ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ (Γαβριλάκη, 18.10.25)

ΠΟΠΗ  ΓΑΒΡΙΛΑΚΗ - ΛΑΜΠΡΙΝΕΑ ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΑ ΜΑΛΜΟΥ

"ΟΥΤΕ ΤΕΜΠΕΛΗΣ ΟΥΤΕ ΦΥΤΟ" 

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Για την ιστορία του µικρού Αλέξη ο λόγος στον σηµερινό Παιδότοπο. Για µια απ’ τις 15 παιδαγωγικού περιεχοµένου ιστορίες, για ένα απ’ τα 11 ξεχωριστά διηγήµατα που περιλαµβάνονται στο ιδιαίτερα επιµεληµένο βιβλίο «Όχι πάλι, ρε µαµά», που κυκλοφόρησε αυτή τη χρονιά απ’ τις εκδόσεις «The book project» ο λόγος. «Ούτε τεµπέλης, ούτε φυτό», ο τίτλος της - του. Η και συµµαθήτριά µου στο Γυµνάσιο Βάµου, τη δεκαετία του 1960 και διαχρονική µου φίλη και συναδέλφισσα µου στη ∆ασκαλοσύνη, γνωστή και ως ποιήτρια, Πόπη Γαβριλάκη- Λαµπρινέα, η συγγραφέας του. Απ’ την επίσης διαχρονική µου φίλη, την πρώην σχολική σύµβουλο Προσχολικής Αγωγής, θεατρολόγο και συγγραφέα Αγγέλα Μάλµου, η παρουσίαση της ιστορίας - και βέβαια η εικονογράφησή της. 
Πολύ, πάρα πολύ, µου άρεσε η ιστορία σου για τον µικρό Αλέξη, Πόπη, όπως και η παρουσίασή της άλλωστε, Αγγέλα! Καλή συνέχεια στις επάλξεις της ∆ασκαλοσύνης, όπως επιµένετε να την υπηρετείτε και οι δύο. Καλή ανάγνωση της ιστορίας του µικρού Αλέξη, φίλες και φίλοι! 

Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, δάσκαλος - λογοτέχνης

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΑΛΕΞΗ

Ο Αλέξης προστατευμένος στο οικογενειακό του περιβάλλον, ξεκινά τον σχολικό του βίο, ανυποψίαστος για το τι σημαίνει να μοιράζεται με πολλούς συνομηλίκους του το περιβάλλον του παιδικού σταθμού και του νηπιαγωγείου και στη συνέχεια του δημοτικού σχολείου, τηρώντας αρχές και κανόνες για την ομαλή συνύπαρξη των μελών της μαθητικής κοινότητας. Και ίσως γίνεται ακόμη πιο δύσκολο να προσαρμοστεί όταν διαθέτει ο μικρούλης μαθητής- όπως ο μικρός Αλέξης- φαντασία και διασκεδάζει ονειροπολώντας… Και οι άλλοι γύρω σου να μη τον νιώθουν.

Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο όταν υπάρχει και μια αδελφή που γίνεται …ζόμπι- φυτό από το διάβασμα, μονοπωλώντας την επιβράβευση τόσο από το σχολείο και φυσικά και από την οικογένεια. που αναπόφευκτα δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο συγκρίσεων και απόρριψης.

Ο Αλέξης λοιπόν ο μικρός ήρωας της ιστορίας της Πόπης Λαμπρινέα- Γαβριλάκη, που ξεκίνησε τη ζωή του με ένα σωρό «κανάκια» από τα μέλη της οικογένειάς του, ο «άντρακλας» και το «μωρό» τους, δεν αντέχει τον αποχωρισμό από τους δικούς του ανθρώπους όταν έρχεται η ώρα για τον παιδικό σταθμό.

Τι πιο σύνηθες για τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας; Η πρώτη εντύπωση συνήθως είναι τραυματική, ο αποχωρισμός πολύ οδυνηρός και η αντιμετώπιση από την παιδαγωγό στην περίπτωση του μικρού Αλέξη, ατυχής. Συνακόλουθη επομένως και η άρνησή του και η ανυπακοή στη ρουτίνα και στις δραστηριότητες του σταθμού. Η συμπεριφορά του ερμηνεύεται επιπόλαια από τους ενήλικες και αποκτά χωρίς κόπο το χαρακτηρισμό του τεμπέλη που τον ακολουθεί και στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου. Η νέα αυτή «ιδιότητα» του Αλέξη, μεταφέρεται και στο σπίτι, έτσι ώστε τα μέλη της οικογένειας να υιοθετήσουν το χαρακτηρισμό, δίνοντας τέλος στα «κανάκια». Χάνει δηλαδή τις χαριτωμένες προσφωνήσεις του «μωρό» μου και «άντρακλά μου». Όλοι μαζί οι ενήλικες, τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο, τον αποκαλούν «τεμπέλη», ερμηνεύοντας ως τεμπελιά την άρνησή του να συμμετέχει στις δραστηριότητες της μαθητικής κοινότητας

Η συνακόλουθη αντίδραση του παιδιού, να αποπειραθεί να βάλει φωτιά στην αίθουσα τελετών του σχολείου, αναστατώνει την κοινότητα και προκαλεί το μένος του Διευθυντή του σχολείου. Ευτυχώς όμως πάντα υπάρχουν οι ειδικοί με ενσυναίσθηση, γνώση και κατανόηση. Επεμβαίνει καταλυτικά η ψυχολόγος του σχολείου, αλλά και ο δάσκαλος της Τετάρτης τάξης του δημοτικού, ξεκλειδώνοντας το κουτάκι της αντίδρασης του μικρού. Ταυτόχρονα αναδεικνύονται και τα καταχωνιασμένα θετικά στοιχεία του. Έτσι η αναγνώριση και η αξία του, αποκαλύπτονται και ο Αλέξης παίρνει τη θέση που του ανήκει… 

 Αγγέλα Μάλμου

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ 

[...] Βαρέθηκα τη µαµά που όλα τα ξέρει και όλα για κείνη είναι πανεύκολα. 
Βαρέθηκα και τον µπαµπά ν’ αράζει στην τηλεόραση και να βλέπει ποδόσφαιρο. 
Βαρέθηκα τις δασκάλες και το σχολείο. Μα πιο πολύ βαρέθηκα το τεµπέλης που έγινε ένα µε µένα. Ξέχασαν τ’ όνοµά µου. Μπορεί να το είχα ξεχάσει κι εγώ, αν δε συνέχιζε να µε φωνάζει Αλέξη η γιαγιά µου. 
    Ως την τετάρτη τάξη, που αλλάξαµε δάσκαλο, δεν θυµάµαι να πήγα ούτε µια µέρα χαρούµενος στο σχολείο. Ούτε εκείνο µε αγάπησε ούτε κι εγώ το αγαπούσα. 
    Όλα ήταν ανιαρά εκτός από το θρανίο µου. Με καταλάβαινε. Έβαζα το κεφάλι στα δυο µου χέρια, έκλεινα τα µάτια και ταξίδευα [...]
*** 
[...] ∆εν ήξερα τι σηµαίνει τεµπέλης και δεν θα µε πείραζε αν δεν σηκώνονταν δυο παιδιά και δε µε κορόιδευαν χτυπώντας τα χέρια: «Τε-µπέ-λη, τε-µπέ-λη». 
Ούτε η κυρία Ελένη τα µάλωσε, ούτε η µαµά µου το µεσηµέρι. 
«Η δασκάλα είπε πως δε συνεργάζεται και είναι τεµπέλης», είπε στον µπαµπά το βράδυ η µαµά µου. 
«Γιατί είσαι τεµπέλης;» ρώτησε ο πατέρας µου χωρίς να πάρει τα µάτια του από το παιχνίδι που παρακολουθούσε και να µε κοιτάξει. 

Από την εποµένη µέρα µε στρίµωξαν [...]
*** 

[...] Μ’ αρέσει κι ο καινούριος µου δάσκαλος! 
«Με λένε Αλέξη και είµαι δάσκαλος δεκαπέντε χρόνια» µας συστήθηκε. 
«∆εκαπέντε χρόνια; Και δε βαρεθήκατε;» πετάχτηκε η Ματίνα. 
«Γιατί να βαρεθώ; Πάντα ονειρευόµουν να γίνω δάσκαλος. Το όνειρό µου θα βαρεθώ;» 
«Κι εµένα, κύριε, µε λένε Αλέξη. Κι εγώ δε βαριέµαι να παίζω µπάλα. Ούτε στο θεατρικό παιχνίδι βαριέµαι. Εκεί η ώρα περνά πολύ γρήγορα!» 
«Χαίρω πολύ, Αλέξη!» µου είπε. «Και θα χαιρόµουν πολύ περισσότερο, αν µου έλεγες τι ονειρεύεσαι να γίνεις όταν µεγαλώσεις!» 
∆εν το είχα σκεφτεί... 
«Εγώ κύριε, ονειρεύοµαι να γράφω ιστορίες...» του είπα αυθόρµητα. 
«Μπράβο, Αλέξη! Πότε θα µας φέρεις µια για την εφηµερίδα µας;» 
Κοκκίνισαν ως και τ’ αυτιά µου! Ξενύχτησα και την άλλη µέρα την είχα κιόλας έτοιµη! 
- Την ονόµασα « ΟΥΤΕ ΤΕΜΠΕΛΗΣ ΟΥΤΕ ΦΥΤΟ» [...]

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 11.10.2025) 

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

ΜΙΑΣ ΚΑΛΗΣ ΕΙΔΗΣΗΣ...  ΜΥΡΙΑ ΕΠΟΝΤΑΙ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Έστω και καθυστερηµένα καταλάβαµε ότι απαιτείται να ενσκήψουµε και θεσµικά για να προστατέψουµε τον τόπο µας και το φυσικό περιβάλλον, το πολυτιµότερο πετράδι του ‘‘θησαυρού’’ µας.
Το χθεσινό βασικό θέµα της εφηµερίδας που διαχρονικά µέσα από τις σελίδες της µε έρευνες, ρεπορτάζ, συνεντεύξεις, αρθρογραφία, ασχολείται µε περιβαλλοντικά θέµατα της περιοχής -κυρίως και όχι µόνο- και αναδεικνύει τους κινδύνους της καταστροφικής… ροπής µας, ήταν η από το Υπουργείο Περιβάλλοντος έγκριση των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών που αποτελούν “δίχτυ προστασίας” στις περιοχές Natura του τόπου µας και όχι µόνο, ενώ πλέον αναµένεται  η θεσµοθέτησή τους µε τα ανάλογα Προεδρικά ∆ιατάγµατα.
Πραγµατικά πολύ σηµαντική τούτη η εξέλιξη, τούτη η είδηση, µιας και -όπως αναφέρεται στο θέµα του Γιώργου Κώνστα- «ένα µεγάλο µέρος των παρατηρήσεων τοπικών φορέων προς τους µελετητές για αυστηροποίηση των όρων έγιναν δεκτές ειδικά σε ό,τι αφορά τις περιοχές που δέχονται ισχυρή πίεση λόγω του µεγάλου τουριστικού ρεύµατος (Λαφονήσι, Φαλάσαρνα, Μπάλος), ενώ επίσης αυξηµένη είναι η προστασία για τον ορεινό όγκο των Λευκών Ορέων».
Έως εδώ όλα καλά και νοµίζω ότι η πλειοψηφία των Χανιωτών τάσσεται υπέρ της συγκεκριµένης εξέλιξης.
Ωστόσο, επειδή πολλά έχουν δει τα µάτια µας και πολλά είναι τα παραδείγµατα που µπορούµε να αναφέρουµε σχετικά µε ανακοινώσεις ή µελέτες ή ακόµη και Π.∆. που έµειναν στα… λόγια και στην πράξη ακόµη τα αναµένουµε, ας ελπίσουµε ότι δεν θα γίνουµε µάρτυρες µιας “καταπάτησης” των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών (Ε.Μ.Π.) από λογής-λογής πονηρά σκεπτόµενους που θα ερµηνεύσουν κατά πώς τους συµφέρει τις αποφάσεις και θα µπορέσουν να κάνουν το άσπρο-µαύρο εις βάρος του ευλογηµένου τούτου τόπου!

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 15.10.2025) 

ΠΟΙΗΣΗ

 ΚΑΤΑΝΤΙΑ

Φαλακρά γερόντια, ξεδοντιασμένα,

οι πάλλαι ποτέ μεγάλες λέξεις,

ξεθωριασμένες, άθλιες, με βακτηρίες,

παρελαύνουν, μπροστά

στ’ ανελέητα νήπια ερωτηματικά,

τους επίσημους της νεότητας.

Τρεμάμενες, σκονισμένες,

προσέρχονται μπροστά

στην εξεταστική επιτροπή∙

κι εκλιπαρούν έναν βαθμό,

γύρω εκεί… στη «βάση».

Βαγγέλης Θ.Κακατσάκης, ΚΑΖΟΒΑΡ,

 (Γ'  Έκδοση  2014 ) 

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ (11.10.25)

 11ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ

ΑΠΟ ΤΟ 11ο ΤΕΥΧΟΣ ΤΟΥ " ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΚΙΟΥ ΜΑΣ"... 

Φίλες και φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Κάποιες απ’ τις δράσεις της περασµένης σχολικής χρονιάς του 11ου Νηπιαγωγείου Χανίων, διανθισµένες µε διάφορες φωτογραφίες που δηµοσιεύθηκαν στο µε αριθµό 17 φύλλο του γνωστού «Εφηµεριδακιού» του, στον σηµερινό Παιδότοπο. «Οι µικροί µαθητές σε ρόλο δηµοσιογράφων κατέγραψαν µερικά από όσα έζησαν, για να φτάσει η φωνή τους εκεί που δεν µπορεί να ακουστεί», µου γράφουν, µεταξύ των άλλων, στο συνοδευτικό τους σηµείωµα, η γνωστή στους αναγνώστες της στήλης προϊσταµένη της Σχολικής Μονάδας Μαρία Σκορδύλη και οι συνεργάτιδές της: Ελένη Βλησίδη, Μαρία Φωτάκη, ∆ήµητρα Ναξάκη, Ευαγγελία Καζάκου και Μαρία Κοκογιαννάκη. Άξιες πάρα πολλών επαίνων, καλές µου συναδέλφισσες! Πάντα Ωραίες ως Ελληνίδες ∆ασκάλες! Καλή συνέχεια και τη φετινή σχολική χρονιά του «Εφηµεριδακιού» σας!

Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, . δάσκαλος - λογοτέχνης

Μαθαίνω Ιστορία, παίζοντας ψηφιακά

Ετήσιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα της 2ης Ενότητας Νηπιαγωγών και τη Σύμβουλο Εκπαίδευσης κα Φωτεινή Αλεξανδράκη, με θέμα “Συνεργάζομαι-παίζω-μαθαίνω-δημιουργώ” υλοποιήθηκε τη σχολική αυτή χρονιά. Σαν απώτερους σκοπούς είχε:

-τη Δημιουργία Κοινοτήτων Μάθησης Εκπαιδευτικών,

-την Ενδυνάμωση επικοινωνίας και δημιουργικότητας και συνδημιουργικότητας με ένα ευχάριστο και διαδραστικό τρόπο,

-την Προαγωγή προσωπικής και επαγγελματικής ανάπτυξης εκπαιδευτικών και

-το Σχεδιασμό και υλοποίηση συνεργατικών δράσεων με όμορα Νηπιαγωγεία.

Αφορούσε την αδελφοποίηση όμορων νηπιαγωγείων όπου οι αδελφοποιημένες σχολικές μονάδες:

Συνεργάστηκαν από κοινού σε δράσεις αυξημένου εκπαιδευτικού ενδιαφέροντος σε σχέση με το παιχνίδι.

Δημιούργησαν παιχνίδια.

Δημιούργησαν κέντρα ενδιαφέροντος με την αντίστοιχη κατηγορία παιχνιδιού.

Αντάλλαξαν επισκέψεις.

Παρουσίασανν τις δημιουργίες τους στην εκπαιδευτική και τοπική κοινότητες.                                Την Πέμπτη 27 Μαρτίου το 11ο Νηπιαγωγείο Χανίων, κάλεσε τους γονείς και κηδεμόνες σε δύο συναντήσεις προκειμένου να παρουσιαστούν τα ψηφιακά παιχνίδια που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος με την κούκλα της τάξης ως συντονίστρια η οποία και απένειμε στα παιδιά του Βραβείο του Ερευνητή/τριας. Παράλληλα αναλύθηκε η διαδικασία και τα βήματα υλοποίησης του συγκεκριμένου έργου που για το 11ο Νηπιαγωγείο Χανίων έχει ως τίτλο “Μαθαίνω Ιστορία, παίζοντας ψηφιακά” ενώ και είχαν την ευκαιρία να δουν το υλικό των ερευνητικών δράσεων γονέων και παιδιών σε έκθεση στο χώρο του νηπιαγωγείου.

Οι εκπαιδευτικοί

Μουσείο Ελευθερίου Βενιζέλου

Μία μέρα επισκεφτήκαμε το Μουσείο του Βενιζέλου που είναι στη γειτονιά μας. Στην αρχή καθίσαμε στην όμορφη αυλή και φάγαμε το πρωινό μας. Μετά μπήκαμε μέσα ακούσαμε για την ζωή του Βενιζέλου, την οικογένεια του, τους φίλους του. Είδαμε τα δωμάτια του σπιτιού του, τα προσωπικά του αντικείμενα και πολλές φωτογραφίες. Έπειτα πήγαμε στην αυλή και είδαμε το αυτοκίνητο του και με μεγεθυντικό φακό βρήκαμε τις τρύπες από τις σφαίρες. Στο τέλος πήραμε μια εργασία για να την κάνουμε στο σχολείο. Βασικό 2

Ο Χαρταετός μας

Μία μέρα ήρθε στο σχολείο ο κύριος Κυριάκος και μας έδειξε πώς να φτιάξουμε χαρταετό όπως τα παλιά τα χρόνια, παραδοσιακά. Βάλαμε καλάμια, σπάγκο, χαρτί, κόλλα από αλεύρι, περιοδικά και φτιάξαμε ουρά του χαρταετού. Μετά βγήκαμε στην αυλή και προσπαθήσαμε να πετάξουμε τον χαρταετό μας .Πολύ μας άρεσε που είχαμε τον δικό μας χαρταετό στο σχολείο! Ολοήμερο τμήμα

Δώσε ελπίδα, χάρισε ζωή!

Ήρθε στο σχολείο μας μια κυρία και μας μίλησε για το μυελό των οστών που βοηθάει άρρωστους ανθρώπους. Φτιάξαμε κα προσκλήσεις για να έρθουν και οι μεγάλοι και οι δάσκαλοι να το μάθουν και αυτοί. Τους πήρε και σάλιο με μια μπατονέτα. Δεν πόνεσαν καθόλου. Έτσι θα βοηθήσουν τους αρρώστους που θα χρειαστούν κύτταρα όταν δεν θα είναι καλά. Βασικό 1

Βιβλιοθήκη του Σχολείου!

Τον Απρίλιο για να γιορτάσουμε την ημέρα του παιδικού βιβλίου σκεφθήκαμε να φτιάξουμε μια βιβλιοθήκη που θα μπορούν από εκεί τα παιδιά του σχολείου να πάρουν ένα βιβλίο. Μπορούν αν θέλουν να τα διαβάσουν και εκεί δίπλα σε ένα καρεκλάκι. Τα βιβλία τα φέραμε από το σπίτι μας, επειδή δεν τα θέλαμε άλλο, οπότε θα μπορούν να τα διαβάσουν και οι άλλοι. Έτσι κάποιος που δεν έχει δικά του ή δεν έχει λεφτά να αγοράσει, μπορεί τώρα να διαβάσει όσο βιβλία θέλει. Βασικό 1

Ας σώσουμε τον πλανήτη

Είδαμε ότι ο πλανήτης μας η Γη αρρωσταίνει γιατί πετάμε πολλά σκουπίδια και μολύνουμε τον νερό και τον αέρα. Μετά κάποιοι πίνουν αυτό το νερό και μυρίζουν τον βρώμικο αέρα και κάποια ζώα αρρωσταίνουν ή πεθαίνουν  γιατί το σπίτι τους έχει λιώσει. Εμείς για να μη γίνονται αυτό σκεφτήκαμε να μην πετάμε τα άχρηστα πράγματα και να τα κάνουμε κάτι άλλο ή να τα πηγαίνουμε στη ανακύκλωση. Φέραμε πολλά και από το σπίτι και φτιάξαμε ωραίες κατασκευές για την γιορτή μας την καλοκαιρινή. Βασικό 1

Εκδρομή στο σχολείο του δάσους «Καριάντζουλες»

Μία Παρασκευή πήγαμε εκδρομή με το σχολείο σε ένα δάσος που είχε και εκεί σχολείο και το λέγανε «Καριάντζουλες». Εκεί μία κυρία μας μίλησε για την φύση και τα έντομα. Μας έδωσε φακούς μεγενθυτικούς που ήταν κουτάκια και πινέλα και πήγαμε να παρατηρήσουμε έντομα που βρίσκαμε. Μετά μας έδειξε και λασπολακουβίτσες και παίξαμε εκεί και φτιάξαμε διάφορα με φτυαράκια και νερό και σκαλιδάκια. Όταν τελειώσαμε πήγαμε σε μία ωραία παιδική χαρά και κάναμε πικ νικ και παίξαμε. Μας άρεσε πάρα πολύ αυτή η εκδρομή, περάσαμε καταπληκτικά! Ολοήμερο Τμήμα

Χανιώτικα νέα (11,10. 25) 

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-11o-nipiagogeio-chanion-apo-to-17o-teychos-toy-efimeridakioy-mas/

