" Έμπα κι απόψε στο μικρό κελί, \ έξω του κόσμου τη βοή να κλείσεις... Ασε τον κόσμο απ’ έξω να γλεντά \ περαστικές χαρές να δοκιμάζει,,, Αρνήσου εσύ τις εύκολες χαρές \ κι όλο το αίμα δώσε της καρδιάς σου... " Ελισάβετ Διαμαντάκη - Κωνσταντουδάκη
Ένα ποίημα της εκ Ρεθύμνου ορμώμενης δασκάλας - ποιήτριας Ελισάβετ Διαμαντάκη - Κωνσταντουδάκη, που είχε , όπως μου είπε πηγή έμπνευσης, την ποιητική μου συλλογή ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ, σήμερα. Δεν είναι η πρώτη φορά που εκδηλώνει με αυτόν τον τρόπο την αγάπη της για την ποίησή μου η κυρία Βέτα. Από καρδιάς οι ευχαριστίες μου!
ΑΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Έμπα κι απόψε στο μικρό “κελί”
έξω του κόσμου τη βοή να κλείσεις
θρονιάσου στη φιλόξενη γωνιά
πάρε χαρτί, γραφίδα και μελάνι
νου και καρδιά ν’ αρχίσεις να τρυγάς
μ’ Αστέρια το χαρτί σου να γεμίσεις
Απ’ το βαθύ σου έναστρο ουρανό
Που μια ζωή να τον διαβείς, δε φτάνει!
Ασε τον
κόσμο απ’ έξω να γλεντά
περαστικές χαρές να δοκιμάζει,
κι αν κάποτε στραγγίξει του η καρδιά
από της ύλης τ’ άλογο μεθύσι
και μείνει απ’ αισθήματ’ αδειανός
μες στου κενού το χάσμα να βουλιάζει,
βοήθα τον τότε δύναμη να βρει
τα προτινά του πάθη να νικήσει.
Αρνήσου εσύ
τις εύκολες χαρές
κι όλο το αίμα δώσε της καρδιάς σου,
ασύνορη να ρίξεις τη ματιά
για ν’ αγκαλιάσει ολάκερη τη Σφαίρα,
κι ένα προς ένα στη λιτή αγρυπνιά
τους στίχους ν’ ανασταίνεις στα χαρτιά σου
δίχως στιγμή να πάψεις να γροικάς
τη μυστική του σπλάχνου σου φλογέρα.
Ασε τον
κόσμο απ’ έξω να γλεντά,
της μοναξιάς αψήφησε τ’ αγκάθι
και μες στην πλέρια, γόνιμη σιγή
πετώντας και στα ύψη και στα βάθη,
ό,τι ωραίο κοίταξε να βρεις
στου Πνεύματος να μείνει το παλάτι
που τόσο εκλεκτοί το διακονούν
σ’ όλης της Γης τα μήκη και τα πλάτη!
Ελισάβετ Διαμαντάκη – Κωνσταντουδάκη
(Χανιώτικα νέα, 7 Απριλίου 2021)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου