ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ…

Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
kak_nektar@yahoo.gr

Τελικά κούτσα-κούτσα τον βγάλαμε και τον Ιούνη! Ασθμαίνοντας και υπό το βάρος όλων των 'κακών' πληροφοριών και ειδήσεων που φτάνουν από παντού -από ανατολή και δύση- και μας βρίσκουν στο... δόξα πατρί, αφήνοντάς μας αναίσθητους κάτω από τον καυτό ελληνικό ήλιο. Κι εδώ που τα λέμε, ευτυχώς που υπάρχει και αυτός ο καημένος που κι αν έχουν δει τα μάτια του. Αυτός παραμένει πιστός τουλάχιστον· μια σταθερή νότα αισιοδοξίας που ειδικά αυτόν τον καιρό, τόσο πολλή ανάγκη έχουμε! Θα μου πεις 'και το χειμώνα τι θα κάνουμε'; Ε! μέχρι το χειμώνα, ο Θεός είναι μεγάλος..., δηλαδή τι περισσότερο θα περίμενες να ακούσεις; Δεν είμαι ο μόνος που υποστηρίζω το ρητό 'απου ζει μεταζώνεται'! Φαίνεται ότι είμαστε πολλοί αυτοί που μέρα με τη μέρα προσπαθούμε να κατανοήσουμε πού πάει το πράγμα! Ενίοτε μπερδευόμαστε βέβαια και περισσότερο τον τελευταίο καιρό! Κάποιες φορές μοιάζει να είμαστε πρωταγωνιστές σε σουρεαλιστική ταινία-αμερικανιά που κάποτε βλέπαμε στον κινηματογράφο και λέγαμε "μα καλά δεν γίνονται αυτά"! Ιδίως τώρα με τις τελευταίες αποκαλύψεις με τα στημένα παιχνίδια στο ελληνικό ποδόσφαιρο έχω αρχίσει να πιστεύω ότι σίγουρα κάποιοι μας έχουν στήσει τις ίδιες μας τις ζωές! Ποιοι είναι αυτοί; Ελα ντε! Από παντού ξεφυτρώνουν! Σα τσι μανίτες, σα τσι χοχλιούς! Φτάσαμε σε σημείο να μη εμπιστευόμαστε τον ίδιο τον εαυτό μας! "Τα πάντα λοιπόν γίνονται και ακόμα περισσότερα"!
Κι όμως τούτη η τελευταία διαπίστωση είναι αυτή που άλλοτε με κάνει να αισιοδοξώ και άλλοτε να νιώθω σα χαμένος! Διότι αυτός που περιμένει τα πάντα, είναι έτοιμος και για τα αρνητικά αλλά και για τα θετικά? Ετσι ενώ προς ώρας φαίνεται να είμαστε στη πλευρά του τροχού που ακουμπάει χώμα, την ίδια στιγμή, οφείλουμε να περιμένουμε, το τροχό να γυρίσει. όχι βέβαια με σταυρωμένα τα χέρια! 'Συν Αθηνά και χείρα κίνει' έλεγαν οι αρχαίοι, κάτι περισσότερο γνώριζαν!
Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε! Θα μου πεις ότι το ίδιο οφείλουν να κάνουν κι όλοι εκείνοι οι... 'δικοί μας' που είχαν κι έχουν τις τύχες της χώρας στα χέρια τους! Αστους αυτούς! Μάλλον πως είχαμε υπερεκτιμήσει τις δυνατότητές τους...