«Ανηφορικός ο δρόμος προς το Θέρισο/ Δύσκολα τον ανεβαίνεις/ Κατηφορικός ο δρόμος από Θέρισο/ Μεγάλος ο κίνδυνος να γκρεμιστείς κατεβαίνοντας/ Λίγοι τον ανέβηκαν/ Λιγότεροι απ’ αυτούς τον κατέβηκαν/ Ο πρώτος των τελευταίων/ λεγόταν Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος/ Να τον (παρ)ακολουθήσομε σήμερα/ Μεγάλος Δάσκαλος στο μάθημα της πολιτικής ορειβασίας». Και σαν ποίημα μπορούν να διαβαστούν οι παραπάνω σκέψεις που έγραψα τις προάλλες, το Σάββατο 4 Μαρτίου, με αφορμή την καθιερωμένη εδώ και χρόνια ετήσια, εκδήλωση, που έγινε στο Θέρισο για να τιμηθεί η επέτειος της ομώνυμης επανάστασης, με διοργανωτές την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, τον Δήμο Χανίων και το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”.
«Στις 10 Μαρτίου 1905 ο Ελευθέριος Βενιζέλος, “ιθύνων νους” της εξέγερσης, πηγαίνει στο Θέρισο μαζί με τους συνεργάτες του, όπου αρχίζουν να συρρέουν οι πρώτοι πολεμιστές από διαφορετικές περιοχές της Κρήτης, που θα αναλάβουν την όλη οργάνωση της εξέγερσης», όπως γράφει στο βιβλίο της “Θέρισο 1905” η Στέλλα Αλυγιζάκη, με κύριο αίτημα την Ενωση της Κρήτης με την Ελλάδα.
Δεν έπεσε ούτε μ’ αυτήν τη “μαναρέ” ο πρίνος, δεν επετεύχθη ο στόχος της Ενωσης δηλαδή, το ήξερε εξαρχής ότι δεν θα επιτευχθεί εκείνη την ώρα ο Βενιζέλος. Άνοιξε διάπλατα τις πόρτες για να γίνει λίγο αργότερα, ωστόσο. Ενα το κρατούμενο. Συν το ότι πρόβαλε πανελλήνια τον άξιο πολιτικό που θα έπαιρνε πέντε χρόνια μετά τις τύχες της Ελλάδας στους ώμους του. Εκτός όλων των άλλων…
Τρεις Χανιώτισσες ποιήτριες
«Νερό γεμίζεις το σώμα μου/ κόκκινο της τρέλας/ πάλλεται όπως σφυγμός την ώρα πυρετού/ μετράει και δεν προφταίνει/ τα χτυπήματα/ Βγαίνουν στο στόμα/ μπερδεμένοι ήχοι/ δεν μεταφράζονται/ δεν μεταφέρεται ο θάνατος της επιθυμίας./ Τυχαίοι δρόμοι μπροστά μου/ απλώνουν πράσινο/ στις άκρες τους/ πονετικά βουνά ανθίζουν/ χιόνια και λεβάντες./ Πώς να σε περιμένω/ που έσταξες δυο λέξεις/ και στέρεψαν οι βρύσες του κόσμου». Ατιτλο ποίημα από την ποιητική συλλογή της Ελένης Μαρινάκη “Τώρα αίμα” (εκδ. Γαβριηλίδης, 2003).
“Παρουσία Μνήμης, Συνείδησης, Αισθήματα/ αποτεφρώνω τελετουργικά,/ Στιγμές αδικαίωτες/ σακάτισσες/ κουτσές./ Παρακλήσεις που δεν εισακούστηκαν./ Λέξεις που δεν αξιώθηκαν την πρόταση./ Γράμματα που επιστράφηκαν/ Ούτε ένα δάκρυ πια./ Ούτε ένα ίχνος πένθους στο μανίκι». Το ποίημα “Αποτέφρωση” της Μαρινέλλας Βλαχάκη, από την ποιητική της συλλογή “Τα πολύτιμα” (Χανιά 2009).
“Γράφω για κείνες τις λέξεις/ που τις κούρασε το αλισβερίσι της ημέρας/ το τρελό της φως,/ για εκείνες τις λέξεις/ που έγειραν χλωμές, αποκαμωμένες/ στην αγκάλη της νύχτας/ κι έγιναν έναστροι χρησμοί./ Γράφω για τις λέξεις εκείνες/ των ανεκπλήρωτων ερώτων/ που παίρνουν την όψη φθινοπωρινής βραδιάς/ στα παράξενα τοπία της μνήμης./ Γράφω για σένα που είσαι/ εκείνος ο ξαφνικός άνεμος/ που ξεσηκώνει τα πεσμένα φύλλα/ σε χορό». Ατιτλο ποίημα της Νεκταρίας Μενδρινού (Πηγή: www.poiein.gr)
Και ανάγνωση ποιημάτων γυναικών δημιουργών από τις ποιήτριες της πόλης μας Μαρινέλλα Βλαχάκη, Ελένης Μαρινάκη και Νεκταρία Μενδρινού περιλαμβάνει η εκδήλωση που οργανώνουν αύριο, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (ώρα 8μ.μ.) στο Πνευματικό Κέντρο η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Ν. Χανίων και η Εταιρία Indigo View. Σ’ αυτές η δεύτερη σημερινή στάση.
Χανιώτικα νέα (07.03.2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου