Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Σάββατο 25 Απριλίου 2009

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!
ΚΟΝΤΕΥΕΙ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ο Απρίλης κι ακόμα δεν εφανήκανε στους ουρανούς μας τα χελιδόνια. Τι άνοιξη είναι αυτή δίχως την παρουσία τους αλήθεια;
Τ’ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ, αν δεν το ξέρετε σήμερα! Του Αγίου Μάρκου του Ευαγγελιστή, διευκρινίζω. Προς άρσιν πάσης παραξηγήσεως. Για να μη νομισθεί ότι μιλάμε περί του προ Ευρώ εποχής νομίσματος της Γερμανίας. Εξάλλου αποαγιοποιήθηκε αυτό.
ΜΠΡΟΣΤΑ Ο ΓΚΡΕΜΝΟΣ πίσω το ρέμα. Κανένα δίλημμα για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ο γκρεμνός είναι γκρεμνός. Τίποτα δεν σε γλιτώνει έτσι και πέσεις. Στο ρέμα αντιθέτως, όσο ορμητικά κι αν είναι τα νερά του, υπάρχει γλιτέρα. Άρα, λοιπόν και επομένως; Όπισθεν ολοταχώς κι ό,τι είναι να γενεί, ας γενεί!
Η ΝΥΧΤΑ ΒΓΑΖΕΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟ και η αυγή μητροπολίτη! Σωστό, πλην όμως αυτό που μας απασχολεί τώρα είναι τι βγάζει η ψηφοφορία στη Βουλή για την υπόθεση Παυλίδη την Δευτέρα που μας έρχεται, δηλαδή μεθαύριο. Βγάζει βουλευτικές εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές ή δεν βγάζει;
ΠΑΙΞΤΕ ΜΠΑΛΑ, ΡΕ! Μέχρι πότε θα πετάτε την μπάλα στην εξέδρα; Δεν το πήρατε χαμπάρι ότι δεν σας συμφέρει να φτάσετε στα πέναλτι;
ΑΛΛΟ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ, το παραπάνω “πεταχτό”, δηλαδή. Είπαμε να μασά την δάφνη της η όποια Πυθία, αλλά να μη μασά τόσο πολύ τα λόγια της. Βρεγμένη σανίδα που της χρειάζεται!
ΒΑΛΤΟΠΕΔΙΟ ΤΟ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟ ή μήπως Βαλτοπαίδιο το Βατοπαίδιο; Γιατί δηλαδή να μην έχουν και τα παιδιά τον βάλτο τους, όπως έχουν και τον βάτο τους;
ΝΑ ’ΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ συνταγματολόγοι; Μα ήρθαν θα μου απαντήσετε. Ε, τότε να ξανάρχονται. Μόνο ένας ένας και με τη σειρά.
ΖΩΝΙΑΝΩΝ ΑΝΑΒΑΣΗ. Ζωνιανών ανάβαση στην Αθήνα. Θα το δούμε κι αυτό. Οσονούπω η μεγάλη δίκη των 45 κατηγορουμένων και των καμιά τρακοσαριά μαρτύρων για τα γνωστά γεγονότα αρχίζει.
ΜΗ ΜΙΛΑΤΕ, Η ΠΑΠΑΔΙΑ ξιπάται! Το προτείνω σαν σύνθημα για σήμερα που είναι, λέει, Ημέρα κατά του θορύβου. Αντί του “παίξτε μια μπαλωτέ” που σκέφτηκα κατ’ αρχήν, πλήν όμως το απέρριψα... αμελλητί, για πολλούς και διάφορους λόγους.
Η ΕΛΛΑΣ ΑΝΗΚΕΙ εις την Δύσιν. Μας το έλεγαν μέχρι που μας έγινε βίωμα. Πώς να μην επικρατήσει λοιπόν η δυτική διατροφή;
ΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΤΟΥ Ιούλιου Καίσαρα λιποτάκτησε και κατέφυγε στο εχθρικό στρατόπεδο που το διοικούσε ο Πομπήιος. “Το μόνο για το οποίο λυπάμαι, είναι ότι αναγκάστηκα ν’ αφήσω το άλογό μου, γιατί αν το έπαιρνα θα γινόμουν αντιληπτός”, του είπε. Ο Πομπήιος τον κοίταξε με περιφρόνηση και του είπε: “Τίμησες πιο πολύ το άλογό σου από τον εαυτό σου”.
...“Μεσάνυχτα κι η καρδιά μου πονάει. / Με γρατζούνισε το νύχι της σελήνης. / Μεσάνυχτα κι η ψυχή μου σπαρταράει / Μου καρφώθηκε ένα σμήνος άστρα. / Μεσάνυχτα κι η πληγή μου λυσσομανάει / Με χτύπησε ένα θραύσμα μετεωρίτη”.
Το ποίημα “Μεσάνυχτα” του Ισίδωρου Ιωαν. Καρδερίνη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

τυπώστε αυτό το άρθρο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου