ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Οκτωβριανά

Γιάννης Τσαρούχης

Στον Οκτώβρη, τον μήνα που διανύουμε, η πρώτη σημερινή στάση. Στον Οκτώβρη που θεωρείται φτωχός στα έχη του σε μια πρώτη ματιά, ιδιαίτερα όμως πλούσιος σε μια δεύτερη. Αυτός πρώτος απ’ όλους τους μήνες, βλέπετε, είναι ο μήνας που σκεπάζει και κοιμίζει τους σπόρους που θα γεννήσουν τα νέα φυτά. Καθόλου μικρή η συνεισφορά του στη δημιουργία μιας καινούργιας ζωής.

Οκτώβρη και δεν έσπειρες, οκτώ σωρούς δεν έκανες. Η σπορά… μας τελείωσε, η παροιμία, ωστόσο, ξώμεινε. Και για να μας θυμίζει, μεταφορικά, πως, αν δεν σπείρουμε, δεν θα θερίσουμε, ό,τι σπείρουμε θα θερίσουμε και αν σπείρουμε ανέμους, θα θερίσουμε θύελλες. Βρέξε Θε μου μια βροχή,/ μια βροχή, μα σιγανή,/ να ανθίσουν τα χωράφια, να καρπίσουν τ’ αμπελάκια… Απαραίτητη και η βοήθεια του Θεού σε κάθε περίπτωση!

Οκτώβρης και όχι βέβαια Οκτώμβρης! Περιττό γι’ αυτόν το “μ” που το έχει, ωστόσο, τόσο ο προηγούμενός του μήνας, ο Σεπτέμβριος όσο και οι δύο επόμενοί του, ο Νοέμβρης και ο Δεκέμβρης. Αντε να το μάθω αυτό στους μαθητές μου… όταν ήμουν δάσκαλος!

Οκτώβρη μήνα, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, στις Στροβλές Σελίνου, στο χωριό που άρχισα τη δασκαλική μου σταδιοδρομία. Να λάμπει, όπως καληώρα τώρα που γράφω τη στήλη, ο ήλιος και να κάνουμε μάθημα κάτω από μια καστανιά. Τι οκτω(μ)βριανή θύμηση κι αυτή!

Ο “Βενιζέλος” του Μιχάλη Βιρβιδάκη είναι Αθήνα

«Το έργον της οικονομικής ανασυγκροτήσεως θα διηυκολύνετο μεγάλως, εάν όλος ο πολιτικός κόσμος απεφάσιζεν ηνωμένος ν’ αντιμετωπίση την κατάστασιν». Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος, από αγόρευση στη Βουλή των Ελλήνων στις 30 Μαρτίου 1932.

Εκπληκτικές οι ομοιότητες της κατάστασης στην Ελλάδα, στις αρχές της δεκαετίας του 1930, της Ελλάδας του οικονομικού ναυαγίου και της χρεοκοπίας, αλλά και εκείνης της μικρασιατικής καταστροφής και του εθνικού διχασμού, με τη σημερινή των αλλεπάλληλων μνημονίων. Η εθνική συνεννόηση για την αντιμετώπιση της οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας, και τότε και τώρα, το μέγα ζητούμενο. Ισως αυτή να ήταν η αρχική σκέψη του σπουδαίου θεατρανθρώπου του τόπου μας, του Μιχάλη του Βιρβιδάκη, για να ανεβάσει πριν από κάποιους μήνες, μέσω της Εταιρείας Θεάτρου “ΜΝΗΜΗ”, στο επί της οδού Υψηλαντών της πόλης μας, “αγαπησιάρικο” θεατράκι του, την παράσταση “Ο Ελευθέριος Βενιζέλος στη Βουλή των Ελλήνων την άνοιξη  του 1932”, σε συνεργασία με το Ιδρυμα που φέρει το όνομα του Εθνάρχη. Επειδή η ιστορία θα έπρεπε να διδάσκει… Πάντα επίκαιρος ο βενιζελικός λόγος…

Παρακινδυνευμένο το εγχείρημα να μεταφερθούν επί σκηνής, και μάλιστα από ένα πρόσωπο, οι τρεις αγορεύσεις του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Βουλή το 1932 με θέμα “Οι υπαίτιοι των σημερινών οικονομικών μας δυσχερειών, οι υπαίτιοι της Μικρασιατικής καταστροφής, ο εθνικός διχασμός”. Οχι όμως για τον Μιχάλη Βιρβιδάκη και τους συνεργάτες του, που, όπως έγραψα στις “Εύφημες μνείες”, (6.4.2015) έδωσε ρέστα. Δεν ήμουν ο μόνος που δήλωσε ενθουσιασμένος με την παράσταση. Για να είμαι ακριβής δεν άκουσα κανέναν απ’ αυτούς που την είδαν και να μη δηλώσει ενθουσιασμένος!

Ο “Βενιζέλος” του Μιχάλη Βιρβιδάκη είναι από σήμερα και για τρεις μέρες στην Αθήνα. «Ενημερώνουμε τους φίλους του Θεάτρου ότι η παράσταση “Ο Ελευθέριος Βενιζέλος στη Βουλή των Ελλήνων την άνοιξη του 1932”, που ανέβηκε πέρυσι την άνοιξη με μεγάλη επιτυχία στο θέατρο “Κυδωνία” των Χανίων, θα παρουσιαστεί στην Αθήνα για τρεις μόνο παραστάσεις. Παρασκευή 9, Σάββατο 10 και Κυριακή 11 Οκτωβρίου, στις 9 μ.μ., στο θέατρο της οδού Κυκλάδων “Λευτέρης Βογιατζής”», διαβάζω στο Δελτίο Τύπου. Οσοι πιστοί, Κρητικοί και μη, προσέλθετε!

Χανιώτικα νέα (09.10.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/oktovriana/#ixzz3o4iFBMKE 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook