ΣΧΟΛΙΑ
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ 24/02/09

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΟΣΚΙΝΑΚΙ μου και πού να σε κρεμάσω! Πολλές ώρες μπροστά στον υπολογιστή το Παρασκευοσαββατοκυριακοδεύτερο. Κι αν έχει να μάθει, χρησιμοποιώντας την αλάνθαστη μέθοδο της δοκιμής και της πλάνης, ένας νέος μπλόγκερ! Τρομάρα του!
ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ, μολυβάκι μου! Ποτέ, μα ποτέ δεν πρόκειται να σ’ απαρνηθώ. Εσύ μια ζωή ήσουν, είσαι και θα είσαι η προέκταση του χεριού μου, το όργανο με το οποίο θα γεμίζω την άσπρη κόλλα με τις όποιες λέξεις μου.
ΤΑ “ΠΕΤΑΧΤΑ” είναι γωνιά του φίλου μου Βαγγέλη/ εκειά θα βρεις ό,τι κι αν πεις κινίνο μα και μέλι! Απ’ τον γνωστό τοις πάσι, και ιδιαιτέρως στους αναγνώστες της στήλης Ηλία Σταματάκι, η μαντινάδα. Επί τη ενάρξει λειτουργίας του ιστολογίου μου. Ευχαριστώ Ηλία!
ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΟΥ ΞΕΣΤΡΑΤΙΣΑ, με το που άρχισα, και βρίσκομαι ακόμα στην ιδιωτική μου οδό, για να θυμηθώ τον Οδυσσέα Ελύτη, να πω και διά του Τύπου τις ευχαριστίες μου στο Μιχάλη Μουντάκη και τη Χριστίνα Τζομπανάκη για τα σχόλια που μου έστειλαν με το που έμαθαν για το περί ου ο λόγος ιστολόγιο και που είναι ήδη αναρτημένα σ’ αυτό.
“ΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ έχουν τη δική τους αξία γιατί αν μη τι άλλο γεμίζουν με φρέσκο αέρα την αναγνωστική καθημερινότητά μας”, γράφει μεταξύ των πολλών άλλων ο Μιχάλης. “Πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να σκέφτομαι με τα μάτια κλειστά μετά το τέλος της ανάγνωσης της στήλης σου”, σημειώνει, επίσης μεταξύ των πολλών άλλων δικών της η Χριστίνα.
ΠΑΛΙ ΜΕ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ απόδραση μεγάλη/ κι θα τον πιάσουν σίγουρα πουλί θα γίνει πάλι. Όντας μέχρι τα μπούνια χωσμένος στον κόσμο της μπλογκόσφαιράς μου ή στην μπλογκόσφαιρα του κόσμου μου, αν προτιμάτε, έφτασε μέσω κινητού, με δράστη τον Ηλία Σταματάκι, βεβαίως, η είδηση των ειδήσεων. Περιττό να σας πω ότι ο νους μου, με το που διάβασα το μήνυμα πήγε στον Βασίλη Παλαιοκώστα.
ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ. Για φαρσοκωμωδία, πρόκειται. Μια φαρσοκωμωδία υψηλών προδιαγραφών.
ΑΣ ΒΑΖΑΜΕ, ΛΕΩ τώρα, πρωθυπουργό τον Βασίλη Παλαιοκώστα. Αδύνατο το θεωρείτε; Ε, τότε ας βάζαμε τον αδελφό του τον Νίκο. Στην οικογένεια Παλαιοκώστα το πρωθυπουργηλίκι. Σε μια ακόμα οικογένεια εν Ελλάδι.
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΕΥΤΑ απίστευτη απόδραση των Παλαιοκώστα - Ριτζάι και τη δική μου ενασχόληση βεβαίως με την μπλογκόσφαιρα έτρεχαν ταυτόχρονα και κάποια άλλα γεγονότα. Σιγά τις ειδήσεις δηλαδή.
ΕΝΤΑΞΕΙ, Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ δεν σκέφτεται τις εκλογές. Δεν υπάρχει καμία και από κανένα αντίρρηση γι’ αυτό. Ελα όμως που οι εκλογές σκέφτονται τον Πρωθυπουργό!
ΕΝΑΣ ΑΘΗΝΑΙΟΣ δεν ήξερε ποιον απ’ τους δυο νέους που ήθελαν την κόρη του να διαλέξει για γαμπρό του. Ο ένας ήταν πάμπλουτος αλλά είχε κακό χαρακτήρα και ο άλλος πάμπτωχος, αλλά όμως τίμιος. Συμβουλεύτηκε τον Θεμιστοκλή κι αυτός του απάντησε: “Αν ήμουν στη θέση σου, θα προτιμούσα έναν άνθρωπο χωρίς πλούτη, παρά πλούτη χωρίς άνθρωπο”.
“Να φυλάξεις σκοπιά, νύχτα Φεβρουαρίου/ στις υπώρειες της Ροδόπης/ οπλίζοντας σε κάθε ψίθυρο/ ή μ’ ένα ρίγος στο θρόισμα του χόρτου/ πετάγεσαι απ’ το λήθαργο/ κοίταζε να αποστηθίζεις διαδρομές:/ πως οδηγείς σε άγνωστες τοποθεσίες/ με την έξαψη του ενόχου που αθωώνεται,/ πως παλεύεις επιδέξια το φόβο/ δαγκώνοντας τα χείλη με υπομονή,/ πως αναλώνεσαι μέσα στο φως/ όπως ο ακριβώς κομήτης του Ξέρξη,/...”.
Από το ποίημα “Προς τον ίδιον υιόν Ρωμανόν”
του Δημήτρη Καλοκύρη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ
(petaxta.blogspot.com)
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(24.02.09)