ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

 Η Τανάγρη κάνει λόγο για ένα «χάος που μας ενώνει»! Η αλήθεια όμως σήμερα είναι ότι το χαός που επικρατεί δεν μας ενώνει αλλά μάλλον μας διχάζει περισσότερο και μοιάζουμε με σκορποχώρι, διχασμένοι – διαμοιρασμένοι στους πέντε ανέμους!Και φαίνεται παράλογο· αυτή η δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε -και μιλώ βέβαια σε πολιτικό επίπεδο- να μας… διχάζει. Το βλέπουμε εντός Βουλής ο καθένας να προσπαθεί να επιβληθεί των άλλων πολλές φορές με παιδιάστικα πείσματα και καμώματα.
Δείτε περισσότερα... ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...
Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

"Μπλοκάκια έξω,λοιπόν..."

Το τραγουδάκι της Μελίνας Τανάγρη κατά τι τροποποιημένο και για τις ανάγκες του παρόντος σημειώματος, θυμήθηκα με αφορμή την προεδρολογία και γενικά την όλη ατμόσφαιρα στα καθ’ ημάς!
Ιδού τι έγραφε και ερμήνευε η Τανάγρη εν έτει 1987:
«Η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της/ ή τα δαγκώνει στο λαιμό/ πριν όμως με κατασπαράξει/ εγώ στο στόμα της θα μπω./ Για να ξορκίσω ό,τι φοβάμαι/ και ν’ αγαπήσω ό,τι μισώ./ Στο βουητό των συνθημάτων/ εγώ θα σύρω τον χορό» αναφέρει στις δύο πρώτες στροφές… Και βεβαίως το γεγονός ότι τρώει τα παιδιά της ήταν γνωστό ανέκαθεν, όμως πόσο αληθινά τραγικό ακούγεται και το ότι η ίδια η μάνα δαγκώνει στον λαιμό τα τέκνα της με σκοπό να τα κατασπαράξει…
Οχι δεν έχουν αλλάξει στη βάση τους και πολύ τα πράγματα από το μακρινό ’87 του περασμένου αιώνα. Θα μπορούσε κάποιος να πει πως είμαστε και κατατί σε χειρότερη κατάσταση σήμερα, ειδικά αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι και πάλι όπως σε παλαιότερες εποχές οι νέοι αναζητούν μια καλύτερη τύχη εκτός Ελλάδος…
Από την άλλη, όσον αφορά τα τελευταία δεδομένα για την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας, κι εδώ θα χρησιμοποιήσω ένα στίχο από το ρεφρέν του τραγουδιού. Η Τανάγρη κάνει λόγο για ένα «χάος που μας ενώνει»! Η αλήθεια όμως σήμερα είναι ότι το χαός που επικρατεί δεν μας ενώνει αλλά μάλλον μας διχάζει περισσότερο και μοιάζουμε με σκορποχώρι, διχασμένοι – διαμοιρασμένοι στους πέντε ανέμους!
Και φαίνεται παράλογο· αυτή η δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε -και μιλώ βέβαια σε πολιτικό επίπεδο- να μας… διχάζει. Το βλέπουμε εντός Βουλής ο καθένας να προσπαθεί να επιβληθεί των άλλων πολλές φορές με παιδιάστικα πείσματα και καμώματα.
Από την άλλη υπάρχει ο λαός! Που έμαθε να ζει σε αυτό το χάος. Και όχι μόνο αυτό αλλά έμαθε  τόσο τον συγκριτικό αριθμό “χαότερον” όσο και τον υπερθετικό “χαότατον”, γιατί εξακολουθεί να τα βιώνει. Κι ακόμη έμαθε να λειτουργεί πέρα από τον υπερθετικό αυτό βαθμό έχοντας αναπτύξει απίστευτες δυνάμεις που τον κάνουν να επιζεί σε αντίξοες συνθήκες, μέσα στα… “χαότατα” αλλά να μην χάνει την όποια ελπίδα για τέλος της κατρακύλας!
Αυτήν την ελπίδα πλέον έχουν μόνον οι αιθεροβάμμονες αλλά μήπως και αυτοί δεν είναι μέρος του συνόλου; Και μάλιστα πολύ απαραίτητοι για την ισορροπία του! Μια ισορροπία που είναι απαραίτητη λοιπόν προσπαθούμε να επιτύχουμε «με χάρη πείσμα και μανία/ και δίχως δίχτυ στο κενό» όπως και πάλι αναφέρεται στο τραγούδι της Τανάγρη. Κι όσο εμείς παλεύουμε γι’ αυτήν, έχουμε και τους επιτελείς των κομμάτων με τα μπλοκάκια τους να ψάχνουν ένα-ένα τα κουκιά για το νέο πρόεδρο, κάτι που στην ουσία αποτελεί ένα προκάλυμμα για τις πολιτικές τακτικές και ενδεχόμενες εξελίξεις που ωστόσο στην παρούσα συγκυρία δεν είναι το πρωτεύον που θα ’πρεπε να μας απασχολεί ως χώρα!

Χανιώτικα νέα (10.12.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/mplokakia-exo-lipon/#ixzz3LUprOkVX
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook