ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Όταν σου συμβαίνει κάτι κακό νομίζεις ότι ήρθε, τρόπος του λέγειν, το τέλος του κόσμου. Υστερα από ένα διάστημα είναι μακρινό παρελθόν. Καλά το λένε ότι δεν πρέπει να στεναχωριόμαστε για πράγματα που αλλάζουν, αφού αλλάζουν, ούτε για πράγματα που δεν αλλάζουν, αφού δεν αλλάζουν.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΟΤΑΝ βρίσκεσαι σε απόγνωση, μη διαπραγματεύεσαι. Οταν είσαι θυμωμένος, μην αξιολογείς. Οταν πονάς, μην ψάχνεις για εξιλαστήρια θύματα. Οταν είσαι προδομένος, μη ρωτήσεις τι φταίει. Απλά, μείνε ακίνητος, πάρε βαθιές αναπνοές και ρώτα τον εαυτό σου: Τι μπορώ να μάθω μέσα από αυτό που βιώνω, ώστε να βγω δυνατότερος, όταν περάσει; Απ’ τα καλά που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο. Το βρήκα στη σελίδα κάποιου 'ηλεκτρονικού' φίλου κι είπα ν’ αρχίσω μ’ αυτό σήμερα.

ΕΙΝΑΙ απίστευτο το πόσο διαφορετικά βλέπουμε το ίδιο γεγονός μια μέρα αφότου έχει συμβεί, άλλωστε. Εχει απόλυτο δίκιο ο Syndney Smith που το είπε. Ετσι ακριβώς είναι. Οταν σου συμβαίνει κάτι κακό νομίζεις ότι ήρθε, τρόπος του λέγειν, το τέλος του κόσμου. Υστερα από ένα διάστημα είναι μακρινό παρελθόν. Καλά το λένε ότι δεν πρέπει να στεναχωριόμαστε για πράγματα που αλλάζουν, αφού αλλάζουν, ούτε για πράγματα που δεν αλλάζουν, αφού δεν αλλάζουν. Πάμε παρακάτω.

ΠΑΕΙ μας τελείωσε και ο πρώτος μήνας του νέου έτους. Ποτάμι ο χρόνος που περνάει απ’ τα χέρια μας κι εμείς, για να θυμηθώ τον ποιητή, δεν μπορούμε να κρατήσουμε ούτε μια του σταγόνα. Σαν χθες ήταν που είχαμε Πρωτοχρονιά. Τέλος πάντων.

ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ για την ελληνική οικονομία τελείωσαν, σύμφωνα με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιώργο Προβόπουλο. Δεν συμφωνεί καθόλου μαζί του ο μέσος Ελληνας. Βουνό του φαίνονται τα προβλήματα που έχει μπροστά του. Ασε που τον έχουν καταπλακώσει οι κάθε λογής φόροι και δεν τον αφήνουν να πάρει ανάσα.

ΔΙΠΛΟ φόρο θα πληρώσεις, Χαράλαμπε, ένα για τη... μόνιμη κατοικία σου κι ένα για το... οικόπεδο, λέει η χήρα στον μακαρίτη πάνω στον τάφο του, σύμφωνα με το χθεσινό σκίτσο του Μπάμπη Κιαγιά στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας μας. Και τον... χριστιανικό φόρο, Μπάμπη, τον ξέχασες; Πες αλεύρι! Ο Κουράκης (ο βουλευτής του Συριζα) σε γυρεύει.

ΕΚΚΛΗΣΙΑ και Αριστερά ήταν το θέμα του διήμερου Συνεδρίου της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης που έγινε στις 22 και 23 Ιανουαρίου κατά τη διάρκεια του οποίου ο βουλευτής του Συριζα Τάσος Κουράκης έκανε την 'περίφημη' πρόταση να πληρώνουν φόρο 'όσοι είναι χριστιανοί ορθόδοξοι'. Πολύ ενδιαφέρον θα είχε επίσης ο προγραμματισμός και η πραγματοποίηση και ενός Συνεδρίου με θέμα Εκκλησία και Δεξιά. Ή όπερ και το αυτό Ορθοδοξία και αστοχριστιανισμός. Από τον 'βοριά' στη στήλη του '9 μποφόρ' (βλ. εφ. 'Χριστιανική', 17.1.2013) το σχόλιο.

ΤΑ 'ΓΕΝΙΑ' του, αλλά και τα 'γένια' των άλλων δύο μαντιναδολόγων της στήλης, του Εννιαχωριανού (Γιάννη Μαλαξιανάκη) και της Νεκταρίας Θεοδωρογλάκη, ευλογεί ο πρώτος κατά τα πρεσβεία μαντιναδολόγος μας Ηλίας Σταματάκης σήμερα. Γράφει: Τρεις φίλοι εις τα 'πεταχτά' μια διαλεχτή ομάδα/ γράφει και βγάζει στα ψηλά συχνά τη μαντινάδα!

ΜΙΑ ΘΡΑΚΙΚΗ φυλή είχε ένα πρωτοφανές έθιμο. Κάθε άνδρας στη ζωή του είχε πολλές γυναίκες και, όταν πέθαινε, γινόταν μεγάλη συζήτηση, στην οποία συμμετείχαν οι γυναίκες του και οι φίλοι του, σχετικά με το ποια αγαπούσε περισσότερο ο νεκρός. Οποια, λοιπόν, κρινόταν ως η καλύτερη, επειδή ήταν και η πιο αγαπημένη του νεκρού συζύγου της, άκουγε πολλούς επαίνους τόσο από τους άνδρες όσο και από τις γυναίκες. Υστερα, όμως, σφαζόταν από το στενότερο συγγενή της και θαβόταν μαζί με τον άντρα της. Το αξιοπερίεργο ήταν ότι οι άλλες γυναίκες του νεκρού θεωρούσαν μεγάλη συμφορά το ότι δεν προτιμήθηκαν για θυσία και ένιωθαν ντροπιασμένες. Επρόκειτο, λοιπόν, για έναν αγώνα με έπαθλο τον θάνατο. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας' (εκδ. 'Σαββάλας').

'Γελούσαν τότε σίγουρα στο πατρικό/ παιδιά που παίζανε κρυφτό./ Εκείνη όλο τα φύλαγε./ Μετρούσε: ένα... δύο... τρία.../ κι ύστερα πάντοτε τον οσμιζότανε/ λαγωνικό και πώς να της ξεφύγει!/ Ισως να της το κράτησε/ και άντρας πια βρήκε την πιο ιδανική,/ μοναδική κρυψώνα. Τώρα πάλι μετρά:/ ένα... δύο... χρόνια δέκα/ τον πιο μικρό της αδερφό:/ Νίκησες! Φανερώσου πια!/ φωνάζει και δεν βρίσκει'.
Το ποίημα 'Το κρυφό' της Αγγελικής Σιδηρά.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (31.01.2013)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

...Να μπορούμε να μιλούμε και να κοιταζόμαστε στα μάτια δίχως να ντρεπόμαστε! Να μπορούμε να κρατούμε σφιχτά το χέρι ο ένας τ? αλλουνού, να νιώθουμε τους παλμούς της ζωής μας να αλληλοσυμπληρώνονται, να μεταγγίζονται από τον ένα στον άλλο!

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

«Κρύβομαι συχνά» μου εκμυστηρεύτηκε σε μια από τις συναντήσεις μας! «Οποτε βρω την ευκαιρία! Εστω και για κάποιο λεπτό ή ακόμη και δευτερόλεπτα της ώρας!
Ναι, βεβαίως είναι δυνατό να συμβεί κάτι τέτοιο! Τα πάντα μπορούν να γίνουν όταν πολύ τα θελήσεις, όταν πολύ τα επιθυμήσεις, όταν μάθεις τον τρόπο να τα πραγματοποιείς!
«Κάθε που κρύβομαι» μου είπε, «ανοίγεται μπροστά στα μάτια μου ένας απίθανος κόσμος· κόσμος - κόσμημα! Ιδιος με αυτόν που θέλησαν να 'εκφράσουν' αυτοί που εφηύραν τη λέξη! Καταλαβαίνεις; Είναι ένας κόσμος γεμάτος από? ουσία!
Σκέψου: εργασία, δημιουργική κούραση, χαρά, συμμετοχή, πολλή πολλή αγάπη... μόνο κάποια από αυτά που υπάρχουν εκεί μα δεν θα με φτάσει ο χρόνος για να σου αναφέρω κι άλλα τώρα!
Είναι φορές που επιθυμώ πολύ -και κάποιες αρκετές το καταφέρνω- να υπάρξω συγχρόνως σε τούτον τον κόσμο μαζί με άλλα "παιδιά", όλων των ηλικιών! Ξεφεύγουμε μαζί και νιώθω πως τούτο είναι το... ιδανικό!
...Να μπορούμε να μιλούμε και να κοιταζόμαστε στα μάτια δίχως να ντρεπόμαστε! Να μπορούμε να κρατούμε σφιχτά το χέρι ο ένας τ? αλλουνού, να νιώθουμε τους παλμούς της ζωής μας να αλληλοσυμπληρώνονται, να μεταγγίζονται από τον ένα στον άλλο! Δίχως να χάνουμε δύναμη! Το αντίθετο συμβαίνει!
Και τότε οι παλμοί μας γίνουνται ήχοι, κοινός ο ρυθμός, ρυθμός που αλλάζει! Δημιουργείται μουσική -συμμετοχή ισάξια κι ίσα τα ύψη μας- μαζί χορεύουμε, πορευόμαστε, αιωρούμαστε!
Γελούν οι αίσθησες, τα μάτια, η καρδιά μας! Τότε είναι που γελά η ψυχή μας κι εμεις μαζί! Σωστό πανηγύρι· τούτο είναι η ζωή!
Μπορούσα ακόμη κι άλλα τόσα να σου πω αλλά αρχίζει και τελεύει ο? χρόνος, αυτός ο λίγος ο κοινός μας για σήμερα!
Νιώθω παράξενα όμορφα που μπόρεσα να στο περιγράψω αυτό που νιώθω όταν κρύβομαι από τούτο το... 'χάος το εκεί έξω' που να ονομάζουμε 'σύγχρονο τρόπο ζωής'!
Αυτό που δεν έχει καμιά σχέση με το κόσμημα που θα ?πρεπε να χαιρόμαστε· πράγματα απλά, ουσίας κι ανθρώπινης ανάγκης!
Τέλος χρόνου λοιπόν!
Καλημέρα! Καλή η μέρα σου να 'ναι!
Συνέχισε να ζεις αφού πολύ το θες και σύντομα θα ξαναβρεθούμε στον ίδιο κόσμο που εγώ κι εσύ επιθυμείς!
Καλήν αντάμωση, το συντομότερο...»
Αυτά ήταν, όπως μου τα είπε!
Προσυπογράφω...

Χανιώτικα νέα (30.01.2013)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Η Κρήτη του χθες, ακόμα και του πρόσφατου χθες, έτσι όπως οι παλιότεροι τη θυμούμαστε και συχνά πυκνά τη νοσταλγούμε, ζούσε και στους νερόμυλους. Εκεί όπου η δύναμη του νερού κινούσε τις μυλόπετρες κι έκανε τα σταροκρίθαρα αλεύρι. Εκεί όπου ακόμα κι αν ήσουν παπάς… άλεθες με την αράδα σου…

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Οι νερόμυλοι της Κισάμου

Η Κρήτη του χθες, ακόμα και του πρόσφατου χθες, έτσι όπως οι παλιότεροι τη θυμούμαστε και συχνά πυκνά τη νοσταλγούμε, ζούσε και στους νερόμυλους. Εκεί όπου η δύναμη του νερού κινούσε τις μυλόπετρες κι έκανε τα σταροκρίθαρα αλεύρι. Εκεί όπου ακόμα κι αν ήσουν παπάς… άλεθες με την αράδα σου… Τι ιστορίες! Ερείπια σήμερα τα μέρη που έβγαζαν τη χαρά της σκάφης. Ερείπια που διηγούνται όμως, ακόμα, πολλά σ’ εκείνους που έχουν αφτιά για ν’ ακούν και φωνή να μεταδώσουνε αυτά που άκουσαν. Ενας απ’ αυτούς και ο εκ των καλά καλών περβολάρηδων του λαϊκού μας πολιτισμού πρόεδρος του Συλλόγου Προβολής Κισάμου 'Η Γραμπούσα', Θανάσης Δεικτάκης. Ζωντανός, ολοζώντανος στ’ αφτιά του ο ήχος του νερού στη φτερωτή, γιατί να μην τον 'αναστήσει', μαζί με όλες τις σχετικές εικόνες στις σελίδες του φετινού ημερολογίου της 'Γραμπούσας'; Μια εκ των 'ειδικοτήτων' του και το να ζωντανεύει στα ημερολόγια που βγάζει εδώ και είκοσι χρόνια το παρελθόν στους τοίχους των κισαμίτικων σπιτιών και όχι μόνο, ο Θανάσης. Ποιος λογαριάζει τον χρόνο και το τρέξιμο που χρειάζονται! Οι νερόμυλοι της Κισάμου, λοιπόν, το θέμα του φετινού ημερολογίου της Γραμπούσας. Οι νερόμυλοι της Γραμπούσας, του Πλατάνου, των Λουσακιών, του Σφηναριού, του Κάμπου, της Ποταμίδας, του Βουλγάρω, των Κοτσιανών, των Καλαθενών, του Σηρικαριού, του Βλάτους, του Ελους, της Βάθης, των Πλοκαμιανών, του Σάσαλου, των Βασιλιανών, των Καρών, των Μεσαυλιών, των Βουκολιών, των Παλαιών Ρουμάτων, του Αστρικα… ακόμα και των Αντικυθήρων.
Πολλοί αυτοί που βοήθησαν τον Θανάση και σ’ αυτή την ιδιαίτερα επιμελημένη έκδοση. Μεταξύ αυτών η αρχαιολόγος Μαριάννα Αγγελάκη, που έγραψε ένα ιδιαίτερα κατατοπιστικό για τους νερόμυλους κείμενο, ο καλλιτέχνης φωτογράφος Φάνης Μανουσάκης (δικές του οι περισσότερες φωτογραφίες) και ο Εννιαχωριανός (Γιάννης Μαλαξιανάκης) με τις ρίμες και τις μαντινάδες του. Ο Θανάσης, όμως, εκ των ουν ουκ άνευ αυτό, ήταν και ο ιθύνων νους και η ψυχή της όλης προσπάθειας. Δικός του, βέβαια, και ο πρόλογος. Από κει και το απόσπασμα με το οποίο κλείνω την εύφημη μνεία: 'Οι μύλοι σήμερα προβαίνουν από τα χαλάσματα, εγκαταλελειμμένα απομεινάρια των προβιομηχανικών χρόνων. Σκέλεθρα κι ερείπια μιας εποχής κοντινής κι ας φαίνεται τόσο μακρινή.
Νυχτερίδες κι αγριοπούλια στις τρύπες τους, τελώνια και φαντάσματα στις κόγχες τους. Οι πόρτες ανοιχτές και ξεχασμένες χάσκουν, τα παραθύρια κατάμαυρα φοβερίζουν!…'.

Για τη δόξα της Ελλάδας
'Εχει αφιερώσει όλη τη ζωή του στην έρευνα, τεκμηρίωση, διάσωση και δημοσίευση σημαντικών στοιχείων από την παράδοση, τον κοινωνικό και κοινοτικό βίο, την οικονομία και την τοπική ιστορία της γενέτειράς του Γουμένισσας'. Από τον πρόεδρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών Νικόλαο Ι. Μέρτζο για τον φίλο μου απ’ τα παλιά επίτιμο σχ. σύμβουλο Χρήστο Π. Ιντο η αναφορά. Με αφορμή την έκδοση απ’ την Εταιρεία και τον Δήμο Παιονίας του Ν. Κιλκίς, ενός ακόμα βιβλίου του, του 31ου παρακαλώ. 'Βαλκανικοί πόλεμοι 1912 - 1913 - Γεγονότα στην περιοχή του Δήμου Παιονίας', ο τίτλος του βιβλίου, ενός βιβλίου ιδιαίτερα επιμελημένου, με πολλές ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες, 240 περίπου σελίδων. Για ένα αφιέρωμα στα 100 χρόνια ελευθερίας της Γουμένισσας, της ιστορικής πρωτεύουσας του Δήμου Παιονίας, πρόκειται. Μιας μικρής πόλης με μεγάλη όμως ιστορία που ξεκινά απ’ τα γεωμετρικά χρόνια. Για ένα βιβλίο τοπικής ιστορίας που βγάζει στο φως όλα όσα οι κάτοικοι της περιοχής και όχι μόνο πρέπει να γνωρίζουν. 'Ολβιος όστις ιστορίης έσχε μάθησιν'. 'Δεν ποθώ να ευτυχίσω/ δεν ποθώ να δοξαστώ/ Συ, Ελλάς, να ευτυχίσεις και να δοξαστείς ποθώ', λέει, μεταξύ των άλλων, ένα δημοτικό άσμα της περιόδου των Βαλκανικών πολέμων και το οποίο έχει βάλει ως προμετωπίδα στο βιβλίο του ο συγγραφέας. Ηταν η εποχή, που η Ελλάδα έχοντας ως πρωθυπουργό τον Ελευθέριο Βενιζέλο μεγαλουργούσε κάνοντας πραγματικότητα τα όνειρα αιώνων.
'Σήμερα στους δύσκολους καιρούς του 21ου αιώνα μπορούμε και πρέπει ως Εθνος και Κράτος, στηριζόμενοι στις ίδιες αρετές και αρχές να ξαναβρούμε τον δρόμο της προόδου και της ανάπτυξης', γράφει στο τέλος του προλόγου του ο συγγραφέας. Συμφωνώ μαζί σου, Χρήστο! Μόνο που προϋπόθεση για να γίνει αυτό είναι να μάθουμε οι Ελληνες να βάζουμε το 'εμείς' πιο πάνω απ’ το 'εγώ'.

Χανιώτικα νέα (28.01.2013)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

'ΔΙΑ ΤΙ ΣΥ μεν πλουτείς, εκείνος δε πένεται;Tις έστιν ο πλεονέκτης; Ο μη εμμένων τη αυταρκεία. Τις δε έστιν ο αποστερητής; Ο αφαιρούμενος τα εκάστου...

Μέγας Βασίλειος.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ, Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΔΙΑ ΤΙ ΣΥ μεν πλουτείς, εκείνος δε πένεται; Συ δε, πάντα τοις απληρώτοις (που δε γεμίζουν) της πλεονεξίας κόλποις (αγκαλιές) περιλαβών, ουδένα οίει αδικείν τοσούτους (τόσους πολλούς) αποστερών; Tις έστιν ο πλεονέκτης; Ο μη εμμένων τη αυταρκεία. Τις δε έστιν ο αποστερητής; Ο αφαιρούμενος τα εκάστου'. Μέγας Βασίλειος.

ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ, 'των τριών' μελιρρύτων ποταμών της σοφίας', Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου, αύριο. Να μελετούμε τα λόγια τους (κι αν είναι επαναστατικά!) και να μας παραδειγματίζουν τα έργα τους. Χρόνια πολλά, από σήμερα, σε δασκάλους και μαθητές που γιορτάζουν!

ΧΑΙΡΕΤΑΙ Η ΠΑΡΕΑ μας και όλοι οι δασκάλοι/ που ο Ηλίας έκρινε πως δεν υπάρχει άλλη. Από τον συνταξιούχο δάσκαλο Γιάννη Μοσχονά η μαντινάδα. Απάντηση σ’ αυτήν του Ηλία του Σταματάκη που μπήκε προ ημερών. Να περνάτε καλά, κύριε Γιάννη!

ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΕΝ ΟΨΕΙ. Πάνε και οι αλκυονίδες μέρες που είναι αλήθεια ότι παρατράβηξαν. Ο Φλεβάρης (που μπαίνει την Παρασκευή) ακόμα κι αν φλεβίσει καλοκαίρι θα μυρίσει, θα μου πείτε. Είναι κι αυτό μια παρηγοριά.

ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΠΙΠΤΕΙ λόγος, πίπτει ράβδος. Παλιά, καθαρά αντιπαιδαγωγική, πλην όμως αποτελεσματική, μέθοδος. Αφήστε που σε πολλές περιπτώσεις 'έπιπτε' η ράβδος προληπτικώς, τόσο από τους γονείς, όσο και απ’ τους δασκάλους. Ποια πειθώ και ποια ενσυνείδητη πειθαρχία; Νόμος και τάξη.

ΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ζεσταίνουν τα τρακτέρ τους και οι κυβερνώντες κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα. Δεν τους έφτανε η αναταραχή στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ήρθε κι αυτό... για να δέσει το γλυκό. Αργεί το κακό να γίνει φάντασμα;

'ΠΕΦΤΟΥΜΕ κι έξω!'. Ωραίος και άνετος ο εκπρόσωπος του Δου Νου Του στην τρόικα Πολ Τόμσεν στην προχθεσινή συνέντευξή του στο 'Βήμα'. Κανένα πρόβλημα γι’ αυτόν και τα 'κολλητάρια' του. Μήπως αυτοί είναι που πληρώνουν τη νύφη; Το θέμα είναι να γίνει η δουλειά που τους έχουν παραγγείλει τ’ αφεντικά τους.

'ΔΥΝΑΣΑΙ ΝΑ ΙΔΗΣ πίπτοντα τον κεραυνόν, και να ειπής: Mπα! αυτό είναι όλον; Ουδέποτε όμως εθεώρησες άνευ δέους την απομεμακρυσμένην αστραπήν, ήτις τον προήγγειλεν'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΠΟΙΑ Β’ ΕΘΝΙΚΗ. Φουλ για Ευρώπη πάμε! Αέρα πήρε ο φ(θ)ανατικός Αεκτζής γείτονάς μου ύστερα απ’ τη νίκη της ΑΕΚ επί του ΟΦΗ. Ενα τίποτα είναι οι 8 βαθμοί που μας χωρίζουν απ’ την προνομιούχο 5η θέση που οδηγεί στα πλέι οφ μου είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου, προχθές! Μ’ αυτό το πλευρό να κοιμάσαι, Μήτσο!

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ μπορεί να κατέκτησε τις καρδιές του λαού, σύντομα όμως προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων εκ μέρους εκείνων που θίγονταν από το ελεγκτικό του κήρυγμα. Το αποκορύφωμα ώστε να ανάψει η θρυαλλίδα της αντιπάθειας σε βάρους του, τόσο εκ μέρους των αρχόντων και πολιτικών, όσο και εκκλησιαστικών παραγόντων της εποχής, ήταν ο έλεγχος στην αυτοκράτειρα Ευδοξία, η οποία παρανόμως οικειοποιήθηκε το χωράφι μιας φτωχής χήρας. Τελικά συνήλθε σύνοδος παρωδία στην οποία παραβρέθηκαν οι μισοί επίσκοποι και τον εξόρισαν. Σύντομα όμως επανήλθε λόγω κυρίως των αντιδράσεων του λαού. Μετά από λίγο ήρθε η ώρα της δεύτερης και μόνιμης εξορίας του Αγίου, γιατί δεν έπαψε το φλογερό κήρυγμά του (Πηγή: Βικιπαίδεια).

'Ούτε νιώθω καμιά ανάγκη/ για την πνοή, που ταχύτατα περνάει, για την ανθρώπινη τιμή/ και για τη δόξα, που αφανίζεται./ Ούτε να ’χω λαχτάρησα μεγάλα δώρα/ από το βασιλιά μες στο παλάτι/ ούτε με κυρίευσε η επιθυμία των δικαστικών θρόνων,/ πάνω στους οποίους καθισμένος/ γεμάτος δόξα/ θα σήκωνα υπερήφανα τα φρύδια./ Ούτε επεθύμησα να ’χω μεγάλη δύναμη στην πόλη/ ή στους πολίτες/ και να ευχαριστιέμαι/ με ψεύτικα κι αδύνατα όνειρα,/ που απ ’τον ένα πηγαίνουν στον άλλο/ κι όμοια πετούν και φεύγουν/ σαν το νερό'...
Aπό το ποίημα του Γρηγορίου Ναζιανζηνού 'Περί των καθ’ εαυτόν' (μφρ.: Μητροπολίτης Νικόδημος Γκατζιρούλης).

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (29.01.2013)

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Οι εργασίες που έκαναν στην τάξη τους και που φιλοξενούνται στον σημερινό «Παιδότοπο» τα Τριτάκια των Κουνουπιδιανών δίνουν την ευκαιρία,  και σ’ άλλα παιδιά, να μάθουν πώς κλίνεται στην πράξη σήμερα η  λέξη αλληλεγγύη!

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ
Γ1 τάξη Δημ. Σχ. Κουνουπιδιανών
Μάθημα Αλληλεγγύης στο 'Κύτταρο'

Tο Κοινωνικό Παντοπωλείο του Πολιτιστικού και Αθλητικού Συλλόγου 'Κύτταρο' της Χαλέπας επισκέφτηκαν παραμονές Χριστουγέννων τα παιδιά της Γ1 τάξης του 2ου Δημ. Σχ. Κουνουπιδιανών με τη δασκάλα τους Βασιλένα Λαγουδάκη. Ηταν ένα μάθημα αλλιώτικο απ’ τ’ άλλα, ένα ξεχωριστό, βιωματικό μάθημα, έξω απ’ την τάξη.
Μια ευκαιρία γι’ αυτά να προσφέρουν το λίγο ή το πολύ, είχαν, μαζί με την καλή τους καρδιά, σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Μα και την ευκαιρία να μάθουν πώς λειτουργεί και πώς λειτουργείται, πώς κλίνεται στην πράξη η λέξη αλληλεγγύη. Οι εργασίες που έκαναν στην τάξη τους και που φιλοξενούνται στον σημερινό «Παιδότοπο» τα Τριτάκια των Κουνουπιδιανών δίνουν την ευκαιρία, ωστόσο, και σ’ άλλα παιδιά, να μάθουν πώς κλίνεται στην πράξη σήμερα η συγκεκριμένη λέξη... αυτό μόνο λίγο δεν είναι! Ενα μεγάλο μπράβο και στα παιδιά και στη δασκάλα τους! Και βέβαια στους ανθρώπους του 'Κυττάρου' που μας λένε ότι δεν έχουμε δικαίωμα να ευχαριστιόμαστε το φαγητό που τρώμε, όταν υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι που πεινούν!
Β.Θ.Κ.

Παντοπωλείο Αλληλεγγύης
Φίλος στα δύσκολα σημαίνει δύναμη,
στοργή, εμπιστοσύνη
που ‘χει δεσμούς πανίσχυρους
αγάπη και γαλήνη!

Αγάπη και συνεργασία
είναι η μόνη λύση,
όπλα ν’ αντιστεκόμαστε
σ’ αυτήν εδώ την κρίση!

Κάλεσμα
Προσφοράς
Τρόφιμα να μαζέψουμε
σε όλους να το πούμε,
μαζί να βοηθήσουμε
ανθρώπους να χαρούνε!

Και στο παντοπωλείο μας
πολλά αγαθά να μπαίνουν
σαν κέρας της Αμάλθειας
ό,τι ποθεί να βγαίνουν!

Σκέψεις και συναισθήματα
1. Ολα τα παιδιά νιώθουμε περήφανα που προσφέραμε ένα μικρό δώρο στους συνανθρώπους μας!

2. Οταν πήγαμε στο Παντοπωλείο συγκινηθήκαμε γιατί καταλάβαμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν χρήματα να πάρουν τρόφιμα στην οικογένειά τους.

3. Νιώσαμε όμορφα που βοηθήσαμε λίγο αυτούς τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη και θέλουν πολλή αγάπη, φροντίδα και ζεστασιά!

4. Ειλικρινά θα θέλαμε να βοηθήσετε όλοι εσείς σ’ αυτή την προσπάθεια. Να συνεχίσουμε όλοι μαζί να προσφέρουμε τη βοήθειά μας με την καλή μας την καρδιά!

Κατά την επίσκεψή μας στο Παντοπωλείο Αλληλεγγύης συναντήσαμε και μας ξενάγησε στον χώρο η κα Μαρία Κληματσάκη - μέλος του Κυττάρου. Θελήσαμε να της πάρουμε μία μικρή συνέντευξη για τον τρόπο που λειτουργεί το Παντοπωλείο και βοηθά ανθρώπους που έχουν σοβαρά βιοποριστικά προβλήματα.

1. Γιατί φτιάξατε το Παντοπωλείο Αλληλεγγύης στη Χαλέπα;
Γιατί δε θέλαμε να βλέπουμε γύρω μας παιδιά που υποφέρουν από πείνα. Στα σχολεία μας, στη γειτονιά μας, στην πόλη μας!

2. Πότε ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια;
Στις 19 Δεκεμβρίου του 2011. Αισίως κλείσαμε έναν χρόνο λειτουργίας. Μακάρι παιδιά μου να μην υπήρχαν άνθρωποι που πεινάνε και να μη χρειάζονταν τέτοιες δράσεις. Αλλά δυστυχώς η ζήτηση αυξάνεται συνεχώς.

3. Πόσους ανθρώπους βοηθά τώρα το Παντοπωλείο;
Αυτή τη στιγμή είναι εγγεγραμμένες 240 οικογένειες και υπάρχουν ένα σωρό νέες αιτήσεις για αξιολόγηση και νέες εγγραφές.

4. Ποιοι προσφέρουν τα τρόφιμα;
Ξεκινήσαμε από τους μαθητές και τα σχολεία της Χαλέπας. Στη συνέχεια μπήκαν κουτιά στα Σούπερ Μάρκετ της Χαλέπας, κάναμε εκπομπές, δώσαμε συνεντεύξεις και γίναμε γνωστοί στην ευρύτερη κοινωνία. Μας στηρίζουν φορείς, Σύλλογοι, σχολεία, υπηρεσίες, τράπεζες, εταιρείες, απλοί ανώνυμοι πολίτες. Μας στηρίζετε κι εσείς με την παρουσία σας, με τα πράγματα που φέρνετε, υπό την καθοδήγηση της δασκάλας σας και της διευθύντριάς σας, κας Στέλλας Λειβαδιωτάκη.

5. Ποιοι άνθρωποι μπορούν να πάρουν τρόφιμα;
Άνθρωποι με χαμηλά εισοδήματα, άνεργοι, με χρέη στις τράπεζες, χωρίς δικό τους σπίτι και κάποιοι που δεν έχουν καν φως και νερό.

6. Κάθε πότε έρχονται εδώ και παίρνουν τρόφιμα;
Δύο φορές τον μήνα, όταν υπάρχουν αγαθά στα ράφια. Οταν λιγοστεύουν τα προϊόντα, τους αυξάνουμε το διάστημα.

7. Πόσα προϊόντα έχετε δώσει μέχρι τώρα;
Πάνω από 70.000 είδη. Έχουμε εντάξει και 80 οικογένειες στο πρόγραμμα Ε.Σ.Π.Α.

8. Ποιοι σας βοηθούν εδώ στο Παντοπωλείο που μοιάζει με μια κυψέλη αγάπης;
Πραγματικά ό,τι γίνεται εδώ κρύβει μέσα του μια μαγική λέξη: "Αγάπη" και γι' αυτό επιβιώνουμε. Υπήρχαν παιδιά που μας έφεραν το χαρτζιλίκι από τα κάλαντα, ζευγάρια που πρόσφεραν (αντί δώρων) από τη βάφτιση του παιδιού τους, χρήματα αντί μνημοσυνών, τα ξενοδοχεία που κλείνουν τον χειμώνα τα προϊόντα από τις αποθήκες τους κ.λπ. Υπάρχουν πολλοί εθελοντές που αφιερώνουν πολύ από τον ελεύθερο χρόνο τους εδώ. Το παντοπωλείο είναι το δεύτερο σπίτι τους και πραγματικά τους δίνει πολλή ικανοποίηση αυτό που προσφέρουν εδώ.

9. Τι κάνουν οι εθελοντές;
Οι εθελοντές συσκευάζουν τρόφιμα, γεμίζουν ράφια, παίρνουν τα έτοιμα γεύματα από τη λέσχη της Αρχιτεκτονικής, που μας προσφέρουν καθημερινά οι Αφοί Χιωτάκη. Ακόμη συγκεντρώνουν τα πράγματα από τα Σούπερ Μάρκετ και τα σχολεία, στέλνουν επιστολές σε φορείς, διοργανώνουν εκδηλώσεις, ενημερώνουν τον κόσμο για τη λειτουργία του Παντοπωλείου Αλληλεγγύης.

10. Πώς εμείς μπορούμε να βοηθήσουμε;
Θέλω να είστε καλά παιδιά, να έχετε την υγεία σας, να αγαπάτε και να ακούτε τη δασκάλα σας και τους γονείς σας και αυτό που ζήσατε σήμερα εδώ να το μεταφέρετε στα σπίτια σας, στους φίλους και γείτονές σας. Είμαι σίγουρη ότι κι άλλα παιδιά θα θελήσουν να σας μιμηθούν. Και βέβαια θα χαρούμε να γίνετε κι εσείς εθελοντές μας!

11. Πώς νιώθετε για αυτή την προσπάθεια που κάνετε;  
Θεωρώ ότι γίνομαι καλύτερος άνθρωπος, γιατί μέσα από αυτή τη δράση έπαψα να σκέφτομαι το "ΕΓΩ" και υποστηρίζω το "ΕΜΕΙΣ". Να σας πω βέβαια ότι όλα αυτά δε θα υπήρχαν αν δεν υπήρχαν άνθρωποι με οράματα όπως ο πρόεδρός μας, ο κ. Μανώλης Σαλεβουράκης και άνθρωποι ευαίσθητοι όπως ο διευθυντής του Τ.Ε.Ι. Χανίων κ. Μιχάλης Ταταράκης που μας παραχώρησε αυτό τον υπέροχο χώρο καθώς και όλο το προσωπικό του Ιδρύματος που από την πρώτη στιγμή είναι στο πλευρό μας.

Σας ευχαριστούμε πολύ!
Εγώ ευχαριστώ εσάς, τους δασκάλους σας και τους γονείς σας και ελπίζω αυτό το διαφορετικό βιωματικό μάθημα να σας κάνει καλύτερους και δυνατότερους αυριανούς πολίτες.

Χανιώτικα νέα (26. 01.2013)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΞΥΛΑ κι είντα ξύλα. Κατσιπρινομουρνιδόξυλα! Καλά αυτό είναι εύκολο. Πάμε για άλλο: Το ποτήρι στο καλάθι, το καλάθι στο σκαρβέλι, το σκαρρβέλι στο σωμάρι, το σσωμάρι στο στρασούλι, το στρασούλι στο γαιδούρι το γαιδούρι  στο λιβάδι το λιβάδι στο ποτάμι, ποτηροκαλαθοσκάρβελοσωμαροστρασουλογαιδαρολιβαδοπόταμο!

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Φίλες και φίλοι, καήμέρα!

ΞΥΛΑ κι είντα ξύλα. Κατσιπρινομουρνιδόξυλα! Καλά αυτό είναι εύκολο. Πάμε για άλλο: Το ποτήρι στο καλάθι, το καλάθι στο σκαρβέλι, το σκαρρβέλι στο σωμάρι, το σσωμάρι στο στρασούλι, το στρασούλι στο γαιδούρι το γαιδούρι  στο λιβάδι το λιβάδι στο ποτάμι, ποτηροκαλαθοσκάρβελοσωμαροστρασουλογαιδαρολιβαδοπόταμο!
ΜΕ ΚΑΘΑΡΟΓΛΩΣΣΙΔΙΑ έτσι για να κάνουμε προπόνηση στην γλώσσα μας, άρχισα την στήλη σήμερα. Τα βρήκα στην εφημερίδα των Αρμενιανών «Ελευθερόπολις» στην στήλη του Χαράλαμπου Ελευθεροπολίτη (γειά σου, Χαράλαμπε Μπουρνάζο, με τα ωραία σου!) κι είναι από την συλλογή της Ευαγγελίας Κ. Φραγκακι «Συμβολή στα Λαογραφικά της Κρήτης»
ΓΙΑΤΙ όχι; Οκαλός ο μύλος όλα τα αλέθει και στα «Πεταχτά» όλα μπορούν να χωρέσουν. Για να μην πω και το άλλο που λέει για τοον τσικαλά που κολλά το αυτί όπου τον βολεύει.
ΝΑ ΤΟ ρίχνουμε πότες πότες όξω. Να κάνουμε όξω νου. Είχανε δίκιο και σ’ αυτό οι παλιοί μας. «Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη» για να θυμηθώ την φράση του λόγιου ιερομόναχου Καισάριου Δαπόντε. Ας πάμε όμως παρακάτω.
ΑΛΧΗΜΙΣΤΕΣ πολιτικοί έχουνε βρει τον τρόπο\ να ξεζουμίζουν τους φτωχούς να σώσουνε τον τόπο. Απ’ τον Εννιαχωριανό (Γιάννη Μαλαξιανάκη) η μαντινάδα. Προσπαθούν να κάμουν μια πετυχεμένη εγχείρηση κι ας πεθάνει ο ασθενής, Γιάννη!
ΓΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ μπλακάουτ στην Αθήνα ο λόγος. Αυτό όμως είναι το λιγότερο κακό. Εδώ έχουμε να κάνουμε με κοινωνικό μπλακάουτ που δεν παλεύεται με τίποτα.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΒΙΑ απ’ όπου κι αν προέρχεται. Την κάθε μορφή βίας. Την σωματική βία την λεκτική βία, την ψυχολογική βία, την ατομική βία, την οικογενειακή βία, την ομαδική βία, την κρατική βία, την όποια πιθανή ή απίθανη μορφή βίας τέλος πάντων. Από διακηρύξεις άλλο τάποτα.
ΜΟΝΟ…Η κουτσή Μαρία δεν θα κληθεί ως μάρτυρας απ’ τα μέλη της Προανακριτικής Επιτροπής για την λίστα Λαγκάρντ. Το ένα σενάριο είναι αυτό. Το άλλο είναι να κληθεί ακόμη και η… κουτσή Μαρία. Το θέμα είναι οιος θα κερδίσει τις εντυπώσεις.
«ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ αυτόν ουδέποτε  θα εννοήσης διατί υπάρχουν τόσα πράγματα απαίσια, περιβαλλόμενα με το αισιώτερον κάλυμμα. Και ακόμη δεν θα εννοήσης διατί ο ήλιος αντανακλάται και εις τον βόρβορον. Ούτε διατί ο βόρβορος αποξηρανόμενος ανέρχεται μέχρι του αιθέρος.» Από την «Χρυσή Διαθήκη» του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι θα νικήσει η ομάδα μας τον ΟΦΗ είναι ο φ(θ)ανατικός αεκζής γείτονας μου. Καιρός είναι να σκάει το χαμόγελο στο χειλάκι μας, μου είπε. Για να δούμε τι θα δούμε, Μήτσο!
ΚΑΤΑ τον 5ο αιώνα π.Χ. ανάμεσα στον Νέστο και στον Αχελώο υπήρξαν πολλά λιοντάρια και αγριοβούβαλοι. Όταν λοιπόν ο Ξέρξης κατέβαινε με την Στρατιά του. Και βρισκόταν στην περιοχή του Αξιού, λιοντάρια επιτέθηκαν στις καμήλες που κουβαλούσαν τα τρόφιμα για τους στρατιώτες. Το περίεργο ήταν ότι δεν δεν ρίχνονταν σε άλλα ζώα ή ανθρώπους αλλά αποκλειστικά στις καμήλες τις οποίες ποτέ δεν είχαν δει στο παρελθόν.’ (Από το βιβλίο «Η άλλη όψη της Ιστορίας» εκδ. «Σαββάλας»)
ΧΑΝΕΙ τα’ αηδόνι την ανάσα του\ σώνεται η ψυχούλα του\ να τραγουδάει\ όλο να τραγουδάει\ να ξεπεράσει\ να νικήσει το ζουρνά\ που κλα’ιει ασίγαστος το πανηγύρι του\ και θριαμβεύει\ Δένει τραγούδια νέα η αγάπη\ και θέλουν όλοι την ανάσα σου\ για να σε πουν \ Αλλ’ έτσι\ μόνον έτσι σώζεται η ψυχούλα σου\ και θριαμβεύει.\ Άγρια η αγάπη.\ Αυτό ορίζει η αρχή της\ Και τέλος στην πυρά της δεν υπάρχει.\ Από τα δύο κανένα.\ Συμβαίνει. Απλώς συμβαίνει η αγάπη.\ Όπως συμβαίνει και η θάλασσα.» Το ποίημα «Συμβάντα» του Παντελή Μπουκάλα
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blocstop.com)


Χανιώτικα νέα (26.01.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΚΟΥΒΕΝΤΑ με μια ανθισμένη (α)μυγδαλιά. Θέμα έκθεσης που έβαζαν οι παλιοί δάσκαλοι στους μαθητές τους. Οταν τα παιδιά ήξεραν τα ονόματα των δέντρων...

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ εγρηγόρη κι ο Μελέτης εμελέτα/ κι ο Γρηγόρης την επήρε του Μελέτη τη γυναίκα. Με μια από τις όχι τόσο γνωστές παροιμίες αρχίζω σήμερα τη στήλη. Είναι που θέλω να πω και χρόνια πολλά στους Γρηγόρηδες και στις Γρηγορίες που γιορτάζουν σήμερα.

ΚΑΙ... η γιορτή του ενός απ’ τα δύο 'ανθρωπάκια' που κατοικοεδρεύουν στα φανάρια και μας βοηθούν να περνάμε τις διαβάσεις, επίσης, σήμερα. Δεν είναι εθελοντές ούτε ο Γρηγόρης ούτε ο Σταμάτης των φαναριών, απλά τη δουλειά που τους έβαλαν να κάνουν οι άνθρωποι κάνουν. Να τους υπακούμε με θρησκευτική ευλάβεια.

Ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ κι ο Γρηγόρης. Ο Γρηγόρης Γοργότσης κι ο Σταμάτης Μπάστακας. Οι αξέχαστοι Νίκος Σταυρίδης και Μίμης Φωτόπουλος, αντίστοιχα, στην οθόνη του κινηματογράφου. Αλλο πράγμα το γέλιο που βγάζει αυτή η ταινία, όσες φορές κι αν τη δεις. Οπως όλες οι ταινίες του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου.

ΣΒΕΛΤΟΣ ο Γρηγόρης/ σ’ όλα διπλωμάτης/ ξάπλα ο Σταμάτης και αρχιραχάτης! Το ένα φέρνει το άλλο. Από τον Γρηγόρη που εγρηγόρη και τον Μελέτη που εμελέτα της παροιμίας, στον 'σβέλτο' Γρηγόρη και στον 'αρχιραχάτη' Σταμάτη του τραγουδιού (μην παρεξηγηθούμε) μέσω του Γρηγόρη Γοργότση και του Σταμάτη Μπάστακα... Ως εδώ!

ΧΑΛΑΕΙ, λένε οι μετεωρολογικές προβλέψεις, ο καιρός. Ούτως ή άλλως άλλωστε ο χειμώνας με τα κρύα, αν λάβουμε υπόψη τις προηγούμενες χρονιές, είναι πίσω. Τι γίνεται, αλήθεια με τις αμυγδαλιές, άνθισαν; Σιγά που λογαριάζουν τον χειμώνα αυτές!

ΚΟΥΒΕΝΤΑ με μια ανθισμένη (α)μυγδαλιά. Θέμα έκθεσης που έβαζαν οι παλιοί δάσκαλοι στους μαθητές τους. Οταν τα παιδιά ήξεραν τα ονόματα των δέντρων...

ΠΗΓΗ έμπνευσης για τη μαντιναδολόγο μας τη Νεκταρία Θεοδωρογλάκη η νίκη του Πλατανιά επί του Παναθηναϊκού στο Κύπελλο, προχθές. Να η σχετική μαντινάδα: 'Η πρόκριση στο Κύπελλο του Πλατανιά μεγάλη/ χόρεψε τον αντίπαλο συρτό και πεντοζάλη'.

ΤΟ ΘΕΜΑ δεν είναι η 'ζωη-ράδα' των συνεδριάσεων της Προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής που διερευνά τυχόν ποινικές ευθύνες του Γ. Παπακωνσταντίνου, αλλά η ανεύρεση της αλήθειας. Εχει άδικο ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος;

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ για τα παιδιά όλων των τάξεων του Δημοτικού Σχολείου, αλλά και τα παιδιά νηπιακής ηλικίας, με θέμα τη δημιουργία μακέτας του φρουρίου Φιρκά, του χώρου δηλαδή, που έγινε η τελετή της Ενωσης της Κρήτης με την Ελλάδα. Ενα μεγάλο μπράβο στο Ναυτικό Μουσείο Κρήτης που δίνει την ευκαιρία στα σημερινά παιδιά να ασχοληθούν σε βάθος και σε πλάτος με την πιο λαμπρή σελίδα της τοπικής μας ιστορίας!

ΟΙ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ πίστευαν ότι ο βασιλιάς Πύρρος γιάτρευε όσους υπέφεραν από παθήσεις της σπλήνας. Για να τους γιατρέψει θυσίαζε έναν άσπρο κόκορα και, αφού ξάπλωνε ανάσκελα τον άρρωστο, του πίεζε ελαφρά τη σπλήνα με το δεξί του πόδι. Κανέναν δεν έδιωχνε, αν ζητούσε να τον γιατρέψει, όσο φτωχός και ταπεινός κι αν ήταν. Ο Πύρρος έπαιρνε και τον κόκορα και ήταν πολύ ευχαριστημένος με την αμοιβή αυτή. Λένε ότι το μεγάλο δάχτυλο του δεξιού του ποδιού είχε θεία δύναμη, ώστε και μετά τον θάνατό του, όταν το άλλο σώμα του κάηκε, αυτό βρέθηκε ακέραιο, χωρίς να το έχει πειράξει καθόλου η φωτιά' (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

'Εκούνησε την ανθισμένη μυγδαλιά/ με τα χεράκια της/ κι εγέμισε από άνθη η πλάτη, η αγκαλιά/ και τα μαλλάκια της./ Αχ χιονισμένη σαν την είδα την τρελή/ γλυκά τη φίλησα,/ της τίναξα τα άνθη απ’ την κεφαλή/ κι έτσι της μίλησα·/ - Τρελλή να φέρεις στα μαλλιά σου τη χιονιά/ τι τόσο βιάζεσαι;/ Μόνη της θε να ’ρθει η βαρυχειμωνιά/ δεν το στοχάζεσαι;/ Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παλιά/ τα παιχνιδάκια σου,/ κοντή γριούλα με τα κάτασπρα μαλλιά/ και τα γυαλάκια σου'.
Το ποίημα 'Η μυγδαλιά' του Γεωργίου Δροσίνη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΜΑΖΙΚΗ ανεργία, αλλεπάλληλες μειώσεις μισθών, υποβάθμιση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, άγρια περιστολή των κοινωνικών παροχών. Οι αριθμητές των τεσσάρων ομωνύμων κλασμάτων που σκοτώνουν. Κοινός παρονομαστής των η εξαθλίωση. Κατά τα άλλα, κρίμα, Αντρέα!

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΑΝΘΡΩΠΟ δεν έχω να φροντίσω, ν’ αγαπήσω ή να πενθήσω, έχω και πικ απ πλάκες, αριστερά τραγούδια κυρίως. Εγώ, βασιλόφρων είμαι, αλλά τα τραγούδια της Αριστεράς με σαγηνεύουν. Ευτυχώς είμαι ευτυχής'. Από το πολυβραβευμένο και πολυδιαβασμένο βιβλίο του Παύλου Μάτεσι 'Η μητέρα του σκύλου'. Ο συγγραφέας έφυγε, το βιβλίο μένει. Οπως μένει και όλο το υπόλοιπο συγγραφικό του έργο.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ απ’ τους συγγραφείς που τους ανακαλύπτουμε μετά το φευγιό τους απ’ τη ζωή ο Παύλος Μάτεσις. Ούτε απ’ τους συγγραφείς που δεν τους διαβάζουμε όταν φύγουν είναι.

ΠΕΡΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ η κουβέντα που κάναμε προχθές με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο. Το καλό όνομα που αφήνει κανείς όταν φεύγει αυτό είναι αθανασία. Τα παιδιά που γέννησε, τα δέντρα που φύτεψε, τα βιβλία που έγραψε, τα ίχνη που άφησε στο πέρασμά του...

Η ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ, ωστόσο, καλά κρατεί. Να και μια ερωτική μαντινάδα με αναφορά στις αλκυονίδες μέρες απ’ τη Νεκταρία Θεοδωρογλάκη: 'Λιακάδα χειμωνιάτικη το χιόνι κάνει πέρα/ μες στη ζωή μου χάραξε αλκυονίδα μέρα'. Ευτυχώς που τα όποια μνημόνιά τους δεν επηρεάζουν τον έρωτα, Νεκταρία.

ΓΡΑΨΤΕ λάθος! Εξαιτίας ενός 'απίστευτου' λάθους στους υπολογισμούς υπεβλήθη απ’ τους ειδικούς του ΔουΝουΤου η λιτότητα που βιώνουν οι Ελληνες. Ενός λάθους εξεπίτηδες, όμως. Κανένα πρόβλημα γι’ αυτούς. Στου φαλακρού την κεφαλή εμάθανε μπαρμπέρηδες. Σε ρόλο πειραματόζωου η χώρα μας.

ΜΑΖΙΚΗ ανεργία, αλλεπάλληλες μειώσεις μισθών, υποβάθμιση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, άγρια περιστολή των κοινωνικών παροχών. Οι αριθμητές των τεσσάρων ομωνύμων κλασμάτων που σκοτώνουν. Κοινός παρονομαστής των η εξαθλίωση. Κατά τα άλλα, κρίμα, Αντρέα!

ΤΟ 98% ΑΓΓΙΖΕΙ η ανεργία στον οικοδομικό κλάδο στον Νομό μας. Ο ήχος της μπετονιέρας έχει πάψει προ πολλού να ακούγεται. Κι αν πεις για τα λουκέτα στα μαγαζιά, πόνος ψυχής. Κατά τ’ άλλα οι πολιτικοί μας (συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι) εξακολουθούν να κλίνουν τη λέξη 'ανάπτυξη' σ’ όλες τις πτώσεις. Από λόγια άλλο τίποτα.

ΓΙΑ ΕΒΔΟΜΗ μέρα χωρίς μετρό η Αθήνα. Η δυστυχία του να είσαι Αθηναίος. Ανοίγω παρένθεση. 'Η δυστυχία του να είσαι Ελληνας' ο τίτλος του πολυδιαβασμένου βιβλίου που έγραψε ο Νίκος Δήμου. Κλείνω την παρένθεση. Λέω Αθηναίος, γιατί όσο να ’ναι εμείς εδώ την κουτσοβολεύουμε ακόμα την κατάσταση.

ΓΕΝΑΡΗ μήνα κλάδευε, φεγγάρι μην ξανοίγεις. Καιρός να κλαδέψω τις κρεβατίνες πριν μπει ο Φλεβάρης. Πάντως να πω και το άλλο. Οταν βγήκε η παροιμία είχαν ακόμα το παλιό ημερολόγιο, οπότε...

'ΟΤΑΝ ο βασιλιάς της Σπάρτης Κλειομένης Α’ νίκησε τον στρατό των Αργείων, μπήκε ανενόχλητος στην πόλη τους (590 π.Χ.). Τότε μια Αργίτισσα, η Τελένιλλα, αφού μάζεψε όλους τους δούλους, τα παιδιά, τους γέρους και τις γυναίκες, κλείστηκε μαζί τους στην Ακρόπολη. Στη συνέχεια όπλισε όλες σχεδόν τις γυναίκες και τις έβαλε να φυλάνε τον δρόμο από τον οποίο θα περνούσαν οι εχθροί. Οι Σπαρτιάτες, όταν έφτασαν, προσπάθησαν αρχικά να τις φοβίσουν με άγριες φωνές. Επειδή, όμως, αυτές δεν υποχωρούσαν, άρχισαν τη μάχη. Γρήγορα, όμως, μετάνιωσαν και σταμάτησαν, γιατί σκέφτηκαν ότι, αν νικούσαν, δε θα ήταν κάτι το σημαντικό και αν τις σκότωναν, ακόμα και όλες θα ήταν ντροπή γι’ αυτούς'. (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της ιστορίας', Εκδ. 'Σαββάλας).

'Σε περιβόλι σκόνης κατοικούν/ Ολα τα μικρά κατοικίδια της γλώσσας/ Μικρές λέξεις που συμπλέκονται/ Με μεγάλες βλέψεις/ Σε χώρο άχωρο/ Σε χρόνο άχρονο/ Μαζί να παρεπιδημούν/ Να γίνονται καταστάσεις/ Ανοιχτές και κλειστές/ Που συγκροτούν στρατιές/ Ν’ απωθούν/ Την αιώνια αναγωγή/ Στη σκοτεινή ύλη/ Που συμβιώνει με το υπερ-σκοτεινό/ Χωρίς να το γνωρίζει'.
Το ποίημα 'Συμβίωση' του Δημήτρη Κακαβελάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (24.01.2012)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Απλά σημειώνω πως πρέπει επιτέλους να αρχίσουμε να  ψάχνουμε τα αίτια αυτής της ανημπόριας μας, της αδυναμίας μας ή μήπως της ανικανότητάς μας να δημιουργήσουμε προς όφελος τούτης της πόλης και των κατοίκων της;

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Κι ενώ εμείς εδώ συνεχίζουμε να κόβουμε? πίτες κάπου αλλού προς ανατολάς κατεβάζουν αβέρτα ευρωπαϊκά προγράμματα και το χρήμα ρέει ή μάλλον συνεχίζει να ρέει για δημιουργία έργων και άλλων πολλών!
Την ίδια ώρα που εμείς συνεχίζουμε να τρέχουμε και να αγωνιούμε για θέματα όπως αυτό του αεροδρομίου που τις μονές μέρες είναι λυμένο και τις ζυγές παραμένει άλυτο, εκείνοι τρέχουν με χίλια αφήνοντάς μας στη? μεμψιμοιρία μας και στο κλειστό καβούκι μας να τρωγόμαστε για θέματα κατά βάση ασήμαντα, και για 'ιδιοτελείς σκοπούς'!
Δυστυχώς είναι μια χιλιοειπωμένη αλήθεια το γεγονός πως... εκείνοι έχουν διαφορετική προσέγγιση στα θέματα που τους αφορούν ενώ εμείς μια 'δική μας' που όμως ΔΕΝ αποδίδει!
Ο λόγος είναι πολύ απλός;
Εμείς είμαστε ΧΑΝΙΑ ενώ οι άλλοι είναι... Ηράκλειο! Υπάρχει διαφορά και μάλιστα μεγάλη!
Ετσι, λοιπόν εμείς εδώ συνεχίζουμε να παραμένουμε στάσιμοι, αραχτοί και πολύ λάιτ ενώ από την άλλη εκείνοι συνεχώς... πρωτοπορούν. Δεν θα αναφερθώ σε συγκεκριμένες περιπτώσεις όλων αυτών που έχουν καταφέρει και συνεχώς καταφέρνουν οι Ηρακλειώτες προς όφελος του τόπου τους. Αρκεί μια ματιά στα ειδησεογραφικά σάιτ αλλά και στον έντυπο Τύπο -ακόμη και μέσα από στις σελίδες των "Χ.Ν."- που επιβεβαιώνει των παραπάνω λόγων το αληθές.
Απλά σημειώνω πως πρέπει επιτέλους να αρχίσουμε να? ψάχνουμε τα αίτια αυτής της ανημπόριας μας, της αδυναμίας μας ή μήπως της ανικανότητάς μας να δημιουργήσουμε προς όφελος τούτης της πόλης και των κατοίκων της;
Μήπως πρέπει επιτέλους να μας απασχολήσει πολύ σοβαρά το θέμα παρόλο που η περίοδος των παχιών αγελάδων να έχει παρέλθει;
Αναγκαία προϋπόθεση βέβαια γι? αυτό είναι να δράσουμε με τον ενδεδειγμένο τρόπο όπως αυτόν που κακά τα ψέματα γνωρίζουν οι συμπατριώτες μας κατά Ηράκλειο μεριά! Προϋπόθεση όμως είναι και να βρεθούν και οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις!
Τούτη την εποχή όσο κι αν υπάρχει κρίση άλλο τόσο δημιουργούνται και ευκαιρίες!
Δεν θέλει κόπο, τρόπο θέλει το πράγμα...

Xani;vtika n;ea (23.01.2013)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ έχει το μεγαλείο της, ζήσε την!

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΑΜΡΙ Α ΜΟΥΓΚΟΥ'. 'Στο χέρι του Θεού' πάει να πει στα σουαχίλι. Ο τίτλος ενός από τα λιγότερο γνωστά μυθιστορήματα του Μιχάλη Καραγάτση. Το θυμήθηκα τις προάλλες με αφορμή τη δήλωση που έκανε ο μητροπολίτης μας ο Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνός Παπαγιαννάκης, με το που επέστρεψε στα Χανιά, μετά απ? τη μεγάλη περιπέτεια της υγείας του.

'Ο ΘΕΟΣ ΜΕ ΑΝΕΣΤΗΣΕ κυριολεκτικά. Γι? αυτόν τον λόγο, λοιπόν, έχω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Θεό, ο οποίος πραγματικά είδε τις αμαρτίες μου και μου άφησε χρόνο μετάνοιας'. Τα που είπε, μεταξύ των άλλων ο Σεβασμιώτατος.

'ΚΥΡΙΕ, Σ? ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που με άφησες να ζήσω σήμερα. Αν σου είμαι χρήσιμος άφησέ με να ζήσω και αύριο'. Και αυτή η προσευχή που τη διάβασα σε μια συνέντευξη που έδωσε προ ετών ένας Μητροπολίτης της Εκκλησίας της Ελλάδος, μου ήρθε στον νου, διαβάζοντας τη δήλωση του κ. Δαμασκηνού. Στο χέρι του Θεού είμαστε. Κανένας μας δεν ξέρει τι μας περιμένει όχι μόνο την επόμενη μέρα, όχι την επόμενη ώρα, αλλά την επόμενη στιγμή!

ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ έχει το μεγαλείο της, ζήσε την! Αρέσκεται να επαναλαμβάνει συχνά τη φράση αυτή ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Μπορούμε να την κάνουμε τρόπο ζωής. Πράγματι κάθε στιγμή έχει το μεγαλείο της.

ΞΕΣΤΡΑΤΙΣΑ ΤΟ ΞΕΡΩ. Ετσι γίνεται συνήθως, αν δεν βάλω φρένο. Ξεκινώ από κάπου και φέρνει το ένα 'πεταχτό' το άλλο δίχως να το καταλάβω. Τις περισσότερες φορές, για να πω την αλήθεια, το απολαμβάνω και το πάω όπου πάει. Ας πάει και το... παλιάμπελο, σκέφτομαι. Τα όποια 'πεταχτά' περιμένουν να βρουν τη θέση τους, δηλαδή. Τι είναι ο κάβουρας, τι είναι το ζουμί του!

ΔΑΣΚΑΛΟΙ Η ΠΑΡΕΑ ΜΟΥ κι έχω χαρά μεγάλη/ τέτοια παρέα όμορφη θαρρώ δεν έχω άλλη. Σιγά που δε θα έβγαζε μαντινάδα ο Ηλίας ο Σταματάκης για το ό,τι έγραψα την περασμένη Παρασκευή, πως ο συνταξ. δάσκαλος Γιάννης Μοσχονάς είναι μαθητής του. Βούτυρο στο ψωμί του το παραμικρό.

ΑΠ? ΤΑ ΣΤΙΚΑΚΙΑ στα γκαζάκια και ο Θεός βοηθός. Ολο και πλησιαίνουν τελευταία τα βομβιστικά χτυπήματα στην Αθήνα. Γεννήματα της κρίσης και αυτά. Είναι να μην ανησυχούν οι κυβερνώντες και όχι μόνο οι κυβερνώντες; Ολα τα ?χε η Μαριωρή ο φερετζές της έλειπε.

ΣΤΑΧΤΗ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ μέρος απ? το πολύτιμο λαογραφικό υλικό που μάζευε σ? όλη του τη ζωή ο γνωστός τοις πάσι, πανταχού παρών συμπολίτης μας Βασίλης Καλαϊτζής - Μουντάκης. Ακέραιο, ωστόσο, το όνειρό του για δημιουργία λαογραφικού μουσείου στα Χανιά. Ακούει κανείς;

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΝΑΥΜΑΧΙΑ στη Σαλαμίνα ο Λακεδαιμόνιος Δημάρατος και ο Αθηναίος Δίκαιος, που είχαν καταφύγει στον βασιλιά των Περσών και τον συνόδευαν στην εκστρατεία του στην Ελλάδα, έτυχε να βρεθούν στην περιοχή του Θριάσιου πεδίου. Ξαφνικά μέσα στην ερημιά είδαν να προχωρεί προς την Ελευσίνα ένα σύννεφο σκόνης τόσο μεγάλο, σαν και βάδιζαν τριάντα χιλιάδες άντρες. Ταυτόχρονα άκουγαν φωνές να ψάλλουν ύμνους στον Διόνυσο. Εκπληκτος, ο Δημάρατος ρώτησε τον Δίκαιο, που ως Αθηναίος γνώριζε τα σχετικά με τα Ελευσίνια μυστήρια, τι σήμαιναν όσα είχαν δει. Εκείνος τότε του εξήγησε ότι ο θεός παρουσιάστηκε με τον τρόπο που είδαν και αυτό σήμαινε πως θα βοηθούσε τους Αθηναίους. Συνεπώς η καταστροφή των Περσών ήταν βέβαιη (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

'Κύριε,/ προσευχήσου/ για να σε αναγνωρίσουμε/ όταν φανερωθείς/ κατάργησε τους ενδιάμεσους θεούς/ με τις παραξενιές τους και τις καθημερινές τους επιθυμίες/ σφράγισε τους οίκους σου και μη φοβάσαι τη γύμνια μας/ ας είναι τα κυπαρίσσια οι απεσταλμένοι σου/ γιατί όρθια στέκουν και ψιθυρίζουν/ και δεν προσπαθούν να προσηλυτίσουν τον άνεμο'.
Από τους 'Ψαλμούς' του Said (μετάφραση Νταντή - Σιδέρη - Speck).

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Xani;vtika n;ea (22.01,2012)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Ενας μικρός παράδεισος στο μέσο του ωκεανού είναι το Νησί, που εμπλέκεται στη δίνη της Ιστορίας προς τη δύση του 20ού και την ανατολή του 21ου αιώνα. Ενα νησί που, όπως αναγράφεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, 'ανήκει στο βασίλειο το οποίο το παραχωρεί μυστικά στην Αυτοκρατορία για να γίνει η πιο σημαντική ναυτική βάση της τελευταίας.



Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Στρατευμένος στην υπόθεση του καλού (1)

Ενα μυθιστόρημα - ποίημα ή ένα μυθιστόρημα μέσα στο οποίο υπάρχουν πολλά επί μέρους ποιήματα το νέο βιβλίο με τίτλο 'Το Αρχιπέλαγος' (εκδ. 'Εναστρον') που μόλις κυκλοφορήθηκε. Σε μια πρώτη προσέγγιση. Ενα φιλοσοφικό δοκίμιο που βάζει (τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων) της πραγματικότητας, έτσι όπως οι απλοί άνθρωποι την ονειρεύονται, οι φαινομενικά πανίσχυρες σκοτεινές δυνάμεις της παγκόσμιας τάξης τη σχεδιάζουν κι όπως τελικά οι δυνάμεις της Φύσης την επιβάλλουν, δοσμένο με μυθιστορηματική μορφή.
Μια απ’ τις πολλές προσεγγίσεις. Αυτά έγραψα 'Στα πεταχτά' προ ημερών (3.1.2013) για το εν λόγω βιβλίο που παρουσιάστηκε στην ξετρουλιαχτή από κόσμο αίθουσα του Μεγάλου Αρσεναλιού την περασμένη Τετάρτη 16 Ιανουαρίου, του και φίλου πρύτανη του Πολυτεχνείου Γιάννη Φίλη. Για να προσθέσω εν κατακλείδι: Οι συμμετέχοντες στην επιτροπή απονομής κρατικών βραβείων (για το μυθιστόρημα) έχουν διαβάσει 'Το Αρχιπέλαγος'; Ρητορικό, βέβαια, με κάποια δόση ειρωνείας, το ερώτημα.
Ας είναι. Για 'κραυγή αγωνίας' και για 'χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου' έκανε λόγο παρουσιάζοντάς το με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο η και νέα πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων του Νομού μας, φιλόλογος Βαρβάρα Περράκη. Ο Γιάννης Φίλης και ως συγγραφέας, όντας 'στρατευμένος στην υπόθεση του καλού' επιμένει, βλέπετε, να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, ενώ, για να θυμηθούμε τον Αλεξανδρινό Ποιητή 'εις την οδόν έξω ουδέν ακούουν οι λαοί'. Ενας μικρός παράδεισος στο μέσο του ωκεανού είναι το Νησί, που εμπλέκεται στη δίνη της Ιστορίας προς τη δύση του 20ού και την ανατολή του 21ου αιώνα. Ενα νησί που, όπως αναγράφεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, 'ανήκει στο βασίλειο το οποίο το παραχωρεί μυστικά στην Αυτοκρατορία για να γίνει η πιο σημαντική ναυτική βάση της τελευταίας'.
Αμελητέα ποσότητα οι κάτοικοί του, 'ξεριζώνονται βίαια και πετιούνται σαν άχρηστο υλικό σε μακρινά μέρη' κουβαλώντας τις αναμνήσεις τους. Ωστόσο οι δυνάμεις της Παγκόσμιας Τάξης δεν έχουν τον τελευταίο λόγο καθώς η ανερχόμενη στάθμη του ωκεανού, λόγω της κλιματικής αλλαγής, εξαφανίζει το Νησί. Τραγική η κατάληξη που και, βέβαια, λειτουργεί, όπως και η Βαρβάρα είπε 'ως πράξη υπενθύμισης'. Η κλιματική αλλαγή έχει επέλθει. Να ετοιμαζόμαστε για τις συνέπειες. Ηταν ιδιαίτερα σαφής και στην ομιλία του (που ακολούθησε) ο Γιάννης Φίλης γι’ αυτό το θέμα. Εκτός και αν γίνει αυτό που πρέπει να γίνει...

Στρατευμένος στην υπόθεση του καλού (2)

Σε καμαρώνουν τα Χανιά, φίλε μας, Γιάννη Φίλη,
το περιβάλλον σ’ εκτιμά και μύρια σου οφείλει
Φίλια τα αισθήματα των Χανιωτών για τον Γιάννη Φίλη, το ’χω ξαναγράψει. Ο γνωστός μαντιναδολόγος, όμως, Ηλίας Σταματάκης (δική του η μαντινάδα με την οποία άρχισα τούτη την εύφημη μνεία) έβαλε τρία ρήματα που δείχνουν πολλά. Το ρήμα 'καμαρώνουν' που έχει ως υποκείμενο τα 'Χανιά' και τα ρήματα 'εκτιμά' και 'οφείλει' που έχουν ως υποκείμενο 'το περιβάλλον'. Πράγματι καμαρώνουν(-ουμε) οι Χανιώτες που έχουν(-ουμε) συμπολίτη τον Γιάννη Φίλη. Και όντως το περιβάλλον (ωραία η προσωποποίηση) τον 'εκτιμά' και του 'οφείλει μύρια'. Και γιατί το περιβάλλον αποτελεί το 'μοτίβο' που έρχεται διαρκώς στα γραφτά του (επιστημονικά συγγράμματα, ποιήματα, μυθιστορήματα) και στις ομιλίες του. Και γιατί δημιούργησε εκ του μηδενός στο Ακρωτήρι το Πάρκο Χλωρίδας και Πανίδας που έχει το όνομά του. Και γιατί ζει και κινείται με πολύ σεβασμό για το περιβάλλον στον χώρο του. Και γιατί αγωνιά και αγωνίζεται για την προστασία του.
Εκτός όλων των άλλων που δεν είναι αντικείμενο αυτής της εύφημης μνείας. Ο Γιάννης Φίλης 'γράφει πράττοντας και πράττει γράφοντας' είπε σε μια αποστροφή της ομιλίας της, παρουσιάζοντας 'Το Αρχιπέλαγος', η Βαρβάρα Περράκη. Εγώ θα το έλεγα κάπως διαφορετικά. Ο Γιάννης Φίλης ζει περιβαλλοντολογώντας και περιβαλλοντολογεί ζώντας. Εντελώς ξένο γι’ αυτόν το: 'Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις'...

... 'Aκόμη κι αν δεν μετρούσαν κι αν δεν σημείωναν στο ημερολόγιο, οι μέρες ήταν βασανιστικές. Τα μπετονένια κτίσματα, η κεντρική λεωφόρος που οδηγούσε στο κυβερνείο, τα λιγοστά πάρκα, το λιμάνι. Ο ωκεανός κρυψίνους, αισιόδοξος. Δύο μέρες πριν την αναχώρηση η μάνα του Τζίπσυ πήγε στο νεκροταφείο. Ακούμπησε με τα χέρια το χώμα, ακόμη νωπό. Ο τάφος δεν είχε καθίσει ακόμη. Αναρωτήθηκε ποτέ θα ξαναρχόταν να τον φροντίσει. Είπε μυστικά στο αγόρι. Ψιθύρισε μην τύχει και ο άνεμος πάρει τις λέξεις μακριά και τις μπερδέψει με ήχους που δεν έπρεπε να ακούσει αυτή τη στιγμή το παιδί'...

Χανιώτικα νέα (21.01.2012)

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Κι αν έχουν ανάγκη τα παιδιά μας από πρότυπα,

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ
Επιμέλεια: Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης




Ε’ ΤΑΞΗ ΔΗΜ. ΣΧ. ΣΚΙΝΕ - ΦΟΥΡΝΕ
Γνωριμία μ’ έναν Ολυμπιονίκη

'Tο μικρό μας σχολείο είχε την τιμή να φιλοξενήσει για λίγο τον Χανιώτη αθλητή Αντώνη Τσαπατάκη. Οι μαθητές έδειξαν μεγάλη ανυπομονησία για την επίσκεψή του και πολύ ενδιαφέρον για την καριέρα ενός Παραολυμπιονίκη. Αυτό τους οδήγησε σε αρκετές απορίες, οι οποίες οργανώθηκαν σε μια μικρή συνέντευξη από τους μαθητές της Ε’ τάξης. Ο κύριος Τσαπατάκης απάντησε ευχαρίστως στις ερωτήσεις τους δίνοντάς τους την ευκαιρία μέσα από απλά και κατανοητά λόγια να διδαχθούν για τον αθλητισμό και την υγεία. Πιστεύω ότι όχι μόνο οι διακρίσεις του, αλλά και η ευγένεια και η ειλικρίνειά του, δημιούργησαν στους μαθητές ένα νέο πρότυπο. Τον ευχαριστούμε»! Αυτά μου γράφει στο σημείωμα με το οποίο συνόδευσε τις εργασίες των μαθητών της, οι οποίες φιλοξενούνται (δυστυχώς όχι όλες) στον σημερινό «Παιδότοπο», η δασκάλα της Ε’ τάξης του Δημ. Σχ. Σκινέ - Φουρνέ Βάσια Σκουνάκη. Μένω στο τελευταίο, σχετικά με τη δημιουργία προτύπων. Κι αν έχουν ανάγκη τα παιδιά μας από πρότυπα, όπως ο Αντώνης! Η Βάσια Σκουνάκη, όπως και άλλοι δάσκαλοι άλλωστε, δείχνουν και τον δρόμο και τον τρόπο.
Συγχαρητήρια και στο σχολείο (διευθυντής ο Γιώργος Ασλάνης) και στη δασκάλα και στα παιδιά!
Β.Θ.Κ.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Πόσο χρονών είστε, πόσα χρόνια είστε αθλητής;
Είμαι 24 χρονών και αθλούμαι από 5 χρονών.

Πώς γίνατε καλός αθλητής;
Καλός αθλητής γίνεσαι, όταν προπονείσαι καθημερινά, γι' αυτό οι οδηγίες του προπονητή μου Κώστα Νικολαντωνάκη είναι πολύ σημαντικές. Επίσης σημαντική είναι η στήριξη και οι συμβουλές των γονιών μου.

Εκτός από την Παραολυμπιάδα σε ποιους αγώνες έχετε συμμετάσχει;
Έχω αγωνιστεί σε πολλές διοργανώσεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη, όπου κατάφερα να έχω διακρίσεις ή ρεκόρ.

Πώς περάσατε στο Λονδίνο, είχατε αγωνία ως τη μέρα του αγώνα;
Εώς τη μέρα του αγώνα προσπαθούσα να είμαι ήρεμος και συνέχιζα να προπονούμαι καθημερινά. Αργότερα και αφού αγωνίστηκα, μπόρεσα να παρακολουθήσω και άλλα αγωνίσματα, όπως το μπάσκετ και το χάντμπολ. Γνωρίστηκα με άλλους αθλητές και επισκέφτηκα την πόλη του Λονδίνου. Ο αθλητισμός δεν είναι μόνο οι αγώνες, αλλά και οι συναθλητές και οι καινούργιοι φίλοι.

Γιατί αποφασίσατε να συνεχίσετε τον αθλητισμό, μετά το ατύχημα;
Συνέχισα τον αθλητισμό γιατί ήμουν από πάντα αθλητής, αθλούμαι από 5 χρονών. Ο αθλητισμός είναι υγεία, έχω γερό και δυνατό σώμα και έτσι μπορεί να καταφέρω να ξαναπερπατήσω.

Τι διατροφή πρέπει να κάνει ένας αθλητής;
Κάθε άνθρωπος πρέπει να τρέφεται ανάλογα με τις δραστηριότητές του. Η διατροφή ενός αθλητή είναι εξειδικευμένη με πολλά γεύματα, ώστε να μπορεί να αντεπεξέλθει στο πρόγραμμα των προπονήσεών του. Από την άλλη διαφορετική θα είναι η διατροφή ενός μικρού μαθητή. Τα παιδιά πρέπει να τρέφονται υγιεινά, με ένα καλό πρωινό, μεσημεριανό και ελαφρύ βραδινό, ενδιάμεσα πρέπει να πλουτίζουμε τη δίαιτά μας με φρούτα και λαχανικά.


Ηταν σαν να είχα μπροστά μου τον μεγαλύτερο αθλητή του κόσμου. Μας μίλησε για τον αθλητισμό, την κολύμβηση και τη διατροφή. Θα ήθελα κι εγώ μια μέρα να καταφέρω να πάω στους Ολυμπιακούς. Εύχομαι στον κύριο Αντώνη Τσαπατάκη να μην τα παρατήσει και να καταφέρει να ξαναπερπατήσει.

Χριστίνα Παπίλαρη


Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί μας επισκέφτηκε ο κύριος Αντώνης Τσαπατάκης, επειδή μάθαμε πολλά πράγματα για τον αθλητισμό, για την υγεία μας και για τα ατυχήματα που γίνονται καθημερινά στη χώρα μας. Ηταν μεγάλη μας τιμή που μας επισκέφτηκε και ευχόμαστε να έρθει για άλλη μία επίσκεψη στο σχολείο μας.

Μανόλης Αρχοντάκης



Είμαι πολύ χαρούμενη από την επίσκεψη του αθλητή Αντώνη Τσαπατάκη στο σχολείο μας. Μα είπε πολλά πράγματα για τον αθλητισμό και μάθαμε ότι δεν πρέπει να τα παρατάμε στη ζωή. Πρέπει να προσπαθούμε συνεχώς για να φτάσουμε τους στόχους μας και να γινόμαστε καλύτεροι.

Αναστασία Βανταράκη
Είναι τιμή μας που μας επισκέφτηκε ο κύριος Αντώνης Τσαπατάκης. Εντυπωσιαστήκαμε και μάθαμε κάποια πράγματα για τον αθλητισμό. Χαρήκαμε που μας επισκέφτηκε και δέχτηκε να του πάρουμε μία συνέντευξη. Ευχόμαστε να μπόρεσε ξανά να περπατήσει και να κερδίσει ακόμα πιο πολλά μετάλλια.
Ειρήνη Φυτουράκη


Είμαι πολύ χαρούμενος που γνώρισα τον Αντώνη Τσαπατάκη. Χάρηκα που είδα από κοντά έναν αθλητή από τους Παραολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου. Εμαθα ότι πρέπει να αθλούμαστε και να μην αφήνουμε το όνειρό μας να χαθεί. Ευχαριστούμε τον κύριο Αντώνη που μας τα έμαθε.
Μανόλης Μιχελάκης



Είναι μία μεγάλη τιμή για το σχολείο μας που ήρθε ένας τόσο μεγάλος αθλητής όπως ο κύριος Τσαπατάκης. Νιώσαμε έναν πολύ μεγάλο ενθουσιασμό όλα τα παιδιά όταν τον είδαμε.

Μανόλης Ζντράβα


Οταν ήρθε ο κ. Αντώνης Τσαπατάκης ένιωσα πολύ ωραία και χάρηκα πολύ που μας έμαθε για την καθημερινή ζωή ενός αθλητή. Ελπίζω να επισκεφτεί ξανά το σχολείο μας.
Ηλίας Χίντρεϊ

Αγαπητέ κύριε Τσαπατάκη,
η τάξη μας σας ευχαριστεί θερμά για την ευκαιρία που μας δώσατε να σας γνωρίσουμε και να σας πάρουμε συνέντευξη.
Σε όλα τα παιδιά αρέσει το παιχνίδι και ο αθλητισμός. Για εμάς ήταν πολύ ενδιαφέρον να συζητάμε με έναν αθλητή και να μάθουμε για τις συνήθειες και τα όνειρά του. Μας βοηθήσατε να καταλάβουμε, πόσο σημαντικό είναι να κρατάμε υγιή τον οργανισμό μας με σωστή διατροφή και άθληση.
Ευχαριστούμε για τον χρόνο που μας διαθέσατε. Ελπίζουμε να σας ξανασυναντήσουμε στο σχολείο μας και να μάθουμε περισσότερα για εσάς και τον αθλητισμό.
Οι μαθητές
της Ε’ τάξης Σκινέ - Φουρνέ

Χανιώτικα νέα (19.01.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΟΙ ΦΟΡΟΙ, των φόρων, τους φόρους, φόροι... Μόνο στον πληθυντικό αριθμό η κλίση της λέξης. Κι όχι μόνο από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Η φιλοσοφία τους. Οσοι αντέξουν, άντεξαν...

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΚΟΙΤΑΖΩ έξω απ’ το παράθυρό μου ξύνοντας το κεφάλι μου ή αν προτιμάτε ξύνω το κεφάλι μου κοιτάζοντας έξω απ’ το παράθυρό μου, αλλά το μολύβι δεν λέει να ξεκινήσει. Και πώς να ξεκινήσει χωρίς να πάρει εντολή; Μην του φορτώνω πράγματα για τα οποία δεν ευθύνεται. Εν πάση περιπτώσει και εν περιπτώσει πάση ξεκίνησε και όπως έλεγαν οι αρχαίοι Ελληνες η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.

ΣΕ ΡΟΛΟ αποδιοπομπαίου τράγου ο 'προχθεσινός' τσάρος της ελληνικής οικονομίας. Προφανείς οι ευθύνες του για τον χειρισμό (τι λέξη!) της περιβόητης λίστας Λαγκάρντ. Ευθύνεται όμως μόνο αυτός; Πολλή η σαπίλα στο... βασίλειο της Δανιμαρκίας. Πάντως τα απόνερα από την προχθεσινή ψηφοφορία στη Βουλή θα κρατήσουν για πολύ.

ΑΡΤΟΣ και θεάματα! Αρτος μέσω των συσσιτίων και θεάματα απ’ την τηλεόραση. Την πολιτεία την ενδιαφέρει μόνο το δεύτερο, το άλλο το έχει αναλάβει η κοινωνία.

ΑΝΟΙΓΩ παρένθεση. Κατά μία εκδοχή η φράση 'Αρτον και θεάματα' είναι του Ρωμαίου ποιητή Ιουβενάλη που καυτηρίαζε με τις σάτιρές του τον ακόλαστο βίο και την παρακμή των Ρωμαίων της εποχής του καθώς και την ασυδοσία αυτών που κυβερνούσαν. Κατά μίαν άλλη (βλ. πάλι: Τάκη Νατσούλη: 'Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις') την είπε ο Καίσαρας όταν οι Ρωμαίοι τον κατηγόρησαν ότι 'μάζεψε το μεγαλύτερο μέρος αυτών των χρημάτων και το κατασπατάλησε'. Κλείνω την παρένθεση.

'ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ το δείχνουνε έχουν καρδιά μεγάλη/ στήνουν για τους «κρισόπληκτους» τσ’ αγάπης το τσικάλι'. Γνωστό ότι ο Ελληνας έχει μάθει να μοιράζεται τη μισή μπουκιά του ψωμιού που έχει με τον διπλανό του που δεν έχει, Ηλία Σταματάκη. Είναι αλήθεια όμως ότι δεν φτιάξαμε και ποτέ κράτος που να αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

ΟΙ ΦΟΡΟΙ, των φόρων, τους φόρους, φόροι... Μόνο στον πληθυντικό αριθμό η κλίση της λέξης. Κι όχι μόνο από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Η φιλοσοφία τους. Οσοι αντέξουν, άντεξαν...

'ΤΟ ΚΥΡΙΩΣ πρόβλημα δεν είναι οι ώρες λειτουργίας των καταστημάτων, αλλά η έλλειψη χρημάτων στους καταναλωτές'. Ψιλά γράμματα για το Υπουργείο Ανάπτυξης η άποψη των εμπόρων.

'Ο ΑΣΘΕΝΗΣ χαρακτήρ και το ασθενές πνεύμα δεν συλλαμβάνουν τίποτε· επλάσθησαν διά να συλλαμβάνονται αιωνίως. Τα τοιαύτα όντα έχουσιν ιδιαιτέραν μυθολογίαν, ένθα εξεικονίζονται οι θεοί των ως υποζύγια, συρόμενα και τυπτόμενα επί της σπονδυλικής στήλης υπό των παθών των'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

'ΜΕΤΑ ΤΗΝ κατάργηση της τυραννίδας στην Αθήνα (510 π.Χ.) οι Σπαρτιάτες είδαν ότι οι Αθηναίοι είχαν ισχυροποιηθεί. Κάλεσαν τότε τους συμμάχους τους και τους πρότειναν να εκστρατεύσουν κατά της Αθήνας για να επαναφέρουν τον Ιππία στην εξουσία. Στην πρόταση αυτή των Λακεδαιμονίων απάντησε ο Κορίνθιος Σωσικλής και είπε τα εξής: «Ο ουρανός θα βρεθεί κάτω από τη γη και η γη πάνω από τον ουρανό, οι άνθρωποι θα ζουν στη θάλασσα και τα ψάρια θα βγουν στη στεριά, αφού εσείς, Λακεδαιμόνιοι, ετοιμάζεστε να επιβάλετε στις πόλεις τυραννίδες, που είναι το πιο άδικο και εγκληματικό καθεστώς. Και, αν, αυτό σας φαίνεται σωστό, πρώτα εσείς δώστε την εξουσία σε έναν τύραννο στη δική σας πόλη και ύστερα προσπαθήστε να εγκαταστήσετε τέτοιο πολίτευμα στις άλλες. Και είναι ακατανόητο εσείς, που δεν έχετε δοκιμάσει τυραννίδα και που παίρνετε τα μέτρα σας να την αποφύγετε, να θέλετε να την επιβάλετε στους συμμάχους σας. Αν, βέβαια, την είχατε δοκιμάσει, όπως εμείς, θα μας δίνατε πιο σωστές συμβουλές». Ετσι ματαιώθηκε η επέμβαση για την παλινόρθωση της τυραννίας στην Αθήνα'. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.

'Κοίταζαν τις ηλιαχτίδες σαν χαμένοι/ τους γοήτευε η Ιδέα/ της γλυκειάς απεραντοσύνης του νερού/ Κάποιος έρριξε την ιδέα/ να εκλιπαρήσουν την έρημο/ για να τους δώσει Δώρα/ Ο Αρχηγός γονάτισε,/ τους φίλησε όλους/ και θάφτηκε στην Αμμο'.
Το ποίημα 'Πορεία' του Αρτέμη Αθανασάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com).

Χανιώτικα νέα (19.01.2013)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Ο ΚΑΙΡΟΣ, όπως τον βλέπω απ’ το παράθυρό μου. Χειμώνας, χειμώνας δεν είναι. Εκεί που λες ότι τα σύννεφα θα κάμουν κατοχή στον ουράνιο θόλο έρχεται ο ήλιος να δηλώσει την παρουσία του. Πάντως, απ’ ό,τι φαίνεται, οι αλκυονίδες μέρες πέρασαν. Αν πρόλαβε η αλκυόνα να γεννήσει τ’ αβγά της πρόλαβε, ει δε μη μαύρη είναι η τύχη που τα περιμένει. Πίσω έχει... ο χειμώνας την ουρά.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΧΑΡΑΣ Ευαγγέλια για το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου. Υγιής, υγιέστατος, επιστρέφει σήμερα στα Χανιά, ύστερα απ’ τη μεγάλη, τρίμηνη, περιπέτεια της υγείας του ο αγαπητός σε όλους μητροπολίτης μας Δαμασκηνός Παπαγιαννάκης, έτοιμος να αναλάβει τα καθήκοντά του. Πάντα ταπεινός, ευπροσήγορος, ανθρώπινος. Σιδερένιος!

Ο ΚΑΙΡΟΣ, όπως τον βλέπω απ’ το παράθυρό μου. Χειμώνας, χειμώνας δεν είναι. Εκεί που λες ότι τα σύννεφα θα κάμουν κατοχή στον ουράνιο θόλο έρχεται ο ήλιος να δηλώσει την παρουσία του. Πάντως, απ’ ό,τι φαίνεται, οι αλκυονίδες μέρες πέρασαν. Αν πρόλαβε η αλκυόνα να γεννήσει τ’ αβγά της πρόλαβε, ει δε μη μαύρη είναι η τύχη που τα περιμένει. Πίσω έχει... ο χειμώνας την ουρά.

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ της κολοκυθιάς, μέρος πρώτο: Πόσες ψηφοφορίες να γίνουν για τη λίστα Λαγκάρντ; Να γίνει μία. Και γιατί να γίνει μία; Πόσες να γίνουν; Να γίνουν δύο. Και γιατί να γίνουν δύο; Πόσες να γίνουν; Να γίνουν τρεις...

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ της κολοκυθιάς, μέρος δεύτερο: Πόσες κάλπες να στηθούν για την ίδια υπόθεση; Να στηθεί μία. Και γιατί να στηθεί μία; Πόσες να στηθούν; Να στηθούν δύο. Και γιατί να στηθούν δύο; Πόσες να στηθούν; Να στηθούν τρεις. Και γιατί να στηθούν τρεις; Πόσες να στηθούν; Να στηθούν τέσσερις...

ΚΑΛΛΙΑ ’ναι να μονοιάσουνε ολ’ οι πολιτικοί μας/ και να σφιχτούν μια αγκαλιά να σώσουν τη ζωή μας. Απ’ τον συνταξιούχο δάσκαλο Γιάννη Μοσχονά, 'μαθητή' του Ηλία του Σταματάκη, η μαντινάδα. Πολλά ζητάς, κύριε Γιάννη! Τα παιδία παίζει...

ΤΗΝ ΠΗΡΑΜΕ! Ωρες είναι να μας ζητήσουν οι κυβερνώντες να βγούμε στους δρόμους και να πανηγυρίσουμε επειδή το ΔουΝουΤου ενέκρινε τη δόση των 3,24 δισ. στη χώρα μας. Την πήραμε, την πήραμε φλουρί κωνσταντινάτο! Την πήραμε, την πήραμε βαρέλι δίχως πάτο!

ΜΕΓΑΛΟ, λέει, το ενδιαφέρον για το κρητικά προϊόντα από Αραβες επιχειρηματίες. Για τα ποιοτικά πιστοποιημένα κρητικά προϊόντα, διευκρινίζω. Το θέμα βέβαια είναι τι γίνεται πέραν του ενδιαφέροντος. Κι αυτό γιατί πολλές φορές μένουμε με το... ενδιαφέρον στο χέρι.

ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ Αθανάσιο, η μνήμη του οποίου τιμάται σήμερα, είναι αφιερωμένο το παμπάλαιο βυζαντινό εκκλησάκι που είναι στο νεκροταφείο του χωριού μου. Αγαπημένος Αγιος ο Αγιος Αθανάσης, όπως τον λέμε. Είναι βλέπετε, που κρατά συντροφιά στους αγαπημένους μας που έχουν φύγει για το Επουράνιο Νίππος. Χρόνια πολλά και στους Θανάσηδες και στις Αθανασίες, επ’ ευκαιρία!

ΟΙ ΑΙΤΩΛΟΙ πολιορκούσαν κάποτε την Ιλλυρική πόλη Μεδιώνα και όλα έδειχναν ότι θα την κυρίευαν γρήγορα. Ωστόσο, ο επικεφαλής στρατηγός δεν πρόλαβε να την καταλάβει, γιατί έληξε ο χρόνος της θητείας του. Πικραμένος απαιτούσε να μοιραστεί με τον αντικαταστάτη του τη δόξα της κατάληψης, αφού σ’ αυτόν ουσιαστικά θα οφειλόταν. Επειδή υπήρξαν διαφωνίες, κατέφυγε στη λαϊκή συνέλευση, η οποία αποφάσισε ότι είχε δίκιο. Το αστείο ήταν ότι τις μέρες αυτές αποβιβάστηκαν στην περιοχή 4.000 Ιλλυριοί και με τη βοήθεια των πολιορκουμένων έτρεψαν τους Αιτωλούς σε φυγή. Οι Μεδώνιοι, μετά την επιτυχία τους, αποφάσισαν, για να τους ειρωνευτούν, να μοιραστούν τη δόξα της νίκης τους ο στρατηγός που είχε το πρόσταγμα τότε με αυτόν που θα εκλεγόταν μετά (Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

'Φοβόντουσαν/ δεν τονε θελαν/ αυτό τον ουρανό/ - Μαύρος που είναι -λέγαν-/ σαν καφτό μπαμπάκι/ σκάβανε τα μωρά τους/ βιαστικοί/ άλλοι φωνάζαν:/ Γράμμα!/ άλλοι:/ Τηλεγράφημα!/ κι άλλοι φώναζαν:/ - Αλεξάνδρα/ όμως όλοι κοιτούσαν/ το φεγγάρι/ κι έλεγαν:/ - Ισως κατέβει σήμερα/ ο Αγγελος/ βαθιά/ με τα μακριά, μακριά μαλλιά/ και τα πνιγμένα δόντια'.

Το ποίημα 'Αγγελος' του Μίλτου Σαχτούρη.


ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com).

Χανιώτικα νέα (18.01.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

«ΕΖΗΣΑ ΩΣ ενάντιος της περίσσειας, υπήρξα φίλος του απλού, θιασώτης του ελαχίστου, οπαδός της περιέξεως. Γονυπετής υπεκλίθην εις την ανθρώπινον βάσανον». Αυτά βάζει τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη να λέει την τελευταία του νύχτα, την επομένη της Πρωτοχρονιάς του 1911, ο Θωμάς Κοροβίνης στο αφήγημά του 'Το αγγελόκρουσμα'.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΕΖΗΣΑ ΩΣ ενάντιος της περίσσειας, υπήρξα φίλος του απλού, θιασώτης του ελαχίστου, οπαδός της περιέξεως. Γονυπετής υπεκλίθην εις την ανθρώπινον βάσανον». Αυτά βάζει τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη να λέει την τελευταία του νύχτα, την επομένη της Πρωτοχρονιάς του 1911, ο Θωμάς Κοροβίνης στο αφήγημά του 'Το αγγελόκρουσμα'.

ΜΕΓΑΛΗ κουβέντα από τηλεφώνου κάναμε προχθές το βράδυ με τον φίλο μου τον Τάσο τον Βαλμά που κατοικοεδρεύει στον Αγιο Λουκά Ευβοίας για το παραπάνω απόσπασμα. «Ενάντιος της περίσσειας, φίλος του απλού, θιασώτης του ελαχίστου, οπαδός της περιέξεως» ο κυρ Αλέξανδρος. Εμείς;

«ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ σας βρίσκει το κακό, αδελφοί/ όπου και να θολώνει ο νους σας/ μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό/ και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη». Απ’ τον Οδυσσέα Ελύτη η προτροπή. Λόγος παραμυθίας ο λόγος των. Πάνω απ’ όλα, ωστόσο, λόγος διδαχής.

ΜΕΓΑΛΟ ΤΟ κακό που μας βρήκε τα τρία τελευταία χρόνια τους Ελληνες (κι όχι μόνο τους Ελληνες). Αλλους λιγότερο, άλλους περισσότερο, άλλους πολύ περισσότερο, εκτός από κάποιους που, όπως πάντα, δεν τους αγγίζει τίποτα. Μας έχουν βρει στη μακραίωνη ιστορία μας πολύ μεγαλύτερα κακά θα μου πείτε. Καμία αντίρρηση. Περασμένα ξεχασμένα αυτά. Τώρα τι κάνουμε που μας έχουν δεμένους... χειροπόδαρα.

ΟΙ ΛΙΣΤΕΣ περιέχουνε ληστές αυτού του κράτους/ και αρουραίους ποντικούς με τα ονόματά τους. Περί λη(ι)στών και αρουραίων ο λόγος απ’ τον Εννιαχωριανό. Στον παλμό της επικαιρότητας.

ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ πέρασαν, λέει, για την κρίση σε έκθεσή της η Παγκόσμια Τράπεζα. Να το δεχθούμε. Μήπως, όμως, έρχονται για κάποιους τα... χειροτερότερα; Τι να το κάνεις αν αρχίσουν να ευημερούν οι αριθμοί και συνεχίσουν να δυστυχούν οι άνθρωποι!

ΧΑΜΟΣΤΡΩΜΑ τα πορτοκάλια κι εφέτος στους πορτοκαλεώνες. Χαμόστρωμα και τα μανταρίνια. Πόνος ψυχής να τα βλέπεις. Ασύμφορη η συγκομιδή τους. Κι όμως το ενδιαφέρον για την αγορά χυμών από τη ΒΙΟ.ΧΥΜ. 'υπερπολλαπλασιάστηκε', όπως γράφει χθες στο κύριο θέμα η εφημερίδα μας. Ωρα είναι ν’ αρχίσουμε να εισάγουμε και πορτοκάλια. Ή μήπως αρχίσαμε και δεν το πήρα χαμπάρι;

ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ήταν μόνο ο Κακατσαντώνης με τ’ όνομα. Υστερα από χρόνια οι Κακατσαντώνηδες ήταν τέσσερις. Ο Εφοριακός, ο Ζαχαροπλάστης, ο Βαφέας και ο αδελφός μου ο Καθηγητής. Τελευταία προστέθηκε ως 5ος και ο εγγονός του Βαφέα. Είναι να μη χαίρεται στον ουρανό με τη συνέχεια ο Γενάρχης;

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ τη σημερινή γιορτή του Αγίου Αντωνίου το παραπάνω 'πεταχτό'. Από πέρυσι το ’χα γκαρθιωθεί να το γράψω. Το γράφω εφέτος. Χρόνια πολλά σ’ όλους τους Αντώνηδες και της Αντωνίες για τη σημερινή τους γιορτή!

Ο ΑΓΙΟΣ Αντώνιος κοιμήθηκε σε ηλικία 105 χρονών. Είχε αποσυρθεί στην έρημο όπου έζησε ασκητικά τρώγοντας ελάχιστο ψωμί κάθε μέρα. Επειτα από 20 χρόνια σκληρής ασκήσεως, πνευματικού αγώνα, ακατάπαυστης προσευχής και φοβερών πειρασμών, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε ανθρώπους. Η αποδοχή του ήταν ευρύτατη και μάλιστα ερχόταν σ’ αυτόν ακόμα και για θεραπείες. Αργότερα πήγε κοντά στα ερείπια ενός φρουρίου και κατοίκησε σε σπήλαιο χωρίς να τον βλέπει κανένας και χωρίς να δέχεται κανέναν παρά μόνο έναν γνωστό του, ο οποίος του έφερνε κάθε έξι μήνες ψωμί (Πηγή: Βικιπαίδεια).

'Τώρα που τόσο χαμηλά κατέβηκε/ ο ουρανός, ως να χαϊδεύει τις κορφές/ των δέντρων· τώρα που ο άνεμος/ κάνει τόσο λαφρότερο το σώμα των πουλιών·/ τώρα που χάθηκαν απ’ τον ορίζοντα εκείνα/ τα σύννεφα που έκρυβαν τον ήλιο·/ τώρα, που όλα με καλούν για τα ψηλά -/ να βρίσκομαι τόσο δεμένος με το χώμα...'.
Το ποίημα 'Τώρα που τόσο' του Π.Β. Πάσχου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com).

Χανιώτικα νέα (17.01.2013)

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

Οχι δεν λέω πως αναπολώ την εποχή της μανίας του υπερκαταναλωτισμού, αλλά όσο και να το κάνεις αυτή η ολική μετάβαση στο άλλο άκρο με κάνει να νιώθω το απόλυτο(;) 'μαριονετάκι' κάποιων που μας παίζουν στα πεντοδάκτυλά τους.

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

«Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους» λέει μια παροιμία κι εγώ αυτό το βιώνω σχεδόν καθημερινά και μάλιστα στο απόλυτό του!
Κι όχι μόνο το βιώνω, αλλά μπορώ να υπερηφανεύομαι ότι νιώθω -όπως και οι περισσότεροι Ελληνες άλλωστε- πως έχω ο πλέον καλύτερός μου φίλος -βάσει του παραπάνω ρητού- είναι το? ελληνικό κράτος!
Διότι οι... λογαριασμοί που μου στέλνει μας έχουν 'δέσει' για τα καλά, ώστε πλέον να είμαστε κολλητάρια.
Μια σχέση που, όπως φαίνεται, θα κρατήσει αιώνια εκτός και αν μου τη σβουρίξει και μένα όπως του Ντεπαρντιέ και πάω να πάρω καμιά υπηκοότητα? εξωτική και άντε μετά να με γυρίσει πίσω στα πάτρια ο καλός μου φίλος!
Αστειεύομαι βέβαια?
Στου βουγιού το κέρατο να πάω να κρυφτώ, το κράτος θα με βρει και θα με επαναφέρει στους λογαριασμούς μας! Είμαι βλέπετε τόσο αδύναμος μπροστά σε άλλους μεγαλο-οφειλέτες και στα ποσά που αυτοί χρωστούν (ποσά που σε λούζει κρύος ιδρώτας όταν τα αντικρίζεις έστω και? γραπτά).
Αυτοί όμως έχουν τα μέσα και τον τρόπο τους να διαφεύγουν και να ξεφεύγουν, κρατώντας μια 'τυπικότατη' σχέση με το κράτος!
Οπως και να ?χει όμως, αυτοί οι λογαριασμοί εν είδει χαρατσιών, φόρων κ.λπ. μας έχουν κάνει πλέον να λειτουργούμε σε μια διαφορετική 'λογική' που όμως κι αυτή παράλογη είναι στην ουσία της!
Διότι, αγαπητοί μου, είμαστε στην εποχή του "πληρώνω λογαριασμούς άρα υπάρχω"!
Εν αντιθέσει με την προηγούμενη εποχή 'ξοδεύω άρα υπάρχω', τούτη εδώ είναι κατά πολύ πιο ζόρικη.
Οχι δεν λέω πως αναπολώ την εποχή της μανίας του υπερκαταναλωτισμού, αλλά όσο και να το κάνεις αυτή η ολική μετάβαση στο άλλο άκρο με κάνει να νιώθω το απόλυτο? 'μαριονετάκι' κάποιων που μας παίζουν στα πεντοδάκτυλά τους.
Μεταξύ σοβαρού και αστείου πάντως κάποιες φορές το φιλοσοφώ και βγάζω αλλόκοτα συμπεράσματα και σοφίες!
Είναι εκείνες οι φορές που πραγματικά σηκώνω ψηλά τα χέρια μπροστά στην παραφροσύνη της εποχής και? παύω να ανησυχώ! Ποιος μπορεί να τα βάλει με το παράλογο;
Μια τέτοια σοφία είναι και η παρακάτω:
«Οσο υπάρχω θα πληρώνω», άρα μόνον όταν 'φύγω' από τούτον τον μάταιο κόσμο θα? πάψω να πληρώνω!
Ομως αν 'φύγω', τι θα κερδίσω;
Μια φωνή μου απάντησε: «την ησυχία σου», αλλά εδώ που τα λέμε και η απόλυτη ησυχία δεν θα μου έκανε καλό?

Χανιώτικα νέα (16.0.2013)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΚΑΙ ΚΑΛΑ Η ΑΛΚΥΟΝΗ και τ’ αβγά της. Μ’ εμάς που χάσαμε τ’ αβγά και τα πασχάλια μ’ όλα όσα μας βρήκαν τι γίνεται; Για να δούμε πού θα πάει το πράγμα. Θα μείνει στο κακό ή θα πάει στο χειρότερο; Να πάει, πάντως, στο καλύτερο δεν το βλέπω.

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΣΤΗ ΔΥΣΗ ΔΕΝ ΑΚΟΥΜΕ τις φωνές των πηγαδιών/ δε βλέπουμε τον άνεμο που μπάζει από παντού'. Ακόμα κι αν μένει μόνος ο ποιητής επιμένει να επισημαίνει τους κινδύνους που ελλοχεύουν. Με αφορμή την αυριανή παρουσίαση του τελευταίου μυθιστορήματος του πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης και συγγραφέα Γιάννη Α. Φίλη, με τίτλο 'Το αρχιπέλαγος', στο πλαίσιο της οποίας θα μιλήσει και ο ίδιος για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, η αναφορά.

Η ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ συνεχίζεται. Ο,τι πρέπει για να γεννήσει η αλκυόνα τ’ αβγά της. Καλύτερες μέρες απ’ αυτές που διανύουμε δεν πρόκειται να βρει. Ποιος Απρίλης που έγραφα τις προάλλες; Μάιο μου θύμισε τελευταία ο καιρός.

ΑΝΟΙΓΩ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ. Κόρη του Αιόλου, του θεού των ανέμων, ήταν η Αλκυόνη, που κάποτε, επειδή αμάρτησε, τη μεταμόρφωσε ο Δίας σε πουλί. Και σαν να μην έφτανε αυτό την καταδίκασε να κλωσάει τ’ αβγά της χειμώνα αντί για άνοιξη. Θεός ήταν ό,τι ήθελε έκανε. Κάποια στιγμή, ωστόσο, η Αλκυόνη, επειδή οι χειμωνιάτικοι αέρηδες παράσερναν τ’ αβγά της απ’ τους βράχους, παρακάλεσε τον Δία να τη συγχωρήσει. Αυτός τη λυπήθηκε (είχε, βλέπετε, και τις καλοσύνες του) και έδωσε εντολή στον Αίολο να σταματάει για μερικές μέρες του Γενάρη τους ανέμους. Αυτές τις μέρες τις λέμε 'αλκυονίδες'. Κλείνω την παρένθεση.

ΚΑΙ ΚΑΛΑ Η ΑΛΚΥΟΝΗ και τ’ αβγά της. Μ’ εμάς που χάσαμε τ’ αβγά και τα πασχάλια μ’ όλα όσα μας βρήκαν τι γίνεται; Για να δούμε πού θα πάει το πράγμα. Θα μείνει στο κακό ή θα πάει στο χειρότερο; Να πάει, πάντως, στο καλύτερο δεν το βλέπω.

Η ΠΕΙΝΑ ΔΑΣΚΑΛΟΣ κακός για κείνους που πεινούνε/ αυτό δεν πρέπει να ξεχνούν αυτοί που κυβερνούνε. Καλά το καταλάβετε. Του Ηλία του Σταματάκη είναι και σημερινή μαντινάδα. Τι τους... κόφτει αυτούς, Ηλία!

'ΗΠΙΕΣ' λέει, τελικά οι αυξήσεις στα τιμολόγια της Δ.Ε.Η. Κάτι λιγότερο από 10% αντί για 40% που είχε κυκλοφορήσει. Το άλλο με τον γάιδαρο του Χότζα, το θυμάστε;

ΚΑΙ Η ΑΕΚ ΝΙΚΗΣΕ προχθές (αυτό κι αν είναι είδηση) και ο Πλατανιάς έφερε θετικό αποτέλεσμα (μπρος την ήττα καλή ’ναι η ισοπαλία) στην Κομοτηνή με τον Πανθρακικό. Διπλά χαρούμενος ο φ(θ)ανατικός αεκτζής γείτονάς μου. Πάντα τέτοια, Μήτσο!

ΑΛΦΑ ΒΗΤΑ/ κόψε πίτα/ δος κι εμέ και του Νικήτα/ κι αν περσέψει και λιγάκι/ δώστε και στον... Αντωνάκη. Τι; Το ’γραψα και πέρυσι με αφορμή το κόψιμο της αγιοβασιλιάτικης πίτας από διάφορους Φορείς; Απάντηση πρώτη. Κι αν το έγραψα το ξαναγράφω, γιατί το έθιμο αυτό καλά κρατεί κι εφέτος. Απάντηση δεύτερη. Το όποιο περίσσευμα γράφω να δοθεί εφέτος στον... Αντωνάκη.

ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΕΝΑΣ τιποτένιος και ακόλαστος άνθρωπος έβριζε τον Περικλή και τον κακολογούσε από το πρωί ως το βράδυ, αυτός υπέφερε με υπομονή, χωρίς να μιλάει καθόλου και συνέχισε να ασχολείται με τις υποθέσεις της πόλης. Το βράδυ έφυγε ήσυχα για το σπίτι του, ενώ εκείνος τον ακολουθούσε και συνέχιζε να τον βρίζει με τον πιο χυδαίο τρόπο. Ο Περικλής όμως, μόλις μπήκε στο σπίτι του, επειδή είχε σκοτεινιάσει έδωσε εντολή σε έναν υπηρέτη του να πάρει ένα φανάρι και να συνοδεύσει τον υβριστή του στο σπίτι του. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.

'Στη Δύση σπουδάζουμε το εξ ουρανού πυρ/ με μηχανές στροβιλοφόρες, μαθαίνουμε στη θάλασσα/ διφαινύλια και νιτρικά./ Στη Δύση δεν ακούμε τις φωνές των πηγαδιών/ δε βλέπουμε τον άνεμο που μπάζει από παντού/ ξεχνάμε αμέσως τις προστακτικές που μόλις προφέρουμε/ τη νύχτα ξεκλειδώνουν/ τη δίνουν ορθάνοιχτη/ στον μεσημβρινό που κατοικούν τα παιδιά/ δίχως ημερομηνία γέννησης'.
Από το ποίημα 'Γιατί τα παιδιά' του Γιάννη Α. Φίλη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com).

Χανιώτικα νέα (15.01.2012)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

 Η γνωστή τοις πάσι νηπιαγωγός - θεατρολόγος και τ. σχολική σύμβουλος Προσχολικής Αγωγής Αγγέλα Μάλμου πήρε το πρώτο βραβείο για μυθιστόρημα με θέμα τη ζωή των προϊστορικών ανθρώπων, στον Λογοτεχνικό Διαγωνισμό που προκήρυξε για το 2012 η Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά (η απονομή στη Στοά του Βιβλίου στις 14.12.2012).
Τιμή για τα Χανιά και για την ευρύτερη δασκαλική οικογένεια

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Ούτε η πρώτη φορά ούτε η τελευταία(1)
Δεν είναι η πρώτη ούτε σίγουρα θα είναι η τελευταία φορά, που διακρίνεται, σε πανελλήνιο επίπεδο, τιμώντας την ευρύτερη δασκαλική οικογένεια και τον τόπο μας. Η πρώτη σκέψη που έκανα μόλις πληροφορήθηκα ότι η και καλή μου φίλη απ’ τα παλιά, γνωστή τοις πάσι νηπιαγωγός - θεατρολόγος και τ. σχολική σύμβουλος Προσχολικής Αγωγής Αγγέλα Μάλμου πήρε το πρώτο βραβείο για μυθιστόρημα με θέμα τη ζωή των προϊστορικών ανθρώπων, στον Λογοτεχνικό Διαγωνισμό που προκήρυξε για το 2012 η Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά (η απονομή στη Στοά του Βιβλίου στις 14.12.2012).
Επιτέλους θα εκδοθεί κάποιο απ’ τα έργα της σε βιβλίο κι αυτό θα είναι η αρχή για την έκδοση κι άλλων. Η δεύτερη σκέψη που έκανα με δεδομένο ότι αθλοθέτης του περί ου ο λόγος βραβείου είναι ο εκδοτικός οίκος 'Κέδρος'. Ομόφωνη ήταν η απόφαση της κριτικής επιτροπής (Αγγελική Βαρελλά, Αναστασία Ευσταθίου, Λένα Μερίκα, Βασιλική Νίκα, Θάλεια Τριανταφύλλου) για την απονομή του βραβείου στην Αγγέλα. «Βιβλίο που αποτελεί επίτευγμα για την ανάπλαση της παλαιολιθικής περιόδου», σημειώνει για το 'Ιγμ, η Αρ-Ζραν-Ντου' (αυτός είναι ο τίτλος του μυθιστορήματος) η κριτική επιτροπή. Για να υπογραμμίσει στη συνέχεια: «Καταφέρνει να συνθέσει την καθημερινότητα των ανθρώπων της μακρινής εκείνης εποχής με τα καταλύματα, τα όπλα, τα ρούχα, τα ήθη και έθιμα, την κοινωνική διαστρωμάτωση, αλλά ταυτόχρονα να δημιουργήσει ένα ενδιαφέρον αξιοδιάβαστο, πειστικό μυθιστόρημα, όπου οι πληροφορίες ενσωματώνονται στην αφήγηση υπηρετώντας την πλοκή».
Πιστεύω ότι οι εκδόσεις 'Κέδρος' θα δώσουν πολύ σύντομα, προχωρώντας στην έκδοση, τη χαρά στα παιδιά όλων των ηλικιών να γνωρίσουν, 65.000 χρόνια μετά την 'ύπαρξή' της, την Ιγμ για να τους θυμίσει «ότι με τη σύνεση, τη σεμνότητα, τον αλτρουισμό και τη φαντασία, η φυλή της που οδηγείτο στο χείλος του γκρεμού, βρήκε τον δρόμο της ελπίδας».
«Αστέρι φωτεινό κι ελπιδοφόρο», όπως έγραψε στο Διαδίκτυο η τ. σχ. σύμβουλος Προσχολικής Αγωγής Ευθυμία Σερλέτη, η ηρωίδα της Αγγέλας Μάλμου τελικά. Και στις δύσκολες καταστάσεις των προϊστορικών χρόνων που η ίδια 'έζησε', αλλά και των σημερινών...

Ούτε η πρώτη φορά ούτε η τελευταία(2)
Αλλες τρεις φορές είχε πανελλήνιες διακρίσεις η Αγγέλα Μάλμου. Ας τις δούμε κατά σειρά με βάση τα στοιχεία που έχει στο αρχείο της φίλη νηπιαγωγός: α) Αθήνα, 2 Απριλίου 2005. Επαινος σε εκπαιδευτικό Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. «Απονέμεται στην Αγγέλα Μάλμου για το έμπρακτο ενδιαφέρον της και τις αποτελεσματικές δραστηριότητές της ως προς την προώθηση της Παιδικής Λογοτεχνίας». Η διάκριση αυτή της απενεμήθη από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, κυρίως για τα δεκάδες θεατρικά κείμενα τα οποία τις περισσότερες φορές ήταν διασκευές από έργα γνωστών Ελλήνων και ξένων συγγραφέων και τα οποία έγραψε για να παρακινήσει τα παιδιά να εμπλακούν βιωματικά με τα κείμενα, μέσω της θεατρικής έκφρασης.
β) Αθήνα, 10 Δεκεμβρίου 2005. Η Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά απονέμει το βραβείο στην κατηγορία του θεατρικού κειμένου, στην Αγγέλα, για το έργο της 'Κρητών θυσία'. Η κριτική επιτροπή σημειώνει: «Θεατρικό κείμενο με σκηνική οικονομία και ατμόσφαιρα που μνημονεύει έντεχνα ένα ιστορικό γεγονός, καλά δομημένο, χωρίς σχολαστικότητες και πατριδολατρικές εξάρσεις. Εχει άριστο στίχο μιας γνήσιας, κατανοητής, κρητικής ντοπιολαλιάς και μπορεί να χαρακτηριστεί κλασικό». Το έργο αναφέρεται στους Κρητικούς ήρωες, τους τελευταίους υπερασπιστές της Βασιλεύουσας.
γ) Αθήνα 11 Δεκεμβρίου 2006. Η Αγγέλα βραβεύεται για δεύτερη φορά για το θεατρικό της έργο 'Λυγερή'. Η κριτική επιτροπή σημειώνει: «Πατώντας στις σταθερές του Κρητικού Θεάτρου (μονόλογος, εισαγωγή, ιντερμέδιο, αγώνας υπέρ βωμών και εστιών, πλατωνικό ειδύλλιο) δοσμένο με σκηνική οικονομία και μέτρο, το θεατρικό αυτό έργο κέρδισε την επιτροπή. Μια καλή απόδειξη του πώς μπορεί ένα 'παλαιό' θέμα, όταν το χειριστούν καλά, να μην είναι παλαιομοδίτικο, ξεπερασμένο κ.λπ., αλλά αντιθέτως ν’ αναδύονται οι στόχοι και η ομορφιά του». Το έργο είναι ένα παραμύθι το οποίο η Αγγέλα το εμπνεύστηκε από τη δημοτική ποίηση και μάλιστα από τα τραγούδια του Ακριτικού κύκλου.
Πάντα άξια και καλή συνέχεια, Αγγέλα!

Η Αγγέλα Μάλμου είναι νηπιαγωγός, σπούδασε Νεοελληνική Φιλολογία με κατεύθυνση τη Θεατρολογία, μετεκπαιδεύτηκε στην Ειδική Αγωγή και έχει master στην Παιδική Λογοτεχνία. Το γράψιμο και η ζωγραφική είναι οι μεγάλες της αγάπες. Εχει εικονογραφήσει βιβλία κι έχει λάβει μέρος σε εκθέσεις ζωγραφικής. Εργάστηκε στο Δημόσιο ως νηπιαγωγός. Ηταν για εννιά χρόνια σχολική σύμβουλος της Προσχολικής Εκπαίδευσης στους Νομούς Χανίων και Ρεθύμνου. Παρ’ όλα τα βραβεία δεν έχει εκδοθεί ακόμα κανένα βιβλίο της και δεν θεωρεί τον εαυτό της συγγραφέα.

Χανιώτικα νέα (14.01.2012)

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Eργασίες παιδιών από το Ζάγκρεμπ, την πρωτεύουσα της Κροατίας, φιλοξενούνται στον σημερινό «Παιδότοπο»!

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ
Επιμέλεια: Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
ΕΔΩ ΖΑΓΚΡΕΜΠ
Σας αρέσει η πόλη μας;

Eργασίες παιδιών από το Ζάγκρεμπ, την πρωτεύουσα της Κροατίας, φιλοξενούνται στον σημερινό «Παιδότοπο»! Φαίνεται απίστευτο! «Σας στέλνω εργασίες παιδιών από αλάνα σε λαϊκό προάστιο του Ζάγκρεμπ, το Dugave, όπου παραθερίζω κάθε καλοκαίρι κι ευχαριστώ τους γονείς και για τις μεταφράσεις», με πληροφορεί, σε συνοδευτικό σημείωμά του, ο γνωστός στους αναγνώστες της στήλης και από άλλες εργασίες μαθητών του, δάσκαλος Μύρωνας Παναγιωτάκης, που τη φετινή σχολική χρονιά υπηρετεί στο Δημ. Σχ. Καμισιανών. Θερμά συγχαρητήρια και πολλά ευχαριστώ, Μύρωνα! Καταλαβαίνω τη χαρά των παιδιών απ’ το Ζάγκρεμπ, αν δούν τούτη τη σελίδα!
Β.Θ.Κ.

Moje ime je Ivo= Με λένε Ιβο.
Κako ste - kako si?= Πώς είσαι, πώς είστε;
Dovidenja= Αντίο
Laku noc= Καληνύχτα
Hvala - Molim = Ευχαριστώ, παρακαλώ.
Sretam put! = Καλό ταξίδι
Dobro Jutro = Καλημέρα
Dobar dam = Καλό απόγευμα
Dobra vecer = Καλό βράδυ
CRCCA Pivo Vino = Ελλάδα, μπίρα, κρασί
Zelimo vam ugodne praznike!
(Καλές διακοπές) στην Κροατία.
Goran

Τα τραμ στο Ζάγκρεμπ είναι μπλε.
Ολα περνούν από το κέντρο της πόλης και πολλά από τον σιδηροδρομικό σταθμό. Με το Νο 5 μπορείτε να πάτε στο πάρκο Μάξιμιρ, το ωραιότερο του Ζάγκρεμπ.
...Τον άλλο μήνα θα πάμε διακοπές στο Ζαντάρ. Ο μπαμπάς μου έχει έρθει διακοπές στην Κάρπαθο και του άρεσε πολύ.
Ζέλικο, 10 ετών.


Από τον σιδηροδρομικό σταθμό του Ζάγκρεμπ μπορείτε να πάτε σε πολλά μέρη όπως στο Σπλιτ και στο Οσιγεκ και στο Κάρλοβατς και στη Ριέκα.
Αλλά και στη Λιουμπλιάνα και στη Βουδαπέστη.
...Το σχολείο δεν μου αρέσει και το καλοκαίρι θέλω να πάω στη Γερμανία.
Τόμισλαβ

Τώρα που τα σχολεία έκλεισαν παίζω κάθε μέρα ποδόσφαιρο με τους φίλους μου. Κάνω και ποδήλατο δίπλα από τον Σάβα (ποταμό).
Μερικές φορές πηγαίνουμε βόλτα στη λίμνη Τζάρουν. Το ωραιότερο στάδιο της Κροατίας βρίσκεται στο Σπλιτ - Χάιντουκ Σπλιτ. Δεν μπορώ όμως να το ζωγραφίσω. Περιμένω τα ξαδέρφια μου από τη Γερμανία.
Στην Ελλάδα είναι ωραία;
Ιβο


Σε πολλούς δρόμους του Ζάγκρεμπ υπάρχουν δέντρα με φρούτα. Βερύκοκα, κεράσια, μήλα, δαμάσκηνα. Πολλοί κόβουν και τρώνε. Μπορείτε να κάνετε μαρμελάδα με βατόμουρα ή να αγοράσετε καλαμπόκι.
Τόμισλαβ

Παλιά στο Ζάγκρεμπ δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά μόνο φαναράκια πιο πολλά από 500. Κάθε βράδυ δύο κύριοι άναβαν τα φαναράκια και το Ζάγκρεμπ γινόταν όμορφο.
Τώρα έχουμε φως. Το ανακάλυψε ο Νίκολα Τέσλα. Δύο ώρες από το Ζάγκρεμπ υπάρχει το σπίτι - μουσείο του.
Οταν έρθετε Ζάγκρεμπ μην γυρίσετε Κυριακή από τη Ριέκα. Ερχονται πολλά αυτοκίνητα και θα κάνετε πολλές ώρες.
Το ίδιο και από Πούλα. Καλύτερα να πάτε Μάριμπορ (Σλοβενία) για σκι.
...Ελληνικά δεν ξέρω. Μαθαίνω Αγγλικά και Γερμανικά.
Για να έρθετε σπίτι μου πρέπει να πάρετε τραμ για Sopot και Siget και μετά να πάρετε τηλέφωνο.
Goran
Η Κροατία είναι η χώρα της γραβάτας. Πρέπει να αγοράσετε μια αν έρθετε Ζάγκρεμπ.
Αν πεινάτε μπορείτε να αγοράσετε φρούτα στην αγορά Ντόλατς και να βγάλετε φωτογραφίες στο άγαλμα του Ban Jelacic στο κέντρο ή του βασιλιά Τόμισλαβ απέναντι από τον σιδηροδρομικό σταθμό. Το πιο ωραίο άγαλμα βρίσκεται στην παλιά πόλη.
Κάποιος πνίγει ένα φίδι.
...Η μαμά λέει ότι πρέπει να δείτε και το σπίτι της ελληνικής πρεσβείας στο Ζάγκρεμπ.
Το πιο ωραίο και πιο όμορφο. Να αγοράσετε κρασί από το Ζάγκρεμπ, αλλά και τα κουτιά καρδούλες έκπληξη.
Γκόραν
Η πιο ωραία εκκλησία του Ζάγκρεμπ είναι του Αγίου Μάρκου. Τα κεραμίδια στην οροφή συμβολίζουν το βασίλειο της Κροατίας, της Δαλματίας, της Σλοβανίας και του Ζάγκρεμπ. Πολλοί τουρίστες φωτογραφίζουν την πλατεία και την εκκλησία κάθε μέρα. Αν έρθετε στο Ζάγκρεμπ πρέπει να πάτε εκεί.
...Η μαμά έχει έρθει στην Αθήνα και στον λόφο του Φιλοπάππου. Δεν της άρεσε πολύ. Περίμενε περισσότερα. Είδε πολλά σκουπίδια εκεί. Τον Αύγουστο θα πάμε Τουρκία.
Γκόραν, 10

Χανιώτικα νέα (12.01.2012)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

'ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ την αλήθεια, περισσότερον καιρό επιζεί κανείς με την ανδρεία παρά με τη δειλία, διότι η ανδρεία και πιο εύκολη είναι και πιο ευχάριστη και πιο εφευρετική και πιο δυνατή'. Ξενοφώντος 'Λακαιδεμονίων Πολιτεία', μετάφραση Αλόη Σιδέρη. Ας το έχουμε υπόψη στην καθημερινότητά μας. Η ζωή είναι ένας αγώνας διαρκείας σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα.



ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

'ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ την αλήθεια, περισσότερον καιρό επιζεί κανείς με την ανδρεία παρά με τη δειλία, διότι η ανδρεία και πιο εύκολη είναι και πιο ευχάριστη και πιο εφευρετική και πιο δυνατή'. Ξενοφώντος 'Λακαιδεμονίων Πολιτεία', μετάφραση Αλόη Σιδέρη. Ας το έχουμε υπόψη στην καθημερινότητά μας. Η ζωή είναι ένας αγώνας διαρκείας σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα.

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ για να ρίξω, όπως συνηθίζω (όταν γράφω στο γραφείο μου τα 'πεταχτά'), μια ματιά έξω απ’ το παράθυρό μου. Ο ήλιος το παίζει προς το παρόν άρχοντας στον ουράνιο θόλο, ωστόσο, αυτό δεν φαίνεται ότι θα κρατήσει όλη την ημέρα. Τα σύννεφα που κινούνται εναντίον του απειλητικά κάποια στιγμή θα τον σκεπάσουν και... ό,τι προκύψει.

ΠΟΥ ’Ν’ ΤΟ, πού ’ν’ το το δαχτυλίδι; Γράψτε λάθος. Πού ’ν’ το, που ’ν’ το το 'στικάκι'; Αυτό ξεκίνησα για να γράψω στην πορεία, ωστόσο, συνειδητοποίησα ότι κι αυτό λάθος είναι. Το σωστό βέβαια. Πού ’ν’ το, πού ’ν’ το το σιντί; Στικάκια υπάρχουν πολλά, σιντί, όμως, μόνο ένα. Και... ποιος να μπει και ποιος να βγει, το Λαγκάρντ - σιντί για να βρει; Μύλος η υπόθεση.

'ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ το δείχνουνε έχουν καρδιά μεγάλη/ στήνουν για τους κρισόπληκτους τσ’ αγάπης το στικάλι'. Και βέβαια δεν διαφωνώ επί της ουσίας με τη μαντινάδα του πρώτου κατά τα πρεσβεία μαντιναδολόγου μας, του Ηλία του Σταματάκη. Ουδέν κακό αμιγές καλού. Παραείναι κακό, όμως, η κρίση που βιώνουν οι περισσότεροι Ελληνες.

ΜΠΟΡΑ είναι θα περάσει, το πολύ να κρατήσει έναν χρόνο, άντε να κρατήσει δύο. Αυτό πίστευαν οι Ελληνες με βάση τις σχετικές έρευνες εν έτει 2010. Μας διαβεβαίωναν γι’ αυτό, βλέπετε, οι τότε κυβερνώντες. Αμ δε! Βαρύς χειμώνας με μακρά διάρκεια αποδείχτηκε τελικά ότι ήταν.

ΖΗΣΕ ΜΑΥΡΕ μου να φας τον Μάη τριφύλλι! Ποιος θα μας πιάνει απ’ τις 2 Μαΐου που κυκλοφορείται το νέο τραπεζογραμμάτιο της νέας σειράς 'Ευρώπη', η οποία είναι εμπνευσμένη από την ελληνική μυθολογία! Ποιος θα μας πιάνει!

ΤΗΝ ΠΑΡΟΙΜΙΑ 'λέει το ψωμί ψωμάκι', την έχετε ακουστά, παλιά είναι. Η καινούργια: 'λέει το ευρώ ευρουλάκι'.

'ΟΤΑΝ ΚΑΙ αυτή η τρέλα είναι αναγκαία, δι’ όλους, ο πραγματικός τρελός είναι εκείνος που κάμνει τον φρόνιμον'. Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΠΟΠΗ ΓΑΒΡΙΛΑΚΗ, δασκάλα - ποιήτρια, Αθήνα: Διάβασα σχεδόν απνευστί τις προάλλες την ποιητική συλλογή 'Ο πιο μικρός περίπατος', της άγνωστης σ’ εμένα ποιήτριας Αγγελικής Σιδηρά, που μου είχες δώσει πριν έναν μήνα περίπου στην Αθήνα. Αυτή μάλιστα, είναι ποίηση!

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ της Σπάρτης Αρίστων (βασίλεψε τον 6ο π.Χ.) είχε έναν φίλο, τον Αγητο, ο οποίος ήταν παντρεμένος με την ωραιότερη γυναίκα της Σπάρτης. Επειδή, λοιπόν, ο βασιλιάς ερωτεύτηκε τη γυναίκα αυτή, μηχανεύτηκε το εξής για να την αποκτήσει: υποσχέθηκε στον Αγητο να του χαρίσει οτιδήποτε εκείνος θα διάλεγε από τα υπάρχοντά του, με τον όρο ότι και εκείνος θα του παραχωρούσε ό,τι θα του ζητούσε. Αφού δεσμεύτηκαν με όρκους, ο Αρίστων έδωσε στον ανύποπτο Αγητο ό,τι εκείνος είχε διαλέξει από την περιουσία του και, με τη σειρά του, του ζήτησε, σε ανταπόδοση τη γυναίκα του. Εκείνος, δεσμευμένος από τον όρκο που είχε δώσει, αν και δεν το ήθελε, του την παραχώρησε. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας').

'Τα πουλιά μου, άνθρωποι πουλιά/ κοράκια περιστέρια/ που έχουν τιμωρηθεί/ γιατί το άπειρο δεν τους αρκούσε./ Τώρα, χωρίς φτερά, βουβά/ μια ξένη κυβική φωνή τους επιβάλλει/ βήματα μετρημένα κι αυστηρά/ πορεία καταδικασμένη, παλινδρομική/ για μάταιη επικράτηση/ ώσπου ένας γδούπος, πάντα ξαφνικός/ τα φυλακίζει στον ελάχιστο,/ τον ξύλινο ουρανό τους'.
Το ποίημα 'Το τάβλι' της Αγγελικής Σιδηρά.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com

Χανιώτικα νέα (12.01.2012)