ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΤΟ Δου Νου Του κι η Τρόικα κοπέλι έχουν κάμει,/ Μνημόνιο το βγάλανε και μοιάζει με τσουνάμι. Οτι το Μνημόνιο μοιάζει με τσουνάμι, Ηλία Σταματάκη, ουδεμία αντίρρηση. Το θέμα, πάντως, δεν είναι ποιοι εκάμανε το κοπέλι αλλά ποιοι το υιοθετήσανε και τους το ανατρέφουνε.
ΠΑΝΩ ΠΟΥ πάμε να τους ξεχάσουμε, να 'τους και κάνουν την εμφάνισή τους κορδίζοντας, κρατώντας τις τσάντες τους. Εδώ είμαστε κι εμείς, μας λένε με νόημα. Κάποτε - κάποτε, μάλιστα, δεν χρησιμοποιούν το 'κι'. Εδώ είμαστε εμείς, λένε. Καλώς τα παιδιά, απ' όξω! Τα παιδιά της Τρόικας, βεβαίως - βεβαίως.
ΤΟ 'ΕΛΕΙΜΑ': Μ' ένα 'λ' κι ένα 'μ'. Το 'έλλειμα': Με δύο 'λ' κι ένα 'μ'. Το 'έλειμμα': Με ένα 'λ' και δύο 'μ'. Το 'έλλειμμα', με δύο 'λ' και δύο 'μ'. Τι θέλει να πει ο... πεταχτογράφος;
ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ βομβαρδίζουν, οι αντάρτες φεύγουν κι ο Καντάφι μένει, έγραψε προχθές στην ηλεκτρονική του εφημερίδα (www.styx.gr) ο φίλος μου, ο Κώστας ο Μπετινάκης. Σταθερή αξία ο Λίβυος ηγέτης, ο παρανοϊκός δικτάτωρ, ο όπως θέλετε πέστε τον συνταγματάρχης. Λέτε να δούμε σε λίγο να τον ξαναγλείφουν όλοι, ακόμα και ο Σαρκοζί, εκεί που τον έφτυναν; Τα πάντα όλα είναι πιθανά.
ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΕΙ το Πανεπιστήμιο Κρήτης! Δεν κλείνει το Πανεπιστήμιο Κρήτης! Δεν κλείνει το Πανεπιστήμιο Κρήτης! Μπορεί να υπάρχει καπνός, μα δεν υπάρχει φωτιά. Ενα καπνογόνο, ανάψανε, λέει, ορισμένοι. Να το πιστέψουμε;
ΧΩΡΙΣ ΓΙΑΤΡΟ, λέει, η Σαμαριά, ενώ αρχίζει η τουριστική περίοδος. Κανένα πρόβλημα, κύριε διευθυντά! Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία, (Μεγάλη η Χάρη της!), που γιορτάζει αύριο δεν θα επιτρέψει να υπάρξει κανένα, μα κανένα πρόβλημα.
ΝΑ ΔΕΙΤΕ που στο τέλος θα υιοθετηθεί η πρόταση της Στήλης. Αγροτικό Αύγουστο ετούτοι, Αγροτικό Σεπτέμβρη οι άλλοι, Αγροτικό Οκτώβρη οι παράλλοι... Ολοι ευχαριστημένοι στο τέλος.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ η τιμή του λαδιού ανά κιλό και ποια η τιμή της αμόλυβδης βενζίνας ανά λίτρο σήμερα; Τον συμφέρει ή δεν τον συμφέρει η συμφωνία που έκανε με τον βενζινά;
ΠΟΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟΣ και ποια Λιβύη! Στην Κερατέα γίνεται το έλα να δεις. Ο πόλεμος των κατοίκων, που αντιδρούν στην κατασκευή ΧΥΤΑ στην περιοχή τους, με τις δυνάμεις των ΜΑΤ συνεχίζεται.
'ΔΙΑΤΙ ΔΕΝ μετράτε τον άνθρωπον προς τον άνθρωπον, προς το ιδεώδες το οποίον έχουν υψώσει εις τον ορίζοντα αι μεγάλαι διάνοιαι και αι μεγάλαι ψυχαί; Να γίνη ο άνθρωπος καλλίτερος και ανώτερος. Να ανεβαίνη προς το ιδεώδες της οσιότητος, της ψυχικής και σωματικής ωραιότητος, το ιδεώδες της πλατωνικής φιλοσοφίας. Μόνον τοιούτος άνθρωπος θα ίδη και την αλήθειαν εναργεστέραν και εντός αυτού και περί αυτόν'. Ι. Κονδυλάκης (Εφ. 'Εμπρός', 31.01.1918).
ΟΧΙ ΣΕ συγκυβέρνηση με ΠΑΣΟΚ από τη Νέα Δημοκρατία. Οχι σε συγκυβέρνηση με Νέα Δημοκρατία από το ΠΑΣΟΚ. Πού ξέρεις! Τα δυο 'όχι' μπορεί να οδηγήσουν και σε 'ναι'.
ΜΕΤΑ ΑΠΟ μια συναυλία του Μπερλιόζ τον πλησίασε ένας θαυμαστής του και άρπαξε το αριστερό του χέρι και του είπε: 'Επιτρέψτε μου ν' αγγίξουν τα χείλη μου το χέρι που έγραψε το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα»'. Ο Μπερλιόζ του είπε: 'Πάρτε σας παρακαλώ το άλλο μου χέρι. Εγώ πάντα γράφω με το δεξί'.
'Ασε με να σε πάρω μεσοπέλαγα./ Πέρα απ' τον κάβο./ Με γραίγο ή με σιρόκο/ δελφινομάνες και γλαρόπουλα να σου γνωρίσω./ Εκεί στη θάλασσα την πράσινη,/ την κόκκινη την μπλε,/ χωρίς πίκρες και ρεμέντζα στεριανά/ να ταξιδέψεις'.
Το ποίημα 'Πρόσκληση' του Γιώργου Φερεντίνου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ…

Γράφει
ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Ίσως να μην είμαι και ο μόνος που κάποιες στιγμές όλα τα παίρνω πολύ στα σοβαρά κι άλλες πάλι, τα πάντα μου φαίνονται αστεία για να... ασχοληθώ. Μετατρέπονται με ένα περίεργο τρόπο τα σημαντικά σε ασήμαντα και τ’ ασήμαντα σε σημαντικά... πότε - πότε!
Το πρόβλημα -αν πρέπει να το θεωρήσουμε πρόβλημα- είναι ότι ζω με αυτές τις μεταπτώσεις και μάλιστα επηρεάζομαι βαθύτατα...
...Η 'εξαφάνιση του Τζον Αυλακιώτη' εκείνο το παλιό σήριαλ που έπαιζε στην ελληνική τηλεόραση τη δεκαετία του ’80 -αν θυμάμαι καλά- δεν πιάνει μία μπροστά στις δυο εξαφανίσεις που πήραν διαστάσεις σήριαλ και διαδραματίστηκαν στο σπίτι μας πριν κάμποσο καιρό!
Μια ωραία πρωία, λοιπόν, χάσαμε το dvd με τον... 'Tchotchocho' (σημ.: ο Πινόκιο, όπως τον αποκαλεί η μικρή Ευδοκία)!
Στο σπίτι επικράτησε μια σχετική ανακατωσούρα καθόσον ο Tchotchocho κατά κόσμον Πινόκιο, είναι από τις αγαπημένες ιστορίες της μικρής!
Οσο κι αν 'φάγαμε τον κόσμο' και φέραμε τα πάνω - κάτω και μια και δυο και τρεις φορές, δεν μπορέσαμε να το βρούμε!
Η εξαφάνιση αυτή με είχε τόσο απασχολήσει που ακόμη και στον ύπνο μου, στα όνειρά μου έψαχνα πιθανά σημεία στα οποία θα μπορούσε να το έχει βάλει η μικρή αλλά τα πρωινά που το έψαχνα, δεν υπήρχε ούτε εκεί!
Τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα, όταν μετά από κάποιες ημέρες εξαφανίστηκε και πάλι ως διά μαγείας -λες κι άνοιξε η γη και το κατάπιε- και το dvd της Χιονάτης με όλους τους νάνους μαζί!
Τουτέστιν, πάει κι ο καθρέπτης - καθρεπτάκης, τα ζώα του δάσους, φυσικά κι αυτή η κακιασμένη η μάγισσα που ζήλευε τη Χιονάτη και μεταμορφωμένη σε γριά της έδωσε το δηλητηριασμένο μήλο! Τέλος πάντων γνωστή ιστορία να μη την επαναλαμβάνω!
Το θέμα, όμως, που δημιούργησε το... πρόβλημα και ήταν αφορμή και για το συγκεκριμένο κείμενο είναι το εξής: Τα όνειρά μου γέμισαν με τις φιγούρες του Τσεπέτο, την καλή νεράιδα του Πινόκιο, την αλεπού και τη γάτα που μαζί με τους με τους νάνους, την κακιά μάγισσα ακόμη κι αυτήν τη Χιονάτη -αν έχεις τον Θεό σου- με κορόιδευαν πως 'δεν μπορείς να βρεις πού μας έχει βάλει η μικρή Ευδοκία'!
Ολα τα παραπάνω ίσχυαν έως και χθες το πρωί οπότε και πάλι εντελώς ξαφνικά... ευρέθησαν τα 'εξαφανισμένα'!

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΑΛΛΟ ΘΕΩΡΙΑ, όλοι είμαστε καλοί στη θεωρία κι άλλο πράξη. Απού 'ναι απ' όξω απ' τον χορό, πολλά τραγούδια ξέρει. Γενικά, μα και ειδικά.
ΠΗΡΑΜΕ ΜΙΑ μεγάλη ανάσα για το δανειακό πρόγραμμα της χώρας μας. Στο πέταλο η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, Γιώργου Πεταλωτή. Η πραγματική ελληνική οικονομία ασφυκτιά από την έλλειψη οξυγόνου. Στο καρφί η διαπίστωση.
OΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ λεφτά, υπάρχουν. Εκ των ων ουκ άνευ αυτό. Aντε, όμως, να τα βγάλεις απ' τις τσέπες των κατεχόντων. Εδώ σε θέλω κάβουρα!
ΟΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΙ στη Λιβύη, ωστόσο, συνεχίζονται και οι αντικαθεστωτικοί προελαύνουν καταλαμβάνοντας τη μια πόλη μετά την άλλη. Τώρα πια δεν αμφιβάλλει κανένας. Αυτοί που βομβάρδισαν αυτοί θα πάρουν και τα συμβόλαια ανοικοδόμησης.
Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ χώρα όλα είναι πιθανά πια... Ακόμα και να στερούν οι εκδοτικοί οίκοι τα συγγράμματα από τους φοιτητές, επειδή τους χρωστά το κράτος λεφτά... Aκουσον, άκουσον, δηλαδή! Το βρήκα στη σελίδα που έχει στο φέισμπουκ ο και ηλεκτρονικός μου φίλος και καθημερινός αναγνώστης της στήλης Γιάννης Κοκκινάκης κι είπα να το αντιγράψω. 'Ας ελπίσω ότι θα διαβαστεί αυτό από κάποιον αρμόδιο και θα προωθηθεί τους κύκλους του Yπουργείου Παιδείας', μου γράφει. Ας ελπίσουμε...
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ. Δαιβσάε το γήρογρα! Σνφμύωα με μια έυρενα στο Πισήναπιμετο του Κμτρπιαίζ, δεν παεζίι ρλόο η σριεά που ενίαι τοθοπέμητανα τα γτάμαματα σιτς λειξές αεκρί το πώτρο και το ταλελείτυο γάμρμα να ενίαι στη στωσή θσέη. Τα υλοπιόπα μροπούν να ενίαι τχίυεας θιέεσς και μροπετίε να δαβάιαεστε τις λιεξές χρωίς παλβημόρα. Ατυό γνίταει γαιτί ο απρώνθονις εκέγλφοας δεν δαεβζιάι γάμρμα γάμρμα κθάε λξέη αλλά τη λξέη σαν σνύλοο.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑΤΟΣ. Το παραπάνω το ανάρτησε στην ιστοσελίδα της (www.loveBaby.gr) η και καλή μου φίλη εικονογράφος και συγγραφέας, Λιάνα Δενεζάκη. Ελπίζω να μην έκανε λάθος το μολύβι μου και να μην έβαλε την ουρά του ο δαίμων του τυπογραφείου. Ούτως ή άλλως πειραματιστείτε και μόνοι σας. Παραήταν μεγάλο το διάλειμμα, ε;
'ΚΑΝΕ ΜΕ, Θε μου, θάλασσα, σου το γυρεύω χάρη/ κι εκείνηνα που αγαπώ, να την κάμεις ψάρι'. Απαντώ. 'Ο έρως χρόνια δεν κοιτά, Ηλία Σταματάκη/ έτσι νομίζουν μερικοί και κάνουν το... καμάκι'.
ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ τις αντιπαραθέσεις των Δήμων για τον Αγροτικό Αύγουστο δεν τις καταλαβαίνω, μου είπε. Και συνέχισε. Αγροτικό Αύγουστο ετούτοι; Ας κάμουν Αγροτικό Σεπτέμβρη οι άλλοι και Αγροτικό Οκτώβρη οι παράλλοι. Σωστό. Ποιοι, όμως, είναι ετούτοι, ποιοι οι άλλοι και ποιοι οι παράλλοι;
ΕΝΑΣ ΕΜΠΟΡΟΣ συμβαίνει να χάσει χίλια δηνάρια. Λέει στον γιο του: 'Δεν πρέπει να μαθευτεί αυτή η ζημιά από κανέναν'. Ο γιος του λέει: 'Εσύ διατάζεις πατέρα αλλά εξήγησέ μου γιατί πρέπει να το κρατήσουμε μυστικό'. Ο πατέρας του απάντησε: 'Για να μη συμβούν δυο κακά μαζί. Εχουμε τη ζημιά να μην έχουμε και τη χαιρεκακία του γείτονά μας', Σααντί.
'Οσο πιο πολύ/ βρίσκεται στην εξουσία ένα κόμμα/ τόσο πιο συντηρητικό γίνεται./ Οσο βρίσκεται στην αντιπολίτευση/ γίνεται πιο σοσιαλιστικό, φιλολαϊκό/ και πολλές φορές ουτοπικό και αιθεροβάμον/ αφού η πράξη με τη θεωρία/ κινούνται πάντα/ σε διαφορετικούς μεταξύ τους άξονες/ και δεν τα πάνε ποτέ καλά μεταξύ τους'.
Το ποίημα 'Κόμματα εξουσίας και μη' του Πότη Κατράκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Η Ελληνική Ανοιξη στη Γερμανία

Αυτές τις μέρες προβάλει στη Γερμανία την Ελληνική Ανοιξη. Για την και καλή μου φίλη, γνωστή στους αναγνώστες της στήλης (βλ. σχετική εύφημη μνεία στις 21 Φεβρ. τ.ε. με τίτλο 'Σαμοθρακίτικα ανεμοχάδια στη Γερμανία'), Σαμοθρακίτισσα συγγραφέα και ζωγράφο Μαρία Βερβέρη - Κράουζε, ο λόγος. Με μεγάλη επιτυχία εγκαινιάστηκε στις 17 Μαρτίου, αναφέρει το σχετικό δελτίο Τύπου που μου στάλθηκε, η έκθεση έργων ζωγραφικής της με θέμα την ελληνική άνοιξη, την οποία διοργάνωσε το Stadtteilburo Norden του Offenbach και που θα διαρκέσει μέχρι τις 30 Απριλίου.
'Οι δημιουργίες της καλλιτέχνιδος πηγάζουν μέσα από την ψυχή της γι’ αυτό και είναι αποδεκτές και επαινετές απ’ το κοινό της', τόνισε, λέει το Δελτίο, στον χαιρετισμό της η δήμαρχος του Offenbach κυρία Simon παρουσιάζοντας το πολυποίκιλο έργο της ενώπιον ενός πολυπληθούς κοινού που το αποτελούσαν μέλη της τοπικής ελληνικής κοινότητας, Γερμανοί και φίλοι της άλλων εθνικοτήτων. Πρεσβευτής της άλλης Ελλάδας, της όμορφης Ελλάδας, κοντολογίς, η Μαρία Βερβέρη - Κράουζε. Αυτή τη φορά με τους 24 πίνακές της μέσω των οποίων ταξιδεύει τους επισκέπτες της με χρώματα ανοιξιάτικα σε ελληνικά τοπία. Σε χαρούμενα γαλάζια ακρογιάλια, σε χωριά ηλιόλουστα και ανθοστολισμένα, σε λιβάδια καταπράσινα γεμάτα παπαρούνες, σε βουνοπλαγιές κεντημένες με μοβ ανεμώνες και σε ανθισμένους αμυγδαλεώνες. Αλλά και με τα ποιήματά της, με την απαγγελία των οποίων, στα ελληνικά απ’ την ίδια και στα γερμανικά απ’ την κα Μηλιά Τσομπανίδου, που έκλεισε η βραδιά...

Ηλιοβασίλεμα στη Σαμοθράκη
- Στη δύση σου Ήλιε,
ροδοπέταλο λες κι ήσουν ανθισμένο
μες σε γιρλάντες θαλασσιές γαλαζοτυλιγμένο.
- Κείνο τ’ απόβραδο... κείνο το μαγεμένο
που οι δούλοι σου οι άνεμοι γονατιστοί σωπάζαν
βασίλευες, ανέβαινες νυφούλα παινεμένη
κορώνα ολοφώτεινη σ’ ατλάζι κεντημένη.
- Στεφάνωνες ολόγυρα της θάλασσας την άπλα
με χρώμα ολορόδαλο από τζακιού ανταύγεια.
- Και το νησί του Αίολου του Ποσειδώνα η γέννα
τυλίγονταν πανώζοστα με πέπλα αραχνένια,
'καλή σου νύχτα' έλεγαν πουλάκια νυσταγμένα
πηγαίνοντας να κοιμηθούν σε κλίνη συννεφένια.

Τίμιος με τον εαυτό του
'Να συνεχίσετε για πολλά - πολλά ακόμα χρόνια να γράφετε διδάσκοντας και να διδάσκετε γράφοντας', ευχήθηκα από τη στήλη 'στα πεταχτά' ('Χ.Ν.', 1 Μαρτίου τ.ε.) στον και εκλεκτό συνεργάτη της εφημερίδας μας, γνωστό τοις πάσι και ως συγγραφέα, αρχιμανδρίτη Ιγνάτιο Χατζηνικολάου, συνοδεύοντας τις ευχαριστίες μου για την ευγενική του χειρονομία να μου στείλει το τελευταίο, το 22ο(!), βιβλίο του με τίτλο 'Τίμιοι με τον Θεόν'. Ο π. Ιγνάτιος ζει για να γράφει και γράφει για να ζει, όντας πάντα τίμιος, εντέλει ή μήπως κατ’ αρχήν, με τον εαυτό του, η πρώτη σκέψη που έκανα με το που άνοιξα τον φάκελο και είδα το εξώφυλλο, το οποίο κοσμεί η εικόνα του Αγίου Διονυσίου της Ζακύνθου που 'συγχωρεί τον φονέα του αδελφού του'. Απ’ αυτήν την σκέψη πήγασε η ευχή μου, που σίγουρα δεν είναι μόνο δική μου, αλλά όλων κι είναι τόσοι πολλοί, όσοι τον έχουμε γνωρίσει, άλλος λιγότερο κι άλλο περισσότερο. Ως ιερουργό του Υψίστου, ως διαπρύσιο κήρυκα του θείου λόγου, ως μάχιμο εκπαιδευτικό, της έδρας (καθηγητή και λυκειάρχη), ως ηγούμενο της Μονής Γωνιάς και βεβαίως μέσα από τα βιβλία του και τα άρθρα του σε περιοδικά και εφημερίδες, ως συγγραφέα. Μια ζωή τίμιο με τον Θεό και τίμιο με τους ανθρώπους.

Τίμιοι με τον Θεόν
Για το βιβλίο του π. Ιγνατίου 'Τίμιοι με τον Θεόν', στον οποίο, ειρήσθω εν παρόδω έχει απονεμηθεί 'διεθνές βραβείον και χρυσούν μετάλλιον' από την Ακαδημία DEL FIORINO της Φλωρεντίας, έχουν αναφερθεί μέχρι τώρα μέσα από τις στήλες της εφημερίδας μας πολλοί και σίγουρα θα αναφερθούν, επίσης ενθουσιαστικά κι άλλοι. Τα 'καλύτερα' πάντα γράφονται και λέγονται στα Μ.Μ.Ε. για τον πατέρα Ιγνάτιο και τα βιβλία του, που διακρίνονται για τη 'βαθιά θεολογικότητα και την πατερικότητά' τους, για να χρησιμοποιήσω μια φράση του διακεκριμένου δημοσιογράφου και καταξιωμένου ποιητή Δημήτρη Κακαβελάκη.
'Δυστυχώς, η ίδια η ζωή, που καθημερινά γίνεται πιο δύσκολη και πιο αγχώδης, αποδεικνύεται πολλές φορές μεγαλύτερη από την ικανότητα του συγχρόνου ανθρώπου να την ελέγξει και να την αντιμετωπίσει', γράφει μεταξύ των άλλων στον πρόλογό του ο π. Ιγνάτιος και προτείνει σαν 'φάρμακο' τη συγχώρεση. 'Όχι, λοιπόν, εκδίκησις, αλλά συγχώρεσις, αλλά μακροθυμία, αλλά πλήρης εφαρμογή του «ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών»', γράφει. Και συμπληρώνει: 'Να αντιδρούμε, ναι αλλά πώς; Με αγάπη, με συγχωρητικότητα, με αγαθοεργία, με μακροθυμία. Την δύναμη την έχομε. Τον θείον φωτισμόν τον έχομε. Την θείαν Χάριν την έχομε. Αγια παραδείγματα έχομε. Αντί της φονικής μαχαίρας, ας απαντούμε με το χάδι και το άρωμα της αγάπης μας'. Στην πράξη βέβαια τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Διαβάζοντας, ωστόσο, το ιδιαίτερα προσεγμένο, 214 σελίδων, βιβλίο ('Γραφικές τέχνες Γεωρβασάκης), του πατρός Ιγνατίου 'με τα μάτια μας και με την καρδιά μας', για να χρησιμοποιήσω μια δική του φράση, δεν μας φαίνονται τουλάχιστον τόσο σύνθετα....

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΑΛΛΑ ΤΙ λέγω; Θρήνησε,/ θρήνησε την πατρίδα/ νεκράν όπου σκυλεύουν/ αλλοφρονούντα τέκνα της/ ω Ανδρέα Κάλβε'. Από το ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη 'Εις Ανδρέα Κάλβον'.
'ΣΤΡΕΨΑΤΕ ΤΟΥΣ οφθαλμούς σας, ω συμπατριώται, και ίδετε την ελεεινήν μας κατάστασιν! Ιδετε εδώ τους ναούς καταπατημένους, εκεί τα τέκνα μας αρπαζόμενα, τους οίκους μας γεγυμνωμένους, τους αγρούς μας λεηλατημένους, και ημάς αυτούς ελεεινά ανδράποδα! Ας καλέσωμεν, λοιπόν, εκ νέου, ω ανδρείοι και μεγαλόψυχοι Ελληνες την ελευθερίαν εις την κλασικήν γην της Ελλάδος'. Από την προκήρυξη του Αλέξανδρου Υψηλάντη 'Μάχου υπέρ πίστεως και Πατρίδος'.
'ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ απ’ τους επαναστάτες ήταν στην αρχή της Επανάστασης χωρίς άρματα και άλλοι είχαν μαχαίρας, άλλοι σουγλιά και αι σημαίαι των περισσοτέρων ήταν οι τσεμπέρες των γυναικών των. Ερωτούσαν οι απλοί Ελληνες τότε ο ένας τον άλλο τί εμαζώχθημεν εδώ και τί θα κάνομεν; Οι δε καπεταναίοι τους έλεγαν ότι εμαζώχθημεν να σκοτώσομεν τους Τούρκους, δια να ελευθερωθώμεν. Εδώ εβλέπαμεν την μεγαλυτέραν προθυμίαν του λαού'. Φωτάκου, 'Απομνημονεύματα'.
'ΤΟΥΣ ΕΝ ΤΩ μοναστηρίω πάντας επέρασαν εν στόματι μαχαίρας, ανδραποδίσαντες τους νεοτέρους εξ’ αμφοτέρων των φύλων, τας δ’ αιμοσταγείς κεφαλάς και τ’ αυτιά των θανατωθέντων εξαπέστειλαν εις τον τοποτηρητήν, όστις δι’ αδρών δώρων εφιλοτιμήθη ν’ ανταμείψη την γενναιότητα και αφοσίωσιν των ηρωϊκών ημών στρατευμάτων, πολεμησάντων υπέρ της τιμής και της θρησκείας, τότε δε μόνον έγνωσαν οι δείλαιοι άπιστοι ότι ουδέν εμποδίζει την ορμήν του πιστού, επιπίπτοντος κατά των απίστων γκιαούρων'. Βαχίτ πασά 'Απομνημονεύματα πολιτικά' (Η Σφαγή της Χίου με τη ματιά ενός Τούρκου).
'ΑΡΧΙΣΑΜΕΝ, ΠΕΡΙ τας 15 Μαρτίου, τες πικραλήθρες, χορτάρι της θαλάσσης. Το εβράζαμεν πέντε φορές έως ότου έβγαινεν η πικράδα, και το ετρώγαμεν με ξύδι και λάδι ωσάν να ήταν σαλάτα, και με ζουμί από καβούρους ανακατωμένον και τούτο. Εδόθησαν και εις τους ποντικούς, πλην ευτυχής όστις εδύνατο να πιάση έναν. Βατράχους δεν είχαμε κατά δυστυχίαν'. Ν Κασομούλη: 'Ενθυμήματα Στρατιωτικά' (Για την πολιορκία του Μεσολλογγίου).
'ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγε εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία και ίσως εφθάναμεν και έως την Κωνσταντινούπολι'. Από τον λόγο του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα.
'ΠΑΤΡΙΣ ΝΑΙ μακαρίζης, γενικώς, όλους τους Ελληνες, ότι θυσιάστηκαν δια σένα να σ’ αναστήσουνε, να ξαναειπωθής άλλη μια φορά ελεύθερη πατρίδα, όπου ήσουνε χαμένη και σβησμένη από τον κατάλογο των εθνών'. Από τα 'Απομνημονεύματα' του Μακρυγιάννη.
'Καλήτερα, καλήτερα/ διασκορπισμένοι οι Ελληνες/ να τρέχωσι τον κόσμον,/ με εξαπλωμένην χείρα/ ψωμοζητούντες/ Παρά προστάτας να ’χωμεν/ Με ποτέ δεν εθάμβωσαν/ πλούτη ή μεγάλα ονόματα,/ με ποτέ δεν εθάμβωσαν/ σκήπτρων ακτίνες'.
Από το ποίημα του Ανδρέα Κάλβου 'Αι ευχαί'.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΣΚΕΠΑΣΜΕΝΟΣ ΜΕ βαριά σύννεφα ο ουρανός χθες το πρωί. Ψιλόβρεχε κιόλας. Τα πουλιά, ωστόσο, στα γύρω λιόφυτα δεν είχαν κανένα πρόβλημα να δώσουν την πρώτη εαρινή τους συναυλία. Να πουν την πρώτη καλημέρα στην άνοιξη. 21 Μαρτίου, έδειχνε το Ημερολόγιο..
ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ Ημέρα Ποίησης, από το 1999, με πρωτοβουλία της Ουνέσκο, η 21η Μαρτίου. Στη φράση του Ντελακρουά 'δεν υπάρχει Τέχνη χωρίς Ποίηση'... στηρίχθηκε ο διεθνής αυτός πολιτιστικός Οργανισμός για την καθιέρωσή της θέλοντας να προωθήσει, κυρίως, τις προσπάθειες των μικρών εκδοτών να τυπώνουν συλλογές νέων ποιητών και την αποκατάσταση ενός διαλόγου μεταξύ της Ποίησης και των άλλων μορφών Τέχνης. Για τη στήλη αυτή πάντως, καλά το ξέρετε, δεν υπάρχει ούτε μια μέρα χωρίς Ποίηση...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ των σεισμών και των καταποντισμών στη Λιβύη των αεροπορικών επιδρομών! Στη μια γειτονιά ο φόβος του πυρηνικού ολέθρου. Στην άλλη ο ήχος απ' τα τύμπανα του πολέμου. Βοήθεια, χωριανοί!
'Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΝΑΤΟ, Ευρωπαίων, Αμερικάνων στη Λιβύη γίνεται για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Δεν τους ενδιαφέρει καθόλου να σώσουν τους Λίβυους από τον δικτάτορα Καντάφι'. Το συμπέρασμα, στο οποίο κατέληξαν οι ομιλητές στην εκδήλωση για τις αραβικές εξεγέρσεις και την επέμβαση της Δύσης, στο πλαίσιο του 10ου Αντιπολεμικού Διήμερου, που πραγματοποιήθηκε στην πόλη μας. Είναι πολύ κι ακριβό το πετρέλαιο...
ΤΗΝ ΑΥΓΗ της Οδύσσειας την είδαμε από τις τηλεοράσεις μας. Κάποτε θα πρέπει να δούμε και την Οδύσσεια της Αυγής. Σιβυλλικός ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος.
EΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ του θανάτου! Παλιό το σύνθημα επίκαιρο, ωστόσο, όσο ποτέ. Ξανακούγεται δυνατά αυτές τις μέρες στους δρόμους και στις πλατείες της πόλης μας.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗ Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου. Η αρχή ενός 'πεταχτού' που είχα γράψει προ ημερών και συγκεκριμένα στις 4 του μήνα. Πόσα και πόσα συνέβησαν από τότε μέχρι σήμερα! Και πόσα και πόσα θα συμβούν μέχρι τότε!
ΚΑΘΕ ΜΑΤΙΑ σου δοξαριά στις κόρδες της καρδιάς μου/ και το τραγούδι ξεκινά για σένανε, χαρά μου! Ωραία η ερωτική σου μαντινάδα, Ηλία Σταματάκη. Ζεις μιαν αιώνια άνοιξη, εσύ.
ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΗΝ... Καλοπετεινίτσα να έπαιξε την Κυριακή στο 'Καραϊσκάκη' για προπόνηση ο Ολυμπιακός. Δεν είναι που έριξε έξι γκολάκια στη μόλις πριν τρεις μέρες στην Τούμπα ΑΕΚΑΡΑ μας. Είναι που αν ήθελε θα έριχνε τουλάχιστον δώδεκα! ΑΕΚ-ούλα έκαναν την ομάδα μας, γείτονα!
ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ ΚΛΕΙΝΩ σήμερα τη στήλη με στίχους ενός αγνώστου σ' εμένα ποιητή. Στον απόηχο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας της Ποίησης...
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ο Μπέρτολτ Μπρεχτ έλαβε ένα δέμα που είχε μέσα ένα θεατρικό έργο αγνώστου συγγραφέα και μια επιστολή που έγραφε: 'Κύριε Μπρεχτ, εγώ ποτέ δεν βάζω κόμματα, γιατί έχω την πεποίθηση πως δεν χρειάζονται. Αν εσείς έχετε άλλη άποψη, μπορείτε να τα τοποθετήσετε όπου θέλετε. Ο Μπρεχτ του απάντησε: 'Αντίθετα μ' εσάς, εγώ θεωρώ απαραίτητη την τοποθέτηση των κομμάτων και γι' αυτό σας ζητάω άλλη μια φορά να μου στείλετε μόνο τα κόμματα. Το κείμενο μπορώ να το γράψω και μόνος μου'.
'[...] Η ποίηση δεν φαίνεται, είναι./ Η άρνηση του πουθενά δεν ταιριάζει/ στη χρυσοκύανη πνοή της ποίησης./ Οσο και να την τραυματίσουν/ θα αντιστέκεται με κοφτερές λέξεις/ σημαινομένων φλεγόμενης βάτου./ Και με τα άγραφα ποιήματα/ των ερχόμενων ποιητών [...]'.
Από το ποίημα 'Το όνομα της ποίησης' του Αντώνη Αντωνόπουλου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ…

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Φονιάδες των λαών κι εμείς...


Τώρα ησύχασα, ξένοιασα... διαβάζοντας την είδηση ότι η Κρήτη δεν κινδυνεύει να βομβαρδιστεί από τους πυραύλους του Καντάφι...
Μπορώ λοιπόν να συνεχίσω να πίνω ήσυχος το καφεδάκι μου στο Κουμ-Καπί και να κάνω βολτούλες στο γραφικό μας το λιμάνι...
Και να παραμυθιάζομαι με όλα τα υπόλοιπα που μου σερβίρονται καθημερινά και να στοχάζομαι αμέριμνος αγναντεύοντας τον κόλπο της Σούδας με όλα τα... αεροπλανοφόρα που έχουν καταπλεύσει...
Και ακόμη να συνεχίσω να προσδοκώ ότι σε λίγο καιρό θα καταπλεύσουν και τα κρουαζιερόπλοια για να ξελασπωθούμε και να τη βγάλουμε και φέτος...
Μπορώ να δηλώνω αμέτοχος και αυτού του πολέμου των όποιων συμφερόντων, των όποιων εχθρών... Εχθρών είπα; Σκέφτομαι ότι κάποτε δεν είχα εχθρούς παρά εκείνους που ανέκαθεν ήξερα εξ ανατολών...
'Eχουμε πόλεμο', είτε μας αρέσει είτε όχι! Το ότι δεν έχουμε βομβαρδιστεί ακόμη ή ενδεχομένως δεν θα μας βομβαρδίσουν ποτέ λόγω της όποιας αμυντικής 'μας' κάλυψης ή της μη δυνατότητας από πλευράς τους να 'μας φτάσουν τα σκάγια τους', αυτό δεν μας καθιστά λιγότερο αμέτοχους· μετέχουμε κύριοι ως πάντοτε η ουρά εκείνων που μας προστάζουν! Εκείνων που μας δουλεύουν ψιλό γαζί. Είμαστε με αυτούς που επιτίθενται είτε το ξέρουμε είτε όχι.
Υπάρχουν όμως και πράγματα που με κάνουν να θλίβομαι ακόμη περισσότερο:
Παλαιότερα και με... ελάχιστες εξαιρέσεις δεν θα μπορούσε κανείς να μας κατηγορήσει ως φερέφωνα των δυνατών του κόσμου. Ως λαός τασσόμασταν πάντοτε με τους ασθενείς, με τους αμυνόμενους έστω και με μια δήλωση συμπαράστασης. Τώρα;
Οχι μόνο δεν μιλούμε αλλά παρά τη φύση του ελληνικού πνεύματος και ψυχής, ανήκουμε πράγματι εις την Δύσην και μάλιστα ακόμη χειρότερα είμαστε από τα πιο ύπουλα τσιράκια της!
Κάποιοι θα πουν 'άλλοι καιροί, άλλα ήθη'!
Οτι δεν ζούμε στις εποχές με τα γιαταγάνια, ούτε καν σ’ εκείνες που οι πόλεμοι ήταν με τις ξιφολόγχες και τους στρατούς σε παράταξη.
Ευτυχώς, γιατί δεν θα το είχαμε σε τίποτα να στείλουμε και τίποτα δικά μας παληκάρια να πάνε να πατήσουνε την Τριπολιτσά... της Λιβύης και μάλιστα παραμονές της εθνικής μας εορτής!

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΣΚΕΠΑΣΜΕΝΟΣ ΜΕ βαριά σύννεφα ο ουρανός χθες το πρωί. Ψιλόβρεχε κιόλας. Τα πουλιά, ωστόσο, στα γύρω λιόφυτα δεν είχαν κανένα πρόβλημα να δώσουν την πρώτη εαρινή τους συναυλία. Να πουν την πρώτη καλημέρα στην άνοιξη. 21 Μαρτίου, έδειχνε το Ημερολόγιο..
ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ Ημέρα Ποίησης, από το 1999, με πρωτοβουλία της Ουνέσκο, η 21η Μαρτίου. Στη φράση του Ντελακρουά 'δεν υπάρχει Τέχνη χωρίς Ποίηση'... στηρίχθηκε ο διεθνής αυτός πολιτιστικός Οργανισμός για την καθιέρωσή της θέλοντας να προωθήσει, κυρίως, τις προσπάθειες των μικρών εκδοτών να τυπώνουν συλλογές νέων ποιητών και την αποκατάσταση ενός διαλόγου μεταξύ της Ποίησης και των άλλων μορφών Τέχνης. Για τη στήλη αυτή πάντως, καλά το ξέρετε, δεν υπάρχει ούτε μια μέρα χωρίς Ποίηση...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ των σεισμών και των καταποντισμών στη Λιβύη των αεροπορικών επιδρομών! Στη μια γειτονιά ο φόβος του πυρηνικού ολέθρου. Στην άλλη ο ήχος απ' τα τύμπανα του πολέμου. Βοήθεια, χωριανοί!
'Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΝΑΤΟ, Ευρωπαίων, Αμερικάνων στη Λιβύη γίνεται για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Δεν τους ενδιαφέρει καθόλου να σώσουν τους Λίβυους από τον δικτάτορα Καντάφι'. Το συμπέρασμα, στο οποίο κατέληξαν οι ομιλητές στην εκδήλωση για τις αραβικές εξεγέρσεις και την επέμβαση της Δύσης, στο πλαίσιο του 10ου Αντιπολεμικού Διήμερου, που πραγματοποιήθηκε στην πόλη μας. Είναι πολύ κι ακριβό το πετρέλαιο...
ΤΗΝ ΑΥΓΗ της Οδύσσειας την είδαμε από τις τηλεοράσεις μας. Κάποτε θα πρέπει να δούμε και την Οδύσσεια της Αυγής. Σιβυλλικός ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος.
EΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ του θανάτου! Παλιό το σύνθημα επίκαιρο, ωστόσο, όσο ποτέ. Ξανακούγεται δυνατά αυτές τις μέρες στους δρόμους και στις πλατείες της πόλης μας.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗ Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου. Η αρχή ενός 'πεταχτού' που είχα γράψει προ ημερών και συγκεκριμένα στις 4 του μήνα. Πόσα και πόσα συνέβησαν από τότε μέχρι σήμερα! Και πόσα και πόσα θα συμβούν μέχρι τότε!
ΚΑΘΕ ΜΑΤΙΑ σου δοξαριά στις κόρδες της καρδιάς μου/ και το τραγούδι ξεκινά για σένανε, χαρά μου! Ωραία η ερωτική σου μαντινάδα, Ηλία Σταματάκη. Ζεις μιαν αιώνια άνοιξη, εσύ.
ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΗΝ... Καλοπετεινίτσα να έπαιξε την Κυριακή στο 'Καραϊσκάκη' για προπόνηση ο Ολυμπιακός. Δεν είναι που έριξε έξι γκολάκια στη μόλις πριν τρεις μέρες στην Τούμπα ΑΕΚΑΡΑ μας. Είναι που αν ήθελε θα έριχνε τουλάχιστον δώδεκα! ΑΕΚ-ούλα έκαναν την ομάδα μας, γείτονα!
ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ ΚΛΕΙΝΩ σήμερα τη στήλη με στίχους ενός αγνώστου σ' εμένα ποιητή. Στον απόηχο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας της Ποίησης...
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ο Μπέρτολτ Μπρεχτ έλαβε ένα δέμα που είχε μέσα ένα θεατρικό έργο αγνώστου συγγραφέα και μια επιστολή που έγραφε: 'Κύριε Μπρεχτ, εγώ ποτέ δεν βάζω κόμματα, γιατί έχω την πεποίθηση πως δεν χρειάζονται. Αν εσείς έχετε άλλη άποψη, μπορείτε να τα τοποθετήσετε όπου θέλετε. Ο Μπρεχτ του απάντησε: 'Αντίθετα μ' εσάς, εγώ θεωρώ απαραίτητη την τοποθέτηση των κομμάτων και γι' αυτό σας ζητάω άλλη μια φορά να μου στείλετε μόνο τα κόμματα. Το κείμενο μπορώ να το γράψω και μόνος μου'.
'[...] Η ποίηση δεν φαίνεται, είναι./ Η άρνηση του πουθενά δεν ταιριάζει/ στη χρυσοκύανη πνοή της ποίησης./ Οσο και να την τραυματίσουν/ θα αντιστέκεται με κοφτερές λέξεις/ σημαινομένων φλεγόμενης βάτου./ Και με τα άγραφα ποιήματα/ των ερχόμενων ποιητών [...]'.
Από το ποίημα 'Το όνομα της ποίησης' του Αντώνη Αντωνόπουλου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Πού αλλού παρά στο Ινστιτούτο


Στσ? Αγίους Πάντες μάζωξη όμορφη και μεγάλη/ μαζώχτηκαν τα Μ.Μ.Ε. για να τα πούνε πάλι'. Η πρώτη απ? τις δύο μαντινάδες που μου έστειλε (βλέπε και 'στα πεταχτά' 19 Μαρτίου) μέσω κινητού, ο γνωστός τοις πάσι μαντιναδολόγος Ηλίας Σταματάκης, αναφερόμενος στην ημερίδα με θέμα 'Πολιτεία και Περιφερειακά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης' που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 18 Μαρτίου.
'Στο Ινστιτούτο του Γαρέ του φίλου μου του Γιάννη/ που χρόνια τώρα πρόεδρος κατέχει είντα κάνει'. Η δεύτερη που αποτελεί συμπλήρωμα της πρώτης. Τα είπε όλα, σε περίληψη, στις δυο του μαντινάδες, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Οντως 'μεγάλη' και 'όμορφη' η 'μάζωξη' των Μ.Μ.Ε. 'Μεγάλη' και 'όμορφη' με την έννοια ότι συνήλθαν επί τω αυτώ, μετά από πρόσκληση του υφυπουργού Εσωτερικών και κυβερνητικού εκπροσώπου Γιώργου Πεταλωτή και παρουσία του, οι εκπρόσωποι όλων των ανά το πανελλήνιο εμπλεκόμενων δημοσιογραφικών φορέων για να ασχοληθούν με ένα θέμα ιδιαίτερα σοβαρό, αυτό των σχέσεων Πολιτείας και Περιφερειακών Μέσων Ενημέρωσης.
Μα 'μεγάλη' και 'όμορφη' και με την έννοια ότι σύμφωνα με τα λεχθέντα, το νέο σχετικό νομοσχέδιο που θα δοθεί σε λίγες μέρες σε δημόσια διαβούλευση, φιλοδοξεί να βάλει τέλος σε χρόνιες παθογένειες και ιδιαίτερα σ? αυτήν των πελατειακών σχέσεων μεταξύ Πολιτείας και Περιφερειακού Τύπου, σε μια εποχή που το τοπίο της Ενημέρωσης είναι εντελώς διαφορετικό απ? αυτό που ήταν χθες. Ε, λοιπόν, μιας τέτοιας σπουδαιότητας ημερίδα, πού αλλού, παρά στο Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου, που χάρις κυρίως στην επιμονή και στο μεράκι του και εκδότη της εφημερίδας μας, προέδρου του, Γιάννη Γαρεδάκη, αποτελεί εδώ και τρία χρόνια μέρος του εξ αδιανεμήτου πλούτου του τόπου μας, μπορούσε να γίνει! Εδώ χτυπά η καρδιά κι εδώ δουλεύει ο νους της δημοσιογραφίας...

Ενα πρώτο βήμα συνεργασίας
'Οταν πρωτόγινε συζήτηση γι? αυτό το μεγάλο όραμα, το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου, εξέφρασα την πεποίθησή μου ότι επρόκειτο να γίνει ένα Ιδρυμα πανελλήνιας εμβέλειας. Ημουνα βέβαιος, διότι μπροστά ήταν ο Γιάννης Γαρεδάκης και μαζί, βέβαια, όλος ο Τύπος της Περιφέρειας. Το αποτέλεσμα είναι μπροστά μας. Μόνο αισιοδοξία μπορούμε ν? αντλούμε από τέτοια εγχειρήματα'.
Στάθηκε ξεχωριστά, χαιρετίζοντας την περί ης ο λόγος και στην προηγούμενη εύφημη μνεία εκδήλωση, στον ρόλο που ήδη παίζει το Ινστιτούτο ο και γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών 'Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος', αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Κοινωφελούς Ιδρύματος 'Αγία Σοφία', στους χώρους του οποίου, ως γνωστό, στεγάζεται το Ινστιτούτο, Νίκος Παπαδάκης. Σαν απάντηση σ? αυτά που ο Γιάννης Γαρεδάκης, είπε, σχετικά με την απόφαση του Δ.Σ. του Ιδρύματος 'Αγία Σοφία' (που ίδρυσε ως γνωστόν ο Παππούς, ο σεβασμιότατος μητροπολίτης πρώην Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίος Γαλανάκης στην προσφορά του οποίου αναφέρθηκαν και οι δύο) να προσφέρει τους χώρους του για την εγκατάσταση και λειτουργία του Ινστιτούτου, μετά από ανακαίνιση. 'Εξαιρετικό' χαρακτήρισε, εξάλλου, τον χώρο 'για να βρεθούμε και να συζητήσουμε', ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ενώ ο γενικός γραμματέας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας Γιώργος Πετρουλάκης είπε ότι η πραγματοποίηση της ημερίδας είναι ένα πρώτο βήμα, ένα ουσιαστικό βήμα συνεργασίας...

Παιδεία και άνθρωπος
Χώρος και δημόσιος λόγος την προηγούμενη Κυριακή, Κυριακή της Ορθοδοξίας, στον πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης, καθηγητή Γιάννη Α. Φίλη. Συνειδητή ήταν η επιλογή, εκ μέρους της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης, κατά τον γενικό διευθυντή της Κωνσταντίνο Κενανίδη, να είναι αυτός, ο ομιλητής της ημέρας του φετινού εορτασμού. Συνειδητή γιατί ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης είναι, όπως είπε, η ανώτατη εκπαιδευτική αρχή του τόπου. Μα και γιατί ο Γιάννης Φίλης είναι ο... Γιάννης Φίλης.
Ενας θεωρητικός της πράξης κι ένας πρακτικός της θεωρίας ταυτόχρονα. Ενας 'αναγεννησιακός' άνθρωπος που ξέρει να μιλά καλά τόσο τη γλώσσα των αριθμών όσο και τη γλώσσα των ανθρώπων. Και βεβαίως ένας ενεργός πολίτης με 'φίλια' συναισθήματα για τον τόπο μας. Είναι σπουδαίο ότι η ομιλία του, 'Παιδεία και άνθρωπος', ο τίτλος της, δημοσιεύθηκε ολόκληρη στο ένθετο που κυκλοφορήθηκε από την εφημερίδα μας την Παρασκευή 18 Μαρτίου. Σπουδαίο με την έννοια ότι τέτοιας λογής κείμενα, ανάγκη πάσα να δημοσιεύονται για να τα 'γεύονται' οι πολλοί. Μ? ένα απόσπασμα, απ? τον πρόλογο, αυτής της ομιλίας κλείνω τούτη την εύφημη μνεία.
Και εν είδει πρόγευσης για όσους δεν την άκουσαν ή δεν τη διάβασαν: 'Είμαστε ό,τι είμαστε σε μεγάλο βαθμό χάρη στην κοινωνική μας οργάνωση. Αυτή η οργάνωση έχει τις φωτεινές και τις σκοτεινές της όψεις. Εχει τα ανθρώπινα δικαιώματα και την καταπίεση, την αλληλεγγύη και τη διαμάχη, τον διαφωτισμό και τη δεισιδαιμονία. Οπωσδήποτε όμως και αν ιδεί κανείς την κοινωνία, οποιεσδήποτε και να θεωρήσει ως κινητήριες δυνάμεις της, παντού θα διακρίνει την παιδεία'.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΣΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ Επαρχιακού Τύπου, στους Αγίους Πάντες τ’ Αποκόρωνα, όλη μέρα χθες. 'Στσ’ Αγίους Πάντες μάζωξη όμορφη και μεγάλη/ μαζώχτηκαν τα Μ.Μ.Ε. για να τα πούνε πάλι' η πρώτη απ’ τις δύο μαντινάδες που μου έστειλε ο Ηλίας ο Σταματάκης, λίγο πριν αρχίσει η ημερίδα με θέμα 'Πολιτεία και Περιφερειακά Μ.Μ.Ε.'.
Η ΔΕΥΤΕΡΗ μαντινάδα που έρχεται να συμπληρώσει την πρώτη: Στο Ινστιτούτο του Γαρέ του φίλου μου του Γιάννη/ που χρόνια τώρα πρόεδρος κατέχει είντα κάνει.
ΠΟΛΛΑ ΠΑΜΠΟΛΛΑ θα μπορούσα να γράψω 'στα πεταχτά' σχετικά με τα που σύναξα χθες από την προαναφερθείσα παραπάνω ημερίδα. Μένω προσώρας μόνο σ’ ένα. Στις υποσχέσεις που έδωσαν τόσο ο και κυβερνητικός εκπρόσωπος, υφυπουργός Εσωτερικών, Γιώργος Πεταλωτής, όσο και ο γενικός γραμματέας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης, Γιώργος Πετρουλάκης, ότι δεσμεύονται ότι θ’ ανατείλει μια νέα εποχή για τον Περιφερειακό Τύπο. Ιδωμεν...
ΚΕΡΑΥΝΟΣ εν αιθρία η είδηση κατά τη διάρκεια της ημερίδας ότι υπογράφτηκε και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας η ίδρυση Εφετείου στο Ηράκλειο; Οχι βέβαια! Οταν παραμαζεύονται τα σύννεφα στον ουρανό, βροχή θα φέρουν τι άλλο;
'ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ κυματιστό σύννεφο σαν μανιτάρι εμφανίστηκε στον ουρανό. Ο καπνός από τη φωτιά είχε καλύψει το Τόκιο. Στεκόμουν σε μια από τις κερασιές που υπήρχαν κατά μήκος του ποταμού και καθώς κουνιόμουν ακόμα και κοίταζα όλα αυτά γύρω μου, σκέφτηκα: Αυτό πρέπει να είναι το τέλος του κόσμου', ο Ακίρα Κουροσάβα (πέθανε το 1998) περιγράφει στην 'Αυτοβιογραφία' του τον σεισμό του Κάντο που έγινε το 1923.
ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ να βουλιάξει ο Νομός μας, όπως και η Κρήτη, εφέτος απ’ τους τουρίστες. Από μας εξαρτάται αν θα ξανάρθουν και θα στείλουν, λέγοντας τον καλό τους λόγο κι άλλους ή θα ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους και θα δώσουν μαύρη εικόνα σ’ αυτούς που θα ήθελαν να έρθουν. Νομίζω.
ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΑΧΟΥ παρών και σχεδόν τα πάντα πληρών (τρόπος του λέγειν) ο και καλός φίλος Γιάννης Κάκανος. Προχθές, για παράδειγμα, γύριζε από πρατήριο σε πρατήριο, εντός και εκτός πόλης, για να δει ιδίοις όμμασι και να φωτογραφίσει το... ύψος των τιμών της αμόλυβδης βενζίνας. Να ’σαι πάντα καλά να τρέχεις και να τα προλαβαίνεις όλα, φίλε Γιάννη.
ΜΑΝΟΛΗ ΛΕΦΑΚΗ, σχολικό σύμβουλο - ποιητή Χανιά: Πολύ ευχάριστη έκπληξη το βιβλίο σου 'Οταν... ήσουν δάσκαλος' που κυκλοφορήθηκε από τις εκδόσεις 'Ερεισμα' κι είχες την καλοσύνη να μου το στείλεις συνοδεύοντάς το με μια θερμή αφιέρωση. Σε ήξερα ως δάσκαλο - ποιητή και ποιητή - δάσκαλο. Χαίρομαι που όντας σχολικός σύμβουλος βρίσκεις τον χρόνο να ασχολείσαι με τον Κονδυλάκη και ξοφλάς ένα μέρος του χρέους στις προσπάθειες των παλιότερων. Πάντα άξιος!
Η ΧΩΡΑ καταστρέφεται από την αδιαφορία, αλλά τι με νοιάζει εμένα (λόφος Στρέφη, Αθήνα). Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε, που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα (πλατεία Εξαρχείων, Αθήνα). Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά μας τοίχους (Ψυρρής, Αθήνα). Τρία ακόμα απ’ τα καλύτερα συνθήματα σε τοίχους της Αθήνας που μου έστειλε ο Κώστας Μπετινάκης.
'Με την ατέλειωτη τσίχλα στο στόμα σου,/ μικρή χρυσαλλίδα, με τον ακαθόριστο φόβο/ καταιγίδα στο κεφάλι σου./ Διασχίζεις τα πεζοδρόμια/ μ’ ένα μπουκέτο βιβλία στην αγκαλιά./ Διασχίζεις τα πεζοδρόμια/ έτοιμη να σωριαστείς/ έτοιμη να σταθεροποιηθείς συννεφάκι./ Τι κρύβουν άραγε οι φευγαλέες σου ματιές,/ πεταλούδες κυνηγημένες,/ στις γυμνές φωτογραφίες/ που περιτυλίγουν τα περίπτερα./ Στο μάγουλό σου ηχεί ακόμη/ το χθεσινό «χαστούκι»'...
Το ποίημα 'Η μετοικεσία της μικρής χρυσαλλίδας β'
του Μανόλη Λεφάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΣΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ Τύπου, στους Αγίους Πάντες τ’ Αποκόρωνα σήμερα, 18 Μαρτίου, παρουσία του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, υφυπουργού Γιώργου Πεταλωτή, ο νους της περιφερειακής δημοσιογραφίας θα δουλεύει. 'Πολιτεία και Περιφερειακά ΜΜΕ', το θέμα της ημερίδας που πραγματοποιείται.
'ΤΟΥΣ ΜΑΖΕΨΑΝΕ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ που στα εβραϊκά λέγεται Αρμαγεδδών. Ο έβδομος άγγελος άδειασε τη φιάλη στον αέρα και από τον ναό του ουρανού βγήκε φωνή μεγάλη από τον θρόνο που είπε: «Εγινε»'. Από την Αποκάλυψη του Ιωάννη (Μετάφραση Νίκου Ψαρουδάκη).
ΨΗΛΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ. Σαν σε ικεσία. Αναζητώντας την εξ ύψους βοήθεια. Για την Ιαπωνία όπου ο πυρηνικός όλεθρος απειλεί να αφανίσει τα πάντα. Αν δεν το έχει ήδη κάνει. Χώρα του Δύοντος και όχι του Ανατέλλοντος Ηλίου η Ιαπωνία; Μη γένοιτο!
ΑΠΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΗΡΕΣ η Ελλάδα ζωσμένη! Τι κι αν δεν έχουμε εμείς. Εχουν ή λογαριάζουν να έχουν οι γείτονες. Και η ραδιενέργεια δεν εμποδίζεται απ’ τα σύνορα.
ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΤΗΣ ΠΡΟΧΘΕΣΙΝΗΣ κοκορομαχίας στη Βουλή: Ανάπτυξη, ανάπτυξη, ανάπτυξη! Χρέος, χρέος, χρέος! Συγγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη! Λόγια, λόγια, λόγια!
ΑΠΟ ΤΟ 'ΔΟΞΑ σοι ο Θεός' στο 'Βόηθα Παναγιά' μου. Από το ζεστό, έστω το χλιαρό, στο κρύο, στο ψυχρό και στο... ανάποδο. Ανοιχτό παραμένει λέει το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
ΣΤΩΝ ΠΟΝΕΜΕΝΩΝ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ, Θε μου, μπέψε τ’ αηδόνι/ μπέψε τον ήλιο της χαράς εκειά να ξημερώνει. Αυτή κι αν είναι ωραία μαντινάδα, Ηλία Σταματάκη!
ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΘΕΩΡΟΥΝ οι περισσότεροι Αεκτζήδες την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας απ’ την ομάδα τους (μας). Σιγά, λένε, που θα τρομάξουν με τον Ατρόμητο. Εδώ δεν τρόμαξαν στην κόλαση που δημιούργησαν οι... χουλιγκάνοι στην Τούμπα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ ΜΠΟΥΡΝΑΖΟ, ιστοριοδίφη - συγγραφέα, Αθήνα: Και διά της στήλης κατάπολλα ευχαριστώ κι εσένα και τον Γιάννη Τσακιράκι για την αποστολή ενός ακόμα αντίτυπου των 'Απομνημονευμάτων' του Κριτοβουλίδη. Κατάπολλα, επίσης σ’ ευχαριστώ για τις φωτοτυπίες των δημοσιευμάτων σου που αφορούν τον σπουδαίο φιλικό, επαναστάτη, ιστορικό, λαογράφο και βιογράφο, εξ Αρμένων των Ιπποκορωνίων ορμώμενο, 'Ζωήν, Χαράν και γειαν, πολλή να ’χετε', για να χρησιμοιποιήσω αντιγυρίζοντάς τον, τον χαιρετισμό του Μαρίνου Φαλιέρου.
ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΟΝ ΜΕΣΑΙΩΝΑ λογομαχούσαν ένας γελωτοποιός κι ένας φιλόσοφος για το ποιος απ’ αυτούς είναι εξυπνότερος. Και τότε ο φιλόσοφος που ήταν φαλακρός απευθύνει στον γελωτοποιό τη μοιραία ερώτηση που ανέδειξε τελικά τον πιο έξυπνο: 'Το αβγό προέρχεται από την κότα ή η κότα από το αβγό;'. Ο γελωτοποιός τον χτύπησε με την παλάμη του στο κεφάλι και τον ρώτησε: 'Από πού προέρχεται ο κρότος από τη φαλάκρα σου ή από την παλάμη μου;'.
'Πρωινοί κόσμοι φυτών, τοπία σωμάτων./ Μια κουκουβάγια, απορημένη, κοιτάζει τους ανθρώπους./ Νίβονται, πασσαλώνουν και τεντώνουν αγκαθοσύρματα./ Ο ήλιος τοξεύει ζέστη και φως. Η κουκουβάγια/ ανοιγοκλείνει τα μάτια. Βλέπει τον κόσμο μας,/ δεν τον αντέχει και χώνεται στα ερείπια'.
Το ποίημα 'Η κουκουβάγια' του Κώστα Καλαπανίδα.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

''ΑΝ ΔΕΝ ΒΡΕΙ λύσει η Ευρώπη ... χαθήκαμε!'' Εις επήκοον όλων των Ελλήνων το είπε αυτό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας στον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργο Προβόπουλο, μια μέρα πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της 11ης Μαρτίου. Ε, λοιπόν η Ευρώπη βρήκε λύσεις, κάποιες λύσεις τελοσπάντων και (τι νομίζαμε δηλαδή;) βεβαίως με το αζημίωτο. Καιρός να βρούμε κι εμείς λύσεις για τα προβλήματά μας, δεν νομίζετε;

ΩΣΤΟΣΟ Η Διεθνής Κοινότητα βρίσκεται σε συναγερμό. Το πυρηνικό θρίλερ στην Ιαπωνία μόλις άρχισε και ο φόβος του πυρηνικού ολέθρου είναι διάχυτος. Ο αρμόδιος για την Ενέργεια Ευρωπαίος Επίτροπος μίλησε για σκηνές απ' την αποκάλυψη...

''ΚΑΙ ΓΙΝΑΝΕ αστραπές, φωνές, βροντές, και σεισμός τόσο μεγάλος που τέτοιος σεισμός δεν ξανάγινε από τότε που οι άνθρωποι φανήκανε στη γη. [...] Τα νησιά χαθήκανε και τα βουνά ισοπεδωθήκανε''. Από την ''Αποκάλυψη'' του Ιωάννη (Μετάφραση: Νίκος Ψαρουδάκης).

ΝΑ ΔΩ, να κει και ο Καντάφι επανήλθε δριμύτερος με θεατή τη Διεθνή Κοινότητα. Λέτε να ξαναδούμε στους τηλεοπτικούς δέκτες τον Μπερλουσκόνι να ξανασκύβει και να του ξαναφιλά το χέρι; Για να μην επεκταθούμε περισσότερο...

ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ της χαμηλό η τιμή του λαδιού, στο ιστορικό της υψηλό η τιμή της αμόλυβδης βενζίνας. Α, ρε, και να δούλευε το ''παντέρμο'' με λάδι και να μαγερεύαμε με βενζίνα!

ΕΙΔΙΚΟ ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝ στέλνει, λέει, το υπουργείο Παιδείας για να εξετάσει τις σχολικές υποδομές στα Καμισιανά και στον Ταυρωνίτη. Μόνο και μόνο για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, προφανώς, σχολίασε ο φίλος μου ο Γέρω – Δάσκαλος.

ΓΡΑΨΕ ΠΡΑΜΑ ''Στα πεταχτά'' για την ομάδα μας μου 'πε ένας καλός Πλατανιανός φίλος με το που με είδε στο γήπεδο του Μάλεμε την Κυριακή. Δεν χρειαζόταν να μου το πει. Το 'χα κατά νου και το κάνω. Τι κι αν ηττήθηκε απ' τον Α.Ο.Χ.; Ολοζώντανες μένουν οι ελπίδες για άνοδο στη Β' Εθνική. Μαζί της. Για το Καλό του Χανιώτικου Ποδοσφαίρου και όχι μόνο...

ΑΣΤΡΟ ΝΑ βάλω δόλωμα, να πιάσω μάνι μάνι,/χρυσόψαρο που κολυμπά στης Σούδας το λιμάνι. Μ' αρέσει, βέβαια, κι αυτή σου η μαντινάδα, που μου έστειλες, Ηλία Σταματάκη, τι θέλεις όμως να πεις; Δεν κατάλαβα...

ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ: Να ξαναδιαβάζεις προσεκτικά το χειρόγραφό σου, φίλε, γιατί καμιά φορά άλλα λέεις στο μολύβι να γράψει κι άλλα γράφει.
Προχθές για παράδειγμα στο τρίτο ''πεταχτό'' αντί να γράψει ''αιφνιδίου θανάτου'' έγραψε ''αιφνιδίου πολέμου''. Άφησε που στο έκτο ''πεταχτό'' ξέχασε να γράψει τη λέξη ''είναι'' μ' αποτέλεσμα να μη βγαίνει ο δεκαπεντασύλλαβος στη μαντινάδα του Πέτρου του Πανηγυράκη.

ΣΤΗ ΘΕΣΗ του ιστορικού ανέκδοτου σήμερα η αρχή από ένα άρθρο με τίτλο ''Η αθλιότητα του κιτρινισμού'' που διάβασα προημερών στο Διαδίκτυο (www.Sofokleous10.gr). Χωρίς σχόλια.

ΌΤΑΝ Ο πάπας Ιωάννης επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Αμερική δέχθηκε από ένα δημοσιογράφο το ακόλουθο ερώτημα: ''Θα επισκεφθείτε κάποιο κλαμπ στη Νέα Υόρκη;'' Κι απάντησε με χιούμορ: ''Υπάρχουν κλαμπς στη Νέα Υόρκη;'' Την επομένη η εφημερίδα κυκλοφόρησε με πηχυαίους τίτλους: ''Υπάρχουν κλαμπς'' στη Νέα Υόρκη; Η πρώτη ερώτηση του Πάπα μόλις κατέβηκε από το αεροπλάνο''.

''Μπαινόβγαινα σε τάφους/μια ζωή/όπως νεκρή/ όμως νεκρή δεν ήμουν/γεννούσα παιδιά/υποδεχόμουν φίλους/συνέδραμα τους γέροντες γονείς./Επισκέψεις σε άλλους τάφους πήγαινα/άγνωστους/και έχανα τα οστά μου/ένα - ένα/και έχανα τα νεύρα μου/ένα - ένα/μια σάρκα έμεινα/μια μάζα/ και γεννούσα παιδιά/υποδεχόμουν φίλους/συνέδραμα τους γέροντες γονείς./Γύρω παντού οι σάρκες μας/παντού ο θάνατός μας''. Το ποίημα ''Απόδραση'' της Έλενας Μπολιουδάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ…

Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
kak_nektar@yahoo.gr

Απ? όπου κι αν το πιάσω σήμερα είμαι σίγουρος ότι στο ίδιο σημείο θα καταλήξω. Αυτό της γενικευμένης απογοήτευσης που έχει κυριαρχήσει ανά τον κόσμο με όλα όσα συμβαίνουν ή τουλάχιστον με αυτά που τα Μ.Μ.Ε. προβάλλουν επί το πλείστον.
Προσπαθώντας να σπουδαιολογήσω και να επιλέξω το σημερινό μου θέμα πάντα βρισκόμουν προ αδιεξόδου· κατάληξη - επιλογή μια κακή είδηση!
Είδηση που είτε προέρχεται από τη γειτονιά μας, τη χώρα μας είτε από τις πέρα γειτονιές, κοντινές και μακρινές της γης!
Ειδήσεις που, όμως, άμεσα ή έμμεσα επηρεάζουν τις ζωές όλων μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο!
Μια πολύ πρόχειρη καταγραφή τούτων των 'άσχημων' ειδήσεων η παρακάτω και με... τυχαία σειρά:
Το θέμα με τη Μονάδα Νεογνών που έκλεισε και τώρα τρέχουμε να την επαναλειτουργήσουμε, λες και είναι αυτό πιο εύκολο από την προνοητικότητά μας να μην είχαμε ποτέ φτάσει στο σημείο Ο του κλεισίματός της!
Ο σεισμός στη χώρα του ανατέλλοντος ήλιου και οι δύσκολες ώρες που περνά ο ιαπωνικός λαός, όλα όσα συνεπάγεται μια τέτοια καταστροφή για όλη την ανθρωπότητα.
Η -ακόμη και τούτη την ώρα που διαβάζεται αυτό το κείμενο- εκτός ελέγχου κατάσταση που εξακολουθεί να βρίσκεται η Λιβύη αλλά και άλλες αραβικές χώρες, οι οδυνηρές και τραγικές στιγμές που βιώνουν οι συνάνθρωποί μας εκεί.
Κι όλα αυτά τα παραπάνω, εν μέσω της οικονομικής κρίσης που κάποιοι από τους εδώ βιώνουν περισσότερο από κάποιους άλλους...!
...Ανάμεσα στις ειδήσεις γνωστών, γειτόνων που απολύθηκαν από τις δουλειές τους, αναγκάστηκαν να βάλουν λουκέτο στο μαγαζί τους...
Κι όλα τα παραπάνω υπό το βάρος και το σφίξιμο στην καρδιά για τους πνιγμένους μετανάστες που σιγά - σιγά ξεβράζει η θάλασσα στον κόλπο της Σούδας.
...Και υπό την ασφυκτική πίεση που δέχεται η χώρα από την τρόικα και το ΔΝΤ αλλά και τα όσα -ψευδώς σύμφωνα με πολλούς- έχουν διαρρεύσει για μια επερχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδος, η οποία πρόκειται να ανακοινωθεί στις 25 Μαρτίου...
Κανονικά δεν θα ?πρεπε να διαβάζεις πράγματα που 'ρίχνουν' τη διάθεση από κάποιον που είναι φύσει αισιόδοξος!
Ομως...

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

0
ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Από: Βαγγέλης Κακατσάκης
Δημοσιεύθηκε στις: 15-03-2011
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΠΡΩΤΑ Ο γιγάντιος σεισμός και το τσουνάμι του, που έσπειρε τον θάνατο και την καταστροφή στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Μετά οι μετασεισμοί και η απειλή του πυρηνικού ολέθρου. Κάθε άλλη είδηση έρχεται δεύτερη.
''Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ μας εχάρισεν ήλιον, αέρα, θαλάσσια και ωκεάνια κύματα, εκ των οποίων δυνάμεθα να παράξωμεν ενέργειαν. Η οικολογούσα επιστήμη εφεύρε τρόπους και εξ' αυτών των σκυβάλων να πορίζεται ενέργειαν ακίνδυνον. Διερωτώμεθα, λοιπόν: Προς τι η τροπή προς τόσον επικίνδυνα εγχειρήματα; Μήπως πρόκειται δι' ύβριν κατά της φύσεως;'' Ρητορικά τα ερωτήματα που θέτει ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας με αφορμή τον σεισμό που συγκλόνισε την Ιαπωνία. Αμφισβητεί κανείς ότι η πυρηνική ενέργεια είναι επικίνδυνη για την επιβίωση της ανθρωπότητας;
''ΕΤΙ ΔΕΟΜΕΘΑ υπέρ του διαφυλαχθήναι την πόλιν ταύτην, και πάσαν πόλιν και χώραν από οργής, λοιμού, λιμού, σεισμού, καταποντισμού, πυρός, μαχαίρας, επιδρομής αλλοφύλων, εμφυλίου πολέμου και αιφνιδίου πολέμου...''' Μας ακούει ο Θεός;
ΕΠΗΡΑΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ απ' όσα περιμέναμε. Επήραμε λιγότερα απ' όσα περιμέναμε. Επήραμε επήραμε φλουρί κωνσταντινάτο, επήραμε, επήραμε βαρέλι δίχως πάτο. Επήραμε το φιλί ζωής. Επήραμε πιστοποιητικό απομάκρυνσης του βέβαιου θανάτου. Τα πάντα όλα, όπως θα 'λεγε κι ο ... Αλέφαντος τ' ακούει κανείς μετά τη Σύνοδο Κορυφής της 11ης Μαρτίου.
ΤΟ ΜΟΥΛΑΡΙ το βγάζει από τη λάσπη ο αγωγιάτης! Μπορεί να το κάνει; Καλώς! Δεν μπορεί; Πάει το μουλάρι, ψόφησε. Κι όσο για την τύχη του αγωγιάτη...
ΤΑ ΧΟΡΤΑΡΑΚΙΑ κι οι χοχλιοί η μόνη λύση/να δούμε ανέ ζήσουμε σε τούτηνε την κρίση. Από τον γνωστό τοις πάσι δάσκαλο (φτάνει αυτός ο τίτλος) Πέτρο Πανηγυράκη, μέσω κινητού η μαντινάδα. Όσο βρίσκονται καλά είναι, Πέτρο!
ΣΤΟ ΜΑΛΕΜΕ, στο γήπεδό του συγκεκριμένα, την Κυριακή το απόγευμα τα Χανιά αναστέναζαν. Ήμουν κι εγώ εκεί μεταξύ των ορθίων με τα μυαλά στα κάγκελα, παρακολουθώντας τον αγώνα του Α.Ο. Πλατανιά εναντίον του Α.Ο. Χανίων, ή του Α.Ο. Χανίων εναντίον του Α.Ο. Πλατανιά, αν προτιμάτε. Είχα 20 χρόνια να πάω σε γήπεδο και το καταφχαριστήθηκα. Κι ας είδα μόνο τα δύο απ' τα τρία γκολ που μπήκαν. Για την ιστορία, Α.Ο. Πλατανιά – Α.Ο. Χανίων 1-2.
ΚΑΜΙΑ ΕΥΘΥΝΗ δεν φέρνει ο ... δαίμων του τυπογραφείου για την άσχετη φωτογραφία που μπήκε στη δεύτερη εύφημη μνεία του χθεσινού φύλλου. Είναι άδικο να του φορτώσω τη δική μου αβλεψία. Αποκλειστικά δικό μου (του γράφοντος) το φταίξιμο...
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, Η μόνη πόλη που γράφεται με δύο σίγμα και προφέρεται με δύο λάμδα (Μύλος, Θεσσαλονίκη). Διατηρείτε την Αθήνα καθαρή. Πετάτε τα σκουπίδια σας στον Πειραιά (Μεταξουργείο, Αθήνα). Ο Χριστός πέθανε, ο Αϊνστάιν πέθανε κι εγώ δεν αισθάνομαι καλά τελευταία (αν ζεις Αθήνα). Τρία ακόμα απ' τα καλύτερα συνθήματα σε τοίχους, που μου έστειλε ο Κώστας Μπετινάκης.

''Κάθε που ανατέλλει ο ήλιος το πρωί/στο παράθυρο με δισταγμό πηγαίνει./Την ευκτική κρατεί απ' το χέρι,/μαζί αγναντεύουν τον κόσμο/και την παρακαλεί να σκορπίσει κατά μυριάδες, τα είθε στους ανθρώπους./Ωσάν ανέμου χάδι ευεργετικό/το κάθε πρόσωπο γελαστό, χαρούμενο/να φεγγοβολεί την εκπλήρωση ευχών''. Το ποίημα ''Ευκτική'' της Σταυρούλας Καμαρινοπούλου – Σακαβέλη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Ο Βενιζέλος του Θερίσου

Υπάρχουν ομιλίες που παρακαλάς από μέσα σου να τελειώσουν και ομιλίες που παρακαλάς από μέσα σου να συνεχιστούν. Στις δεύτερες κατέταξα, δίχως δεύτερη σκέψη, κι αυτή που έκανε προ ημερών, το Σάββατο 5 Μαρτίου, στο Θέρισο, ως κεντρικός ομιλητής του εορτασμού για τα 106 χρόνια απ' την ομώνυμη επανάσταση ο και πρώην βουλευτής και πρώην πρόεδρος της Παγκρητίου, πρόεδρος του Παραρτήματος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» στην Αθήνα, δικηγόρος, Γιώργος Πρασιανάκης.
«Οποιος γνωρίζει να μιλεί με γνώση και με τρόπο/ κάνει να κλαίσι, να γελούν τα μάτια των ανθρώπω» γράφει στον «Ερωτόκριτο» ο Βιτσέντζος Κορνάρος. Ε, λοιπόν και με γνώση και με τρόπο μίλησε στο Θέρισο «Θέρισο: Το εφαλτήριο της κρητικής απελευθέρωσης και της εθνικής αναδημιουργίας και ολοκλήρωσης», ο τίτλος της ομιλίας του, ο Γιώργος Πρασιανάκης, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα στη βασική κοινωνική της αποστολή που είναι η επικοινωνία και στέλνοντας πολλαπλά μηνύματα. Σ' ένα απ' αυτά στάθηκε ξεχωριστά και η δημοσιογράφος της εφημερίδας μας Ελένη Φουντουλάκη που κάλυψε την εκδήλωση.
Στο μήνυμα που απαντά στα διάφορα σενάρια των «αμαθών» και κυρίως των «ιδιοτελών» περί? ανεξαρτησίας της Κρήτης, αναφέρομαι. «Ο Βενιζέλος στέλνει το μήνυμα ότι ο αγώνας του, που ευδοκίμησε κάτω από τη σημαία 'Ενωση ή Θάνατος' δεν σταματά ποτέ», επεσήμανε. Και συνέχισε: «Η Κρήτη ήταν, είναι και θα παραμείνει διακεκριμένο επίλεκτο τμήμα της μιας, αδιαίρετης, ανεξάρτητης και ελεύθερης Ελλάδας».


Ο Λόρκα μέσα μου
'
Φεύγω κ' έρχομαι/ αδέξια τις λέξεις μου/ μόνο δημόσια τραυλίζω/ -κατ' επιλογή μου-/ Στρίβω το τσιγάρο μου/ σε μια ανάσα/ σε μια τούφα του καπνού/ την σιωπή μου ταξιδεύω/ Μοναχά/ εικόνες δίνω/ και σκηνές/ ασπρόμαυρες των χρωμάτων/ της Ανδαλουσίας/ οι σκιές/ Φεύγω κι έρχομαι/ στης ποίησης τους στίχους/ Γρανάδα - Ισπανία - Παρίσι/ Λόρκα - μέσα μου/ πώς να μιλήσω/ όταν σκηνοθετώ την μελωδία/ της λέξης/ την ομορφιά της ψυχής/ τον στιγματισμό/ της φύσης/ Στου 36 την σιωπή'.
Τους παραπάνω στίχους μου τους έστειλε, με την παράκληση να τους δημοσιεύσω, εάν το κρίνω σκόπιμο, ο άγνωστος σε εμένα μέχρι τις προάλλες συμπολίτης μας, τακτικός, κατά δήλωση του, αναγνώστης της εφημερίδας μας, Νίκος Λατινάκης. Τους έγραψε, λέει στη συνοδευτική επιστολή που μου έστειλε, μετά από την παρακολούθηση της ταινίας «Ο Λόρκα μέσα μου» του και εκδότη του λογοτεχνικού περιοδικού «Κεδρισός», σκηνοθέτη Κώστα Νταντινάκη, στις 11 Φεβρουαρίου τ.ε., στην αίθουσα της πρώην Δημοτικής Λαχαναγοράς Ηρακλείου και τη σύντομη γνωριμία του με τον σκηνοθέτη.
Πήγε επί τούτου με τη σύζυγό του στο Ηράκλειο, μου γράφει και επισημαίνει ότι ήταν μια «εκδήλωση ποιότητας που τόσο ανάγκη έχουμε στις μέρες μας, μέσα σε μια γεμάτη από κόσμο αίθουσα». Και λόγω του περιεχομένου της ταινίας που δημιούργησε συναισθηματική φόρτιση και λόγω της συζήτησης που ακολούθησε με τον σκηνοθέτη, λέει. Το ότι δεν έχω δει την ταινία, που είναι παραγωγής 2010, έχει διάρκεια 75' και στην οποία πρωταγωνιστούν ο Γιάννης Βιολάκης και η Δέσποινα Πολλαναγνωστάκη, δεν είναι λόγος να μην ασχοληθώ σχετικά, έχοντας σαν βάση το ποίημα και την επιστολή του ευαίσθητου συμπολίτη μας, σκέφτηκα. Και γιατί ξέρω την ποιότητα της σκηνοθετικής δουλειάς του Κώστα Νταντινάκη απ' τα ντοκιμαντέρ του για τον Γιώργη Μανουσάκη και τη Βικτωρία Θεοδώρου? Για την εν λόγω εκδήλωση στο Ηράκλειο, μετά την πραγματοποίησή της, δεν γράφτηκε εξάλλου τίποτα?

Ενας αλλά λέων ο? Τιμολέων!

Ενας αλλά λέων ο? Τιμολέων! Το έγραψα και πριν από τρία ακριβώς χρόνια (17.3.2008) στη στήλη αυτή παρουσιάζοντας το με αρ. 83 φύλλο της εφ. «Η φωνή του Πλατανιά», που εκδίδει τακτικά κάθε δύο μήνες ο Τιμολέων Φραγκάκης. Το ξαναγράφω και σήμερα, βάζοντάς το μάλιστα και ως τίτλο σε τούτη την εύφημη μνεία με αφορμή την κυκλοφορία του 100ού πανηγυρικού 12 σελίδων φύλλου της πλατανιανής εφημερίδας.
Ενας, αλλά λέων με την έννοια ότι αυτός είναι όλα αυτά τα χρόνια ταυτόχρονα και σε ρόλο διευθυντή και σε ρόλο αρχισυντάκτη και σε ρόλο δημοσιογράφου και σε ρόλο διακινητή. Χωρίς αυτό να σημαίνει, πάντως ότι είναι μόνος. Αμέριστη, λέει ο ίδιος είναι η συμπαράσταση τόσο του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού όσο και των απανταχού Πλατανιανών. «Δεν σταθήκαμε ποτέ σε ό,τι μας χωρίζει και μας πληγώνει. Δεν θίξαμε υπολήψεις, δεν προσβάλαμε κανένα. Με σεβασμό και ευπρέπεια διαλέξαμε αυτά που μας ενώνουν και μας φέρνουν όλους κοντά. Δεν υποδαυλίναμε κομματικά και παραταξιακά πάθη. Σεβαστήκαμε και διαφορετικές απόψεις, ενώ διατηρήσαμε και τις δικές μας. Παρακολουθούσαμε ενέργειες, προβάλαμε αποτελέσματα, υπενθυμίζαμε προβλήματα, προωθούσαμε θέματα, πάντα στο μέτρο των δυνατοτήτων μας». Μένω σ' αυτό το απόσπασμα απ' το κύριο άρθρο του τελευταίου φύλλου που έχει τίτλο «100 φορές και 17 χρόνια? ακούγεται η φωνή μας». Και για να επισημάνω ότι κυρίως τον ρόλο του συντονιστή του «πλατανιανού» εμείς έχει ο Τιμολέων. Και στο 200ό φύλλο, φίλε!

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Μια νύχτα

Στα πεζοδρόμια κερνούσαν θάνατο.
Σκιές κακών εμπόρων αλώνιζαν στα μάτια μας.
Πίσω απ’ τις γρίλιες η καρδιά μας
Έπαιζε κρυφτό με το μυαλό μας.
Ύστερα,
Κουβάλησαν τη νύχτα αυτή
Στον σκουπιδοτενεκέ.
Την άλλη μέρα άνοιξαν
Βιβλίο συγχαρητηρίων.
Για το παράξενο ποτό
Που είχαν κεράσει
Αναγκαστικά στο πεζοδρόμιο…

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΟΣΟ ΚΑΙ να θέλω να τις αποφύγω τις αιματηρές ειδήσεις δεν μπορώ να το κάμω, Ποιητή! Ερχονται και με βρίσκουν από μόνες τους. Χάσαμε το τόπι κι άντε να το βρούμε, φίλε! Από πολλές απόψεις το χάσαμε...
ΤΟ ΘΕΜΑ, ωστόσο, της ημέρας είναι ο σεισμός στην Ιαπωνία. Στα καλά του καθουμένου ξύπνησε απ’ τα έγκατα της γης ο Εγκέλαδος και σκόρπισε με το τσουνάμι του τον θάνατο και την καταστροφή στη Χώρα των Χρυσανθέμων. Φρίκη...
ΘΟΛΟ, ΛΕΕΙ, το τοπίο στη Σύνοδο Κορυφής. Τοπίο στην ομίχλη. Σκληρές οι διαπραγματεύσεις. Τη μια φαίνεται το ποτήρι μισογεμάτο, την άλλη μισοάδειο και την παράλλη εντελώς άδειο. Για το ελληνικό ποτήρι μιλάμε...
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ξυρίζουν τον γαμπρό. Γνωστό αυτό. Μόνο που στην περίπτωσή μας τον έχουν ξυρισμένο μέχρι τώρα τουλάχιστον τέσσερις φορές και θέλουν πάλι να τον ξυρίσουν και να τον ξαναξυρίσουν. Γαμπρός να σου πετύχει!
Ο ΔΙΚΟΣ ΝΑ πει μπορεί, μα ν' ακούσει δεν μπορεί. Μεταξύ μας μπορούμε να λέμε τα μύρια όσα. Πολύ χειρότερα απ' αυτά που μας λένε οι άλλοι. Αντίρρηση;
'Η ΔΕ ΠΛΑΚΑ είναι ότι κανένας τελικά δεν παίρνει επάνω του και λίγο φταίξιμο', γράφει, μεταξύ άλλων, στη σελίδα μου στο φέισμπουκ σχολιάζοντας κάποιο απ' τα προχθεσινά 'Πεταχτά', η φίλη Φώφη Γουώλτερ - Κυρλίδου, που ζει στην Ελβετία. Σχόλιο στο σχόλιο δεν κάνω, Φώφη!
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΓΛΕΙΦΑΜΕ δεν φτύνουμε. Δεν ισχύει αυτός ο κανόνας στην πολιτική. Και στην ελληνική και στη διεθνή. Κατόπιν τούτου...
'ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ της βίας και θα ζητήσουμε τον λόγο από την Ιρανική κυβέρνηση, η οποία για μια ακόμη φορά καταφεύγει στις δυνάμεις ασφαλείας και στη χρήση βίας, ώστε να εμποδίσει την ελεύθερη έκφραση του ίδιου της του λαού'. Ξεκάθαρη η δήλωση της Χίλαρι Κλίντον για τις ταραχές στο Ιράν. Ωστόσο...
ΤΗΝ ΙΔΙΑ στιγμή: 'Την έντονη ανησυχία τους για τη βία που ξέσπασε στις πρόσφατες διαδηλώσεις στο Μπαχρέιν εξέφρασαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, που κάλεσαν όλες τις πλευρές να δείξουν μετριοπάθεια και αυτοσυγκράτηση'. Δυο μέτρα και δυο σταθμά. Απειλές για το 'εχθρικό' Ιράν, αυτοσυγκράτηση για το 'ημέτερο' Μπαχρέιν. Ουαί υμίν... το σχόλιο του 'βοριά' στη στήλη του '9 μποφόρ' (βλ. εφ. 'Χριστιανική', 17.2.2011).
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ. Σύντομο ανέκδοτο. Η Ποδοσφαιρική Τριάς (Πατέρας - Μπέος - Μαρινάκης) διαφυλάξαι... πάντας ημάς.
ΡΟΥΣΟ Γ. ΜΑΓΑΡΑΚΗ, καθηγητή - συγγραφέα, Ηράκλειο: Πάω Χουδέτσι! Πάω Χουδέτσι με ξεναγό τον Ρούσο. Λίγο ακόμα και θα το φώναζα, πάντως το σκέφτηκα, ενώ εντρυφούσα στις 330 τόσες σελίδες του λίαν επιμελημένου βιβλίου για το χωριό σου, Ρούσο! Σ' ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να γνωρίσω το χθες και το σήμερά του. Μπορεί να το αφιερώνεις μόνο στους Χουδετσανούς, ωστόσο θα πρέπει ν' αρέσει σ' όλους. Ωραίο, μ' όλο το βάρος που 'χει η λέξη. Συγχαρητήρια!
ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΤΗΝ κόρη του Θεμιστοκλή σε γάμο, ένας φτωχός άντρας κι ένας πλούσιος. Ο Θεμιστοκλής προτίμησε τον φτωχό λέγοντας: 'Προτιμώ να έχει η κόρη μου άντρα χωρίς χρήματα, παρά χρήματα χωρίς άντρα'.
'Ευδιάθετη, σαν τσέρκι/ κύλησε η μέρα μου./ Είδα στα μάτια ενός παιδιού/ το πρόσωπό μου να γελάει/ και το εμπιστεύτηκα./ Ας αποφύγω απόψε/ τις αιματηρές, βραδινές ειδήσεις./ Μπορεί να μ' ευνοήσει έτσι τ' όνειρο,/ να ιδώ και το πασχαλινό μου τόπι/ του χίλια εννιακόσια σαράντα'...
Το ποίημα 'Το χαμένο τόπι' του Κώστα Καλαπανίδα.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΘΑ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΟΥΜΕ, δεν θα χρεοκοπήσουμε, θα χρεοκοπήσουμε, δεν θα χρεοκοπήσουμε, θα χρεοκοπήσουμε, δεν θα χρεοκοπήσουμε, θα χρεοκοπήσουμε, δεν θα χρεοκοπήσουμε... Δόξα τω Θεώ! Δεν θα χρεοκοπήσουμε! Αυτό έβγαλε το τελευταίο φυλλαράκι της μαργαρίτας, που μόλις μαδήσαμε...
ΘΑ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΟΥΜΕ, δεν θα χρεοκοπήσουμε, θα χρεοκοπήσουμε, δεν θα χρεοκοπήσουμε, θα χρεοκοπήσουμε, δεν θα χρεοκοπήσουμε, θα χρεοκοπήσουμε, δεν θα χρεοκοπήσουμε, θα χρεοκοπήσουμε... Βόηθα Παναγιά μου! Θα χρεοκοπήσουμε! Αυτό έβγαλε το τελευταίο φυλλαράκι μιας άλλης μαργαρίτας, που επίσης μόλις μαδήσαμε.
ΜΑΔΩΝΤΑΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ. Μαδώντας δυο - δυο τις μαργαρίτες. Τη μια με το ένα χέρι την άλλη με το άλλο. Κάθε Ελληνας και η μαργαρίτα του. Διορθώνω. Κάθε Ελληνας και οι δυο μαργαρίτες του. Ωραία απασχόληση. Σε δουλειά να βρισκόμαστε περιμένοντας και την 25η Μαρτίου.
ΕΝΤΑΞΕΙ, το ξέρω, λέτε να μην το ξέρω ότι εκτός από τη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου έχουμε και τη Σύνοδο Κορυφής της 11ης Μαρτίου; Εντάξει κι αυτό το ξέρω. Λέτε να μην το ξέρω ότι σήμερα έχει 11 ο Μάρτης; Τ' αβγά και τα Πασχάλια μπορεί να τα χάσαμε, τις ημερομηνίες των Συνόδων Κορυφής, όχι. Αυτό, δα, έλειπε!
ΜΕΣ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ περπατώ/ περπατώ και τραγουδώ/ λύκε - λύκε είσ' εδώ; Αφού διευκρινίσω ότι το 'δάσος' είναι η Σύνοδος Κορυφής να σας κάμω δυο ερωτήσεις. Ερώτηση πρώτη: Ποιος είναι αυτός που περπατά στο δάσος; Ερώτηση δεύτερη: Ποιος είναι ο λύκος; Εύκολες είναι, ε; Εύκολες είναι, αν έτσι νομίζετε! Για ν' απαντήσω... πιραντελλικά. Καιρός να πάμε και λίγο παραπέρα!
ΟΨΕΣ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ρώτηξα και γιάντα κοκκινίζει/ κι είπε μου τα παράξενα της γης δεν νταγιαντίζει. Είναι να μην κοκκινίζει πραγματικά ο ήλιος απ' την ντροπή του, για λογαριασμό μας βεβαίως - βεβαίως, με τα συμβαίνοντα, Ηλία Σταματάκη;
'ΑΥΤΗ Η τραγική εξέλιξη (σ.σ. ο θάνατος άστεγου στην Αθήνα από το ψύχος) δείχνει με τον πιο έντονο τρόπο βασικές αδυναμίες της κοινωνίας μας και των οργανωμένων θεσμών μας. Το γεγονός ότι συνάνθρωποί μας έχουν φτάσει σήμερα να ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης στα πεζοδρόμια, τις πλατείες και τα πάρκα της πόλης μας είναι θέμα σοβαρότατο, το οποίο μας αφορά όλους'. Γιώργος Καμίνης, δήμαρχος Αθηναίων.
ΤΟΝ ΕΒΛΕΠΑ τον Πρωτοστάτη Αγγελο να κατεβαίνει ουρανόθεν. Ακουγα το θρόισμα, που έκαναν τα φτερά του. Μύριζα την ευωδία των κρινακιών του. Ολα αυτά, ενώ άκουγα την καμπάνα κάθε Παρασκευή της Μεγάλης Σαρακοστής να καλεί στους Χαιρετισμούς. Την εποχή της 'μη με λησμόνει' ηλικίας.
ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ενός κοινωνικού πειράματος σε μια ομάδα 50 ανθρώπων (μισοί - μισοί άνδρες και γυναίκες) δόθηκε ένα κείμενο και η επιλογή να βάλουν σ' αυτό το κείμενο ένα κόμμα. Το κείμενο ήταν: 'Αν ο άνδρας ήξερε πραγματικά την αξία που έχει η γυναίκα θα πήγαινε στα τέσσερα'. Ολες οι γυναίκες βάλανε το κόμμα μετά από τη λέξη 'γυναίκα' και όλοι οι άνδρες βάλανε το κόμμα μετά τη λέξη 'έχει'. Το βρήκα τις προάλλες στη σελίδα που έχει στο φέισμπουκ ο γνωστός συμπολίτης μας Σταύρος Βιρβιδάκης, κάτω απ' τον τίτλο 'Η αξία της στίξης' κι είπα να το μεταφέρω εδώ. Χωρίς σχόλια.
'Σημαίνει η Ωρα των Ωρών!/ Κι ως τις κορφές αγιάζει η Δύση,/ σπερνιάζουν τα ηχερά νερά/ στο σύθρηνο ξωκλήσι:/ -Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε!/ Στο εικόνισμα το απόβαθο/ κρεμιέται αχνό καντήλι./ Μια δέηση άλικη θλίβεται/ το άρρωστο εμπρός σου δείλι:/ -Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε!/ [...]'.
Από το ποίημα του Απόστολου Μελαχρινού
'Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε!'.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΜΑΡΤΗΣ ΓΔΑΡΤΗΣ και κακός παλουκοκαύτης! Μάρτης χιονιστής και κακός τουρτουριστής! Τα εξ αμάξης σύραμε τις τελευταίες μέρες στον Μάρτη, κάνοντας μέχρι και καινούργιες... παροιμίες. Σιγά μην τον προσβάλαμε. Μάρτης είναι νάζια κάνει, πότε κλαίει, πότε γελάει.

ΑΣΠΡΗ ΜΕΡΑ πάντως στην πόλη και σ' όλα τα χαμηλά δεν είδαμε. Και ας είχαμε τόση ανάγκη το.. θεαθήναι της για να κάνουμε... μεταφορικούς συνειρμούς.

ΝΗΣΤΕΙΑ ΣΑΡΑΝΤΑΜΕΡΟΥ μικρή 'ναι θα περάσει/ εκείνη του Μνημόνιου θέλει γερή την κράση. Καλή, δεν λέω, η μαντινάδα που μου έστειλες προχθές, μέσω κινητού, για να τη βάλω σήμερα, Ηλία Σταματάκη. Δεν αναφέρεται, ωστόσο, καθόλου στο ότι, ενώ η νηστεία του Σαραντάμερου είναι προαιρετική, η νηστεία του Μνημονίου είναι υποχρεωτική. Νομίζω.

ΑΛΙΜΟΝΟΣ ΤΟΥ που δεν έχει νύχια να ξυστεί και περιμένει να τόνε ξύσουνε οι άλλοι. Εντάξει πετύχαμε την επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου. Εντάξει πετύχαμε, λέμε τώρα, τη μείωση του επιτοκίου του δανείου. Ξυσίματα με ξένα νύχια είναι τούτα...

ΑΠΟΘΑΝΕΤΩ Η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων! Αυτό είπε ο Σαμψών, όπως το λέει και η Παλαιά Διαθήκη, ενώ οι Φιλισταίοι τον είχαν δέσει στις κολόνες του Ναού και τον έφτυναν κατάμουτρα. Μετά... ξύπνησα και δεν είδα τη συνέχεια. Ακου να δεις όνειρο!

ΒΑΡΟΥΝ ΤΟ σωμάρι γιατί δεν τους παίρνει να βαρέσουν τον γάιδαρο. Τι τραβάει και δεν το μαρτυράει κι αυτή! Για την υπουργό Περιβάλλοντος και Κλιματικών Αλλαγών ο λόγος.

ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ανησυχία παρακολουθεί, λέει το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης το χαμηλό επίπεδο τιμών στο ελαιόλαδο. Φανταστείτε πόσο θα πουλιόταν το λάδι αν δεν το παρακολουθούσε!

ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ (σύμπτυξη) σχολείου αν δεν συμφωνούσαν οι γονείς. Τη δεκαετία του 1980 αυτό. Αλλο, βέβαια, αν τα σχολεία έκλειναν το ένα μετά το άλλο λόγω ελλείψεως μαθητών...

ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΤΗΣ, ΜΑ καθόλου ερημοσπίτης, ήταν ο Ρούσος. 'Α, ρε Ρούσο τεχνίτη, δώσε μου τα χέρια σου να τα φιλήσω', έλεγε γεμάτος ικανοποίηση με το που τέλειωνε ένα απ' τα έργα του. Και όντως τα φιλούσε. 'Α, ρε μολυβάκι μου', λέω εγώ, όταν τελειώνω. Ούτε ο Ρούσος ο φίλος του συντέκνου μου του Στεφανή να ήμουν!

ΤΑ ΧΕΡΟΥΒΙΜ και τα Σεραβίμ ήταν μικρά αγγελάκια που πετούσαν δεξιά - αριστερά στο πλάι των μεγάλων αγγέλων. Τα Χερουβίμ χερούβιζαν (δεξί πέταγμα) και τα Σεραβίμ σερούβιζαν (αριστερό πέταγμα). Στην ανάγκη υπήρχαν και τα Πτερουβίμ για πέταγμα κατευθείαν στη μέση (Απ' το ίδιο διαγώνισμα Θρησκευτικών, Γυμνάσιο Κορίνθου). Τρία μαθητικά μαργαριτάρια σ' ένα! Να 'σαι καλά, Κώστα Μπετινάκη!

'Δέρνεται η ναρκισσευόμενη εποχή μας/ απ' τον ακαταμάχητο οίστρο πλουτισμού./ Τι να σου κάνει πια/ και το μεγάλο φεγγάρι/ με τη σοφία της υπομονής/ και την προαιώνια συγκατάβαση!/ Συντροφεύει από συνήθεια/ τις ατελεύτητες ερωτευμένες νύχτες μας./ Ναι, το μόνο που μας απόμεινε/ είναι ο έρωτας./ Κι αυτός πολύ ξεστρατισμένος/ και πάρα πολύ ξεθωριασμένος'.
Το ποίημα του Βασίλη Δ. Δημουλά 'Μόνο το φεγγάρι'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (10.03.11)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ…

Κι εγώ σε αυτούς που μαζί τα... φάγαμε

Γράφει ο
Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Το περασμένο τριήμερο συνάντησα πολλούς από εκείνους που τα έφαγαν μαζί με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης. Κι όλοι τους φαίνονταν να είναι πολύ χαρούμενοι γι’ αυτήν τους την πράξη, αφού το διαλαλούσαν με μεγάλες επιγραφές και πλακάτ, πάνω σε 'άρματα' και μάλιστα σε δημόσιους δρόμους ανά την επικράτεια!
Εγώ βλέποντάς τους τόσο στις τηλεοράσεις όσο και... live, όχι μόνο χάρηκα αλλά μπορώ να πω ότι ένιωσα και μια ενδόμυχη ικανοποίηση μαζί και ανακούφιση!
Μη με ρωτάτε να σας το εξηγήσω περαιτέρω γιατί αδυνατώ αλλά μέρος της αλήθειας είναι ότι από τότε που ειπώθηκε η συγκεκριμένη φράση, ένιωθα εντός μου μια αδιευκρίνιστη... ανησυχία, που ενδεχομένως να προερχόταν και από το γεγονός ότι δεν είχα δει κάποιον να 'βγαίνει' ευθαρσώς να παραδέχεται ότι είχε λάβει μέρος στο... τσιμπούσι!
Και όλο και περίμενα και προσδοκούσα -μέρα τη μέρα- κάποιους να βγουν και να το παραδεχτούν για να με παρακινήσουν και μένα στη δική μου εξομολόγηση: 'Ναι, λοιπόν, είμαι κι εγώ ένας από αυτούς που τα φάγαμε μαζί'!
Αυτό, λοιπόν, συνέβη το περασμένο τριήμερο· σε αυτήν μου την κρίση ειλικρίνειας αλλά και για να γιορτάσω την εσωτερική μου 'απελευθέρωση' ακολούθησα ένα άρμα και μεταξύ μας το... καταδιασκέδασα! Ακούγεται και είναι περίεργο αλλά το να σε καταδιώκει ένα τεράστιο προσωποποιημένο σύστημα και να μη μπορεί να σε πιάσει είναι από αυτά που σου μένουν αξέχαστα!
Κι εξηγούμαι: Ενιωσα μέρος της Ιστορίας της χώρας μου καθώς με ακολουθούσε η Μέρκελ, ο Στρος Καν, το ΔΝΤ, μαζί με την Τρόικα και με όλες τις άλλες μηχανές οικονομικής στήριξης. Τους έριχνα και κλεφτές ματιές που και που χορεύοντας και βγάζοντάς τους τη γλώσσα έως και πέντε πήχες!
Σε κάποια στιγμή που με πρόλαβε η Μέρκελ και μέσα στην οχλοβουή κάτι προσπαθούσε να μου πει που όμως δεν το άκουσα, της φώναξα δυνατά: 'Τι θες κυρά Μέρκελ, τι μου φωνάζεις; Γιατί χορεύω; Μια ζωή την έχουμε' και συνέχισα να χοροπηδώ σε ρυθμούς λάτιν! Κάποιοι με πέρασαν για μεθυσμένο μα εγώ το μόνο ποτό που είχα πιει ήταν λίγο νεράκι κι αυτό για να μη μου κάτσει το φαγητό που είχαμε συμφάγει εμείς οι ζεμένοι στο εν λόγω άρμα!
Γύρω μου οι περισσότεροι βρίσκονταν στην ίδια με εμένα κατάσταση, το μάτι μου πήρε και κάποιους άλλους που μας παρακολουθούσαν απ’ έξω και κουνούσαν το κεφάλι σαν να έλεγαν 'εδώ ο κόσμος καίγεται κι αυτοί...'.

Χανιώτικα νέα (09.03.11)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ της Γυναίκας σήμερα! Ας αρχίσουμε μ’ αυτό κι ας θυμηθούμε την τελευταία Ελληνίδα θεά, τη Μελίνα Μερκούρη, που ανέβηκε πριν από 17 χρόνια στον Ολυμπο, απ’ όπου παρακολουθεί τα που γίνονται στην πατρίδα και όχι μόνο.

Ο ΚΟΜΠΟΣ έφτασε στο χτένι. Κοινή η διαπίστωση αλλά και κοινή η πρόβλεψη, τουλάχιστον αυτών που βλέπουν λιγάκι πέρα από τη μύτη τους! Δεν γίνεται να μην σπάσει το χτένι, αν δεν λυθεί ο κόμπος.

Ο ΚΟΜΠΟΣ της οικονομικής κρίσης. Ο κόμπος της κοινωνικής κρίσης. Ο κόμπος της ηθικής κρίσης. Σε γενικό επίπεδο. Για να μείνουμε μόνο σ’ αυτό.

ΟΠΟΥ ΦΤΩΧΟΣ κι η μοίρα του κι όπου μετανάστης κι ο τάφος του. Στον απόηχο της τραγωδίας που εκτυλίχθηκε με τους μετανάστες - εργάτες απ’ το Μπαγκλαντές στο λιμάνι της Σούδας προχθές. Στον υπόηχο της συνεχιζόμενης, για 48 ημέρες, απεργίας των μεταναστών - εργατών στην 'Υπατία'. Στον υπέρηχο του μακελειού, που συνεχίζεται στη Λιβύη. Στον ήχο των ακόμα δυσκολότερων ημερών που έρχονται...

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ πρόβλημα μοιάζει μ’ έναν σκαντζόχοιρο που απ’ όπου κι αν τον πιάσεις θα αγκυλωθείς. Από τον φίλο μου τον γερω - Χαράλαμπο, τον και εκλεκτό συνεργάτη της εφημερίδας μας ιστοριοδίφη Χαράλαμπο Μπουρνάζο. Πάνω στην ώρα, ενώ έγραφα τη στήλη, μου τηλεφώνησε...

ΤΟΝ ΓΑΪΔΑΡΟ μας ντύσανε τον άνθρωπο να κάνει/ αλλά του κακοφάνηκε κι άρχισε να δαγκάνει... Στον απόηχο της Αποκριάς η ιδιαίτερα καυστική μαντινάδα που μου έστειλε ο Ηλίας ο Σταματάκης

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ με τίποτα να κρύψει τη χαρά του ο φ(θ)ανατικός Αεκτζής γείτονάς μου χθες. Ψηλά, πολύ ψηλά του είχαν υψώσει τον... αετό της αυτοπεποίθησής του, προχθές, οι παίχτες της Ενωσης ρίχνοντας τέσσερα γκολάκια στον ΠΑΟΚ.

Π.ΣΤΥΛΙΑΝΟ Θεοδωρογλάκη, εφημέριο καθεδρικού Ναού των Εισοδίων της Θεοτόκου, Χανιά: Σ’ ευχαριστώ από καρδιάς, που με συμπεριέλαβες στους 'τιμής ένεκεν' αποδέκτες του ιδαίτερα επιμελημένου βιβλίου σου 'Ορθόδοξη Παράδοση - Θεία Λειτουργία', που μόλις κυκλοφορήθηκε, παπα - Στυλιανέ. 'Με το βιβλίο αυτό, επιθυμούμε να προσφέρουμε σε όσους το λαχταρούν όσο μπορούμε πιο έντονα και πιο δυναμικά, το θαυμαστό και θαυματουργό, το λυτρωτικό και σωτήριο της Θείας Λειτουργίας', γράφεις -μεταξύ άλλων- στον πρόλογό σου. Προκλητική πρόσκληση και προσκλητική η πρόκληση...

ΛΕΝΕ ΣΤΗ ΓΡΙΑ: 'Γραία , γάμος γίνεται'. Η γριά ρωτά: 'Πού;'. 'Εις ουρανόν', είναι η απάντηση. Και η γριά. 'Σκάλα μοι δότε'. Μου το έστειλε με αφορμή το 'Στις Μεγάλες Αποκράδες κουζουλαίνονται κι οι γράδες', που βρήκε τη θέση του στο πρώτο 'πεταχτό' Σαββάτου ο και καλός φίλος έφορος Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, Μιχάλης Ανδριανάκης. Αυτό έλειπε να μην το εκμεταλλευτώ, Μιχάλη!
'
Είμαι γη./ Να περπατιέμαι και να οργώνομαι./ Να με ποτίζουν και να δρέπουν τους καρπούς μου/ Ο κόλπος μου αγκαλιάζει τους σπασμούς των κυμάτων./ Θάλασσα είμαι με παλίρροια και μ’ άμπωτη./ Ταξιδεύω και πνίγω. Και στα νερά μου πνίγομαι./ Τα σπλάχνα μου καίνε/[...]'.
Από το ποίημα 'Γυναίκα' της Αθανασίας Δανέλη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (08.03.11)

ΕΙΔΗΣΗ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Ανάμεσα στους Κινέζους... κι ένας Αραβας!

Ο Charles Anderson Dana τον 18ο αιώνα είπε την περίφημη φράση: 'Είδηση είναι όχι όταν ένας σκύλος δαγκώσει έναν άνθρωπο αλλά όταν ένας άνθρωπος δαγκώσει ένα σκύλο'.
Τις τελευταίες ημέρες τα Χανιά έχουν κατακλυστεί από Κινέζους, οι οποίοι μέσω του αεροδρομίου μας ταξιδεύουν για την επιστροφή τους στην πατρίδα τους!
Το να δούμε και να συναντήσουμε λοιπόν... Κινέζο στον δρόμο μας δεν θα μας κάνει καμία απολύτως εντύπωση, ενδεχομένως να μην τον παρατηρήσουμε καν! Ομως στη θέα ενός Αραβα -και μάλιστα ντυμένου με την κελεμπία και το σαρίκι του που μπαίνει σε κεντρικό κομμωτήριο της πόλης, πιάνει το ψαλίδι, το χτένι, το σεσουάρ και αρχίζει να περιποιείται την κόμμη των ατόμων που περιμένουν υπομονετικά να κουρευτούν- τα λόγια περιττεύουν. Επιπλέον, το συγκεκριμένο θέαμα αν μη τι άλλο και είδηση αποτελεί και είναι απολαυστικότατο, εν μέσω μιας γενικότερης κατήφειας και απογοήτευσης που κυριαρχεί γύρω μας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης!
Αυτού του 'θεάματος' του... Αραβος γίναμε αυτόπτες μάρτυρες τις προάλλες και για του λόγου το αληθές, τον φωτογραφίσαμε εν ώρα εργασίας και κατ’ αποκλειστικότητα σας παρουσιάζουμε· πάντα σε κλίμα αποκριάτικο και για να γελάσει λίγο το χειλάκι μας και να ευφρανθούμε!
Οσο για τον Αραβα δεν είναι άλλος από τον κομμωτή Βαγγέλη Περάκη, ο οποίος κατά καιρούς και ανάλογα με την επικαιρότητα (π.χ. Μουντιάλ, Απόκριες, κ.ά.) διακοσμεί τον χώρο της εργασίας του στο Εμπορικό Κέντρο Ερμής, προς τέρψιν όχι μόνο των φίλων και πελατών του αλλά και των περαστικών!

Χανιώτικα νέα (05.03.11)
Ν.Ε.Κ.

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Kύριε,συγχώρεσέ μας...

Κύριε, συγχώρεσέ μας τις απουσίες
Από εκείνα τα προσκλητήρια,
Μα πίστεψέ μας!
Θέλαμε να φωνάξουμε «παρών»,
Μα δεν τολμούσαμε.
Έτσι, την άλλη μέρα φέρναμε
Ψεύτικα δικαιολογητικά απ’ τους γιατρούς.
Τώρα, όμως, νιώθουμε
Την κραυγή του ανθρώπου.
Τεντωνόμαστε στο λεπτό κοτσάνι της
Και πουλούμε όσο-όσο,
Όσες μας απόμειναν επιθυμίες,
Κι αγοράζουμε αισθήματα.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΑΔΕΣ που κουζουλαίνονται (ή αν θέλετε κουζουλαίνονταν) οι γράδες αύριο, η Καθαρή Δευτέρα που εξακολουθούμε να δίνουμε, καιρού επιτρέποντος, του αετού μας αέρα μεθαύριο και απ' την Τρίτη τα κεφάλια μέσα. Ο,τι καρναβαλιστήκαμε, καρναβαλιστήκαμε, ό,τι πίτες κόψαμε, κόψαμε, ό,τι χορούς κάναμε, κάναμε. Του χρόνου πάλι.

ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ ΤΗΣ Αποκριάς, πάντως, δεν προβλέπεται. Ούτε μείωση του επιτοκίου του δανείου που τυχόν πήραμε για να αποκρυγιώσουμε. Καλή Σαρακοστή!

ΠΕΝΗΝΤΑ ΜΕΡΕΣ (49 για την ακρίβεια) από την Καθαρή Δευτέρα μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο τραβάει η Μεγάλη Σαρακοστή. Αρχικά κρατούσε σαράντα μέρες γι' αυτό και το όνομα Σαρακοστή (Τεσσαρακοστή). Είναι να μη σου βγει το όνομα...

ΑΛΛΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ κι άλλο η χάρη, βέβαια. Λίγοι, πολύ λίγοι, νηστεύουνε όπως νηστεύανε (νηστεύαμε) οι παλιοί. Ούτε λάδι δεν βάζανε οι νοικοκυράδες στα φαγητά τα Τετραδοπαράσκευα. Αλλες εποχές.

ΗΜΕΡΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΩΝ του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς την προσεχή Τρίτη. Να βάλω από τώρα τίτλο 'Στρίβειν... δια της συμμετοχής' ή να δω το ποτήρι μισογεμάτο; Πάντως πάει πολύ, για να παραφράσω κάπως τα λόγια του Αισώπου, της οικίας ημών εμπιμπραμένης ούτοι να άδουν, ο καθένας το άσμα του.

'Η ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ είναι δύσκολο πράγμα, αλλά, αν εξαλείφεται η δυσπιστία, το βήμα είναι ήδη μεγάλο. Είναι το πρώτο που πρέπει να γίνει ανάμεσα σε ανθρώπους από διαφορετικές χώρες και πολιτισμούς, επίσης πρέπει να προχωρεί κανείς χωρίς πονηριά, διαφορετικά θα είναι μια συνταγή, ένας υπολογισμός, δηλαδή'. Ζαν Μονέ 'Απομνημονεύματα'.

