«Κι όμως ανθίζει ο... Κουρουπητός!». Να μια αφορμή για να είμαστε αισιόδοξοι ιδίως στις μέρες μας και εν μέσω απαισιόδοξων ειδήσεων που μας βάλλουν πανταχόθεν!! Ενα μήνυμα καλό, αισιόδοξο· πως όταν έχεις θέληση, πλάνο, όρεξη για δημιουργία, για εργασία, όταν ονειρεύεσαι, το καλό δεν θα αργήσει να έρθει!
«Να ’τος, να ’τος ο... Κουρουπητός»
Μέσα της Δεκαετίας ’80. Το 'κλειστό' γυμναστήριο στο Εθνικό Στάδιο Χανίων στα... ντουζένια του! Μια... κυψέλη που χωρούσε όλα τα όνειρα, τις απογοητεύσεις, τις χαρές, τις λύπες, τα πιο δυνατά συναισθήματα που ο αθλητισμός κυρίως ο ερασιτεχνικός μπορεί να προσφέρει.
Εκεί στο 'κλειστό' όπως οι... μυημένοι το θυμούνται, το γνωρίζουν, παίζονταν οι συναρπαστικότεροι αγώνες ανάμεσα σε ομάδες, είτε στο μπάσκετ, είτε στο βόλεϊ, χαντμπολ, πίγκ πόγκ, ακόμα και αγώνας τέννις είχε παιχτεί απ’ ό,τι θυμάμαι!
Αγόρια, κορίτσια, μεγάλοι, μικροί, χαμός και σε καθημερινή βάση, είτε ως πρωταγωνιστές εντός του αγωνιστικού χώρου είτε ως θεατές στην κερκίδα.
Μια κερκίδα που είχε πάντα κόσμο αλλά και... γέμιζε από συνθήματα εκατέρωθεν, κόσμια δίχως βωμολοχίες (όχι ότι δεν υπήρχαν κι αυτές) αλλά σε παιχνίδια όπου έπαιζαν οι ομάδες της πόλης εναντίον άλλων εκτός νομού ομάδων!
Θυμάμαι λοιπόν έναν αγώνα μπάσκετ λυκείων αγοριών.
Η ατμόσφαιρα δονείται από το σύνθημα «Νά ’τοι νάτοι οι πρωταθλητές» και οι οπαδοί που το φωνάζουν, δείχνουν όλοι μαζί προς τους παίκτες και τον πάγκο του δικού τους σχολείου... Αμέσως μετά οι ίδιοι οπαδοί δείχνοντας τους παίκτες και τον πάγκο του άλλου σχολείου εν χορώ πάντοτε, φωνάζουν το αλήστου μνήμης σύνθημα «Να ’τος νά ’τος ο Κουρουπητός»! Σχετική καζούρα και γελια στους παρόντες θεατές! Εκ τότε ακούστηκε πολλές φορές αυτό το σύνθημα όταν οι μεν ήθελαν να πικάρουν τους δε.
Ο Κουρουπητός στα μάτια των παιδιών που εμπνεύστηκαν το σύνθημα αλλά και όλων των Χανιωτών μικρών και μεγάλων ήταν συνώνυμο του άσχημου, του κακού, του... βρώμικου, του άχρηστου!
Ηταν μια περιοχή κάπου στο Ακρωτήρι για τον οποίον γνώριζαν τα... βασικά, το εξής ένα!
Ηταν ο χώρος όπου "πετάμε" τα σκουπίδια μας!
Αρχές δεκαετίας 2010! Ο Κουρουπητός της ντροπής για την πόλη μας, για τη χώρα μας (το 2001 η Ε.Ε. επέβαλε τσουχτερό πρόστιμο 20.000 ευρώ για κάθε ημέρα λειτουργίας του) είναι πλέον αγνώριστος!
Πολύ ενδιαφέρον το ρεπορτάζ της περασμένης Δευτέρας του Γιώργου Κώνστα που ήδη "αναπαράγεται" στο διαδίκτυο. Και βέβαια γεμάτη ελπιδοφόρα μηνύματα η αρχική φράση του δημοσιογράφου: «Κι όμως ανθίζει ο... Κουρουπητός!».
Να μια αφορμή για να είμαστε αισιόδοξοι ιδίως στις μέρες μας και εν μέσω απαισιόδοξων ειδήσεων που μας βάλλουν πανταχόθεν!!
Ενα μήνυμα καλό, αισιόδοξο· πως όταν έχεις θέληση, πλάνο, όρεξη για δημιουργία, για εργασία, όταν ονειρεύεσαι, το καλό δεν θα αργήσει να έρθει!
Χρειάζεται κοινή προσπάθεια και τότε ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί πάντα με υπομονή κι επιμονή! Τότε, ακόμη και ένας σκουπιδότοπος μπορεί να μετατραπεί σε... χώρο αναψυχής! Μπορεί να αποτελέσει -γιατί όχι- και τουριστικό προορισμό.
Το παράδειγμα με τον Κουρουπητό είναι ένα... μικρό δείγμα του τι μπορεί να δημιουργήσει ο άνθρωπος αλλά και η Φύση βεβαίως που πάντα όταν τη σεβαστείς είναι σύμμαχός σου και σου ανταποδίδει στο πολλαπλάσιο αυτά που της προσέφερες!
Επιπλέον ο Κουρουπητός είναι πια κάτι για το οποίο μπορούμε να αισθανόμαστε υπερήφανοι... Ποιος να το ’λεγε πριν κάμποσα χρόνια ότι θα ερχόταν ο καιρός που θα μπορούσαμε να λέμε 'πάμε μια βόλτα στον Κουρουπητό;'
Χανιώτικα νέα (24.04.2013)
ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...
Γάφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
«Να ’τος, να ’τος ο... Κουρουπητός»
Μέσα της Δεκαετίας ’80. Το 'κλειστό' γυμναστήριο στο Εθνικό Στάδιο Χανίων στα... ντουζένια του! Μια... κυψέλη που χωρούσε όλα τα όνειρα, τις απογοητεύσεις, τις χαρές, τις λύπες, τα πιο δυνατά συναισθήματα που ο αθλητισμός κυρίως ο ερασιτεχνικός μπορεί να προσφέρει.
Εκεί στο 'κλειστό' όπως οι... μυημένοι το θυμούνται, το γνωρίζουν, παίζονταν οι συναρπαστικότεροι αγώνες ανάμεσα σε ομάδες, είτε στο μπάσκετ, είτε στο βόλεϊ, χαντμπολ, πίγκ πόγκ, ακόμα και αγώνας τέννις είχε παιχτεί απ’ ό,τι θυμάμαι!
Αγόρια, κορίτσια, μεγάλοι, μικροί, χαμός και σε καθημερινή βάση, είτε ως πρωταγωνιστές εντός του αγωνιστικού χώρου είτε ως θεατές στην κερκίδα.
Μια κερκίδα που είχε πάντα κόσμο αλλά και... γέμιζε από συνθήματα εκατέρωθεν, κόσμια δίχως βωμολοχίες (όχι ότι δεν υπήρχαν κι αυτές) αλλά σε παιχνίδια όπου έπαιζαν οι ομάδες της πόλης εναντίον άλλων εκτός νομού ομάδων!
Θυμάμαι λοιπόν έναν αγώνα μπάσκετ λυκείων αγοριών.
Η ατμόσφαιρα δονείται από το σύνθημα «Νά ’τοι νάτοι οι πρωταθλητές» και οι οπαδοί που το φωνάζουν, δείχνουν όλοι μαζί προς τους παίκτες και τον πάγκο του δικού τους σχολείου... Αμέσως μετά οι ίδιοι οπαδοί δείχνοντας τους παίκτες και τον πάγκο του άλλου σχολείου εν χορώ πάντοτε, φωνάζουν το αλήστου μνήμης σύνθημα «Να ’τος νά ’τος ο Κουρουπητός»! Σχετική καζούρα και γελια στους παρόντες θεατές! Εκ τότε ακούστηκε πολλές φορές αυτό το σύνθημα όταν οι μεν ήθελαν να πικάρουν τους δε.
Ο Κουρουπητός στα μάτια των παιδιών που εμπνεύστηκαν το σύνθημα αλλά και όλων των Χανιωτών μικρών και μεγάλων ήταν συνώνυμο του άσχημου, του κακού, του... βρώμικου, του άχρηστου!
Ηταν μια περιοχή κάπου στο Ακρωτήρι για τον οποίον γνώριζαν τα... βασικά, το εξής ένα!
Ηταν ο χώρος όπου "πετάμε" τα σκουπίδια μας!
Αρχές δεκαετίας 2010! Ο Κουρουπητός της ντροπής για την πόλη μας, για τη χώρα μας (το 2001 η Ε.Ε. επέβαλε τσουχτερό πρόστιμο 20.000 ευρώ για κάθε ημέρα λειτουργίας του) είναι πλέον αγνώριστος!
Πολύ ενδιαφέρον το ρεπορτάζ της περασμένης Δευτέρας του Γιώργου Κώνστα που ήδη "αναπαράγεται" στο διαδίκτυο. Και βέβαια γεμάτη ελπιδοφόρα μηνύματα η αρχική φράση του δημοσιογράφου: «Κι όμως ανθίζει ο... Κουρουπητός!».
Ενα μήνυμα καλό, αισιόδοξο· πως όταν έχεις θέληση, πλάνο, όρεξη για δημιουργία, για εργασία, όταν ονειρεύεσαι, το καλό δεν θα αργήσει να έρθει!
Χρειάζεται κοινή προσπάθεια και τότε ο στόχος μπορεί να επιτευχθεί πάντα με υπομονή κι επιμονή! Τότε, ακόμη και ένας σκουπιδότοπος μπορεί να μετατραπεί σε... χώρο αναψυχής! Μπορεί να αποτελέσει -γιατί όχι- και τουριστικό προορισμό.
Το παράδειγμα με τον Κουρουπητό είναι ένα... μικρό δείγμα του τι μπορεί να δημιουργήσει ο άνθρωπος αλλά και η Φύση βεβαίως που πάντα όταν τη σεβαστείς είναι σύμμαχός σου και σου ανταποδίδει στο πολλαπλάσιο αυτά που της προσέφερες!
Επιπλέον ο Κουρουπητός είναι πια κάτι για το οποίο μπορούμε να αισθανόμαστε υπερήφανοι... Ποιος να το ’λεγε πριν κάμποσα χρόνια ότι θα ερχόταν ο καιρός που θα μπορούσαμε να λέμε 'πάμε μια βόλτα στον Κουρουπητό;'
Χανιώτικα νέα (24.04.2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου