ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ…

Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
kak_nektar@yahoo.gr

Συνήθως καλοκαίρια, θυμάμαι που μαζευόμασταν 5-6 παιδιά και απλώναμε στο πάτωμα του χωλ ή έξω στα μπαλκόνια όποιου σπιτιού την ΜΟΝΟPΟLΥ και "στρωνόμασταν" με τις ώρες στο παιχνίδι αυτό, το επιτραπέζιο...
Και πάντα ορίζαμε τραπεζίτη κάποιον που ξέραμε καλά ότι δεν θα... κλέψει από το Μεγάλο Ταμείο! Στην περίπτωση που "συλλαμβάναμε" όμως κάποιον να το κάνει, σταματούσαμε το παιχνίδι και την επόμενη φορά δεν τον τοποθετούσαμε στην ίδια θέση. Ετσι απλά!
Εκείνος αποδεχόταν την τιμωρία του και εμείς είχαμε λόγο να ξαναστρωθούμε στο παιχνίδι απολαμβάνοντας τις βόλτες και τις επιχειρηματικές μας δραστηριότητες κτίζοντας σπίτια και ξενοδοχεία και εισπράττοντας τα "ενοίκια" από όποιον η ζαριά του τον έφερνε στο δικό μας "οικόπεδο".
Υπήρχαν πάντοτε -βέβαια- οι δυνατοί παίκτες και κάποιοι πιο αδύναμοι!
Υπήρχαν φορές που η τύχη ή η ατυχία κάποιου τον έφερνε σε πλεονεκτική ή μειονεκτική θέση!
Οι υπόλοιποι, πάλι, με έναν περίεργο, παιδιάστικο τρόπο και πάντα για χάρη της εξέλιξης του παιχνιδιού είτε συνεταιριζόμασταν εναντίον του... ενός δυνατού είτε δανείζαμε εκείνον που... στον ήλιο μοίρα δεν είχε, αφού σε κάθε του βόλτα έπρεπε να πληρώνει, και όσο κι αν πλήρωνε -αφού δεν είχε έσοδα από πουθενά ο καημένος- πάντα χρεωμένος ήταν.
Αποτέλεσμα μιας τέτοιας κατάστασης ήταν ή εκείνος να προτιμούσε να βρίσκεται συνεχώς στη φυλακή αφού η έγκλεισή του τού απαγόρευε να κάνει βόλτες τριγύρω στη ΜΟΝΟΠΟLY ή αν απογοητευόταν πολύ από το ανώφελο της ύπαρξής του ως παίκτης, απλά τα παρατούσε και παρακολουθούσε το παιχνίδι απ' έξω!
Σε κάθε περίπτωση, όσοι από τους παίκτες είχαν κάνα δυο "περιουσίες" ή και περισσότερες, είχαν ένα σκοπό στο παιχνίδι αφού προσπαθούσαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να συμμετέχουν!
Το... τέλος του παιχνιδιού έφτανε όταν κάποιος ξεχώριζε πολύ, όταν μάζευε όλο το χρήμα...
Τότε το πράγμα καταντούσε βαρετό για τους υπόλοιπους, δεν υπήρχε κανένα σασπένς, δεν υπήρχε λόγος για συνέχιση του παιχνιδιού...
Κι έτσι απλά... το διαλύαμε! Ενίοτε με φωνές και κάνοντας γιουρούσι για... πλάκα στην μπάνκα του αχόρταγου και στο ξεχειλωμένο πουγκί του δυνατού παίκτη...