ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΥΠΟΛΟΓΟΣ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ

Στις γυναίκες της ζωής του, στη μνήμη της γιαγιάς Λιλής, της μητέρας του Καίτης, της αδελφής του Πόπης, που τον ανέθρεψαν, στη Μίνα του και στις κόρες των Κατερίνα και Μαρία, αλλά και στον αυστηρό Μαλεβιζιώτη πατέρα του (Aγιο-Μυριανού μιλάς – τοίχο αμπώθεις) στον οποίο οφείλει την αυστηρή διαπαιδαγώγηση ηθικών αξιών, αφιερώνει το βιβλίο του “Ανελεύθερος Τύπος”, που εκδόθηκε πρόσφατα ο, και πρώην γενικός γραμματέας της ΕΣΗΕΑ, διακεκριμένος δημοσιογράφος Κώστας Μπετινάκης. Κατά δήλωσή του, που συμπληρώνεται με τη φράση: «Το βιβλίο για το www.styx.gr εκδόθηκε ειδικά για τον Νικόλα και τη Μαργαρίτα, ώστε να γνωρίζουν πώς είδε την εποχή του ο δημοσιογράφος παππούς τους, επειδή σε λίγο, ως ιστοσελίδα, δεν θα υπάρχει πια». Το συναίσθημα ήταν πάντα και παραμένει αυτό που περισσότερο απ’ τη λογική κατεύθυνε σ’ όλη την πλούσια δημοσιογραφική πορεία κι εξακολουθεί να κατευθύνει τη ζωή του φίλου μου, η σκέψη που έκανα, με το που τη διάβασα…

Τον Κώστα Μπετινάκη τον γνώρισα στο τελευταίο δημοσιογραφικό συνέδριο της ΕΣΗΕΑ (20 – 22 Ιουνίου 2008) στη Σαμοθράκη. Εντός της αίθουσας του Συνεδρίου, που ήταν η “ψυχή” του, αλλά προπάντων εκτός. Αξέχαστο το βράδυ εκείνο στη Χώρα, όπου τραγουδούσαμε μέχρι πρωίας ριζίτικα… “Δέσαμε”, καθώς κατέβαινε συχνά στα Χανιά, πάντα μαζί με τον φίλο του, τον επίσης διακεκριμένο δημοσιογράφο Δημήτρη Τσαλαπάτη. “Ηθικός αυτουργός” ο Γιάννης ο Γαρεδάκης. Και για τη γνωριμία και για το “δέσιμο”. Αδιανόητη θεωρούσε την απουσία του απ’ τις εκδηλώσεις των “Χανιώτικων νέων”, του Μουσείου Τυπογραφίας και του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου, μέχρι πρόσφατα, που ήρθαν και τον βρήκαν κάποια “θεματάκια” υγείας, ο Κώστας ο Μπετινάκης. Ευκαιρία έψαχνε κι ευκαιρία έβρισκε να “κατεβαίνει” στην Κρήτη, για να παίρνει δυνάμεις τιμώντας τον φίλο του. Κι αν έχω να πω τα μύρια όσα για τις συναντήσεις μας και τις κουβέντες που κάναμε επί παντός επιστητού ιδιαίτερα περί δημοσιογραφίας…

Ο δημοσιογράφος πρέπει να είναι υπόλογος μόνο στη συνείδησή του, το δημοσιογραφικό “πιστεύω” του Κώστα Μπετινάκη μια ζωή. «Να εντοπίζει την είδηση πίσω και ανάμεσα στις γραμμές, μαζί μ’ αυτούς που θέλουν να την κρύψουν», το χρέος του, όπως έγραψε αναφερόμενος σ’ αυτόν, ο Δημήτρης Τσαλαπάτης, προλογίζοντας το περί ου ο λόγος βιβλίο. Αυτό το χρέος υπηρέτησε και ως ιδρυτής από το 2002 του πρώτου στην Ελλάδα ηλεκτρονικού περιοδικού www.styx.gr, ο Κώστας Μπετινάκης. «Το styx.gr Δεν έχει χορηγούς, Δεν βάζει διαφημίσεις. Ούτε χρηματοδοτείται από κόμματα. Προσπαθεί να δημοσιεύει όσα πιστεύει πως θα πρέπει να γνωρίζουν ανεπηρέαστα οι πολίτες όλου του κόσμου. Κι όχι όσα τους υπαγορεύουν τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και διάφορα κέντρα που εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα». Κανόνας γι’ αυτόν τα που αναφέρει, μεταξύ των άλλων, στην ιδρυτική διακήρυξη της ιστοσελίδας. Oπως κι αυτά που έγραψε τον Ιούνιο του 2019. «Δεν βλέπουμε τους αναγνώστες μας ως εν δυνάμει κέρδος, αλλά ως συνεργάτες, για να επιτύχουμε επιτέλους εκείνον τον κόσμο, όπου όλοι οι άνθρωποι θα αντιμετωπίζονται με σεβασμό».

«Οι πόλεμοι εναντίον του Ιράκ, της Λιβύης και της Συρίας, έγιναν επειδή οι ηγέτες των χωρών αυτών ήταν “εθνικιστές” και δεν παραχωρούσαν κυριαρχικά δικαιώματα στα πολυεθνικά πετρελαϊκά συμφέροντα. Όπως ακριβώς κι ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία, που έγινε επειδή ο Μιλόσεβιτς αρνιόταν να υπογράψει την υποταγή της Σερβίας μετατρέποντάς την σε πειθήνιο όργανο της οικονομίας της Αγοράς. Αποτέλεσμα, ο σερβικός λαός βομβαρδίστηκε κι ο ίδιος σύρθηκε στο ποινικό δικαστήριο της Χάγης, όπου και πέθανε – για να δικαιωθεί δικαστικά μετά θάνατον… Αυτού του είδους ανεξάρτητες πολιτικές είναι απαράδεκτες από την άρχουσα διεθνή τάξη». Δείγμα της “μπετινάκειας” γραφής, ενός απ’ τα 17 κεφάλαια του “Ανελεύθερου Τύπου”, με τίτλο “Ποιοι κρύβονται πίσω από τους σημερινούς πολέμους” (Οκτώβριος 2016), που αρχίζει με μια φράση του διάσημου “αντικαθεστωτικού” σοβιετικού λογοτέχνη Γεβγκένι Γεφτουσένκο. «Οταν την αλήθεια αντικαθιστά η σιωπή, τότε η σιωπή είναι ψέμα». Ολα στο φως σ’ αυτό το βιβλίο που περιλαμβάνει μοναδικά ντοκουμέντα, αποκαλύψεις, αναλύσεις, πολιτικά, οικονομικά και διεθνή παρασκήνια, πολέμους και εμφύλιες συρράξεις, που συνεχίζονται και ουδείς παρακολουθεί ή γνωρίζει…

Και σαν μυθιστόρημα διαβάζεται ο “Ανελεύθερος Τύπος”, του Κώστα Μπετινάκη, που εκτός όλων των άλλων «πολλών ανθρώπων είδε άστεα και νόον έγνω» για να χρησιμοποιήσω έναν στίχο του Ομήρου για τον Οδυσσέα. Πολυταξιδεμένος ο φίλος μου, αφού από την αρχή της δημοσιογραφικής του καριέρας εργάστηκε στο “Εξωτερικό Δελτίο” ή τα “Διεθνή”, όπως τα είπαν αργότερα. Στα “Σημερινά”, στην “Ελευθεροτυπία”, στη “Μεσημβρινή”, στο “Εθνος”, στα “Νέα”, κ.λπ… Η πρώτη του δημοσιογραφική αποστολή στο εξωτερικό ήταν στη Δαμασκό, μετά τη σφαγή των ευέλπιδων στη Χάμα από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, για να ακολουθήσουν δεκάδες άλλες, όπου γης. «Αλλά τις πιο έντονες συγκινήσεις μου πρόσφερε μια χώρα που δεν υπάρχει πια, η γειτονική βασανισμένη Γιουγκοσλαβία», γράφει προς το τέλος του επιλόγου του που έχει τίτλο “Βίος και πολιτεία”. Ερρωσο στην Ιθάκη σου, φίλε!

Χανιώτικα νέα (Παρασκευή, 7.8.2020)