.jpg)
πάμε αμέσως στο χωριό, μετά από πολύ καιρό!
Μόλις φτάνουμε εκεί, βλέπω στη μεγάλη αυλή
μια κατσίκα στο χορτάρι να κουτουλάει στο κελάρι!
Ο μπαμπάς μου καφενείο κι εγώ έξω απ’ το ψυγείο,
για να βρω κάτι να φάω, γιατί τόσο πολύ πεινάω..
Έχει πια χιονίσει εκεί και τ΄άλογα έχουν τρελαθεί..
Βγαίνω με τη μία έξω, χιονοπόλεμο να παίξω!
Κι οι κότες έχουν τρελαθεί, λες κι έτρωγαν σκυλοτροφή .
Μόλις έρχεται η νύχτα, πανηγύρι όλη νύχτα.
Και σε λίγο που γυρνάμε, κατευθείαν πάω κοιμάμαι!
Μανούσος Καρκάνης
Το χωριό του παππού και της γιαγιάς λέγεται Shkodra και βρίσκεται στην Αλβανία. Όποτε πάω εκεί απολαμβάνω να βλέπω τα γουρουνάκια, τις δύο κατσίκες που έχουν και τα δύο σκυλάκια. Κάθε φορά μυρίζω και ακούω τόσα διαφορετικά πράγματα! Τις κότες, τα γουρούνια, τις κατσίκες! Ακόμα και η κοπριά δε μου φαίνεται πολύ άσχημη! Στο χωριό περνάω υπέροχα, γιατί ταΐζω τα ζωάκια με τα ξαδέρφια μου. Θα ήθελα να έμενα μόνιμα εκεί, γιατί δεν έχει πολλή φασαρία, όπως στην πόλη!
Βέστα Γκλορεντίνα
Μια καθημερινή μέρα στο χωριό τη δεκαετία του 60!
Όταν ήμουν παιδί, ξυπνούσα νωρίς το πρωί και πήγαινα στο σχολείο, στο Κακοδίκι. Όταν γυρνούσα, έτρωγα, ξεκουραζόμουν για μια ώρα και συνήθως ξαναπήγαινα σχολείο για τη δεύτερη βάρδια. Όταν έφευγα από το σχολείο, πήγαινα στην πλατεία του χωριού και έπαιζα πολλά παιχνίδια με τους φίλους μέχρι το βράδυ, που η μάνα μου με φώναζε για βραδινό! Έτρωγα και έπεφτα για ύπνο! Ωραία χρόνια!
Κώστας Μποτονάκης , παππούς του Μιχάλη και του Κωνσταντίνου Μποτονάκη
Η ζωή στο χωριό
Η γιαγιά μου στο χωριό της, στο Συρίλι, ξυπνάει μετά που φεύγει ο παππούς. Πίνει τον καφέ της και μετά που τελειώνει, πάει στο κοτέτσι και ταΐζει τις κότες. Μετά, γυρίζει στο σπίτι, να ταΐσει τα κουνέλια, και την Ίννα, το σκυλάκι μας. Το μεσημέρι, η γιαγιά μαγειρεύει για να φάνε μαζί με τον παππού. Το απόγευμα, ο παππούς πάει στο καφενείο, να πιει καφέ με τους φίλους του. Και το βράδυ , ξαπλωμένοι στον καναπέ, βλέπουν τηλεόραση και ξεκουράζονται!
Νικολέττα Γδοντάκη
Κάθε Σάββατο στον Αλικιανό…
Κάθε Σάββατο πρωί ετοιμάζομαι να πάω στο χωριό μου, τον Αλικιανό. Στον δρόμο αναρωτιέμαι τι θα φάμε εκεί και προετοιμάζομαι ψυχολογικά σε περίπτωση που φάμε φασολάκια! Όταν φτάνουμε, αντικρίζω τον σκύλο μου να τρέχει προς τα μένα και τη γιαγιά μου να με περιμένει. Την Κυριακή ξυπνάω 9 το πρωί, για να πάω στο χωράφι. Κατά τις 11, μαζεύεται όλη η οικογένεια και τρώμε όλοι μαζί τα φασολάκια μας!! Όμως, ευτυχώς, δεν τελειώνει εδώ το φαγητό, μια που έρχεται και το γλυκό και έχω τη μαμά από τη μία «Τι το ταΐζεις συνέχεια το παιδί;;;;» και τη γιαγιά από την άλλη «Ό,τι θέλω!! Εξάλλου, μου έκανε παράπονα ότι πεινάει!» Κι εγώ στη μέση να τις κοιτάω και να απολαμβάνω τα γλυκά μου!! Τέλεια είναι στο χωριό!!
Αλέξανδρος Χλωράκης
Αν ζούσα στο χωριό
Αν ζούσα στο χωριό θα ήταν τέλεια! Εκεί μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα! Το πρωί θα με ξυπνούσε ο κόκορας, θα σηκωνόμουν και θα πήγαινα στο κοτέτσι, να δω αν μου έχουν αφήσει κανένα αβγό, μπας και φάω πρωινό. Μετά θα πήγαινα στις αγελάδες, να αρμέξω γάλα και μετά στα κουνελάκια. Το απόγευμα θα πήγαινα στην πλατεία, να παίξω με τους φίλους μου, μέχρι να μαζευτώ το βράδυ στο σπίτι μου, για να μου διηγηθεί η γιαγιά μου ένα παραμύθι να κοιμηθώ!
Αναστάζια Φουρναράκη
Οι μαθητές και οι μαθήτριες του ΣΤ2
Αλβανίδη Βικτώρια, Ανδρουλάκης Πέτρος, Βέστα Γκλορεντίνα, Γδοντάκη Νικολέτα, Ζαχαράκης Γιάννης, Καρκάνης Μανούσος, Κοκογιαννάκης Γιάννης, Κόλα Κορίνα, Λουβάκη Βασιλική, Μεζαρτζόπουλος Στέφανος, Μποτονάκης Κωνσταντίνος, Μποτονάκης Μιχάλης, Περατσάκης Θεόδωρος, Τζιούρα Όλγα, Τσάκαλη Αθηνά, Τσάρα Αρλέντις, Φουρναράκη Αναστασία, Χλωράκης Αλέξανδρος
Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 17.2.23)
https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-st2-taxi-5oy-dim-sch-chanion-oloi-echoyme-ena-chorio-stin-kardia-mas/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου