Το ποιημα της Κυριακης

Δένω σε μαντήλι


Στ’ ουρανού το αλώνι
μια σταλιά φεγγάρι
σιγοπερπατά..

Στου χωριού το ρέμα
μοναχό αηδόνι
γλυκοτραγουδά.

Στης καρδιάς τα φύλλα
έχω ξεχασμένα
δυο γλυκά φιλιά.

Η γιαγιά στο σπίτι
ψιλοκουβεντιάζει
με τη μοναξιά.

Δένω στο μαντήλι
τρίλιες και αχτίδες
και τα δυο φιλιά,

στη γιαγιά τα φέρνω
κι απ’ το παραθύρι
φεύγει η μοναξιά!

Ευδοκία Σκορδαλά Κακατσάκη(Από την ποιητική συλλογή "Και στη μέση η χαρά", βραβείο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς)