ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

 ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΔΙΝΕΣ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ, ΚΥΡΙΕ

«Δεν έχω στην εξουσία μου εύφορα κομμάτια γης/ ούτε δάση όμορφα/ ούτε αγέλες βοδιών/ ούτε κοπάδια με παχιά αρνιά,/ ούτε φιλόφρονες υπηρέτες, απ’ την ίδια τη γενιά μου,/ που μόνο η αρχαία βία/ μας χώρισε απ’ το σύνολο,/ και διπλό όνομα μας έδωσε,/ δηλαδή ευγενείς και σκλάβους,/ αν και γενήκαμε όλοι απ’ την ίδια χώρα,/ αν και γενήκαμε απ’ το χώμα και τον Θεό,/ κι ο αμαρτωλός νόμος ακολούθησε μετά./ Ούτε νιώθω καμιά ανάγκη/ για την πνοή, που ταχύτατα περνάει,/ για την ανθρώπινη τιμή/ και για τη δόξα που αφανίζεται./ Ούτε να ‘χω λαχτάρησα μεγάλα δώρα/ από τον βασιλιά μέσα στο παλάτι,/ ούτε με κυρίευσε η επιθυμία των δικαστικών θρόνων,/ πάνω στους οποίους καθισμένος,/ γεμάτος δόξα/ θα σήκωνα υπερήφανα τα φρύδια./ Ούτε επεθύμησα να ‘χω μεγάλη δύναμη στην πόλη/ ή στους πολίτες/ και να ευχαριστιέμαι/ με ψεύτικα κι αδύνατα όνειρα,/ που απ’ τον ένα πηγαίνουν στον άλλο/ κι όμοια πετούν και φεύγουν/ σαν το νερό, που πας να το αρπάξεις στην παλάμη κι αυτό κυλά και φεύγει,/ κι όταν κανείς τα προσέχει είναι σαν/ ή να κρατάει στα χέρια τη σκιά ή να ψηλαφεί την ομίχλη./ Τέτοια είναι των ανθρώπων η γενιά,/ τέτοιος κι ο πλούτος,/ πλούτος, που μοιάζει/ με τ’ αμυδρότατα ίχνη του καραβιού,/ που χαράσσονται από μπροστά/ και σβήνονται πίσω». Από το ποίημα του Αγίου Γρηγορίου του Ναζιανζηνού, “περί των καθ’ εαυτόν”, σε μετάφραση του μακαριστού μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου Γκατζιρούλη .

«Κύριε, σαν ήρθε η βραδιά σου λέω την προσευχή μου./ Άλλη ψυχή δεν έβλαψα στον κόσμο απ’ τη δική μου./ Εκείνοι που με πλήγωσαν ήταν αγαπημένοι./ Την πίκρα μου τη βάσταξα./ Μου δίνεις και την ξένη.// Μ’ απαρνηθήκαν οι χαρές. Δεν τις γυρεύω πίσω./ Προσμένω τα χειρότερα. Είν’ αμαρτία να ελπίσω./ Σαν ευτυχία την αγαπώ της νύχτας τη φοβέρα./ Στην πόρτα μου άλλος δεν χτυπά κανείς απ’ τον αγέρα.// Δεν έχω δόξα. Είν’ ήσυχα τα έργα που έχω πράξει./ Άκουσα τη γλυκειά βροχή./ Τη δύση έχω κοιτάξει./ Έδωσα στα παιδιά χαρές, σε σκύλους λίγο χάδι./ Ζευγάδες καλησπέρισα που γύριζαν το βράδυ.// Τώρα δεν έχω τίποτα να διώξω ή να κρατήσω./ Δεν περιμένω ανταμοιβή./ Πολύ ‘ναι τέτοια ελπίδα./ Ευδόκησε ν’ αφανιστώ, χωρίς να ξαναζήσω…/ Σ’ ευχαριστώ για τα βουνά και για τους κάμπους που είδα». Το ποίημα “Η προσευχή του ταπεινού” του Ζαχαρία Παπαντωνίου.

Μιας σκέψης δρόμος για να φτάσει μέχρι την άκρη του μολυβιού μου το πρώτο ποίημα. Ένα απ’ αυτά τα ποιήματα του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου (329 – 390 μ.Χ.), που γιορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας. Μιας δεύτερης σκέψης δρόμος το ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Ύμνος στην ταπεινοσύνη της ποίησης και στην ποίηση της ταπεινοσύνης και τα δύο. Όπως κι αυτό του Νικηφόρου Βρεττάκου με τίτλο “Αν δεν μου έδινες την ποίηση, Κύριε…” Αν δεν μας έδινες την ποίηση, Κύριε…

ΚΑΙ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

 ΠΑΝΤΑ ΕΝ ΕΓΡΗΓΟΡΣΕΙ! - ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ - Η ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΞΙΦΑΣΚΙΑΣ

 «Ανεμόδαρμα πράσινων πευκοβελόνων/ σοβαροί ρυτιδωμένοι κορμοί/ κίτρινο στρώμα πευκόφυλλων/ περιστρέφονται/ στο σφύριγμα του κοτσιφού/ Το φως έλειπε/ Φοβισμένο τρέξιμο του λαγού/ Αφουγκράζεσαι/ ο αέρας κτυπά και προσδιορίζει/ το θολό πεπρωμένο του/ το γίγνεσθαι σκοτεινών όγκων/ που ακροπατούν στη νύχτα…// Το χάραμα οι εφιάλτες/ μπαίνουν στις μαύρες τρύπες/ στα σκοτεινά φυλλώματα/ περιμένοντας μιαν άλλη νύχτα εξόδου/ μιαν άλλη εκδίκηση/ στην αέναη τούτη πάλη της ανατολής/ και της δύσης». Άτιτλο ποίημα απ’ την ποιητική συλλογή " Σκιές και άστρα" του γνωστού τοις πάσιι αγαπητού Χανιώτη γιατρού- ποιητή Γρηγόρη Γεωργουδάκη. Και για να του πω τα “χρόνια πολλά” για τη γιορτή του, όπως και σ’ όλους τους Γρηγόρηδες και τις Γρηγορίες. Πάντα εν εγρηγόρσει, όλες και όλοι, φίλες και φίλοι!

 

Ο κορωνοϊός καλά κρατεί, “ούτε στσ’ άκρες ούτε στσ’ αναμεσάδες” η… αποκορωνοποίηση. Πανδημίας το α΄ ανάγνωσμα… Πανδημίας το β΄ ανάγνωσμα… Πανδημίας το γ΄ ανάγνωσμα… Άγνωστο πόσα είναι τελικά τα αναγνώσματα που ακολουθούν. Ωστόσο η ζωή συνεχίζεται, όπως με τις μάσκες συνεχίζεται, κι όπου τη βγάλει η άκρη. Μετρώντας κρούσματα, εισαγωγές στα νοσοκομεία, διασωληνώσεις και θανάτους…

 

Σιγά που δεν θα έγραφε μαντινάδες η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη για την αθλήτρια μας στην ξιφασκία Δώρα Γκουντούρα, που πήρε πριν από λίγες μέρες το ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο Κύπελλο Ξιφασκίας. Διαβάστε τες. «Το ασημένιο έφερε μετάλλιο στη χώρα/ πολλά συγχαρητήρια στην Γκουντουρά τη Δώρα.// Στον χώρο του αθλητισμού, υπάρχει μια ελπίδα/ οι αθλητές μετάλλια χαρίζουν στην πατρίδα».

 Χανιώτικα νέα (Τρίτη, 25.1.2022)

 https://www.haniotika-nea.gr/an-den-mas-edines-tin-poiisi-kyrie-3/