ΩΣΤΟΣΟ ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ στη Λιβύη συνεχίζεται. Σε χιλιάδες μετριούνται τώρα πια κι όχι σ' εκατοντάδες οι νεκροί στη Λιβύη του Καντάφι. Πόση ποσότητα πετρελαίου κοστίζει, αλήθεια, μια ανθρώπινη ζωή;

Ο ΚΑΘΕΙΣ ΔΗΜΟΤΗΣ και ο Συμπαραστάτης του, κύριε διευθυντά! Γιατί δεν ψηφίζονται τόσοι Συμπαραστάτες όσοι και οι Δημότες να τελειώνουμε;

ΦΙΛΕ, ΜΟΛΥΒΙ και χαρτί, ποτές να μη σου λείπει/ να κάνεις μαντινάδα σου, κάθε χαρά και λύπη. Πιστός στο καθημερινό του ραντεβού με τη μαντινάδα του ο Ηλίας ο Σταματάκης. Μολυβάκι και χαρτί θέλουν και τα 'Πεταχτά' Ηλία!

ΣΤΟ ΘΕΡΙΣΟ ΣΗΜΕΡΑ. Εκεί όπου, πριν από 106 χρόνια ο Ελευθέριος Βενιζέλος, σήκωσε τη σημαία της Επανάστασης κατά του πρίγκηπα διδάσκοντας -εκτός όλων των άλλων- και τι πάει να πει 'συγκρητισμός'.
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του Θερίσου οι οπλαρχηγοί όλων των Νομών της Κρήτης έστειλαν στον Βενιζέλο ένα πολύ φιλοφρονητικό γράμμα. Αυτός έστειλε, για απάντηση, σε όλους την ίδια μαντινάδα: 'Σεις είστε ρόδα καστρινά κι αθοί τω Ρεθεμνιώτω,/του Μεραμπέλου γιασεμιά και βιόλες τω Χανιώτω'.

'[...] Μεγάλος είσαι. Και θα πεθάνεις/ και θα σε θάψουν. Και θα σου φτύνει/ κι ο τιποτένιος κι ο μπεχλιβάνης/ την τρανοσύνη./ Και θα πεθάνεις. Κι άλλο το αστέρι/ της τρανοσύνης σου, δε θα γίνει/ παρά κεράκι σε παιδιού χέρι/ Να τρεμοσβήνει/ Μόνο το ανάθεμα που θα στήσει/ Μια οργή στον ίσκιο, στα κόκκαλά σου/ θα πάει σε ψήλος που θα θυμίσει/ Το ανάστημά σου'.
Από το ποίημα του Κωστή Παλαμά 'Μεγάλος είσαι'.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτιακα νέα (05.03.11)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ τη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου. Περιμένοντας την υπογραφή της ληξιαρχικής πράξης θανάτου των τελευταίων ελπίδων μας ότι θα την βγάλουμε καθαρή; Με ερωτηματικό.

ΜΠΡΟΣΤΑ πηγαίνει ο Ιρλανδός/ πίσω πηγαίνει ο... Ελληνας. Επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου του Ιρλανδού, επιμήκυνση αποπληρωμής του δανείου του Ελληνα. Μείωση του επιτοκίου του δανείου του Ιρλανδού, μείωση του επιτοκίου του δανείου του Ελληνα.

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ 22 δισ. ευρώ για την περίοδο 2012 - 2015. Τιείναι ο κάβουρας τι είναι το ζουμί του! Ενα αυτό. Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα! Το άλλο.

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ θα καταραστώ να τηνε πιάσει κρίση/ στον Ψηλορείτη ν’ ανεβεί κι από ’κεια να τσουρήσει. Μακάρι να πιάνανε οι κατάρες, Ηλία Σταματάκη.

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και Καλοκαιριού! Αποχαιρετισμός των επιδομάτων. Το νέο μισθολόγιο - 'περικοπολόγιο', για να χρησιμοποιήσω μια λέξη του 'Νεόκοπου' στα προχθεσινά 'Νέα'- εν όψει. Χαιρετήστε το!

ΠΗΡΑΝ ΦΩΤΙΑ οι τιμές των καυσίμων. Κοντά τους πήραν φωτιά κι οι τιμές των καυσόξυλων. Κι είμαστε στον Μάρτη τον παλουκοκαύτη!

ΠΥΚΝΩΝΟΥΝ ολοένα και περισσότερο τα σύννεφα πολέμου πάνω απ’ τη Λιβύη καλύπτοντας -ωστόσο- και τον ουρανό της Κρήτης. Ορμητήριο των αμερικάνικων πολεμικών η Βάση της Σούδας. Να μην ξεχνιόμαστε...

ΕΤΩΝ 22, ΕΤΩΝ 23... Μπορεί και να μη θυμούμαστε τα ονόματά τους, δεν μπορούμε, ωστόσο, να ξεχάσουμε τις ηλικίες τους. Για τους δύο νέους αστυνομικούς της ομάδας ΔΙΑΣ που δολοφονήθηκαν στον Ρέντη ο λόγος... Κι είναι αυτό που κάνει το μίγμα της θλίψης, της οργής και της αγανάκτησης που νιώθει η ελληνική κοινωνία πιο εκρηκτικό...

ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ στήλης, με μια μικρή καθυστέρηση, να σου το πω. Βάστα γερά Γερω - Δάσκαλε! Το ξέρεις άλλωστε. Πολλά τα κεριά που μένουν αναμμένα απ’ τη φλόγα της Ιπποδάμειας.

ΡΟΥΣΟ Γ. ΜΑΓΑΡΑΚΗ, μαθηματικό - συγγραφέα, Ηράκλειο: Οντως προσφέρουν καλή και δημιουργική ανάγνωση σ’ όλους όσοι επιθυμούν να κοπιάσουν και να γίνουν συμμέτοχοι των σκέψεων και των συναισθημάτων σας, έτσι όπως τα καταθέτετε στα κείμενα που συμπεριλαμβάνονται στα βιβλία σας, 'Διαδρομών στιγμιότυπα' (Ηράκλειο, 2004) και 'Καθ’ οδόν' (Ηράκλειο, 2008). Σας ευχαριστώ που δώσατε και σ’ εμένα αυτή τη χαρά. Που δίνετε, διορθώνω, διότι τα κείμενά σας δεν είναι απ’ αυτά που διαβάζονται μια μόνο φορά.

ΟΤΑΝ ΟΙ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ έστειλαν σε κάποιον βασιλιά μόνο έναν πρέσβη, εκείνος προσβλήθηκε και φώναξε οργισμένος: 'Μόνο έναν πρέσβη έστειλαν οι Σπαρτιάτες;' Ο πρέσβης του απάντησε ήρεμα: 'Στον έναν, έναν!'.

'Πες μου πως μ’ αγαπάς/ θα προχωρήσουμε για να κερδίσουμε/ την οικουμένη/ διασχίζοντας τα δάση των αγκαθιών./ Μαζί σου/ αντικρίζω λιόλουστα μπαλκόνια,/ άγνωστη αγάπη, πλέκω τον κρεβατόγυρο/ των ονείρων μας/ μεσ’ απ’ τα λόγια/ που δεν έχουμε πει/ φιλώ τα μάτια σου/ κάθε στιγμή/ και λέω/ «Ισως και να υπάρχει/ ο καλός Θεός»/ Ποιος άλλος θα ’φτιαχνε/ δύο τέτοια μάτια;'.
Το ποίημα 'Αγνωστη αγάπη' της Πηνελόπης Ντουντουλάκη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (04.03.11)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΨΑΧΝΩ ΝΑ ΒΡΩ μία γιατρειά, μα σ' ένα καταλήγω/ πώς τα ωραία στη ζωή κρατάνε πάντα λίγο. Ωραίο το μαντιναδάκι ε;

ΕΠΕΙΔΗ Η ΑΡΧΗ είναι το ήμισυ του παντός κι επειδή το μολύβι δεν έλεγε να ξεκινήσει, ακούτε να δείτε τι έκανα. Ξεκόλλησα το χαρτάκι της χθεσινής μέρας από το ημερολόγιο του τοίχου κι αντέγραψα στη θέση του πρώτου “πεταχτού” ό,τι έγραφε από πίσω. Αμαρτία ξομολοημένη, αμαρτία δεν είναι.

ΕΚΑΜΑ ΚΑΛΑ; ρώτησα έναν φίλο μου κάνοντας... στάση εργασίας. Από μια άποψη δεν έκανες καλά και από μια άλλη δεν έκανες άσχημα, μου είπε αυτός. Και συμπλήρωσε: Σε καμιά περίπτωση πάντως δεν πρέπει να το κάνεις... γιαλελέλι.

ΣΥΝΕΧΙΖΩ! ΉΞΕΡΑ μέσες άκρες τι πάει να πει η λέξη “γιαλελέλι”, την είχα ακούσει να τη λέει η μάνα μου, καλού κακού, όμως, πήγα και στο... ευαγγέλιο του είδους, στο Λεξικό (“Λεξικό - ερμηνευτικό και ετυμολογικό του δυτικοκρητικού γλωσσικού ιδιώματος”, Δ' έκδοση, Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης), του Αντώνη Ξανθινάκη, όπου βρήκα τη λέξη “γιαλέλι”!

“ΓΙΑΛΕΛΙ, το= άσμα τραγούδι• μετφ= ιδιορρυθμία, ανένδοτη συμπεριφορά. «Ο,τι κι ανε σου λέω εγώ, εσύ το γιαλέλι σου!». Τουρκ. yalelli= επωδός άσματος”. Ωραία!

ΕΝΤΑΞΕΙ, ΞΕΚΙΝΗΣΑ! Τι ξεκίνησα, πάνω απ' τα μισά “πεταχτά” έχω γράψει. Αν υπολογίσω μάλιστα και τα τρία τελευταία που θα τα πάρω από τα έτοιμα, συν μια αναγκαία επεξήγηση, έχω κιόλας κοντοτελειώσει.

ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ. Και βεβαίως έχω... στο ψυγείο (για να μην πω στον... καταψύκτη) μου, έτοιμα “πεταχτά” και τα χρησιμοποιώ κατά περίπτωση. Ούτως ή άλλως τα κατεψυγμένα είναι κάποιες φορές πιο... νόστιμα από τα φρέσκα.

Α! ΕΧΩ ΚΑΙ τη μαντινάδα που μου έστειλε, μέσω κινητού, από χθες ο Ηλίας Σταματάκης. Μια ακόμα μαντινάδα για την αμυγδαλιά. Στη ρίζα μιας αμυγδαλιάς το μνήμα μου θα κάμω/ να με στολίσουν τ' άνθη της, όταν θα πέφτουν χάμω.

ΕΝΤΟΝΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ μετά το κλείσιμο της Μονάδας Νεογνών. Στον ρόλο του... Προμηθέα αποτύχαμε. Για να δούμε αν θα πετύχουμε στον ρόλο του... Επιμηθέα.

ΟΧΤΩ (8) ΑΠ' ΤΙΣ 13 (!) ποιητικές συλλογές μου έστειλε τις προάλλες σε δυο φακέλους η ποιήτρια Σταυρούλα Καμαρινοπούλου - Σακαβέλη. «Με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση διάβασα στο Διαδίκτυο ότι έχετε δημοσιεύσει το ποίημά μου “Εχω διαφυλάξει” σε στήλη σας της εφημερίδας “Χανιώτικα νέα” την 20/1/11», μου γράφει, και συμπληρώνει: «Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου». Κι εγώ με τη σειρά μου σ' ευχαριστώ κυρία Σταυρούλα. Να 'ναι πάντα σε... κυκλοφορία το περιοδικό “Νέα Σκέψη” όπου βρήκα το ποίημά σας. Και, βέβαια, το Διαδίκτυο...

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ο Δουμάς ήταν προσκεκλημένος στο σπίτι ενός διάσημου γιατρού του Παρισιού. Ο γιατρός τον παρακάλεσε να γράψει κάτι στο βιβλίο επισκεπτών. Ο Δουμάς άρχισε να γράφει: “Από τότε που ο γιατρός Γκιστάλ θεραπεύει όλους τους αρρώστους του, πρέπει να κλείσουμε τα Νοσοκομεία”... Ο γιατρός που ήταν από πάνω του φώναξε χαρούμενος: “Με κολακεύετε!”. Ατάραχος ο Δουμάς συνέχισε να γράφει: “...και ν' ανοίξουμε δύο νεκροταφεία”.

“Θαμπώνει η επικαιρότητα τον βίο/ θολές τρέχουν οι μέρες/ η αγωνία σκεπάζει τα πρόσωπα/ κι ο ενεστώς φέρνει λύπη./ Ανθίσταμαι, λοιπόν, με τα λόγια σου στα γενόμενα/ για να επανασυντάσσει εύρυθμα η πραγματικότητα/ ένα γοητευτικό σαν τη φωνή σου απάνεμο/ έτσι για να διατρέχω άφοβα το ημερολόγιο”
Το ποίημα “Θαμπώνει η επικαιρότητα” της Σταυρούλας Καμαρινοπούλου - Σακαβέλη.

ΧΑΙΡΕΤΩΣΑΣΚΙΑΓΑΠΩΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com

Χανιώτικα νέα (03.03.11)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ…

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Πολλές φορές καθώς προσπαθώ να συνεφέρω τη σκέψη μου, να την περιμαζέψω -την ασυμμάζευτη που τριγυρνά σε χίλια δύο πράγματα- και συγκεκριμένα όταν φτάνει η ώρα για να γράψω τούτη τη στήλη, πολλές φορές επαναλαμβάνω, υπάρχει μια φράση ή μια λέξη από την οποία πιάνομαι και ξεκινώ να πληκτρολογώ τα όσα κατεβάζει η κούτρα.
Σε μια τέτοια κατάσταση ευρισκόμενος γι? άλλη μια φορά θυμήθηκα -μα τίποτα δεν είναι τυχαίο- αυτήν τη φράση που εκστόμισε ο Κούρκουλος στην ταινία του Φώσκολου 'Κοινωνία ώρα 0'.
Δύο τινά συμβαίνουν και μ? ένα από αυτά τα δύο έπρεπε να καταπιαστώ. Το ένα ήταν να γράψω για την... 'ώρα 0' στην οποία έχει φτάσει η κοινωνία μας και να λέω και να ξαναλέω και τελειωμό να μην έχω, αλλά σκέφτηκα ότι όλο αυτό τον καιρό μόνο κάτι τέτοια λέγονται, ακούγονται και διαβάζονται που συμπαρασύραν κι εμέ κι έχω μπει σε αυτή την κατάσταση, στην οποία στροβιλίζομαι κι επιπλέον έχω την απαίτηση και το θράσος να τα γράφω και να τα διαβάζεις εσύ ω κακόμοιρε αναγνώστα...
Πάνω σε αυτήν την τελευταία σκέψη ξαναθυμήθηκα τον Φώσκολο, την ταινία του, τον Κούρκουλο, την ατάκα εκείνη τη μνημειώδη 'όχι άλλο κάρβουνο' και... σε είδα ω αναγνώστα να τη φωνάζεις τόσο δυνατά μες στα αφτιά μου στεντορεία τη φωνή: 'Φτάνει πια, μας έχεις αποκάψει με τις αμπελοφιλοσοφικούρες σου. Πε και πράμα άλλο', μου έλεγες!
Και το αυτό προσπαθώ να κάνω, δηλαδή, αν με κατάλαβες πού το πάω πού το φέρνω! Με άλλα λόγια με το παρόν κείμενο επιχειρώ ένα μίνι διάλειμμα από όσα σε απασχολούν και αυτό σου προσφέρω σήμερα!
Αν κι εδώ που τα... λέμε -μόνος μου τα λέω- κι εγώ το ήθελα αυτό.
Εξάλλου δεν τρέφει κανένας από τους δυο μας αυταπάτες ότι κάτι γραφόμενα όπως αυτά που διαβάζεις κι εδώ, έχουν τη δύναμη εκείνη που θ? αλλάξουν τις καταστάσεις!
Εξάλλου στη χώρα μας, καλά το ξέρεις κι εσύ ότι 'από θεωρία καλά τα πάμε, στην πράξη υστερούμε' και πολύ μάλιστα!