ΠΟΙΗΣΗ

ΣΤΗ ΦΑΤΝΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ*

Στη φάτνη της καρδιάς μας,

αποβραδίς,

αφήσανε οι μάγοι τα δώρα τους.

και ξημερώνοντας

βρήκαμε στα πόδια μας την αγάπη.

Όσοι μισοτιμής ξεπούλησαν

την πραμάτια τους,

δίστασαν ν’ αφήσουν την καλοσύνη

κι έφυγαν.

Περνώντας μερόνυχτα

Έξω από το περβόλι

με την καφασωτή θύρα,

 έβλεπαν την αγάπη.

Μα ο τελευταίος υπηρέτης άνοιξε

και τότε,

εκείνη τη νύχτα,

όλοι ξάγρυπνοι,

αγκαλιάσαμε  ζεστά

 την άχνα της ανθρώπινης παρουσίας...

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ 

(ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΚΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ, ΑΘΗΝΑ 1976)

*Ευχές για

Χαρούμενα Χριστούγεννα καλά κι ευλογημένα

σαν του παλιού καλού ζευγά τα δροσερά σπαρμένα!