “Μια μέρα στο σχολείο της ύστερης Κρητικής Πολιτείας”, μια έντυπη μορφή του οποίου αποτελεί το ομότιτλο βιβλίο. Κατά δήλωση του δημιουργού του, του και δρος Παιδαγωγικής, σχολικού συμβούλου της 2ης Περιφέρειας Χανίων Χάρη Στρατιδάκη, στο οπισθόφυλλο. Σε μαθητές Δημοτικού Σχολείου απευθύνεται, μας λέει ο συγγραφέας, το πρόγραμμα αυτό, που επισημαίνει ωστόσο ότι με τις τροποποιήσεις που προτείνονται μπορεί να εφαρμοστεί σε οποιαδήποτε ηλικία και μάλιστα όχι μόνο στον φυσικό του χώρο που είναι το Σχολικό Μουσείο του Δήμου Ρεθύμνης στην Αμνάτο, αλλά και όπου αλλού υπάρχουν πρόθυμα παιδιά και ενήμεροι δάσκαλοι εμψυχωτές. “Ενιωσα ότι έγινα κι εγώ μαθητής διαβάζοντάς το”, έγραψα προ ημερών “στα πεταχτά” ευχαριστώντας τον ιδιαίτερα γνωστό ιδιαίτερα στο Ρέθυμνο και για τις πολλές άλλες καινοτόμες παιδαγωγικές του δραστηριότητες συγγραφέα του, για την καλοσύνη που είχε να μου το αφιερώσει. Πώς να μην δηλώνω αισιόδοξος όταν διαπιστώνω ότι δεν αποπαίδισεν ο κλάδος των δασκάλων!
Eπαρση σημαίας. Υμνος της Κρήτης …
Ακολουθεί έπαρση σημαίας με ταυτόχρονη απαγγελία του εθνικού ύμνου της Κρητικής Πολιτείας σε στίχους του Ιωάννη Πολέμη και με μελοποίηση του Διονυσίου Λαυράγκα: “Μες το αίμα βουτηγμένη/ με πληγαίς νωπαίς ακόμα/ απ’ της Κρήτης το άγιο χώμα/ επετάχθη η Λευτεριά./ Κι αγκαλιάζοντας τη Δόξα/ τη δαφνοστεφανωμένη/ παίρνει δρόμους κι ανασταίνει/ πολιτείαις και χωριά./ Χαιρετούν τον ερχομό της/ βροντερόφωνα τουφέκια/ κι αστραπαίς κι αστροπελέκια/ χύνουν λάμψη περισσή/ και φωνή παλληκαρίσια/ απ’ την Ιδη κατεβαίνει/ χαίρε Κρήτη ανδρειωμένη/ χαίρ’ ελεύθερο νησί”. Επειδη όμως το παραπάνω μελοποιημένο ποίημα δεν επικράτησε τελικά στη συνείδηση των Κρητών ως εθνικός ύμνος της Κρητικής Πολιτείας, μπορεί να χρησιμοποιηθεί το πολύ πιο γνωστό εμβατήριο “Από φλόγες η Κρήτη ζωσμένη”, σε στίχους του Γεωργίου Παράσχου και μουσική του Σπυρίδωνα Καίσαρη. “Εδώ και στη φτέρη τ’ αηδόνι πλανάται/ να στήσωμε ελάτε, αδέρφια, χορό/ και στου ήλιου τα πρώτα διαμάντα/ ριχνόμαστε αγνάντια σε Τούρκων σωρό./ Από φλόγες η Κρήτη ζωσμένη/ τα βαριά της τα σίδερα σπα/ και σαν πρώτα χτυπιέται χτυπά/ και γοργή κατεβαίνει” κ.λπ. Η έπαρση της σημαίας δεν είναι ανάγκη να περιλαμβάνει μια πραγματική -και δυσεύρετη- σημαία της Κρητικής Πολιτείας , αλλά μια έγχρωμη φωτογραφική αναπαραγωγή της. Ως γνωστόν πρόκειται για παραλλαγή της ελληνικής σημαίας, από τα τέσσερα γαλάζια ορθογώνια της οποίας το πάνω αριστερά παρέπεμπε στην επικυριαρχία της οθωμανικής αυτοκρατορίας, με το κόκκινο χρώμα και το αστέρι της ημισελήνου… (Από το βιβλίο του Χάρη Στρατιδάκη: “Μια μέρα στο σχολείο της ύστερης Κρητικής Πολιτείας”)
Ο Χάρης Στρατιδάκης είναι απόφοιτος της ΑΣΕΤΕΜ/ΣΕΛΕΤΕ, της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ηρακλείου και της Σχολής Νηπιαγωγών Χανίων και διδάκτορας Παιδαγωγικής της Σχολής Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Εργάζεται ως δάσκαλος – σχολικός σύμβουλος Δημ. Εκπαίδευσης στη 2η Περιφέρεια Χανίων. Αρθρογραφεί σε εφημερίδες, περιοδικά και συλλογικούς τόμους και έχει διατελέσει εισηγητής σε συνέδρια εκπαιδευτικά, ιστορικά, λαογραφικά, περιβαλλοντικά, σπηλαιολογικά και κρητολογικά, με περισσότερες από 30 σήμερα ανακοινώσεις. Το “Μια μέρα στο σχολείο της ύστερης Κρητικής Πολιτείας” που εκδόθηκε με χορηγούς τον Σύλλογο Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Ρεθύμνης και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Αμνάτου είναι το 30ό βιβλίο του..'
Χανιώτικα νέα (07.07.2014)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/mia-mera-sto-scholio-tis-kritikis-politias/#ixzz36nB8A9LR
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου