ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει
ο Βαγγέλης Θ.Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ από την Τυνησία προχθές, ύστερα από έξι μέρες παραμονή στην χώρα αυτή και επιστροφή στην στήλη από σήμερα, ύστερα από δύο απουσίες του Σάββατου και την Τρίτη, 5 και 8 Δεκεμβρίου αντίστοιχα. Σαλάμ μαλέκουμ, λοιπόν! Για να απευθυνθώ στο γνωστό ωραίο αραβικό χαιρετισμό, που χρησιμοποιείται οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας από τους Άραβες και σημαίνει επακριβώς "ειρήνη σ' έσας".

ΣΑΛΑΜ μαλέκουμ επίσης, Νατάσα Σινιώρη από την "Καθημερινή", Νατάσα Παπανικολάου από το "Έθνος", Νιόβη Καραπιπέρη από το "7 μέρες TV", Θάνο Περβολαράκη από την "Πατρίδα" (Ηρακλείου), Χρήστο Φρούσιε από το "Έπαθλο" (Ναυπλίου), Σωτηρία Λαρίγκα από τον "Αγγελιοφόρο" (Θεσσαλονίκης), Κατερίνα Τασσοπούλου από την "Θεσσαλία" (Βόλου), Βάνα Χαρατόλου από τον "Αδέσμευτο Τύπο" και Ιωάννα Γκουμούζα από το "Αθηνόραμα". Τι εικόνες και τι ήχους, τι χρώματα και τι αρώματα, τι γεύσεις και τι εμπειρίες μοιραστήκαμε! Πόσο ωραία περάσαμε!

ΣΑΛΑΜ μαλέκουμ, Μωχάμετ Μπασάρ, που ως υπεύθυνος από την πρεσβεία της Τυνησίας γι' αυτήν μας την επίσκεψη, ήσουν στην κυριολεξία επί ποδός 24 ώρες το 24ωρο για να επιλύσεις το όποιο μας πρόβλημα, να ικανοποιήσεις την όποια επιθυμία μας, να ανεχθείς την όποια παραξενιά μας! Ελληνίδα γυναίκα έχεις, μας καταλαβαίνεις! Σιούκραν ζεζίλαν για όλα! Απ' τα βάθη της καρδιάς μας, απ' τα φυλλοκάρδια μας, "σιούκραν ζεζίλαν"!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ πολύ, πάει να πει το "σιούκραν ζεζίλαν" για να σας το μεταφράσω αμέσως και να μην μείνετε με την απορία. Δεν είμαι καλός στις ξένες γλώσσες. Πως λένε το "ευχαριστώ πολύ", όμως στ' αραβικά έπρεπε ανυπερθέτως να το μάθω. Για να το χρησιμοποιήσω εκ μέρους όλων των μελών της ελληνικής δημοσιογραφικής αποστολής για την προβολή του τουρισμού της Τυνησίας και δια του Τύπου!

ΧΘΕΣ βράδυ σ' είδα στ' όνειρο και ναργιλέ ρουφούσες/ και κελεμπία όμορφη, Βαγγέλη μου φορούσες! Μια απ' τις μαντινάδες που μου έστειλε, μέσω κινητού όπως πάντα ο Ηλίας Σταματάκης, όντας στην Τυνησία. Το τι έγινε όταν τη διάβασα, μαζί με τις υπόλοιπες στους άλλους δεν περιγράφεται!

ΕΧΕΤΕ απορία αν "ρούφηξα" ναργιλέ κι αν φόρεσα κελεμπία, το ξέρω! Σιγά σιγά και με το μαλακό. Κι αν έχω να γράψω για την επίσκεψή μου στην άγνωστη για μένα, με τα χίλια και ένα πρόσωπά της, Τυνησία σε άλλη στήλη! Όταν ζεσταθούν οι λέξεις...

Η ΙΔΡΥΣΗ της Καρχηδόνας συνδέεται με την Διδώ την πριγκίπισσα της Τύρου. Κυνηγημένη από τον αδελφό της τον Πυγμαλίωνα, ο οποίος σκότωσε τον άνδρα της, η Διδώ εγκατέλειψε την πατρίδα της. Όταν έφτασε στη σημερινή Τυνησία, παρακάλεσε τον τοπικό ηγεμόνα να της δώσει ένα κομμάτι γη που να χωρά στο τομάρι ενός ταύρου. Η Διδώ έκοψε το τομάρι σε στενές λωρίδες και το χρησιμοποίησε για να κυκλώσει μια ολόκληρη περιοχή που αργότερα έγινε το φρούριο της Καρχηδόνας, η Βύρσα.

“...Τότε ρώτησα τη γη: Μάνα σιχαίνεσαι την ανθρωπότητα; Και η γη απάντησε: Ευλογώ ανθρώπους με υψηλές φιλοδοξίες,/ που δεν δειλιάζουν στον κίνδυνο./ Καταριέμαι ανθρώπους έξω από τα σημάδια της εποχής,/ ανθρώπους που κάθονται σαν πέτρες./ Κανένας ορίζοντας δεν ανατρέφει ένα νεκρό πουλί/ η μέλισσα θα επιλέξει να φιλήσει ένα ζωντανό λουλούδι...”
Από το ποίημα του τυνήσιου ποιητή Αμπού Αλ-Κάσιμ Σάμπι
“Το θέλημα της ζωής”
(http:noctoc.blogspot.com)

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο