ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΑΛΛΑ ΤΙ λέγω; Θρήνησε,/ θρήνησε την πατρίδα/ νεκράν όπου σκυλεύουν/ αλλοφρονούντα τέκνα της/ ω Ανδρέα Κάλβε'. Από το ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη 'Εις Ανδρέα Κάλβον'.
'ΣΤΡΕΨΑΤΕ ΤΟΥΣ οφθαλμούς σας, ω συμπατριώται, και ίδετε την ελεεινήν μας κατάστασιν! Ιδετε εδώ τους ναούς καταπατημένους, εκεί τα τέκνα μας αρπαζόμενα, τους οίκους μας γεγυμνωμένους, τους αγρούς μας λεηλατημένους, και ημάς αυτούς ελεεινά ανδράποδα! Ας καλέσωμεν, λοιπόν, εκ νέου, ω ανδρείοι και μεγαλόψυχοι Ελληνες την ελευθερίαν εις την κλασικήν γην της Ελλάδος'. Από την προκήρυξη του Αλέξανδρου Υψηλάντη 'Μάχου υπέρ πίστεως και Πατρίδος'.
'ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ απ’ τους επαναστάτες ήταν στην αρχή της Επανάστασης χωρίς άρματα και άλλοι είχαν μαχαίρας, άλλοι σουγλιά και αι σημαίαι των περισσοτέρων ήταν οι τσεμπέρες των γυναικών των. Ερωτούσαν οι απλοί Ελληνες τότε ο ένας τον άλλο τί εμαζώχθημεν εδώ και τί θα κάνομεν; Οι δε καπεταναίοι τους έλεγαν ότι εμαζώχθημεν να σκοτώσομεν τους Τούρκους, δια να ελευθερωθώμεν. Εδώ εβλέπαμεν την μεγαλυτέραν προθυμίαν του λαού'. Φωτάκου, 'Απομνημονεύματα'.
'ΤΟΥΣ ΕΝ ΤΩ μοναστηρίω πάντας επέρασαν εν στόματι μαχαίρας, ανδραποδίσαντες τους νεοτέρους εξ’ αμφοτέρων των φύλων, τας δ’ αιμοσταγείς κεφαλάς και τ’ αυτιά των θανατωθέντων εξαπέστειλαν εις τον τοποτηρητήν, όστις δι’ αδρών δώρων εφιλοτιμήθη ν’ ανταμείψη την γενναιότητα και αφοσίωσιν των ηρωϊκών ημών στρατευμάτων, πολεμησάντων υπέρ της τιμής και της θρησκείας, τότε δε μόνον έγνωσαν οι δείλαιοι άπιστοι ότι ουδέν εμποδίζει την ορμήν του πιστού, επιπίπτοντος κατά των απίστων γκιαούρων'. Βαχίτ πασά 'Απομνημονεύματα πολιτικά' (Η Σφαγή της Χίου με τη ματιά ενός Τούρκου).
'ΑΡΧΙΣΑΜΕΝ, ΠΕΡΙ τας 15 Μαρτίου, τες πικραλήθρες, χορτάρι της θαλάσσης. Το εβράζαμεν πέντε φορές έως ότου έβγαινεν η πικράδα, και το ετρώγαμεν με ξύδι και λάδι ωσάν να ήταν σαλάτα, και με ζουμί από καβούρους ανακατωμένον και τούτο. Εδόθησαν και εις τους ποντικούς, πλην ευτυχής όστις εδύνατο να πιάση έναν. Βατράχους δεν είχαμε κατά δυστυχίαν'. Ν Κασομούλη: 'Ενθυμήματα Στρατιωτικά' (Για την πολιορκία του Μεσολλογγίου).
'ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι. Ο ένας επήγε εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία και ίσως εφθάναμεν και έως την Κωνσταντινούπολι'. Από τον λόγο του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα.
'ΠΑΤΡΙΣ ΝΑΙ μακαρίζης, γενικώς, όλους τους Ελληνες, ότι θυσιάστηκαν δια σένα να σ’ αναστήσουνε, να ξαναειπωθής άλλη μια φορά ελεύθερη πατρίδα, όπου ήσουνε χαμένη και σβησμένη από τον κατάλογο των εθνών'. Από τα 'Απομνημονεύματα' του Μακρυγιάννη.
'Καλήτερα, καλήτερα/ διασκορπισμένοι οι Ελληνες/ να τρέχωσι τον κόσμον,/ με εξαπλωμένην χείρα/ ψωμοζητούντες/ Παρά προστάτας να ’χωμεν/ Με ποτέ δεν εθάμβωσαν/ πλούτη ή μεγάλα ονόματα,/ με ποτέ δεν εθάμβωσαν/ σκήπτρων ακτίνες'.
Από το ποίημα του Ανδρέα Κάλβου 'Αι ευχαί'.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)