ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

ΞΕΓΥΡΙΣΜΕΝΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Ηµέρες µνήµης τούτες που ζούµε! Η µάχη της Κρήτης! Η µάχη για την Κρήτη! Η Μάχη για τη Λευτεριά!
Ηµέρες ηρωικές, ηµέρες µιας αδυσώπητης έκρηξης µίσους των ανθρώπων προς τον άνθρωπο!
Η απίστευτη µανία να αφανιστεί η Κάντανος, να καούν ολόκληρα χωριά όπως εκείνα στη Βιάννο, ή τ’ Ανώγεια…
Ξεκληρίστηκαν οικογένειες, µαυροφορέθηκαν γυναίκες, ορφάνεψαν παιδιά… 
Σκοτωµοί, εκτελέσεις, και σφαγές κάθε ζωντανού…
«Να µην αποµείνει πέτρα πάνω στην πέτρα!
Τίποτα...»!
∆ραµατικά γεγονότα που άπαντες καταδίκασαν, που ακόµη καταδικάζουν, που εύχονταν και εύχονται να µην ξαναζήσει ποτέ η Ανθρωπότητα!
…Στην κλασική πλέον ταινία, βασισµένη στο θεατρικό έργο του Χρήστου Γιαννακόπουλου “Οι Γερµανοί ξανάρχονται’’, ο βασικός ήρωας της ταινίας (Βασίλης Λογοθετίδης) ζώντας σε µία εποχή όπου τα εµφύλια πάθη είναι έντονα, ονειρεύεται ότι οι κατακτητές έχουν ξανάρθει και ξαναζεί έντονα καταστάσεις που είχε βιώσει στο παρελθόν!
Στην ίδια ταινία, εντός του ονείρου του Λογοθετίδη, ζει ένας τρελός ο Χρήστος Τσαγανέας που συνεχώς αναφωνεί πολύ συχνά «Άνθρωποι, άνθρωποι, προς τι το µίσος και ο αλληλοσπαραγµός».
Το ερώτηµα του... τρελού εύκολα απαντάται!
Οι άνθρωποι ξεχνούν! Οι άνθρωποι έχουν αφανιστεί!
Πώς αλλιώς µπορεί να εξηγήθεί η σύγχρονη πραγµατικότητα!
Σκέφτοµαι πως η δύναµη των λέξεων είναι µεγάλη! Είναι αυτό που λέµε «η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει».
Λες για παράδειγµα “χαστούκι στα µούτρα σου” και νιώθεις όλη την αίσθηση της απειλής, της βίας και του πόνου πάνω σου! Σαν να έχεις φάει µία “ξεγυρισµένη” µπάτσα στο πρόσωπο!
Αρχίζεις και πονάς και ψάχνεσαι και αναρωτιέσαι «ρε µπας και την έφαγα πραγµατικά;».
Μπαίνεις σε µία µικρή δίνη... αµφισβήτησης της πραγµατικότητας!
Ένα ξεγυρισµένο χαστούκι στα µούτρα όλης της Ανθρωπότητας είναι και αυτό που παρακολουθούµε να συντελείται στη Γάζα!
Ένας ολόκληρος λαός αφανίζεται σε live µετάδοση και οι ηγέτες αρκούνται σε… ανακοινώσεις!

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 28.5.2025)