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

 ΡΕΥΜΑΤΟ...ΠΑΘΗΣ ΕΛΛΑΣ 2.0

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

«Μια βροχή θα µας σώσει», τραγουδούσε ο Τουρνάς και είχε τα δίκια του ο άνθρωπος! Το τραγούδι του εξιστορούσε την κατάσταση µίας ποδοσφαιρικής οµάδας που πήγαινε από το κακό στο χειρότερο! Αγύµναστοι παίκτες απροπόνητοι, προπονητής άλλ’ αντ’ άλλων, αποτελέσµατα χάλια, οπότε η ευχή του ήταν να γίνει κατακλυσµός και να µην διεξαχθεί ο αγώνας!
Η ευχή του ενός όµως µπορεί να αποτελεί κατάρα για κάποιον άλλο!
Στη δε περίπτωση µας -που είµαστε και περιπτωσάρα, να τα λέµε κι αυτά- λίγη βροχούλα και λίγος αέρας είναι αρκετά για να παραλύσει το σύµπαν!
Μοιάζει απίστευτο αλλά είναι αληθινό!
Στην Ελλάδα της… καλοκαιρίας, της ανοµβρίας, της λειψυδρίας, ναι στην ντεµέκ Ελλάδα 2.0, και µάλιστα σε µία από τις πιο τουριστικές περιοχές της χώρας (ο τουρισµός είναι η βαριά βιοµηχανία µας, µην το ξεχνάµε), µια βροχή και ένας άνεµος, µπορούν να µας κατεβάζουν τις ασφάλειες και να µας ανάβουν όλων εµάς τα… λαµπάκια! Τι ’χες Γιάννη, τι ’χα πάντα! Ποιος δίνει σηµασία; Ποιος θα µας ενηµερώσει;
Εξάλλου, τώρα που βρισκόµαστε στα τελειώµατα µιας ακόµη τουριστικής σεζόν -που δεν έχουµε ξένους να µας κρίνουν- εµείς οι ιθαγενείς δεν φτουράµε! Θα τη βγάλουµε και πάλι µε… τα καθρεπτάκια που µας πωλούν τοις µετρητοίς! Βέέέβαια! Θες κίτρινο, θες µπλε, θες φούξια µε βούλες πρόγραµµα για τους λογαριασµούς σου; Όλα υπάρχουν, αυξηµένα, τσιµπηµένα µεν, χρωµατιστά δε! 
Ποιος µπορεί να βγάλει άκρη και συµπέρασµα;
Μας έφτασαν στο σηµείο να έχουµε γίνει φοβικοί απέναντι στο… αεράκι ή στο σιγανοψιχάλισµα!
Για υστερόγραφο αφήνω το άσµα: “Tρέµω της βροχής τις στάλες”, και δώστε βάση βάση στην πενιά!

Τρέµω της βροχής τις στάλες
αλλά κάθοµαι στις σκάλες,
ρεύµα κόπηκε στο σπίτι
και να µπω δεν θέλω µπίτι.

Τι να κάνω µες στο σκότος

µένω όξω, είµαι κι ο πρώτος
κι ας τις τρέµω δυό-τρεις στάλες
απ’ το σκότος καλλιά είν’ οι σκάλες. 

Στην Ελλάς 2.0
όλα είναι στο µηδέν
κι εσύ πλέρωνε σαν βλαξ
Βρεκεκέξ, κουάξ κουάξ!

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 8.10.2025) 

ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ

ΒΕΡΙΝΑ ΧΩΡΕΑΝΘΗ; "ΤΟ ΔΡΕΠΑΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ" 

Σπονδή μα και σπουδή στην ποίηση και στη ζωή τα 30 ποιήματα της ποιητικής συλλογής  'Το δρεπάνι και το φεγγάρι'' της Βερίνας Χωρεάνθη που κυκλοφορήθηκε εφέτος από τον εκδοτικό οίκο "Σ.Ι. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ" . Δείγμα γραφής το πρώτο από τα τριάντα που περιλαμβάνονται σ΄ αυτήν. Και η φράση αυτή στο, νου μου, διαβάζοντάς τα. Κόρη των ξεχωριστών δασκάλων και πνευματικών δημιουργών του αξέχαστου Κώστα Χωρεάνθη και της Ελένης Τσικρητέα - Χωρεάνθη. η Βερίνα... 

ΠΟΙΗΣΗ

                                                            Ν΄ αντισταθούμε 

                                                                 Στον στόχο τους

                             να μας εξαφανίσουν ως πρόσωπα 

                             και να μας επανεμφανίσουν σαν νούμερα 

                                                 ν’ αντισταθούμε!

Όσο υπάρχει ακόμα λίγος χρόνος,

 ένας-ένας χωριστά κι όλοι μαζί,                 

ν’ αντισταθούμε!

Κόντρα στους ανέμους των καιρών 

 με σύμμαχο τον ήλιο /

ν’ αντισταθούμε!

Στον ίσκιο της σημαίας του ανθρώπου 

χρησιμοποιώντας ο καθείς τα όπλα του,

ν’ αντισταθούμε.

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης ("Όπως το ψωμί", 2018) 

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ (4,10, 2025)

 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΜΑΥΡΟΜΑΤΑΚΗ 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ 

Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Η Παγκόσµια Ηµέρα χωρίς αυτοκίνητο που έχει καθιερωθεί να γιορτάζεται τα τελευταία χρόνια είναι προπάντων «µια µέρα αφύπνισης της περιβαλλοντικής συνείδησης των πολιτών».
Γι’ αυτήν την ηµέρα ο λόγος στον σηµερινό Παιδότοπο από τους µαθητές του ∆ηµ. Σχ. των Εκπαιδευτηρίων Μαυροµατάκη της πόλης µας. Να ‘ναι καλά ο γνωστός στους αναγνώστες της στήλης διευθυντής τους Κώστας Μανωλάκης για τις εργασίες που µου έστειλε. Συγχαρητήρια και γι’ αυτήν την ξεχωριστή σας δραστηριότητα, καλέ µου φίλε!
Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους! 

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - λογοτέχνης

Κολάζ από την Γ' τ'αξη 

Εισαγωγή

Η Παγκόσμια Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 22 Σεπτεμβρίου. Με αφορμή αυτή την ημέρα, στο ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς, είχαμε την ευκαιρία να ευαισθητοποιηθούμε για την ανάγκη της μείωσης της χρήσης των αυτοκινήτων. Αναζητήσαμε εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης όπως το περπάτημα, το ποδήλατο και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Πιστεύουμε ότι με αυτό τον τρόπο θα βελτιώσουμε την ποιότητα της καθημερινής ζωής και θα προστατεύσουμε το περιβάλλον. Οι μαθητές του Δημ Σχολείου των Εκπαιδευτηρίων μας, από την Γ’ ως την Στ΄ τάξη που συμμετείχαν στη δράση κατέγραψαν τις σκέψεις τους, έφτιαξαν ποιήματα και λεκτικά παιχνίδια, εκφράστηκαν εικαστικά και μοιράστηκαν τις ιδέες τους. Οι δασκάλες Μιχαέλα Ζερβουδάκη, Κωνσταντίνα Θωμάκη και Μαρίστα Κουβαριτάκη και ο διευθυντής Κώστας Μανωλάκης καθοδήγησαν τα παιδιά σ’ αυτή την προσπάθεια. Ένα μέρος από τη δουλειά των μαθητών των Εκπαιδευτηρίων Μαυροματάκη δημοσιοποιούμε μέσω του αγαπημένου μας Παιδότοπου…

Ο διευθυντής Κώστας Μανωλάκης

Μιχάλης Δ. 

Ένας καλύτερος κόσμος

Λουλούδια θα κρατώ

και πάντα θ’ αγαπώ

τον κόσμο τον ωραίο

τον κόσμο τον σωστό.

Χωρίς αμάξι γίνεται

αν θέλεις να σ’ το πω,

χωρίς τα καυσαέρια

που κάνουνε κακό.

Ποδήλατο, πατίνι,

μπορείς όμως μ’ αυτά,

που είναι πιο ωραία

σ’ το λέω με σιγουριά!

Σκέψου έναν κόσμο

με γέλιο και χαρά

θα παίζουν χωρίς φόβο

όλα τα παιδιά!

Κατερίνα, Ε΄

Τα αμάξια να μην παίρνεις

τα ηλεκτροκίνητα να διαλέγεις,

όπως τα ποδήλατα, το μετρό

και τον ηλεκτρικό.

Θωμάς, Ηρακλής, Ε΄

Μαρια,  Δ.

Χωρίς αυτοκίνητο

Θα ήταν καλύτερο για το περιβάλλον κι εμάς να χρησιμοποιούμε άλλα μεταφορικά μέσα όπως τα λεωφορεία, επειδή εκεί μπαίνει πιο πολύς κόσμος και έτσι γλιτώνουμε το καυσαέριο πολλών αυτοκινήτων. Αφήστε λοιπόν έστω και μία ημέρα το αυτοκίνητο και χρησιμοποιήστε τα ποδήλατα ή άλλα μεταφορικά μέσα! Βίβιαν, Ε΄

Αν δεν είχατε αυτοκίνητο, τι θα μπορούσατε να κάνετε; Αν θέλατε, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ποδήλατα, ρόλερ, πατίνια, σκέιτμπορντ ή μηχανάκια. Στα παλιά τα χρόνια δεν υπήρχαν αυτοκίνητα, αλλά υπήρχαν άμαξες. Στις δουλειές τους πήγαιναν με τις άμαξες. Μπορείτε να πάτε με τα πόδια, αλλά θα πάρει περισσότερη ώρα. Χριστίνα, Ε΄

Γεράσιμος, Δ  Από το σπίτι στο σχολείο με ποδήλατο

Τι θα συνέβαινε αν…

Αν μια μέρα δεν είχαμε αυτοκίνητα πρωί θα πήγαινα στο σχολείο με το σχολικό λεωφορείο. Όταν δε χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο μπορεί να ταλαιπωρούμαστε, αλλά κάνουμε καλό στον κόσμο μας. Κάνουμε οικονομία στα καύσιμα και δεν ξοδεύουμε χρήματα για βενζίνη. Τα αυτοκίνητα βγάζουν καυσαέρια που μολύνουν τον αέρα και οι άνθρωποι έχουν αναπνευστικάπροβλήματα και αρρωσταίνουν. Αν χρησιμοποιούμε τα ποδήλατα, τα πατίνια και τα πόδια, δυναμώνουμε τους μύες, αθλούμαστε και είμαστε πιο υγιείς. Αν παίρνουμε όλοι μαζί το λεωφορείο, μειώνεται η κίνηση και έτσι δε θα θυμώνουμε και θα έχουμε λιγότεραατυχήματα. Ξένια, Στ΄

Αν οι άνθρωποι αποφάσιζαν να καταστρέψουν τα αυτοκίνητα για να προστατεύσουν το περιβάλλον, θα ήταν μία βίαιη και άσχημη ενέργεια. Θα μπορούσαν να τα πάνε στην μάντρα και να τα κάνουν ανταλλακτικά. Ο μπαμπάς μου ξέρει να φτιάχνει τα αυτοκίνητα. 

Αλέξανδρος, Στ΄ 

Αν μια μέρα δεν είχαμε αυτοκίνητο θα έμενα στο σπίτι και θα καλούσα τους φίλους μου για παιχνίδι. Θα πήγαινα τον σκύλο μου βόλτα. Χωρίς αυτοκίνητα ο αέρας θα ήταν πιο καθαρός. Θα υπήρχαν λιγότερα μικροπλαστικά στους δρόμους και τις θάλασσες. Δε θα μπορούσα να πάω πουθενά όμως! Γκάια, Στ΄ 

Πήρα το ποδήλατό μου και πήγα στο σχολείο. Όταν έφτασα, άφησα το ποδήλατο απ’ έξω και πήγα στην τάξη μου. Εκεί εγώ και οι φίλοι μου συζητήσαμε γι’ αυτό το θέμα με τα αυτοκίνητα. Καταλήξαμε ότι όσοι μένουμε κοντά να πηγαίνουμε με τα πόδια στο σχολείο και να περπατάμε στην πόλη. Έτσι γυμναζόμαστε και κάνει καλό στην καρδιά. Με το περπάτημα είμαστε κομψοί. Μιχαέλα, Στ΄

Λούκιαν ΣΤ Αυτοκίνητο νέας τεχνολογίας με ανακυκλωμένα υλικά φιλικά προς το περιβάλλον που λειτουργεί με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.αυτοκίνητο νέας τεχνολογίας

Τα μειονεκτήματα μίας μέρας χωρίς αυτοκίνητο είναι ότι χρειάζεσαι πολύ περισσότερο χρόνο για να φτάσεις στον προορισμό σου. Αν κάποιος τραυματιστεί, θα προλάβουν να τον πάνε έγκαιρα στο νοσοκομείο; Τα πλεονεκτήματα είναι ότι το περιβάλλον δε θα επιβαρυνθεί με τη μόλυνση από τα καυσαέρια, θα είμαστε σε καλή φόρμα και θα αναπνέουμε καθαρό αέρα.

Λούσι-Αν, Στ΄ 

Μπιάνκα και Αντέλ ΣΤ¨

1. Γρηγόρης - Σταμάτης (φωτεινοί σηματοδότες)

2. Προσοχή! Περνάνε ηλικιωμένοι

3. Πάρκινγκ - Αφήστε το αυτοκίνητο και περπατήστε

4. Προσοχή! Περνάνε πεζοί

5. Υποχρεωτική διάβαση πεζών

6. Προσοχή! Περνάνε παιδιά

Μπιάνκα, Αντέλ, Στ΄

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 4.10. 2025) 

https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-pagkosmia-imera-choris-aytokinito-sta-ekpaideytiria-mayromataki/