Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟΣ! Δεν είμαι καθόλου κουρασμένος!! Δεν είμαι καθόλου μα καθόλου κουρασμένος σας λέω!!! Θέλετε απόδειξη, το ξέρω. Μα την έχετε! Ιδού, ενώπιόν σας, προ των οφθαλμών σας, αχνιστή αχνιστή η... πετρόσουπα των πεταχτών. Από μένα για σας. Όπως κάθε Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο.
ΟΣΟΙ ΝΟΜΙΣΑΤΕ, αρχίζοντας να διαβάζετε το παραπάνω πεταχτό, ότι μιλούσα για λογαριασμό του πρωθυπουργού, πλανηθήκατε πλάνην οικτράν. Παραδεχτείτε το. Ποιος είμαι εγώ που θα μιλούσα σαν να είμαι αυτός. Ο Αντώναρος;
ΚΑΘΕ ΜΠΟΥΚΙΑ και συγχώριο είναι τα “πεταχτά” σου, μου ‘πε τις προάλλες μια άγνωστη μέχρι εκείνη τη στιγμή αναγνώστρια της στήλης. Τέτοια ν’ ακούει ο μάγερας, να παίρνουν τα μυαλά του αέρα και να μην τρώγεται η... πετρόσουπα.
ΓΙΩΡΓΟ, ΠΕΣ ΑΛΕΥΡΙ! Ότι θα ‘ρθει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία όσο περνά ο καιρός, τόσο πιο σίγουρο φαίνεται. Το ζητούμενο, ωστόσο, δεν είναι αυτό, αλλά το αν θα βάλει τάξη, μια κάποια τάξη τελοσπάντων, στην πλήρη αταξία που υπάρχει.
ΟΧΙ ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΘΗΚΑ στον Γιώργο Παπανδρέου, αλλά σ’ έναν άλλο Γιώργο, σ’ έναν φ(θ)ανατικό, παλιάς κοπής, πασοκατζή φίλο μου. Σε ποιον, στον Παπακωνσταντίνου; Ε, όχι δα και παλιάς κοπής ο επί του Τύπου εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ. Και νέας κοπής και νέας κυκλοφορίας είναι ο άνθρωπος.
ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ, ΚΩΣΤΑ! Όχι, ούτε στον Πρωθυπουργό απευθύνομαι. Σ’ έναν άλλον φίλο μου, παλιάς κοπής νεοδημοκράτη, το είπα αυτό χθές.
ΤΟ ΤΕΡΠΝΟΝ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΩΦΕΛΙΜΟΥ ή το ωφέλιμον μετά του τερπνού; Για την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής και την κρατικοποίηση του Ρουβά μιλώ. Απορία κι αυτή!
ΕΙΔΟΜΕΝ ΤΟ ΦΩΣ το αληθινόν, το περασμένο Σάββατο, κατεβάζοντας τους διακοπτες για μια ώρα. Μακάρι το επουράνιο πνεύμα να μας φωτίσει να τους κατεβάζομε συχνότερα. Ίσως και να το λάβουμε τότε.
ΤΑ ΠΕΡΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ της Ολυμπιακής και εθνικοποίησης του Ρουβά σε άλλη εκδοχή. Εφτασαν αυτά που έδωσαν στον Βγενόπουλο για να πλερώσουν τον Ρουβά; Αλλη απορία κι αυτή!
ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ, γεια σου! Με αφορμή τον αγώνα που δίνει αύριο στο Παγκρήτιο Στάδιο, στο Ηράκλειο, η εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου, εναντίον του Ισραήλ, ο χαιρετισμός. Για γούρι!
ΘΑ ΤΟ ΑΝΤΕΞΟΥΜΕ κι αυτό! Εδώ έχουμε αντέξει τόσα και τόσα. Σιγά που φοβούμαστε την αφρικάνικη σκόνη...
ΑΣ ΚΟΥΝΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ μαζί το μαντίλι στον Μάρτη που φεύγει σήμερα. Ας του πούμε να πάει στο καλό και να μας ξανάρθει.
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ Πίνδαρος φυλακίστηκε κάποτε για πολιτικούς λόγους και του δημεύθηκε η μικρή περιουσία που είχε. Την ίδια μέρα τον επισκέφτηκε ένας πλούσιος γείτονάς του και του πρόσφερε 100 δραχμές, ένα ποσό ιδιαίτερα μεγάλο, λέγοντάς του. “Σου τις χρωστούσα”. Ο Πίνδαρος απόρησε και ο γείτονας του εξήγησε. “Διάβασα χθες μια ωδή σου που με συγκίνησε πολύ. Αποφάσισα λοιπόν να γράψω στη διαθήκη μου στ’ όνομα σου 100 δραχμές. Σήμερα που έμαθα την ατυχία σου σκέφτηκα ότι δεν μπορούσα να κρατήσω αυτά τα λεφτά που τα είχες ανάγκη”.
“...Τα φωτεινά οράματα πυργώνονται:/ Στους Πυλώνες της Ανθρωπιάς./ Στο μπαινόβγαινε του ημερομίσθιου/ στου άνεργου, στου ψωμοζήτη/ το αβυσσαλέο βλέμμα./ Στο ανοιχτοπάλαμα, το άδειο/ του μη έχοντος,/ στης προσδόκιμης συγκομιδής/ το ανατρεπόμενο,/ στου ξωμάχου βιοπαλαιστή/ τον κάματο”...
Από το ποίημα “Το γεγενήσθαι των οραμάτων”
της Ισμήνης Δάλλα - Ντάτση
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
Βαγγέλης Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr
(http: petaxta.blogspot.com)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου