ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΨΗΛΑ ΠΕΤΟΥΣΕ ο Ικαρος κι έλειωσαν τα φτερά του... Τι θα λέγατε για έναν διαγωνισμό μαντινάδας; Εγώ σας έδωσα ήδη τον ένα στίχο, βάλτε εσείς τον άλλο. Τι έχετε να χάσετε; Ούτε την τσόχα ούτε τα ραφτικά...

ΕΛΑΤΕ ΣΤΟΥΣ θείους... ελάτε στους θείους... ελάτε στους θείους... Με ανοιχτές τις αγκάλες θα σας υποδεχτούν. Σαν παιδιά τους, τι λέω, καλύτερα απ’ τα παιδιά τους, θα σας περιποιηθούν. Μην φοβάστε! Μην ακούτε εκείνους που δεν τους χωνεύουν. Ελάτε άφοβα στους θείους...

ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ οι θείοι! Επρεπε να το διευκρινίσω αυτό ευκαιρίας δοθείσης. Αλλος ο βαθμός... θειοσύνης (τι λέξη κι αυτή!) του καθενός βεβαίως, βεβαίως.

ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟΝ η Ελλαδίτσα μας! Και της Ευρωζώνης και του Ευρωγκρούπ και της Κομισιόν και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Στου φαλακρού την κεφαλή μαθαίνουμε μπαρμπέρηδες! Κακομοίρα, Ελλαδίτσα!

ΑΝΤΩΝΗ ΜΟΥ, ο ένας, Γιώργο μου ο άλλος. Αριστο το κλίμα κατά τη συνάντηση του Πρωθυπουργού και του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, προχθές.

ΕΛΑ ΑΠΟΨΕ στου Θωμά/ να σου παίξω μπαγλαμά/ να κατέβουν οι αγγέλοι/ να χορέψουν τσιφτετέλι... Για την Ανκελα Μέρκελ ειδική παραγγελιά. Να τη δω να χορεύει ζεϊμπέκικο κι ο κόσμος όλος!

Η ΒΑΣΗ του 10 φεύγει από την εκπαίδευση, ο Μέντορας έρχεται! Ο μέντορας ο ντέμορας ο μεντομεντεντέμορας, στη μεντοριά στη ντεμοριά στη μεντομεντεντεμοριά, να κόψει μέντορα ντέμορα μεντοντεμεντέμορα...

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ δεν εννοώ τον ομηρικό Μέντορα. Αυτόν που άφησε στο ποδάρι του ο Οδυσσέας, όταν έφυγε από την Ιθάκη για την Τροία προκειμένου να έχει υπό την προστασία του τον Τηλέμαχο. Οι Αχαιοί δεν είχαν ανακαλύψει τη βάση του 10 άλλωστε τότε. Την ανακάλυψαν αργότερα, όταν κατέβαιναν απ’ τα βόρεια οι Δωριείς...

ΚΑΛΩΣ ΝΑ ’ρθεις Καλλικράτη/ το τιμόνι μόνο κράτει/ και τις κούρμπες σαν περνάς/ το κορνάκι να πατάς! Αλλο πάλι και τούτο!

ΣΤΑ ΤΣΙΓΑΡΑ λέμε ναι, στα ουίσκια λέμε ναι... Ποιος φταίει όταν ένα παιδί, που μόλις βγήκε απ’ το αβγό, τραγουδά στεντορεία τη φωνή, παρουσία του μπαμπάκα του και της μαμάκας του τούτο το άσμα; Σίγουρα η κακούργα η... κενωνία.

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ κόσμο των παραμυθιών της Ευδοκίας την Τετάρτη 28 Απριλίου και ώρα 7 μ.μ. στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου. Οσοι πιστοί των παραμυθιών, προσέλθετε! Δεν υπάρχει τίποτα πιο αληθινό απ’ τα παραμύθια!

Ο ΑΡΪΣΤΙΠΠΟΣ δεν είχε κανένα πρόβλημα να κολακεύει τους τυράννους και να ανέχεται τα πάντα απ’ αυτούς προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του. Οταν κάποτε ο Διονύσιος τον έφτυσε κατά πρόσωπο, χαμογέλασε και του είπε: “Ενας ψαράς πρέπει να υποστεί μεγαλύτερη υγρασία απ’ αυτή για να πιάσει και το πιο μικρό ψάρι”.

“Δεν είναι αυτό το αυλάκι αυλάκι αίματος/ δεν είναι αυτό το πλοίο πλοίο θύελλας/ δεν είναι αυτός ο τοίχος τοίχος ηδονής/ δεν είναι αυτό το ψίχουλο ψίχουλο γιορτής/ δεν είναι αυτός ο σκύλος σκύλος λουλουδιών/ δεν είναι αυτό το δέντρο δέντρο ηλεχτρικό/ δεν είναι αυτό το σπίτι σπίτι δισταγμού/ δεν είναι η λευκή γριά γριά ετοιμοθάνατη/ είναι μια κουταλιά γλυκό κρασί δύναμη χαράς/ για τη ζωή της λησμονημένης”.
Το ποίημα “Η λησμονημένη” του Μίλτου Σαχτούρη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα (16.04.10)