ΤΑΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ
"Χαίρουσα η κτίσις αγάλλεται…», ο τίτλος της Χριστουγεννιάτικης εκδήλωσης που διοργανώνει η Ενωση Πνευματικών Δημιουργών Ν. Χανίων, σε συνεργασία και με άλλους φορείς, μεθαύριο Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου στις 7 μ.μ., στο Μεγάλο Αρσενάλι και περιλαμβάνει απόδοση λογοτεχνικών έργων μελών της και παραδοσιακά τραγούδια απ’ όλο τον ελλαδικό χώρο, με παράλληλη προβολή σχετικών διαφανειών. Μια βραδιά γεμάτη χριστουγεννιάτικες μελωδίες, με εορταστικό πνεύμα, απόψε στις 7 μ.μ. στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων από τις χορωδίες της Αδελφότητας Μικρασιατών Ν. Χανίων “Ο Αγιος Πολύκαρπος”, της Ενορίας Αλικιανού “Αγ. Γεώργιος Διβόλης” και του Ι.Ν. της Ευαγγελίστριας Χανίων. Γιορτή βιβλίου, μέσα σε μια χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα το περασμένο Σαββατοκύριακο (14 και 15 Δεκεμβρίου) από το μεσημέρι έως τις απογευματινές ώρες από το βιβλιοπωλείο “ΠΕΤΡΑΚΗ”, στους χώρους του… Τρεις απ’ τις τουλάχιστον τριάντα τρεις (!) εκδηλώσεις που θα γίνουν ή έγιναν στον τόπο μας με αφορμή τα Χριστούγεννα.
Χριστούγεννα η γιορτή της χαράς, της αγάπης και της ελπίδας… Χριστούγεννα η γιορτή των παιδιών κι όλων όσοι αισθάνονται (αισθανόμαστε) παιδιά, ανεξάρτητα απ’ τα χρόνια που κουβαλάμε στις πλάτες μας. «Χαρούμενα Χριστούγεννα καλά κι ευλογημένα/ σαν του παλιού καλού ζευγά τα δροσερά σπαρμένα», για να θυμηθώ την καλύτερη για μένα χριστουγεννιάτικη μαντινάδα, γιατί με γυρίζει στα χρόνια της “μη με λησμόνει ηλικίας”, στα χρόνια της παιδικής αθωότητας. Χριστούγεννα με το μήνυμα της επιστροφής στην ταπεινότητα της φάτνης, μαζί με τους ποιμένες, πριν ακόμα οι μάγοι φέρουν τα δώρα τους…
«Τα παιδιά,/ που κόβουν με τα δόντια τους/ μπουκιές μπουκιές το σήμερα,/ έχουν θέση στην καρδιά τους/ για τη σπηλιά της Βηθλεέμ// Τα πουλιά,/ που κουβαλούν μέχρι το αύριο/ την αναπνοή του ήλιου,/ έχουν θέση στα φτερά τους/ για τον ιστό της αναστάσιμης σημαίας.// Οσο υπάρχουνε παιδιά,/ θα γεννιέται ο Χριστός./ Οσο υπάρχουνε πουλιά,/ ο σταυρωμένος Χριστός/ θα ανασταίνεται». Το πρώτο από τα τρία ποιήματά μου (“Τα παιδιά και τα πουλιά”, ο τίτλος του, απ’ την ποιητική μου συλλογή “Οταν γίνεις ποίημα”) που θα διαβαστεί στη μεθαυριανή εκδήλωση της Ενωσης Πνευματικών Δημιουργών Χανίων…
ΕΞ ΑΠΑΛΩΝ ΔΑΣΚΑΛΙΚΩΝ ΟΝΥΧΩΝ
Μια ακόμα αναφορά σήμερα για τον Δάσκαλο των δασκάλων, τον Νίκο Β. Πετρουλάκη, που έφυγε πριν από λίγες μέρες, στις 7 Δεκεμβρίου για τη χώρα των Μακάρων. Ενα περιστατικό από τα πρώτα χρόνια της δασκαλικής του διαδρομής…
Είναι ένα χανιώτικο βράδυ του 1947, τέλη του Μάρτη και ο Νίκος Πετρουλάκης ετοιμάζει, ως γραμματέας του Διδασκαλικού Συλλόγου Χανίων την αντίδραση του Συνδικάτου για την κλήση σε απολογία ογδόντα δασκάλων, στην οποία υπάρχει το ερώτημα της απόλυσης για αντεθνική δράση, με βάση το Θ’ Ψήφισμα “Περί εξυγιάνσεως των Δημοσίων Υπηρεσιών”. «Αιτούμεθα ως Κρήτες, παραμείναντες υπό κατοχήν κατά χρόνον δεκεμβριανών γεγονότων και διατηρούντες εισέτι έννομον τάξιν, άμεσον κατάπαυσιν διώξεων διά κομματικούς και προσωπικούς λόγους και πειθαρχικήν τιμωρίαν συνεργασθέντων μετά εχθρού και ανικάνων παρά υπηρεσιακών συμβουλίων», υπογραμμίζει στο σχετικό τηλεγράφημα που αφού συνυπογράφει με τον πρόεδρο Στάθη Βρανάκη, στέλνει στον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης Σοφοκλή Βενιζέλο. Ακολουθεί μια σειρά από συντονισμένες ενέργειες με αποτέλεσμα να αποφευχθούν μεν οι απολύσεις όχι όμως και η κλήση σε απολογία του 26χρονου χαμογελαστού γενικού γραμματέα, που αρέσκεται να κυκλοφορεί στην πόλη των Χανίων, πάντα μ’ ένα βιβλίο ανά χείρας. Αλλο κεφάλαιο αυτό…
Η δραστηριότητα, βέβαια, του Νίκου Πετρουλάκη, που ήταν οργανωμένος στο ΕΑΜ την Κατοχή, ως συνδικαλιστή (θα παραμείνει γεν. γραμματέας του Διδασκαλικού Συλλόγου Χανίων ως το 1949 που θα πάει στον στρατό) δεν εξαντλείται με τη συγκεκριμένη στάση, τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία. Η συμβολή του στο να γίνει την εποχή αυτή ο Διδασκαλικός Σύλλογος, χώρος συναδέλφωσης και συσπείρωσης και παραπέρα δημιουργική κυψέλη, είναι ιδιαίτερα σημαντική και ως τέτοια έχει καταγραφεί στη μνήμη των δασκάλων εκείνων των χρόνων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου