ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!


ΚΑΤ' ΑΡΧΗΝ να πούμε, από σήμερα, καλό μήνα, για τον Ιούνη που μπαίνει από αύριο και... κατά δεύτερον (για να θυμηθώ μια αγαπημένη φράση ενός συμμαθητή μου στο ένδοξο πάλαι ποτέ, αλλά και νυν και αεί, Γυμνάσιο Βάμου), να ευχηθούμε με το καλό να βγει και να μη μας πάρει κάποια απ' τις μέρες του στον λαιμό της και μας πάει όλους μαζί για φούντο. Αν ήταν ο Μάης δύσκολος μήνας για την ελληνική οικονομία, αδέλφια, ο Ιούνιος είναι ακόμα δυσκολότερος. Η τρόικα είναι πάντα εδώ.
ΕΝ ΠΑΣΗ περιπτώσει και εν περιπτώσει πάση, ας κάνουμε λιγάκι όξω νου σήμερα, καλοκαίρι εν όψει, καιρός ν' αρχίσουμε τα μπάνια, στα πόδια μας έχουμε τη θάλασσα, όσοι δεν τα έχουμε ήδη αρχίσει και ας πάει και το παλιάμπελο. Τι είπε η Μέρκελ να κόψουμε τις διακοπές; Παλιό αυτό! Ακόμα και η ίδια το ξέχασε. Φρέσκα κουλούρια! Φρέσκες απειλές δηλαδή.
ΤΟΥ ΣΥΝΤΕΚΝΟΥ μας ο σκύλος σύντεκνος είναι κι εκείνος. Με την έννοια αυτή ο φίλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, τότε πρόεδρος της Γαλλίας Ζισκάρ Ντ' Εστέν 'φίλος' μας ήταν. Ξεφίλοι, ωστόσο, ύστερα από τη δήλωση που έκανε ν' αφήσουν την Ελλάδα να πτωχεύσει. Οταν έχεις τέτοιους 'φίλους' τι τους θέλεις τους εχθρούς!
ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ η Γερμανία τα οφειλόμενα στην Ελλάδα. Μ' αρέσει, μ' αρέσει πολύ, μα πάρα πολύ, όπως και σε χιλιάδες άλλους, τούτη η σελίδα στο φέισμπουκ. Εκεί που μας χρωστάγανε μας παίρνουν και το βόδι, μου είπε σε δεδομένη συζήτηση ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος.
Η ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΑΓΕΛΑΔΑ/ βόσκει κάτω στη λιακάδα/ μικρά χόρτα και μεγάλα/ για να κατεβάσει γάλα. Απ' το πουθενά τούτο το τραγουδάκι; Ε, όχι κι απ' το πουθενά!
Η ΣΥΝΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ... Σαν κρεμμύδι, την βλέπεις, την πιάνεις και μετά κλαις. Σαν σύντροφος, σου κάνει τη ζωή δύσκολη, αλλά δεν ζεις χωρίς αυτήν. Σαν δίαιτα σε κάνει να τρως κάθε φορά και λιγότερο. Σαν την Ατλαντίδα, υπάρχουν αμφιβολίες για την ύπαρξή της. Μαγική, εξαφανίζεται ως διά μαγείας. Σαν καταιγίδα, δεν ξέρεις πότε θα έρθει και πόσο θα κρατήσει. Σαν μπλακ χιούμορ, όταν τη δεις γελάς, για να μην κλάψεις. Το βρήκα στην τελευταία (12η) σελίδα της εφημερίδας 'Η Φωνή των συνταξιούχων ΙΚΑ Χανίων' (αρ. φύλλου 238, Μάιος 2011) κι είπα να σας το μεταφέρω. Απορίας άξιο, πού τα βρίσκει όλα τούτα τα ωραία ο Ηρακλής! Ο μια ζωή αγωνιστή πρόεδρος των συνταξιούχων, Ηρακλής Αναγνωστόπουλος, που επιτελεί και αυτό το ηράκλειο έργο, την έκδοση της εφημερίδας, δηλαδή.
ΠΑΛΙ ΣΤΟΥΣ δρόμους οι λαοί το δίκιο τους γυρεύουν/ γιατί δεν 'τρώνε' τώρα πια ό,τι τους 'μαγειρεύουν'. Το 'πάλι' με την έννοια του 'κάθε μέρα' το χρησιμοποιεί ο μαντιναδολόγος μας ο Ηλίας ο Σταματάκης. Σχολιάζοντας τις συγκεντρώσεις των 'Αγανακτισμένων' στις πλατείες.
ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ απ' τη ναυμαχία της Σαλαμίνας, ο Ευρυβιάδης και οι Πελοποννήσιοι σύμμαχοί του σκέφτονταν να εγκαταλείψουν τα στενά και να πάνε με τον στόλο στον Ισθμό της Κορίνθου. Στο συμβούλιο που έγινε ο Κορίνθιος στρατηγός Αδείμαντος θύμωσε επειδή μίλησε πρώτος ο Θεμιστοκλής και του είπε ότι αυτούς που ξεκινούν τους αγώνες πριν δοθεί το σύνθημα τους ραπίζουν. Ο Θεμιστοκλής του απάντησε αμέσως ότι και αυτοί που ξεκινούν μετά το σύνθημα δεν παίρνουν βραβείο. Τότε ο Ευρυβιάδης θύμωσε και σήκωσε το ραβδί του να τον χτυπήσει. Ο Θεμιστοκλής αντί να οργιστεί του είπε ψύχραιμα: 'Πάταξον μεν, άκουσον δε!!'.
'Βράχια, κοχύλια, νεροσυρμές, γαλαζωπό ψηλάφισμα κυμάτων,/ παιχνιδίσματα των λευκοφόρων γλάρων και μεθυσμένα βήματα/ των θυμωμένων καβουριών, κορίτσια που κρατούν τον ήλιο σαν τόπι/ μέσα στις παλάμες τους και που μοσχοβολούν/ ασήμι, άρμη, λιβάνι, ουρανό'...
Από το ποίημα 'Τρυφερό τραγούδισμα τον Ιούνη'
της Μαρίας Ζαβιανέλλη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)