ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!



ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΛΙΑ; Οχι, πάμε πλατεία! Η απάντηση των 'Αγανακτισμένων'. Πλατεία Αγοράς στα Χανιά, πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, πλατεία Λευκού Πύργου στη Θεσσαλονίκη, πλατεία... Πάμε πλατεία! Πλατεία ευθύνης! Τίποτα δεν χάνεται, αν δεν το αφήσουμε να χαθεί.
ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ για το δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση του Ελληνα πολίτη, στη γνώση, στην ομορφιά, στον πολιτισμό και φυσικά στη χαρά, όπως γράφει στο περίπου στη σελίδα του στο φέισμπουκ ο ηλεκτρονικός φίλος μου Μιχάλης Ανδρεάδης. Να προτάξουμε συνθήματα για την αξιοκρατία και τη διαφάνεια. Να μαζέψουμε απ’ τα καλάθια των αχρήστων τις λέξεις 'αγάπη', 'ειρήνη' 'σεβασμός', 'αλληλεγγύη' και να τις γράψουμε στις καρδιές μας. Να αρθρώσουμε λόγο ευθύνης.
'ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ την ευθύνη. Να λες: Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δεν τη σώσω εγώ θα φταίω'. Επίκαιρος όσο ποτέ σήμερα ο λόγος του Νίκου Καζαντζάκη.
ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ στον λαιμό... Κι αυτό θα κάνετε! Και τ’ άλλο θα κάνετε! Και το παράλλο θα κάνετε! Ο,τι πείτε κι όπως το πείτε; Ε, όχι δα!
Ο ΓΑΛΛΟΣ... βασιλιάς του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου έφυγε, όπως έφυγε, η Γαλλίδα... βασίλισσα ήρθε. Ο βασιλεύς απέθανεν, ζήτω η βασίλισσα! Μετά τον Ντομινίκ Στρος Καν η Κριστίν Λαγκάρντ. Σόι πάει το βασίλειο!
ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ήσυχους να δουλέψουμε! Το μήνυμα που έστειλε ο Ελληνας πρωθυπουργός στα διεθνή Μ.Μ.Ε., στους αναλυτές και στα 'παπαγαλάκια', από το βήμα του ΟΟΣΑ, προχθές. Λίγο πριν ή λίγο μετά τη δήλωση της επιτρόπου μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, Μαρίας Δαμανάκη, που έκανε λόγο για σενάριο απομάκρυνσης της Ελλάδας από το ευρώ;
ΚΑΙ ΜΕΤΑ επαίνων η κατεδάφιση του παλιού Νοσοκομείου από τη Δημοτική Αρχή Χανίων. Καιρός του ήτανε. Και για τη δημιουργία ενός Κέντρου Υγείας είναι καιρός.
Τ’ ΑΗΔΟΝΙΑ όταν κελαηδούν, τ’ αστέρια όλο χάρη/ πιάνουνε όλα τον χορό με πρώτο το φεγγάρι. Στάζει ποίηση τούτη η μαντινάδα σου, Ηλία Σταματάκη. Να ’σαι πάντα καλά!
ΑΡΧΙΣΕ, ΜΟΥ είπε, να καπνίζει στριφτό τσιγάρο γιατί είναι πιο οικονομικό και πιο υγιεινό. Το πιο οικονομικό το καταλαβαίνω, το... πιο υγιεινό δεν μπορώ να το καταλάβω. Μήπως ήθελες να πεις, λιγότερο ανθυγιεινό, φίλε;
ΟΝΕΙΡΟ μαγιάτικης νύχτας ήταν και πέρασε, γείτονα! Ποια σημαία με τον Δικέφαλο; Αλλοι θα κουνήσουνε τελικά το... σεντόνι!
ΜΑΡΙΑ Ζαβιανέλη, ποιήτρια, Χανιά: Χάρηκα πολύ με τη διάκρισή σου. Καθόλου λίγο δεν είναι που ήρθες τρίτη στον ποιητικό διαγωνισμό που διοργάνωσε (200 συμμετοχές) η Εταιρεία Τεχνών Επιστήμης και Πολιτισμού Κερατσινίου. Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων...
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ είναι πολύ καλός και με βοηθάει σε όλα. Οταν κάνω εξάσκηση στο βιολί, κλείνεται στο δωμάτιό του, βγαίνει πότε - πότε και μου λέει μπράβο παιδί μου, μετά ξανακλείνει την πόρτα. Σε λίγο πάλι μπράβο παιδί μου. Μερικές φορές, για να μη διακόπτει, φοράει ακουστικά και ακούει κανονική μουσική. Ενα ακόμα, μαθητικό μαργαριτάρι.
'Για δες πως ο ήλιος απλώνει τα κλωνάρια του/ πάνω στην πατρίδα μου, κι εκείνη μοσχοβολά/ θυμάρι, μέλι κι αμπαρόριζα./ Αγέρωχη ερωτευμένη κόρη με λιμάνια - αστέρια/ κάστρα - σαν ματωμένα κυκλάμινα βαθειά ριζωμένα/ στο άγιο χώμα της!/ Περήφανο πλεούμενο μ’ ανοιχτά πανιά/ σε μια μπλάβα θάλασσα ταξιδεύει πότε ήρεμη/ και πότε ανταριασμένη μέσα στους αιώνες[..]'.
Από το ποίημα της Μαρίας Ζαβιανέλη 'Από τη Λέσβο ως τη Γαύδο'.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)