ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ σάπιο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Μακάρι να ήταν έτσι όπως τα είπε ο Σάιξπηρ δια του Άμλετ ή ο Άμλετ δια του Σάιξπηρ για την κατάσταση στην Ελλάδα. Ώρες ώρες αναρωτιέται κανείς. Υπάρχει κάτι που να μην είναι σάπιο στην Ελληνική Δημοκρατία; Υπάρχει ελπίς;
Κι ομως δεν είναι όλα μαύρα κι άραχνα. Υπάρχουν πολλές αχτίδες αισιοδοξίας, πολλά πατήματα πάνω στα οποία μπορούμε να πατήσουμε και να σηκωθούμε ψηλότερα, πολλά κερκέλια απ’ τα οποία μπορούμε να πιαστούμε, πολλές φοινικιές, κάτω απ’ τον ίσκιο των οποίων μπορούμε να καθίσουμε. Υπάρχει ελπίς!
ΑντΑρτες πολεων ή προβοκάτορες; Ή μήπως και αντάρτες πόλεων και προβοκάτορες από κοινού και οι δύο; Ούτως ή άλλως κάποιοι έχουν βρει τα πλατιά τους και αλωνίζουν ανενόχλητοι. Αλήθεια πόσους νεκρούς πρέπει να μετρήσουμε για να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα από το να εκφράζουμε τη θλίψη μας και τον αποτροπιασμό μας;
Αναμεσα στο όλα μπορούν ν’αλλάξουν από μόνα τους γιατί από δω είναι οι καλοί και στο τίποτα δεν μπορεί ν’ αλλάξει γιατί παντού είναι οι κακοί, που εκφράζουν δυο διαφορετικές μορφές ιδιώτευσης, υπάρχει ο χώρος ευθύνης του πολίτη. Α ρε γερω-δάσκαλε με τις αναλύσεις σου!
ΥΠΑΡΧΕΙ καρτελ... των κομμάτων; Κι αν υπάρχει πόσα συμμετέχουν σ’ αυτό; Μόνο τα λεγόμενα μεγάλα της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ; Μόνο εκείνα που εξέλεξαν ευρωβουλευτές; Μόνο τα κεντροδεξιά; Μόνο τα κεντροαριστερά; Μόνο τα κεντροδεξιά και τα κεντροαριστερά; Ή μήπως όλα (και τα 24) που κατέβηκαν στις τελευταίες ευρωεκλογές; Ερωτήσεις κάνω, αν η αποχή σημαίνει ιδιώτευση ή απαξίωση ψάχνω να βρω.
Μικρη αυξηση της τιμής του λαδιού λόγω της ιδιωτικής αποθεματοποίησης. Κάτι είναι κι αυτό, θα μου πείτε. Το άλλο με τον γάιδαρο του Ναστραντίν Χότζα το ξέρετε;
“Σαν λαΟς πιστεύω ότι έχουμε αγάπη μέσα από τρομερές αντιφάσεις. Ακούς έναν άνθρωπο να λέει ότι είναι ρατσιστής και μετά τον ίδιο άνθρωπο να τον βλέπεις στο καράβι να ξετυλίξει να φάει το ψωμί του και να το κόβει στα δύο και να το δίνει στον διπλανό του να τον κεράσει. Ο διπλανός του να είναι Αλβανός”. Ο θεατρικός συγγραφέας Βασίλης Κατσικονούρης στην εφ. “Τα Νέα” (6-7/06/09).
ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΗ αστυνόμευση σε λίγο... Περισσότερη αστυνόμευση σε λίγο... Περισσότερη αστυνόμευση σε λίγο... Για την Ένωση Τουριστικών Καταλυμάτων του Νομού μας που έκανε λόγο για έλλειψη αστυνόμευσης στο Παλιό Λιμάνι, έβαλα μπροστά την κασέτα...
ΠΡΙΝ ΑΠΟ τη μαχη των Πλαταιών, στις προτάσεις του Μαρδόνιου για την παράδοση, οι Αθηναίοι μπροστά στους πρέσβεις των Σπαρτιατών έδωσαν την εξής αγέρωχη απάντηση: “Ενόσω ο ήλιος δεν αλλάσσει τον δρόμο του, ούτε κι εμείς θα κάμομε συνθήκη με τον Ξέρξη. Αλλά έχοντας πίστη στους θεούς και τους ήρωες των οποίων εκείνοι έκαψαν τους ναούς και τα αγάλματα, θα εξακολουθήσουμε να πολεμούμε χάριν της Ελευθερίας.”
“Φωτογραφία ψηφιακή/ για νέα ταυτότητα./ Να μη σημαίνεις./ Επειδή στο βάθος είσαι αριθμός./ Κατευθείαν στο φακό./ Κανένα φτιασίδι./ Ούτε μειδίαμα./ Ως να πηγαίνεις ταξίδι/ στον Άδη: ακόσμητος, αδιάκριτος/ σε τοπίο νεκρό και ανηλεές.”
Απ’ τα “Μικρά Ανεπίδοτα Άτιτλα” της Στέλλας Αρκάδη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:sch.gr
Χανιώτικα Νέα(19.06.09)
>> τυπώστε αυτό το άρθρο