ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

 ΣΤΟ ΛΥΚΕΙΟ ΑΛΙΚΙΑΝΟΥ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ

“ΌΤΑΝ ΦΥΤΕΫΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΕΣ..”

Καλοί μου φίλοι,καλό Σαββατο - Κύριακο!

Να επιστρέφω στις αίθουσες διδασκαλίας, όλων των βαθμίδων της Εκπαίδευσης, από τότε που βγήκα στη σύνταξη, η καλύτερή μου. Η… καλυτερότερη μου, ωστόσο, όταν επιστρέφω με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης. Τι εμπειρία κι αυτή η συνάντησή μου, πριν από λίγες μέρες, ανήμερα της Μεγάλης της Ποίησης Παγκόσμιας Γιορτής, με τα ωραία παιδιά των τμημάτων της Α΄ τάξης και του τμήματος Κατεύθυνσης της Β΄ τάξης του Λυκείου Αλικιανού, ύστερα από πρόσκληση των καθηγητριών τους, της Ανδρονίκης Κοκοτσάκη και της Θεανώς Θεοδωρίδου! «Όταν φυτεύουμε περισσότερες τριανταφυλλιές, θα έχουμε περισσότερα τριαντάφυλλα». Η φράση αυτή του Τζορτζ Έλιοτ απ’ την οποία εμπνεύστηκα το ποίημα μου “Ο ευλογημένος τριανταφυλλώνας”, η αφετηρία της δίωρης κουβέντας μας για την ποίηση, αλλά και… επί παντός επιστητού. «Όσα ΩΜΕΓΑ κι αν βάλω στο τέλος του “ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩ… μου για τη σημερινή επίσκεψη στο σχολείο σας, Ανδρονίκη Κοκοτσάκη, λίγα θα είναι. Υπόχρεος στην αγάπη ΟΛΩΝ σας. Σε σένα που είχες την πρωτοβουλία, στον διευθυντή του σχολείου Ιωάννη Μαυρογένη, στην επίσης υπεύθυνη της Δράσης καθηγήτρια Θεανώ Θεοδωρίδου, στη Γιούλα Κανιτσάκη και στους (στις) άλλους- άλλες συναδέλφους σας, και βέβαια στα παιδιά, τα φιλαράκια τα καλά των τριών τμημάτων που συμμετείχαν…». Τα που έγραψα την άλλη μέρα στη σελίδα μου στο Βιβλίο των Προσώπων και που τα ξαναγράφω εδώ.

Λέγοντας πάλι και πολλάκις ευχαριστώ και για τα σημερινά κείμενα. Εις το επανιδείν, καλά μου Αλικιανωτάκια!

Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

δάσκαλος - λογοτέχνης

Πολλές φορές αναρωτιέμαι.... άραγε μία μέρα τον χρόνο φτάνει για να γιορτάσουμε την ποίηση, να την τιμήσουμε την ίδια και τους δημιουργούς της;Προσωπικά θεωρώ πως όχι. Η ποίηση βρίσκεται κάθε ώρα και στιγμή στην ζωή μας,είναι οι στιγμές μας οι σκέψεις μας,οι προβληματισμοί μας,τα συναισθήματα μας,που δεν προλαβαίνουν να πάρουν μορφή και έκφραση γιατί τρέχουμε... τρέχουμε να προλάβουμε τον χρόνο που δεν μας φτάνει ποτέ. Μα η ποίηση για να την απολαύσεις θέλεις καθαρό μυαλό και σκέψη, τίμια καρδιά και σκέψη. Οι ποιητές όταν γράφουν απομονώνονται, χρειάζονται" καθαρό ουρανό" από κάθε σύννεφο.... Και ο Βαγγέλης Κακατσάκης ξέρει πολύ καλά ότι όταν γράφει ποίηση καταθέτει την σκέψη του με εντιμότητα και ειλικρίνεια, δεν βάζει "περιτυλίγματα ", είναι αυτό που γράφει, καθαρά και ξάστερα . Μεγάλη τιμή για το σχολείο μας να τον υποδεχτούμε την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Οι μαθητές μας τον γνώρισαν για πρώτη φορά, γνώρισαν για πρώτη φορά από κοντά ένα ποιητή! Απορίες, προβληματισμοί, ερωτήσεις, σε όλα απαντούσε πρόθυμα ο κύριος Κακατσάκης. Συζητήσαμε μαζί του για την ποίηση, τα έργα του,την ζωή του. Εύχομαι να είναι πάντα καλά και να μοιράζεται με τους ανθρώπους τα αξιέπαινα έργα του Ανδρονίκη Κοκοτσάκη (καθηγήτρια)

{...} Ιδιαίτερη εντύπωση, μας έκανε όταν έγραψε στον πίνακα την φράση: Όταν φυτεύουμε περισσότερες τριανταφυλλιές, έχουμε περισσότερα τριαντάφυλλα. Αυτή η φράση μας προβλημάτισε για αρκετή ώρα, ώσπου μέσα από την συζήτηση καταλάβαμε το νόημά της. Η πρώτη ώρα κύλησε ομαλά κάνοντάς του ερωτήσεις που αφορούσαν τους προβληματισμούς μας σχετικά με την ποίηση.Την δεύτερη ώρα, ασχοληθήκαμε με ποιήματά του δίνοντας μεγάλη έμφαση σε αυτά που είχαμε προ αναλύσει στην τάξη. Ένα από τα ποιήματα που μας έκανε εντύπωση ήταν εκείνο που έγραψε για την μητέρα του, όπου συγκίνησε τον ίδιο αλλά και εμάς. Στο τέλος αυτής της όμορφης συνάντησης, ο Κ. Κακατσάκης μας μοίρασε ως ενθύμιο ένα από τα ποιήματά του. Σίγουρα θα θέλαμε να τον φιλοξενήσουμε ξανά στο σχολείο μας Σάρα Χίντρεϊ

{…] Ο κ. Κακατσάκης μας μίλησε για τα παιδικά του χρόνια και πόσο δύσκολο ήταν για εκείνη την εποχή στους ανθρώπους να εξελιχθούν καθώς δεν υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες για να το πετύχουν ( σχολικές υποδομές , στήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον , χρήματα κ.α). Το γεγονός αυτό με προβλημάτισε αλλά με έκανε να εκτιμήσω όλα αυτά που παρέχονται στα παιδιά σήμερα με στόχο την εξέλιξή τους . Κλείνοντας , μας ενθάρρυνε να ξεκινήσουμε και εμείς να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα χωρίς δισταγμούς και σκέψεις για το τι θα πουν οι άλλοι , έτσι ώστε να αποδείξουμε στον καθένα ότι τα πάντα μπορούμε να καταφέρουμε αρκεί να προσπαθήσουμε. Μυρτώ Χανιωτάκη

[…] Ο Κ. κακατσάκης μας μίλησε για την ζωή του ,τα παιδικά του χρόνια, την ιστορία του με την ποίηση . Με ολοκληρωμένες απαντήσεις μας έλυσε ερωτήσεις και προβληματισμούς . Παλαιότερα υπήρξε εκπαιδευτικός με αποτέλεσμα να γνωρίζει τον τρόπο συζήτησης με τους μαθητές με αποτέλεσμα να υπάρχει μία όμορφη χημεία και συνεννόηση μεταξύ μας. Στο χρονικό διάστημα που παρέμεινε στο σχολείο μας υπήρξανε στιγμές χιούμορ που μας έκαναν να νιώσουμε περισσότερη οικεία με τον καλεσμένο μας . Τέλος καταλάβαμε πως ο Κ . κακατσάκης είναι ένας άνθρωπος σεβαστός και από τον λόγο του καταλαβαίνεις το πόσο μορφωμένος ,ήρεμος και καλός άνθρωπος είναι. Στέλιος Τσιχλάκης

Δε σας κρύβω πως θεωρούσα την ποίηση βαρετή και χαμένη υπόθεση. Μετά την επίσκεψη όμως, του κ. Κακατσάκη στο σχολείο μας, κατάλαβα πόσο σημαντική είναι καθώς όλοι μπορούμε να εκφραστούμε μέσα από αυτήν. Όπως μας ανέφερε και ο ίδιος, αφιερώνει πολλά από τα ποιήματά του σε μέλη της οικογένειάς του. Αυτός είναι ένας τρόπος να έχει αστείρευτη έμπνευση. Όσο μιλούσε για αυτήν, ζωγραφιζόταν στο πρόσωπό του η αρμονία της ποίησης. Αυτό με έκανε να αναρωτηθώ τι είναι αυτό που του δίνει τόση χαρά. Ψάχνοντας την απάντηση σε αυτό το ερώτημά μου, κατάλαβα πόσο ωραία και δημιουργική είναι η ποίηση καθώς προσπάθησα να γράψω κι εγώ. Νιώθω ευγνώμων που γνώρισα τον κ. Κακατσάκη γιατί με παρακίνησε να ασχοληθώ με αυτήν.Δήμητρα Χριστοδουλάκη

[…] Πριν την άφιξη του το τμήμα μου είχε μελετήσει κάποια από τα ποιήματα του, τον τρόπο σκέψης του και γραφής του αλλά είχαμε μελετήσει και τα κατορθώματα στην ζωή του έτσι ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι για την συνάντηση. Στην συνάντηση ο κύριος Κακατσακης μας μίλησε γενικότερα για την ζωή του. Συγκεκριμενα μίλησε για την οικογένεια του, τα ποιήματα του, την ιστορία του με την ποίηση αλλά και για τα παιδικά του χρόνια. Οι συζητήσεις που είχαμε με τον κύριο Kακατσακη δεν ήταν τόσο αμηχανες όσο περίμενα καθώς είχε τον τρόπο να μας προσεγγίσει έτσι ώστε να νιώθουμε άνετα. Πίσω από αυτό κρύβεται ότι παλαιότερα ήταν εκπαιδευτικος και ήξερε πως να έχει μια καλή χημεια με παιδιά. Τέλος όλοι μας καταλάβαμε πως ο κύριος Κακατσακης είναι ένας έντιμος, καλόκαρδος και μορφωμένος άνθρωπος. Μάνθος Περουλάκης

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 1.4.2023) 

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

 "ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ, ΔΙΑΒΑΣΕ ΜΕ" - ΚΑΙ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ ("ΟΙ ΦΡΟΥΡΟΙ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ" ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΧΩΡΕΑΝΘΗ -  ΚΑΗΜΕΝΕ ΣΠΥΡΟ ΚΑΓΙΑΛΕ - ΟΙ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΤΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ )

«ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ, ΔΙΑΒΑΣΕ ΜΕ»

«Το διάβασμα είναι ελευθερία./ Το διάβασμα είναι ανάσα./ Το διάβασμα σ’ αφήνει να βλέπεις τον κόσμο με τρόπο διαφορετικό και σε καλεί σε κόσμους που δεν θέλεις ποτέ να αποχωριστείς./ Το διάβασμα επιτρέπει στο πνεύμα σου να ονειρεύεται./ Λένε ότι τα βιβλία είναι φίλοι για όλη μας τη ζωή και συμφωνώ./ Το ιδανικό δικό σου σύμπαν πλαταίνει, όταν διαβάζεις./ Οι ιστορίες είναι φτερά που σε βοηθούν να πετάς ψηλά κάθε μέρα,/ βρε λοιπόν, τα βιβλία που μιλούν στο πνεύμα σου, στην καρδιά σου, στο μυαλό σου./ Τα βιβλία είναι γιατρικά. Θεραπεύουν. Καθησυχάζουν. Εμπνέουν. Διδάσκουν./ Ας ευγνωμονούμε τους παραμυθάδες, τους αναγνώστες και τους ακροατές. Ας ευγνωμονούμε τα βιβλία./ Είναι φάρμακα για έναν καλύτερο, φωτεινότερο κόσμο./ Ευχαριστώ πολύ». Το μήνυμα της περυσινής (2022) Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου με τίτλο “Οι ιστορίες είναι φτερά που σε βοηθούν να πετάς ψηλά κάθε μέρα” του πολυβραβευμένου Καναδού συγγραφέα Ρίτσαρντ βαη Καμπ (απόδοση: Λότη Πέτροβιτς- Ανδρουτσοπούλου).

“Είμαι ένα βιβλίο, διάβασε με”, σαν να μου φώναξε μέσα από το παλιό μπαούλο που είχε ξωμείνει ένα βιβλίο δίχως ξώφυλλα, λίγες μέρες μετά που πήρα το ενδεικτικό της Ε΄ Δημοτικού. Άρχισα να το διαβάζω λίγο μετά πάνω στον βολόσυρο - μόλις που είχαμε αρχίσει να αλωνεύουμε τα σπαρμένα μας. Επέστρεφα συχνά σ’ αυτό, ήταν το “καλυτερότερό” μου. Και ως μαθητής στη Στ΄Δημοτικού και ως μαθητής στο “ένδοξο” Γυμνάσιο - Λύκειο Βάμου, δίχως να ξέρω τον συγγραφέα του. “Έπρεπε” να πετύχω στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία, για να “μάθω” από την αξέχαστη, μακαριστή εδώ και πολλά χρόνια καθηγήτρια μου στη Νεοελληνική Λογοτεχνία, Μαρία Μιράσγεζη - Κυριαζοπούλου ότι το αγαπημένο, το πρώτο εξωσχολικό βιβλίο μου ήταν “Τα ψηλά βουνά” του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Αξεπέραστο για μένα ακόμη. Κι ας έχουν περάσει 100 και πλέον χρόνια (105 για την ακρίβεια) από τότε που μπήκε ως Αναγνωστικό στη Γ΄ Δημοτικού, επί κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου, στο πλαίσιο μιας εμπνευσμένης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Όσοι το ’χουν διαβάσει ξέρουν για τι βιβλίο μιλώ. Ναι, η αγάπη μου για τα βιβλία απ’ τα “Ψηλά βουνά” ξεκίνησε…

Σ’ όλον τον κόσμο ο εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου μεθαύριο 2 Απριλίου, ημέρα γέννησης του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Με την ευθύνη του ελληνικού Τμήματος της ΙΒΒΥ (Διεθνούς Οργανώσεως για τη Νεότητα). Στον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου η ανάθεση για τη δημιουργία του μηνύματος και της αφίσας. “Είμαι ένα βιβλίο. Διάβασε με”, το μήνυμα που έγραψε ο δάσκαλος- συγγραφέας Βαγγέλης Ηλιόπουλος, ενώ το εικαστικό της σχετικής αφίσας το ζωγράφισε η Φωτεινή Στεφανίδη (φώτ.). Άρωμα “Ψηλών βουνών”… Και ανάβαση στις κορυφές τους το διάβασμα. Φαίνεται όλος ο κόσμος από ψηλά...

ΚΑΙ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

"ΟΙ ΦΡΟΥΡΟΙ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ" ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΧΩΡΕΑΝΘΗ - «Δυνάστες λαών/ τη ζωή μας ορίζουν/ ποιος θα μας σώσει// Τρίζει το σύμπαν/ ηφαίστεια μαίνονται/ κατάρα Θεού// Έρχεται ώρα/ νεκροί αναστήσονται/ προφήτης αιών». Τα πρώτα τρία απ’ τα δώδεκα χαϊκού με τίτλο “Φρουροί της νύχτας” που είναι στο οπισθόφυλλο της ομώνυμης τελευταίας (20ης!) ποιητικής συλλογής, της και καλής μου φίλης δασκάλας - συγγραφέα Ελένης Τσακριτέα - Χωρεάνθη, που κυκλοφόρησε πρόσφατα απ’ τις εκδόσεις “Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος”. Σαν δείγμα της πρόσφατης γραφής της. Ποιος είπε ότι σωπαίνουν οι ποιητές μας;

 ΚΑΗΜΕΝΕ ΣΠΥΡΟ ΚΑΓΙΑΛΕ «Καημένε Μακρυγιάννη, να ‘ξερες/ γιατί το τζάκισες το χέρι σου/ το τζάκισες για να χορεύουν σέικ/ τα κωλόπαιδα». Και οι στίχοι αυτοί του Ντίνου Χριστιανόπουλου στον νου μου, τις προάλλες, όταν διάβασα στην εφημερίδα μας για τους βανδαλισμούς που έγιναν στους Τάφους των Βενιζέλων, όπου και ο ανδριάντας του Σπύρου Καγιαλέ, που κράτησε όρθια την ελληνική σημαία, όταν ένα πυροβόλο των Μεγάλων Δυνάμεων έσπασε το κοντάρι που την κρατούσε. 

ΟΙ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΤΗΣ ΝΕΚΤΑΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ «Την ημέρα της Πρωταπριλιάς μην ψάχνεις την αλήθεια/ έθιμο είναι να γροικάς ψέμα και παραμύθια», μας λέει η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη στην πρώτη σημερινή της μαντινάδα, παραμονή Πρωταπριλιάς σήμερα, γαρ. Απ’ την Πρωταπριλιά η έμπνευση και για τη δεύτερη. «Ψέμα πρωταπριλιάτικο το σ’ αγαπώ τι κρίμα, το έγραψες στην αμμουδιά το έσβησε το κύμα», μας λέει… Καλό μήνα σε όλους σας!

Χανιώτικα νέα (Παρασκευή, 31. 3. 2023) 

https://www.haniotika-nea.gr/eimai-ena-vivlio-diavase-me/

 

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΧΘΕΣ

Η ΛΟΤΗ ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ - ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΣΤΕΡΝΩΝ

Σε μια ωραία κυρία της παιδικής μας λογοτεχνίας, στην αγαπημένη των παιδιών, πολυδιαβασμένη συγγραφέα Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου είναι αφιερωμένος ο σημερινός Παιδότοπος. Σ’ αυτήν στέλνουν την αγάπη τους, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου,  τα παιδιά του Νηπιαγωγείου Στερνών που πέρυσι πήγαιναν προνήπιο

Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

 ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΣΤΕΡΝΩΝ ΑΚΚΡΩΤΗΡΙΟΥ

Στην κυρία Λότη με αγάπη!

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!

Σε μια ωραία κυρία της παιδικής μας λογοτεχνίας, στην αγαπημένη των παιδιών, οποιασδήποτε ηλικίας, από 4 μέχρι 104 ετών, πολυδιαβασμένη συγγραφέα Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου είναι αφιερωμένος ο σημερινός Παιδότοπος. Σ’ αυτήν στέλνουν την αγάπη τους, εκπροσωπώντας κι όλα τ’ άλλα παιδιά των σχολείων του τόπου μας, που είχαν την τύχη να τη γνωρίσουν πριν από ένα χρόνο, τέτοιες μέρες κατά τον ερχομό της, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, στην Παιδική Βιβλιοθήκη του Δήμου Χανίων, τα παιδιά του Νηπιαγωγείου Στερνών που πέρυσι πήγαιναν προνήπιο. Πολλά, κατάπολλα τα ευχαριστώ μου στις δασκάλες τους και ιδιαίτερα στην και καλή μου φίλη συγγραφέα, προϊσταμένη του Νηπιαγωγείου Δέσποινα Τζιάκη, που ανταποκρίθηκαν στην πρότασή μου…
Χάρις σ’ αυτές τούτο το αφιέρωμα στην και των δασκάλων αγαπημένη κυρία Λότη…
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Β.Θ.Κ.

Τα παιδιά που φέτος είναι νήπια θυμούνται την επίσκεψή μας στην Παιδική Βιβλιοθήκη Χανίων -πριν ένα χρόνο περίπου- και τη συνάντησή μας με τη συγγραφέα Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου. Η συνάντηση με τη συγγραφέα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για όλους και για τα παιδιά και για τις εκπαιδευτικούς αφού δε γνωρίζαμε ότι η κα Λότη βρισκόταν στα Χανιά μας.
Σήμερα φέραμε στη μνήμη μας την επίσκεψη, τις όμορφες αναμνήσεις από εκείνη την έξοδο, την ξεχωριστή μέρα από τη σχολική μας ζωή! Τα μικρά παιδιά στέλνουν τις ζωγραφιές τους και κάποιες σκέψεις τους στην αγαπημένη συγγραφέα που συχνά μας συντροφεύει μέσα στην τάξη του νηπιαγωγείου μας με τα βιβλία και τις όμορφες ιστορίες της .
Οι νηπιαγωγοί
Δέσποινα Τζιάκη,
Αγγελική Γιαλιτάκη,
Αικατερίνη Κορακάκη

Νικόλας Ζουριδάκης: «Σας ευχαριστούμε που ήσασταν στη βιβλιοθήκη και περάσαμε ωραία»

Μαρία Ζουριδάκη: «Να είστε καλά κα Λότη να πηγαίνετε σε πολλές παιδικές βιβλιοθήκες και να έρχονται όλα τα παιδάκια για επίσκεψη να τους διαβάζετε τις ιστορίες σας»

Παναγιώτα Καρτεράκη: «Μου άρεσαν πάρα πολύ τα βιβλία σας και χάρηκα που σας είδα»

Κατερίνα Κουλοχέρα: «Σας ευχαριστούμε κα Λότη που μας διαβάσατε λίγο από το υπέροχο βιβλίο σας, “Κάθε νεράιδα και δουλειά”»

Ειρήνη Μεγαλοοικονόμου: «Ευχαριστούμε κ. Λότη που μας διαβάσατε ένα κομμάτι από τα ωραία βιβλία σας. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ!»

Κωνσταντίνος Μοσχοφίδης: «και …danke… το ευχαριστώ στα Γερμανικά»

Νίκη Λιονάκη: «Σας αγαπάμε πάρα πάρα πολύ και να προσέχετε να μην κρυώσετε για να μπορείτε να πηγαίνετε στις βιβλιοθήκες και στα σχολεία»

Λευτέρης Τζομπανάκης: «Σας ευχαριστούμε που μας κάνατε αυτή την έκπληξη και σας βρήκαμε στη βιβλιοθήκη, περάσαμε όμορφα και μας διαβάσατε αυτό το ωραίο βιβλίο»

Πέρυσι το νηπιαγωγείο μας επισκέφτηκε τη δανειστική βιβλιοθήκη του Δήμου Χανίων. Όταν γύρισαν, η κόρη μου ήταν πολύ χαρούμενη, μόλις μπήκε σπίτι σήκωσε τα χέρια ψηλά με ενθουσιασμό και είπε «Μαμά πάει τελείωσε, εγώ το αποφάσισα θα γίνω συγγραφέας!» Μίλησε μαγεμένη νια τη συγγραφέα Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου που τους παρουσίασε παραμύθια της.

«Μαμά θέλω να γίνω σαν την κυρία Λότη, μπορώ; Εγώ το αποφάσισα θα γίνω συγγραφέας, πάει και τελείωσε!».

Μαρία Χριστουλάκη,
(μητέρα της Ειρήνης)

Λότη Πέτροβιτς -Ανδρουτσοπούλου

Γεννήθηκε το 1937 και σπούδασε στην Αθήνα. Εχει τιμηθεί με επτά βραβεία σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς με τον έπαινο Pier Paolo Vergerio του Πανεπιστημίου της Padova και με το βραβείο Ουράνη για την παιδική λογοτεχνία από την Ακαδημία Αθηνών.
Εργα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα ιαπωνικά, έχουν μεταδοθεί από την ΕΡΤ και το ΡΙΚ κι έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες και ξένα αναγνωστικά.
Εχει αντιπροσωπεύσει την Ελλάδα σε οκτώ διεθνή συνέδρια παιδικής λογοτεχνίας στο εξωτερικό και έχει δώσει πλήθος διαλέξεις και ομιλίες για την παιδική λογοτεχνία σε όλη την Ελλάδα. Είναι ιδρυτικό μέλος της Λέσχης Μελέτης και Ερευνας της Παιδικής Λογοτεχνίας “Οι διαδρομές” και μέλος της Εθνικής Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (Γενική Γραμματέας 1984-1990) και άλλων λογοτεχνικών σωματείων.
Περισσότερες πληροφορίες για τη ζωή και το έργο της υπάρχουν στην ιστοσελιδα: «http://www.loty.gr/».

Βιβλιοπρόταση

“Το Πάσχα της νόνας Χελώνας» της Λότης Πέτροβιτς -Ανδουτσοπούλου και εικονογράφηση από το Γιώργο Σγουρό – εκδόσεις Πατάκη
“Το Πάσχα της νόνας Χελώνας” είναι ένα από τα πολλά βιβλία της Λότης Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου. Το διαβάσαμε πέρυσι στο νηπιαγωγείο μας, λίγες μέρες πριν τις διακοπές του Πάσχα. Μας άρεσε και σας το προτείνουμε.
Πρόκειται για μια πασχαλινή ιστορία που ο καυχησιάρης λαγός παίρνει ένα μάθημα από τη νόνα Χελώνα και τα 10 εγγονάκια της. Καυχιόταν πως θα βγει νικητής στο τσούγκρισμα των πασχαλινών αβγών αλλά όπως και ο προ-προ-προπαππούς του στο μύθο του Αισώπου πήρε ένα μάθημα!!! Σίγουρα θα θέλετε να μάθετε τη φάρσα που του σκάρωσαν η νόνα Χελώνα μαζί με τα 10 εγγονάκια της… Κι επειδή είμαστε στην Άνοιξη, τα ποδαράκια της κυρά Σαρακοστής λιγοστεύουν και το Πάσχα πλησιάζει αναζητήστε το βιβλίο σε κάποιο βιβλιοπωλείο ή σε μια βιβλιοθήκη της πόλης μας! Μπορείτε να το διαβάσετε στο σχολείο σας με την κυρία ή τον κύριό σας ή στο σπίτι με τους γονείς και τα αδερφάκια σας. Η όμορφη εικονογράφηση θα σας δώσει χαρά και πολλές ιδέες για να φτιάξετε και εσείς τις δικές σας ανοιξιάτικες ζωγραφιές με πολλά χρώματα, λουλούδια, ζωάκια του δάσους και στολισμένα πασχαλινά αβγά!

Τα παιδιά και οι δασκάλες τους

Χανιώτικα νέα (29.03.2014)

 https://petaxta.blogspot.com/2014/03/blog-post_30.html?fbclid=IwAR0-DSxa9ix7mcSkk_1LyyNoW9jiwYr68c7UcLxYu6kbhfd8wJZicDW75zk

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

Ο ΚΗΠΟΣ ΕΙΝΑΙ... ΑΝΘΗΡΟΣ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Υπάρχει μία πολύ γνωστή σκηνή στην ταινία “Καλώς ήρθε το δολάριο” όπου ο καθηγητής Αγγλικών (Γιώργος Κωνσταντίνου) πηγαίνει σε ένα μαγαζί στην Τρούμπα όπου και πρέπει να διδάξει -μέσα σε δυο τρεις ημέρες- τις κοπέλες που εργάζονται σε αυτό!

Στη συγκεκριμένη σκηνή ο Γ. Κωνσταντίνου κάνοντας μάθημα ξεκινάει με τα βασικά τουτέστιν με το Ι am, you are… και κατόπιν τους μαθαίνει τη φράση “ο κήπος είναι ανθηρός”.

Εκεί ακριβώς επεμβαίνει η Αννα Καλουτά, παλιά καραβάνα και γνώστης της κατάστασης για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους!

Υποδεικνύει στον κ. καθηγητή ότι πρέπει να λάβει υπόψη του ότι οι κοπέλες πρέπει να μάθουν  να συνεννοούνται με τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα του 6ου Στόλου που θα κατέπλεαν στον Πειραιά…

Διότι… όταν μπουν τα ναυτάκια μέσα στο μπαρ και μπανίσουν και μπαλαμουτιάσουν κάποια από τις κοπελίτσες, αυτές, η φράση “ο κήπος είναι ανθηρός”, δεν πρόκειται να βοηθήσει!

Μεγάλος ο παραπάνω πρόλογος… ίσως!

Στην “Ελλάς του 2023” και όχι μόνον, κάπως έτσι λειτουργούν και τα πολιτικά πράγματα!

Τα πραγματικά προβλήματα όταν πάνε να βγουν στην επιφάνεια, εμείς μιλάμε για “ανθηρούς κήπους” ή για οτιδήποτε άλλο εκτός της ταμπακιέρας… δυστυχώς!

Είναι και τα ναυτάκια τα ζουμπουρλούδικα στη μέση βέβαια που εξακολουθούν να καταπλέουν με τον στόλο τους ή και όποιο άλλο Δούρειο Ίππο για να μας μπαλαμουτιάσουν ή και να μας παραμυθιάσουν ωσάν να είμαστε εμείς τα... Αμερικανάκια!

Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά θα είναι που θα το ζήσουμε κατά τη διάρκεια των προεκλογικών περιόδων, θα πει κάποιος!

Και γιατί τούτη τη φορά να είναι διαφορετικό;

#Ελλάδα εκλογές 2023! 

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 29.3.2023) 

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

 ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΣΕΛΙΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟΔΩΡΟ ΗΛΙΑΚΗ - ΚΑΙ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ (ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΕΣ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΤΟΥ ΣΕΒΝΤΑ, ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ, ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΣΚΙΝΑΚΙ)

                

                             ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΣΕΛΙΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟΔΩΡΟ ΗΛΙΑΚΗ 

«Συνεχίζοντας την ανηφορική πορεία μας με στροφές, και περνώντας από τον συνοικισμό Βαμβακάδο, μετά από αρκετή πορεία, θα βρεθούμε στην κορυφή βουνού. Όλες οι συνοικίες της Καντάνου που συναντούμε στην πλαγιά έχουν καταπληκτική θέα και αρκετές βυζαντινές εκκλησίες. Το όραμα από την κορφή είναι μαγευτικό. Από τη μια μεριά εικονίζεται το Δυτικό Σέλινο με τον Άη Δίκαιο και από την άλλη, κατά το μεγαλύτερο μέρος του, το Ανατολικό Σέλινο, δηλαδή ο Λάκκος Σγουράφου με τα καταπληκτικά πανέμορφα και ηρωικά 20 χωριά του, τα οποία αποτελούσαν τον πρώην ομώνυμο Δήμο Σγουράφου (αλλιώς Δήμου Καμπανού). Επίσης εικονίζονται και οι πλαγιές της Μαδάρας. Εξάλλου στο βάθος καταμεσίς του πέλαγους διακρίνουμε τη Γαύδο και τη Γαυδοπούλα. Ξεχωριστές οι αντιθέσεις, θαυμάσιοι οι πολύχρωμοι πίνακες που σχηματίζονται. Από εδώ κατηφορίζοντας, δεν θ’ αργήσουμε να αντικρίσουμε στα δεξιά μας μια αξιόλογη βιομηχανική μονάδα...». Απόσπασμα από το τρίτο κεφάλαιο με τίτλο “Χωριό Τεμένια Σελίνου” του βιβλίου “Γνωριμία με τις Επαρχίες Κισάμου και Σελίνου του Ν. Χανίων (από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα) - ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ” του εκ Στροβλών Σελίνου ορμώμενου φίλου μου επί τιμή νομικού συμβούλου του κράτους και μια ζωή στυλοβάτη της Ένωσης Κρήτης Σελίνου Αττικής “Η Έλυρος”, συγγραφέα Θεοδώρου Δ. Ηλιάκη. Σαν δείγμα της αγαπητικής για τον τόπο του, τη γενέθλια επαρχία, γραφής του.

«Όποιος δεν αγαπά και μάλιστα με πάθος τον τόπο του, δεν μπορεί να λέει πως αγαπά τον κόσμο», έλεγε συχνά (στο περίπου τα λόγια του) ο μακαριστός μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου, ο Άγιος στη λαϊκή συνείδηση Ειρηναίος Γαλανάκης. Και σ’ αυτόν, τον Παππού της Κρήτης «με ιδιαίτερα αισθήματα ευγνωμοσύνης και χρέους» αφιερώνεται και ο τόμος αυτός, όπως και οι δύο πρώτοι άλλωστε, αλλά και αυτοί που κατά δήλωση του συγγραφέα θα ακολουθήσουν. Όπως και στη μνήμη της χαρισματικής αείμνηστης συζύγου του Διαλεκτής, που έφυγε πριν από 15 χρόνια «στους ουρανούς, στους αξιοσέβαστους γονείς του Δημήτριο και Αλεξία Ηλιάκη και σε όλους αυτούς, κληρικούς και λαϊκούς, που αγωνίστηκαν, μαρτύρησαν και θυσιάστηκαν στον βωμό της Ελευθερίας για την Πατρίδα μας». Χρωστάμε σ’ αυτούς που έφυγαν, χρωστάμε σ’ αυτούς που συνεχίζουν, χρωστάμε σ’ αυτούς που θα ‘ρθουν μετά από μας. Ανθοί και καρποί αυτού του χρέους οι τρεις μέχρι τώρα γραμμένοι “με λογισμό και μ’ όνειρο”, καλαίσθητοι, διανθισμένοι με πολλές έγχρωμες φωτογραφίες του Φάνη Μανουσάκη και άλλων, “Ηλιάκειοι άθλοι”, όπως κι αυτοί που θα ακολουθήσουν. «Εξάλλου μελλοντικά θα παρουσιάσουμε σταδιακά όλες τις υπόλοιπες περιοχές και τα χωριά που περιλαμβάνονται στις επαρχίες Κισσάμου και Σελίνου, δηλαδή όλης της Ιεράς Μητρόπολης μας», γράφει ο ξεχωριστός αυτός πνευματικός δημιουργός. Ευλογία για μένα η φιλία μας, που ξεκίνησε στα μέσα της 10ετίας του 1970, όταν βρέθηκα νεοδιόριστος δάσκαλος στις Στροβλές… Τι αναμνήσεις! 

ΚΑΙ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΕΣ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΤΟΥ ΣΕΒΝΤΑ «Σεβντά μου ανοιξιάτικε, με χελιδόνι μοιάζεις/ μέσα στα φύλλα τση καρδιάς, φωλιά καινούργια σιάζεις». Δυνατή ποίηση η πρώτη σημερινή ερωτική μαντινάδα της Νεκταρίας Θεοδωρογλάκη. Δυνατή ποίηση και η δεύτερη. «Το χελιδόνι του σεβντά στη σκέψη φτερουγίζει,/ η άνοιξη του έρωτα, μ’ ένα φιλί αρχίζει», μας λέει στη δεύτερη. Έκαστος στο είδος του κι η Νεκταρία στις ερωτικές, αλλά και γενικότερα, στις μαντινάδες. Αξεπέραστη!

ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ  Στην τελική ευθεία για τις εκλογές, άρχισαν να δίνουν τα ρέστα τους τα επιτελεία των κομμάτων με επικεφαλής τους αρχηγούς. Για να δούμε τι θα δούμε, ποιοι θα γελούν και ποιοι θα κλαίνε στο τέλος. Και ποιοι θα μείνουν με άδειες τσέπες βεβαίως, βεβαίως… Ελλάς, Ελλάς, τι θα γίνει, φίλοι μoυ με μας… Ίδομεν…

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΣΚΙΝΑΚΙ Καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω; Με ερωτηματικό. Καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω! Με θαυμαστικό. Καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω… Με αποσιωπητικά. Την τουρκική μεταστροφή στις διμερείς σχέσεις της γειτονικής χώρας με την Ελλάδα έχω στον νου μου. Για να δούμε τι θα δούμε; Για να δούμε τι θα δούμε… Για να δούμε τι θα δούμε!

Χανιώτικα νέα (Τρίτη, 28.3.2023)

https://www.haniotika-nea.gr/pali-sto-selino-me-ton-theodoro-iliaki/

 

ΧΡΥΣΑ

 ΤΟ ΄21 ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ 

Γράφει η Χρύσα Κακατσάκη

Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ίσως να θυμούνται τα πορτρέτα των αγωνιστών του ‘21 κρεμασμένα στις σχολικές αίθουσες, ζωγραφισμένα μάλιστα από τον Γερμανό φιλέλληνα Καρλ Κρατσάιζεν. Τι μένει ωστόσο αν αφαιρέσουμε το ηρωικό περίβλημα, πώς ανταμείφθηκαν για τις υπηρεσίες τους στην Επανάσταση και ποιες αλήθειες αποσιωπούνται  από τα επίσημα βιβλία;

Ας αρχίσουμε από τον πρώτο κυβερνήτη, τον Ιωάννη Καποδίστρια ο οποίος είχε δώσει σκληρές διπλωματικές μάχες ως υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας ώστε να αποτρέψει το ενδεχόμενο της βίαιης καταστολής από την τότε παντοδύναμη Ιερά Συμμαχία. Αργότερα, το αντάλλαγμα για τις προσπάθειές του να συγκροτήσει από τα ερείπια ένα νέο κράτος ήταν δυο σφαίρες στο στήθος. Οι Μαυρομιχαλαίοι τον αποτελείωσαν με μαχαίρι, καθώς έπεφτε αιμόφυρτος έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα. Ο γέρος του Μοριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, που όχι μόνο συνέβαλε αποφασιστικά στις πρώτες επιτυχίες στην Τριπολιτσά, το Βαλτέτσι και τα Δερβενάκια αλλά και κράτησε άσβεστη τη φλόγα της επανάστασης κατά την εισβολή του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, φυλακίστηκε τρεις φορές, καταδικάστηκε σε θάνατο και γλίτωσε παρά τρίχα χάρη στη σθεναρή υπεράσπιση των συνηγόρων του. Η πλούσια αριστοκράτισσα Μαντώ Μαυρογένους, που ξόδεψε όλη της την περιουσία για τις ανάγκες του Αγώνα, (ακόμα και τα κοσμήματά της πούλησε) πέθανε πάμπτωχη και λησμονημένη στην Πάρο, χωρίς μέχρι σήμερα να γνωρίζουμε ούτε πού είναι θαμμένη. Ούτε να παντρευτεί τον Υψηλάντη δεν της επέτρεψε ο Κωλέττης, με διάφορες συνωμοσίες. Από χέρι  του πρωτοπαλίκαρού του πήγε και ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Οι άνδρες του Γκούρα αφού τον διαπόμπευσαν, τον γκρεμοτσάκισαν από την Ακρόπολη. Τον Καραϊσκάκη, που δεν έκανε διάλειμμα από τη μάχη ούτε για τις αιμοπτύσεις του, τον βρήκε επίσης βόλι από το ελληνικό στρατόπεδο. Ο Νικηταράς, ο επονομαζόμενος Τουρκοφάγος, θα βγει από τη φυλακή τυφλός, για να πάρει από τον  φιλεύσπλαχνο Όθωνα «άδεια επαιτείας» κάθε Παρασκευή.

Κάθε επανάσταση συμπυκνώνει σε μια στιγμή την Ιστορία. Τα γεγονότα εξελίσσονται αστραπιαία και σε πολλά μέτωπα, με αποτέλεσμα κανένας ιστορικός ούτε σύγχρονος ούτε μεταγενέστερος να  μπορεί να τα συμπεριλάβει σ’ έναν και μόνο τόμο. Έτσι και το ‘21 μοιάζει με το ανεστραμμένο είδωλο που καθρεφτίζεται στα θολά νερά της απόκρυψης ή και της παραχάραξης. Στην ουσία, το ‘21 ήταν δύο. Το ένα του απλού λαού και των προοδευτικών ανθρώπων και το άλλο των φραγκοφορεμένων Φαναριωτών και των στυγνών κοτζαμπάσηδων. Το πρώτο αντλεί τους χυμούς του και αρδεύεται από τον Θούριο του Ρήγα, ενώ  το δεύτερο κινείται στη γραμμή της Πατρικής Διδασκαλίας του Πατριάρχη που υποστήριζε ότι η οθωμανική υποδούλωση ήτανε θέλημα θεού. Καθόλου τυχαίο ότι στη Β’ Εθνοσυνέλευση ο Κολοκοτρώνης είπε στον Πρόεδρο του Βουλευτικού: «Βρε Μαυροκορδάτο! Είσαι σαν ξένο παραμύθι ανάμεσά μας! Ο πρίντζιπας τουλάχιστον (ο Δημ. Υψηλάντης) φοράει στολή.

Το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, προετοιμαζόμενο κι αυτό για την επέτειο, ανακοίνωσε προ ημερών μια σειρά εκδόσεων και ένα συνέδριο που θα φωτίσουν ανεξερεύνητες πτυχές του μεγάλου ξεσηκωμού. Ήρθε ο καιρός να εφαρμόσουμε τη ρήση του Δ. Σολωμού: «Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές». Ο εορτασμός λοιπόν των 200 χρόνων οφείλει να είναι απαλλαγμένος από εξιδανικευμένα ψεύδη και κατασκευασμένα ιδεολογήματα. Και φυσικά να μην γίνει με τρόπο ανάλογο του 1835, όταν καθιερώθηκε η 25η Μαρτίου ως εθνική γιορτή, όπου μπάντες του παλατιού έπαιζαν κάτω από την Ακρόπολη βαυαρικά μινουέτα.

ΠΗΓΗ: https://www.pancreta.gr/voices.php?p=17217

ΠΟΙΗΣΗ

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΒΑΓΓΕΛΙΣΤΡΑΣ*

Κοφτός ο ανήφορος

να τελειώσει δε λέει…

Λεωφόρο ολόισια

τον βλέπει η μάνα μου,

που κάνει ξυπόλητη,

παραμονή Βαγγελίστρας,

για δέκατη χρονιά,

της μιας ώρας το δρόμο

που χωρίζει το Φρε απ’ το Νίππος.

Βρέχει

βροχή δαρτή…

Αγιασμός για τη μάνα μου,

που κάνει ξυπόλητη,

παραμονή Βαγγελίστρας,

για εικοστή χρονιά,

της μιας ώρας το δρόμο

που χωρίζει το Φρε απ’ το Νίππος.

Βουνά αξεπέραστα

οι ασπαλάθοι κι οι βάτοι…

Βασιλικοί για τη μάνα μου,

που κάνει ξυπόλητη,

παραμονή Βαγγελίστρας,

για τριακοστή χρονιά,

της μιας ώρας το δρόμο

που χωρίζει το Φρε απ’ το Νίππος.

Βαρύ το φορτίο

Που άφησε ο χρόνος…

Δεν το νιώθει η μάνα μου,

που κάνει ξυπόλητη,

παραμονή Βαγγελίστρας,

της μιας ώρας το δρόμο

που χωρίζει το Φρε απ’ το Νίππος.

Στην Παρθένα ετάχτηκε,

τη Φρεδιανή Βαγγελίστρα,

να πηγαίνει η μάνα μου,

αν παιδί αποκτούσε,

σαράντα χρόνια ξυπόλητη,

παραμονή της Χάρης της,

της μιας ώρας το δρόμο

που χωρίζει το Φρε απ’ το Νίππος.

Εκείνη ωστόσο συνέχισε,

μέχρι που σήκωναν

το κορμί της τα πόδια…

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης ("΄Οταν γίνεις ποίημα")

*Αντί επιλόγου στην γορτή μου... Με ένα από καρδιάς ευχαριστώ στις φίλες και στους φίλους για τις ευχές τους. 

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

 ΣΤ2 ΤΑΞΗ 8ου ΔΗΜ. ΣΧ. ΧΑΝΙΩΝ

ΤΟ 1821 ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ 

Καλοί μου φίλοι, καλό ΣαββατοΚυριακοΔεύτερο!

Μια άλλη, διαφορετική απ’ τις συνηθισμένες “ματιές”, στην Επανάσταση του 1821, την έναρξη της οποίας γιορτάζουμε σήμερα, από τα παιδιά, τα “φιλαράκια τα καλά”, της Στ2 τάξης του 8ου Δημ. Σχ. Χανίων στον σημερινό Παιδότοπο. Έχοντας, όπως πάντα άλλωστε, σε ρόλο εμψυχωτή τον γνωστό, από τις ποικίλες δραστηριότητές του, δάσκαλό τους Βαγγέλη Παγωνίδη. Πηγές των ομαδικών εργασιών τους τα παλιά εγχειρίδια της Ιστορίας, που διδάσκονταν οι γονείς τους, αλλά και οι παππούδες με τις γιαγιάδες τους, όταν πήγαιναν στην ίδια τάξη. Άξιος συγχαρητηρίων ο δάσκαλος, άξια συγχαρητηρίων και τα παιδιά. Και γιατί με τις σημερινές τους εργασίες μας ταξιδεύουν σε άλλες εποχές, και γιατί είναι “προϊόντα” συνεργασίας, μέσα στην τάξη, που προέκυψαν ύστερα από πολλή δουλειά. Άξιος συγχαρητηρίων ο δάσκαλος, άξια συγχαρητηρίων και τα παιδιά. Χρόνια πολλά σε όλους. Χρόνια μας πολλά Βαγγέλη για τη γιορτή μας, όπως και στους συνονόματους και στις συνονόματες! Χρόνια πολλά Ελλάδα!

Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

δάσκαλος- λογοτέχνης

Αλήθεια πώς γιόρταζαν τα παιδιά την 25^η Μαρτίου τα παλιότερα χρόνια; Εσείς κύριε τι θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια σχετικά με τη γιορτή της 25^ης Μαρτίου; Με αφόρμηση τις απλές αυτές ερωτήσεις των παιδιών ασχοληθήκαμε με αυτή την εθνική μας γιορτή μέσα από τα σχολικά εγχειρίδια περασμένων ετών. Διαλέξαμε (σε ομάδες) ένα γεγονός από την επανάσταση του 1821 που μας εντυπωσίασε ιδιαίτερα και το παρουσιάσαμε στην τάξη, μέσα όμως από τη ματιά παλιότερων σχολικών εγχειριδίων. Εξάλλου στο Δημοτικό που φοιτούσα ο ίδιος παλιότερα, οι τοίχοι των σχολικών αιθουσών ήταν γεμάτοι από πίνακες ηρώων του 1821, σε αντίθεση με τα σχολικά εγχειρίδια που είχαν λιγότερες εικόνες. Τα πρόσωπα των ηρώων της Επανάστασης του 1821 μας ήταν γνωστά, οικεία και μάλιστα τα θεωρούσαμε μέρος της καθημερινότητάς μας…. Βαγγέλης Παγωνίδης, δάσκαλος

Το Ολοκαύτωμα Μονής Σέκκου. Η Μάχη της Μονής Σέκκου τον Σεπτεμβρίου του 1821,  ήταν η τελευταία στρατιωτική σύγκρουση ανάμεσα στις δυνάμεις της Φιλικής Εταιρίας και τα στρατεύματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στο ευρύτερο πλαίσιο της Ελληνικής επανάστασης του 1821 που έλαβε χώρα τον Σεπτέμβρη του 1821 στη Μονή Σέκκου στη Μολδαβία Εκεί ο Γεωργάκης Ολύμπιος και οι συμπολεμιστές του ανατατινάχθηκαν για να μην πιαστούν αιχμάλωτοι. Η θυσία τους χτύπησε στο φιλότιμο των Ελλήνων και ξύπνησε την αντρειοσύνη και τον ηρωισμό. Αλέξανδρος Τ., Μαριαλένα, Δάφνη

Η υγρή φθινοπωρινή νύχτα του Σεπτέμβρη (14.09.1814) στην Οδησσό της Ουκρανίας αποτελεί, κατά τη γνώμη μας, ένα από τα σπουδαιότερα γεγονότα- κομβικής σημασίας- για την έκβαση της Επανάστασης του 1821. Είναι η ημέρα που ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία. Η ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας το 1814 αποτελεί την πρώτη οργανωμένη προσπάθεια αφύπνισης και συσπείρωσης του υπόδουλου για 400 και πλέον χρόνια ελληνικού έθνους… Αποτελεί για όλους εμάς τους Έλληνες, ακόμα και σήμερα μεγάλο κατόρθωμα … Εξάλλου δε φημιζόμαστε για την οργάνωσή μας…Βαγγέλης, Μαριάννα, Κέισι, Δέσποινα Π.

Η άλωση της Τριπολιτσάς, έξι μήνες από την έναρξη της επανάστασης, ήταν ιδιαίτερα σημαντική καθώς αποτελεί την πρώτη μεγάλη στρατιωτική νίκη των «ραγιάδων» απέναντι στο ανίκητο μέχρι τότε οθωμανικό στρατό. Οι εξεγερμένοι μετά από την άλωση της Τριπολιτσάς πίστεψαν πια πως οι Τούρκοι δεν ήταν ακατανίκητοι. Η μορφή του Κολοκοτρώνη εμβληματική… Και μόνο στην όψη καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην επέρθει η πολυπόθητη ελευθερία. Δήμητρα, Αλέξανδρος Π., Γιώργος, Κωνσταντίνα

Ο ηρωισμός και η ανιδιοτέλεια του Μάρκου Μπότσαρη, ενός κυνηγημένου Σουλιώτη που κατάφερε με τη θυσία του και το ελληνικό του φρόνημα να συγκινήσει πολλούς Έλληνες. Η μάχη στο Κεφαλόβρυσο θεωρείται από τους ιστορικούς, ως το σημαντικότερο πολεμικό γεγονός στη διάρκεια του 1823 στη Στερεά Ελλάδα, την ώρα που η κόπωση και οι πρώτες δυσκολίες άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους και να ροκανίζουν τον αρχικό μεγάλο ενθουσιασμό για την ελευθέρωση της πατρίδας. Ωστόσο στη μάχη αυτή, ένας από τους γενναιότερους και τιμιότερους αγωνιστές της Επανάστασης, ο Μάρκος Μπότσαρης, είχε θυσιαστεί για την ελευθερία της Ελλάδας μας…Δανάη, Μάριος, Δέσποινα Δ. Βασίλης, Τζίμης,

Η Έξοδος του Μεσσολογγίου Η δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο και η ηρωική έξοδος που επιχειρήθηκε τη νύχτα της 10^ης Απριλίου του 1826, ξημερώνοντας Κυριακή των Βαΐων. Το γεγονός αυτό στάθηκε, κατά τη γνώμη μας μια από τις κορυφαίες στιγμές της ελληνικής Επανάστασης προκαλώντας βαθιά συγκίνηση σ’ ολόκληρο των κόσμο. Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός από τη Ζάκυνθο, έγραψε για τα γεγονότα του Μεσολογγίου, το έργο «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι». Ένα μεγαλειώδες έργο με τίτλο δυο λέξεις, αντίθετες, που όμως υποδηλώνουν μια ξεχωριστή κατάσταση! Μια κατάσταση ηρωισμού, ελευθερίας, αιωνιότητας! Υπάρχουν στιγμές στη ζωή του κάθε ανθρώπου που αισθάνεται «Ελεύθερος Πολιορκημένος» μέσα στο δικό του Μεσολόγγι. Και είναι τότε που θα πρέπει να αποφασίσει για την έξοδο, να κάνει το βήμα εκείνο που θα τον κάνει ήρωα… Σίγουρα θα βγει νικητής όποια κι αν είναι η έκβαση της εξόδου. Οι Έλληνες δεν είναι γεννημένοι να δέχονται μοιρολατρικά την μοίρα τους. Οι Έλληνες από αρχαιοτάτων χρόνων είναι γεννημένοι ήρωες, Μεσολογγίτες και νικητές. Είναι γεννημένοι να κάνουν πάντοτε το βήμα εκείνο που θα τους οδηγήσει στην αιωνιότητα…» Γιάννης, Φιλίκα, Μαρία Μιχαέλα

Ο απρόσμενος χαμός του Καραϊσκάκη που αν και ήταν άρρωστος με πυρετό όρμησε με το άλογό του στον τόπο της σύγκρουσης αλλά τραυματίστηκε θανάσιμα και ξεψύχησε. Λίγο πριν πεθάνει ο Καραϊσκάκης, που ήταν εξαιρετικά αγαπητός στους στρατιώτες του, συνέτισε στους συγκεντρωμένους οπλαρχηγούς να έχουν ομόνοια και να συνεχίσουν τον αγώνα για την ελευθερία της Ελλάδας. ΟΜΟΝΟΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ! Αυτό ήταν το μυστικό της νίκης! Έτσι σκέφτονται η πραγματικοί ήρωες, οι πραγματικοί Έλληνες, απόγονοι του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή, του Μιλτιάδη, του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου… Λυκούργος, Μιχάλης, Δάφνη

Χανιώτικα νέα (Σάββατο,25.3.2023)