Και τώρα που δεν πιάσαμε το ΤΖΟΚΕΡ, άντε πάλι στο… σκαπέτι!
Κι ας έχει το ΤΖΟΚΕΡ κι αυτή την Τετάρτη ένα… μικροποσό για τους παίκτες, αλλά… εμείς δεν θα ασχοληθούμε! Τι να μας κάνουν εξάλλου καμιά δυο εκατοστή χιλιάδες ευρώ εμάς! Από εκατομμύριο και πάνω πρέπει να είναι το ποσό και τότε μάλιστα· μπορούμε να πούμε ότι μπορούμε να μπούμε στον πειρασμό και να κυνηγήσουμε την τύχη μας!
Δείτε περισσότερα... ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...
Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Ποιος επίστεψε Γονίδη και ΛεΠά!
Και τώρα που δεν πιάσαμε το ΤΖΟΚΕΡ, άντε πάλι στο… σκαπέτι!
Κι ας έχει το ΤΖΟΚΕΡ κι αυτή την Τετάρτη ένα… μικροποσό για τους παίκτες, αλλά… εμείς δεν θα ασχοληθούμε!
Τι να μας κάνουν εξάλλου καμιά δυο εκατοστή χιλιάδες ευρώ εμάς! Από εκατομμύριο και πάνω πρέπει να είναι το ποσό και τότε μάλιστα· μπορούμε να πούμε ότι μπορούμε να μπούμε στον πειρασμό και να κυνηγήσουμε την τύχη μας!
Από την άλλη ενόσω ο Ελληνας ασχολιόταν με το ΤΖΟΚΕΡ, πέρασε μια ακόμη εβδομάδα που οι συζητήσεις με τους δανειστές συνεχίστηκαν για να βρεθεί αυτή η παντέρμη η λύση η οποία ούτε τώρα εφάνη!
Απλά συνεχίζει να αιωρείται από πάνω μας και δεν λέει να κατέβει, να τη δούμε κι εμείς ρε παιδί μου να την καταλάβουμε! Κι όλο την αναμένουμε, κι όλο την περιμένουμε από μέρα σε μέρα, από βδομάδα σε βδομάδα, από μήνα σε μήνα κι «εκείνη ακόμη δεν έρχεται, δεν έρχεται» πού ’λεγε και το άσμα το παλιό, τραγουδισμένο από τον Ηλία Κλωναρίδη!
Μιας όμως και πιάσαμε το τραγούδι, λέω να το συνεχίσουμε έτσι αφού «μια ζωή την έχουμε κι αν δεν τη γλεντήσουμε τι θα καταλάβουμε… κ.λπ., κ.λπ.».
Κι όχι μόνο θα τραγουδήσουμε αλλά θα πολιτικοποιηθούμε μετά μουσικής και όχι βέβαια τυχαία. Τίποτα δεν είναι τυχαίο! Η αφορμή μας είναι όλος αυτός ο ντόρος που έγινε για το νέο τραγούδι του Πορτοκάλογλου ο οποίος ξεσήκωσε θύελλες τέτοιες που ούτε ο Sakis το ’χε καταφέρει προ κάποιων ημερών, όταν ερμήνευσε Θεοδωράκη!
Η στήλη κάτι τέτοια δεν τ’ αφήνει κι έτσι προτίθεται
-με αφορμή το γεγονός – να αποκαλύψει σήμερα όλα εκείνα τα κρυφά μηνύματα που σε παλαιότερες εποχές γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν από αοιδούς που ούτε το βάζει ο νους τ’ ανθρώπου πως ερμήνευσαν πολιτικά τραγούδια αλλά τότε δεν τα είχαμε κατανοήσει αφού ζούσαμε σε μια άλλη κατάσταση!
Ενα από αυτά τα άσματα ήταν το: «Αριστερά είν’ η καρδιά, έλα να τη σκοτώσεις”. Τα ‘χε πει ο ΛεΠα προ δεκαετιών αλλά ποιος να το συνδέσει τότε με τη σημερινή κατάσταση της χώρας, ενός ολόκληρου λαού που με τα μπέτια ορθάνοικτα περιμένει τη χαριστική βολή των θεσμών! Στο ίδιο μήκος κύματος λίγα χρόνια μετά και η Πρωτοψάλτη με το «Σημάδεψε και τράβα τη σκανδάλη» που εύκολα μπορούμε να το απευθύνουμε σήμερα προς την κυρα-Μέρκελ, για να τελειώνει μια ώρα αρχύτερα όλο αυτό το μαρτύριο της σταγόνας που ζούμε!
Τέλος παραθέτουμε το άσμα ασμάτων που αντικατοπτρίζει όλη την αλήθεια του Ελληνα ψηφοφόρου που δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ όσο κι αν πολύ το επιθυμεί! Ο Ελλην που ψηφίζει σαν μικρό παιδί που του τάζουν λαγούς με πετραχείλια, κι αυτός απλά τα πιστεύει! Ομως ο Σταμάτης… Γονίδης τα ’ξερε και τα χε ’πει/τραγουδήσει: Δεν έπρεπε να ‘χω καρδιά μικρού παιδιού/ και να πιστεύω ό,τι μου λένε./ Δεν έπρεπε να ’χω καρδιά μικρού παιδιού/ ούτε τα μάτια μου να κλαίνε/ Δεν έπρεπε να ‘χω καρδιά μικρού παιδιού/ και να πιστεύω ό,τι μου λένε…
Κι ας έχει το ΤΖΟΚΕΡ κι αυτή την Τετάρτη ένα… μικροποσό για τους παίκτες, αλλά… εμείς δεν θα ασχοληθούμε!
Τι να μας κάνουν εξάλλου καμιά δυο εκατοστή χιλιάδες ευρώ εμάς! Από εκατομμύριο και πάνω πρέπει να είναι το ποσό και τότε μάλιστα· μπορούμε να πούμε ότι μπορούμε να μπούμε στον πειρασμό και να κυνηγήσουμε την τύχη μας!
Από την άλλη ενόσω ο Ελληνας ασχολιόταν με το ΤΖΟΚΕΡ, πέρασε μια ακόμη εβδομάδα που οι συζητήσεις με τους δανειστές συνεχίστηκαν για να βρεθεί αυτή η παντέρμη η λύση η οποία ούτε τώρα εφάνη!
Απλά συνεχίζει να αιωρείται από πάνω μας και δεν λέει να κατέβει, να τη δούμε κι εμείς ρε παιδί μου να την καταλάβουμε! Κι όλο την αναμένουμε, κι όλο την περιμένουμε από μέρα σε μέρα, από βδομάδα σε βδομάδα, από μήνα σε μήνα κι «εκείνη ακόμη δεν έρχεται, δεν έρχεται» πού ’λεγε και το άσμα το παλιό, τραγουδισμένο από τον Ηλία Κλωναρίδη!
Μιας όμως και πιάσαμε το τραγούδι, λέω να το συνεχίσουμε έτσι αφού «μια ζωή την έχουμε κι αν δεν τη γλεντήσουμε τι θα καταλάβουμε… κ.λπ., κ.λπ.».
Κι όχι μόνο θα τραγουδήσουμε αλλά θα πολιτικοποιηθούμε μετά μουσικής και όχι βέβαια τυχαία. Τίποτα δεν είναι τυχαίο! Η αφορμή μας είναι όλος αυτός ο ντόρος που έγινε για το νέο τραγούδι του Πορτοκάλογλου ο οποίος ξεσήκωσε θύελλες τέτοιες που ούτε ο Sakis το ’χε καταφέρει προ κάποιων ημερών, όταν ερμήνευσε Θεοδωράκη!
Η στήλη κάτι τέτοια δεν τ’ αφήνει κι έτσι προτίθεται
-με αφορμή το γεγονός – να αποκαλύψει σήμερα όλα εκείνα τα κρυφά μηνύματα που σε παλαιότερες εποχές γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν από αοιδούς που ούτε το βάζει ο νους τ’ ανθρώπου πως ερμήνευσαν πολιτικά τραγούδια αλλά τότε δεν τα είχαμε κατανοήσει αφού ζούσαμε σε μια άλλη κατάσταση!
Ενα από αυτά τα άσματα ήταν το: «Αριστερά είν’ η καρδιά, έλα να τη σκοτώσεις”. Τα ‘χε πει ο ΛεΠα προ δεκαετιών αλλά ποιος να το συνδέσει τότε με τη σημερινή κατάσταση της χώρας, ενός ολόκληρου λαού που με τα μπέτια ορθάνοικτα περιμένει τη χαριστική βολή των θεσμών! Στο ίδιο μήκος κύματος λίγα χρόνια μετά και η Πρωτοψάλτη με το «Σημάδεψε και τράβα τη σκανδάλη» που εύκολα μπορούμε να το απευθύνουμε σήμερα προς την κυρα-Μέρκελ, για να τελειώνει μια ώρα αρχύτερα όλο αυτό το μαρτύριο της σταγόνας που ζούμε!
Τέλος παραθέτουμε το άσμα ασμάτων που αντικατοπτρίζει όλη την αλήθεια του Ελληνα ψηφοφόρου που δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ όσο κι αν πολύ το επιθυμεί! Ο Ελλην που ψηφίζει σαν μικρό παιδί που του τάζουν λαγούς με πετραχείλια, κι αυτός απλά τα πιστεύει! Ομως ο Σταμάτης… Γονίδης τα ’ξερε και τα χε ’πει/τραγουδήσει: Δεν έπρεπε να ‘χω καρδιά μικρού παιδιού/ και να πιστεύω ό,τι μου λένε./ Δεν έπρεπε να ’χω καρδιά μικρού παιδιού/ ούτε τα μάτια μου να κλαίνε/ Δεν έπρεπε να ‘χω καρδιά μικρού παιδιού/ και να πιστεύω ό,τι μου λένε…
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/pios-epistepse-gonidi-ke-lepa/#ixzz3c1UjthK1
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου