ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ (27. 10. 2012)
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
'ΧΙΛΙΑΔΕΣ χρόνια παρελαύνουν χωριστά οι Ελληνες'. Φτάνει ενας και μόνο στίχος του Ποιητή για την περιγραφή της πραγματικότητας. Κι όμως το έπος του Σαράντα, την επέτειο του οποίου γιορτάζουμε αύριο, το έγραψαν όλοι μαζί, ενωμένοι, σαν μια γροθιά οι παλιοί μας.
ΤΗΣ ΔΑΦΝΗΣ ξανανθίσαν τα κλωνάρια/ που πάνω στης Ηπείρου τις πλαγιές/ τα νέα να στολίσουν παλικάρια/ που απ’ όλες της Ελλάδας τις μεριές/ τραβούν μ’ ορμή, με θάρρος και μ’ ελπίδα, για να δοξάσουν τη γλυκιά Πατρίδα... Δυνατά, καθαρά, αργά, χρωματιστά! Ετσι όπως μας μάθαινε η δασκάλα μας να απαγγέλουμε, προσπάθησα ν’ απαγγείλω το ποίημά μου στη σχολική γιορτή. Πήγαινα Τετάρτη Δημοτικού θυμούμαι. Σαν χθες.
ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ, δε θα κλείσουν, θα κλείσουν, δεν θα κλείσουν, θα κλείσουν, δεν θα κλείσουν, θα κλείσουν. Αντε κι έκλεισαν. Θα ψηφιστούν, δεν θα ψηφιστούν, θα ψηφιστούν, δεν θα ψηφιστούν, θα ψηφιστούν, δεν θα ψηφιστούν, θα ψηφιστούν... Αντε και ψηφίστηκαν. Τον Μάρτιο πάλι. Αν ξεχειμωνιάσουμε...
ΚΑΙ ΣΤΡΑΒΟΣ ειν’ ο γιαλός και στραβά αρμενίζουμε, μου είπε σε γενομένη συζήτηση προχθές ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Και συμπλήρωσε: Να τον ξεστραβώσουμε τον γιαλό δεν μπορούμε, μπορούμε όμως να βρούμε άλλο γιαλό για ν’ αρμενίζουμε. Σιβυλλικός;
ΔΥΟ ΦΑΡΜΑΚΑ χρειγιάζονται να γιατρευτεί η κρίση/ το ’να ’ναι η χάρη του Θεού, τ’ άλλο καλή μας χρήση. Απ’ τον παπα - Αποστόλη Διαμαντούδη η σημερινή μαντινάδα. Στη γραμμή του 'Συν Αθηνά και χείρα κίνει'.
ΠΡΙΝ ΤΟ 2009 οι ελληνικές Τράπεζες παρουσίαζαν στους ισολογισμούς τους κέρδη 120%, 150% και 200%! Τώρα οι ίδιες τράπεζες έχουν ελλείμματα - ζημιές, τις οποίες όμως τις πληρώνει ο φορολογούμενος πολίτης μέσω της λεγόμενης ανακεφαλαίωσης. Με απλά λόγια. Οι ιδιωτικές Τράπεζες όταν έχουν κέρδη τα ιδιωτικοποιούν, ενώ όταν έχουν ζημιές τις κοινωνικοποιούν! Φιλελεύθερες στα κέρδη 'σοσιαληστ(ρ)ικές στις ζημιές'! Απο τον 'βοριά' στη στήλη του '9 μποφόρ' (βλ. εφ. 'Χριστιανική', Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012).
ΓΙΟΡΤΗ καστάνου απ’ τον Δήμο Κισάμου σε τρεις φάσεις. Αύριο Κυριακή στον Σάσαλο, την άλλη Κυριακή στο Ελος και τη μεθεπόμενη στον Κάμπο. Το κάστανο θέλει κρασί και το καρύδι μέλι/ και το κοπέλι κοπελιά κι η κοπελιά κοπέλι. Συμπληρώνω. Και η φτώχεια καλοπέραση!
Ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ και ο Θεμιστοκλής ήταν πολιτικοί αντίπαλοι στη διάρκεια των περσικών πολέμων, αλλά και αργότερα, στην πρώτη περίοδο της αθηναϊκής ηγεμονίας. Τότε ο Αριστείδης τιμήθηκε απ’ όλες τις πόλεις της συμμαχίας, επειδή εκτιμήθηκε ο δίκαιος τρόπος με τον οποίο όρισε τη συνεισφορά κάθε πόλης. Ο Θεμιστοκλής των ειρωνευόταν, λέγοντας ότι ο έπαινος αυτός δεν ταιριάζει σε άνδρα, αλλά σε σακούλι με χρυσάφι! Ετσι προσπάθησε να εκδικηθεί τον Αριστείδη για κάποια παλιότερη λογομαχία τους. Γιατί όταν είπε κάποτε ο Θεμιστοκλής ότι η πιο μεγάλη αρετή του στρατηγού είναι να προαισθάνεται τις σκέψεις των εχθρών ο Αριστείδης του απάντησε: 'Αυτό, βέβαια, Θεμιστοκλή, είναι αναγκαίο. Αλλά καλό είναι για έναν στρατηγό να έχει επίσης καθαρά χέρια'. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.
'[...] Ετσι αποκόπηκαν απ’ τους υπόλοιπους/ και συνέχισαν την πορεία τους στη βροχή/ και στο χιόνι/ ενώ κάτω απ’ τον λαμπρό ηλεκτρονικό ήλιο/ βημάτιζε ακέφαλος/ ο κορμός της συμβατικής παρέλασης./ Απ’ τη μέση και κάτω, η παιδεία·/ άρρυθμη, νωχελική, ημίγυμνη./ Για τον ένα ή τον άλλο λόγο/ χιλιάδες χρόνια παρελαύνουν χωριστά/ οι Ελληνες'.
Από το ποίημα 'Εικοστή Ογδόη'
του Κωνσταντίνου Δ. Φράγκου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
Χανιώτικα νέα (27.10.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου