ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΪ ΓΙΩΡΓΗΣ! Καλός και άγιος ο Γιώργος Παπανδρέου, (υπόθεση εργασίας) ό,τι μπορεί κάνει, ωστόσο Αϊ - Γιώργης δεν είναι και ούτε, βέβαια, σε καμία περίπτωση πρόκειται να γίνει. Και μεις σαν χώρα χρειαζόμαστε επειγόντως έναν Αϊ Γιώργη. Ανίκητος φαίνεται ο Δράκος των Αγορών.

ΑΪ ΜΟΥ ΓΙΩΡΓΗ, αφέντη μου, ομορφοκαβαλάρη/ που ’σαι ζωσμένος το σπαθί και τ’ αργυρό κοντάρι./ Στη χάρη και στη δόξα σου ήρθα ν’ αναθιβάλω/ για το θεριό που σκότωσες, τον δράκο τον μεγάλο...

Τ’ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, μεγάλη η χάρη του, σήμερα. Αναψε και κανένα κερί στο μανουάλι του συνονόματού σου Αγίου, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, πριν φύγεις για τη Νέα Υόρκη. Αϊ Γιώργη βοήθα μου, εγώ τα σείω τα πόδια μου, πες του ανάβοντάς το. Πού ξέρεις!

ΩΣΤΟΣΟ, το τσουνάμι των απεργιών συνεχίζεται. Οι εργαζόμενοι ολοένα και περισσότερο βγαίνουν στους δρόμους διεκδικώντας το αυτονόητο. Να μην (ξανα)πληρώσουν αυτοί την κρίση που άλλοι δημιούργησαν. Τίποτα δεν είδαν ακόμα οι κρατούντες.

ΤΟ ΔΙΚΙΟ των εργαζομένων να μη χάσουν τη δουλειά τους. Το δίκιο των ανέργων να βρουν δουλειά. Το δικαίωμα στην εργασία. Το δικαίωμα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ το ποτήρι μισογεμάτο/ κι ας το πιούμε ως τον πάτο. Κι άλλο να ’τανε! Καλό να μασε κάνει.

ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των τοπικών κοινωνιών να έχουν λόγο και μάλιστα πρωτεύοντα για το τι συμβαίνει στον τόπο τους λέμε με έμφαση ναι! Αυτό δα έλειπε. Να ’ρχονται σ’ έναν οποιονδήποτε τόπο τα κάθε λογής άγρια και να διώχνουν τα όποια ενδημούντα ήμερα.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ δεν είναι ποιοι θα γράψουν στο τέλος την Ιστορία. Ούτε τι θα γραφτεί στην Ιστορία. Αυτό που μετρά είναι ποια είναι η πραγματική Ιστορία. Υστερόγραφο στο χθεσινό δημοσίευμα της και φίλης Δέσποινας Τζιάκη για τα συμβαίνοντα στο Αποπηγάδι.

ΜΑΗΣ, Ο ΜΗΝΑΣ τσ’ Ανοιξης νάτος σε λίγο φτάνει/ λουσμένος χίλιες μυρωδιές με λουλουδοστεφάνι. Βιάζεται ο μαντιναδολόγος της στήλης, ο Ηλίας ο Σταματάκης, να ’ρθει ο Μάης. Αχ αυτός ο Απρίλης, βραχνάς του ’χει γίνει κι αυτουνού.

ΜΟΝΟ τηλέφωνο να πάρω τους γνωστούς μου Γιώργηδες και τις γνωστές μου Γιωργίες που γιορτάζουν σήμερα, θέλω ένα μεροκάματο. Κανένα πρόβλημα! Χαλάλι τους! Να τους επισκεφτώ, όμως, όλους και να τους πω δια ζώσης τα “Χρόνια Πολλά” είναι αδύνατο. Ενα μήνα και, θα μου πάρει τούτη η δουλειά! Ούτως η άλλως “χρόνια τους πολλά” και δια του Τύπου!

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ δεν έβγαλε απ’ το στόμα του ένας προσκεκλημένος σ’ ένα συμπόσιο. Ο φιλόσοφος Θεόφραστος τον πλησίασε και του είπε: “Αν είσαι βλάκας με τη σιγή που τήρησες φέρθηκες σαν σοφός. Μα αν είσαι σοφός, τότε φέρθηκες σαν βλάκας”.

“... Από τη μέση την αρπά ξεκάπουλα την βγάνει/ και πειρουνίζει τ’ άλογο τση μάνας τζη την πάει/ Ο αφέντης της εκάθουνταν απάνω στο παλάτι/ και έσταζε τ’ αχείλι ντου το άδολο φαρμάκι./ Κι η μάνα τζη εκάθουνταν πάνω στο παραθύρι/ κι έσταζε το αχείλι τζη φαρμάκι στο ποτήρι./ «Αν σε ξεμίστεψε άνθρωπος να του χαρίσω πόλη/ κι αν σε ξεμίστεψε άγιος να χτίσω μοναστήρι»/ «Δεν με ξεμίστεψε άνθρωπος να του χαρίσεις πόλη/ μον’ με ζεμίστεψε άγιος ο μέγας Αϊ Γιώργης»/ Με τα κατάρτια το κερί και με τ’ ασκιά το λάδι/ και με τα τρυγοκόφινα το σερνικό λιβάνι”.
Από το τραγούδι του Αϊ Γιώργη, όπως μου το έχει πει η μάνα μου
­Δέσποινα το γένος Κουργιαντάκη (1977).

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(23.04.10)