Ενας γάτος μαθαίνει σ’ έναν γλάρο να πετά… Την ιδιαίτερα τρυφερή και με πολλά μηνύματα ιστορία, που αφηγείται μ’ έναν μαγικό τρόπο ο Χιλιανός συγγραφέας Λουΐς Σουπούλδεβα στο βιβλίο του “Η Ιστορία ενός γάτου που έμαθε σ’ έναν γλάρο να πετά”, ζωντάνεψαν στο τέλος της σχολικής χρονιάς στο θέατρο “Δημήτρης Βλησίδης” της πόλης μας, τα παιδιά της Στ’ τάξης του 9ου Δημ. Σχ. Χανίων, έχοντας ως εμψυχωτές τους δασκάλους τους.
Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ
Επιμέλεια: Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Ένας γάτος μαθαίνει σ' έναν γλάρο να πετά
Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο! Ενας γάτος μαθαίνει σ’ έναν γλάρο να πετά… Την ιδιαίτερα τρυφερή και με πολλά μηνύματα ιστορία, που αφηγείται μ’ έναν μαγικό τρόπο ο Χιλιανός συγγραφέας Λουΐς Σουπούλδεβα στο βιβλίο του “Η Ιστορία ενός γάτου που έμαθε σ’ έναν γλάρο να πετά”, ζωντάνεψαν στο τέλος της σχολικής χρονιάς στο θέατρο “Δημήτρης Βλησίδης” της πόλης μας, τα παιδιά της Στ’ τάξης του 9ου Δημ. Σχ. Χανίων, έχοντας ως εμψυχωτές τους δασκάλους τους. Δεν μπόρεσα να δω, αν και είχα προσκληθεί, την παράσταση, την είδα όμως τις προάλλες βιντεοσκοπημένη και ζεστάθηκα. Ούτε επαγγελματίες δεν θα πετύχαιναν ένα τέτοιο αποτέλεσμα, σκεφτόμουν ενώ την έβλεπα και καληνώριζα την και έχουσα την ιδέα (δική της και η διασκευή) φίλη απ’ τα παλιά, γνωστή και στους αναγνώστες του «Παιδότοπου», δασκάλα Αντωνία Αθανασάκη που μου έστειλε το σιντί. Με εντυπωσίασαν, ωστόσο, πολύ και τα που έγραψαν τα παιδιά (λίγα μόνο, δυστυχώς, απ’ αυτά τα κείμενα, μαζί με σχετικές φωτογραφίες φιλοξενούνται στον σημερινό «Παιδότοπο») σχετικά με την παράσταση. Ο τρόπος με τον οποίο βίωσαν την όλη διαδικασία… Συγχαρητήρια! Πολλά και θερμά συγχαρητήρια στα παιδιά! Και βέβαια στους δασκάλους των, στους δασκάλους – γάτους που μαθαίνουν στα.. γλαρόπουλά τους να πετούν! Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Β.Θ.Κ.
Σ’ αυτή την περίπτωση ταιριάζει γάντι το ποίημα του Καβάφη “Ιθάκη”. Κουράστηκα πολύ για να μάθω τα λόγια και για να παίξω καλά στις πρόβες. Κάποια στιγμή πήγα να τα παρατήσω, μα σκέφτηκα ότι θα μάθαινα πολλά αν προχωρούσα. Και συνέχισα. Επειτα ακολούθησε η παράσταση. Ηταν απλώς μια επιβράβευση του κόπου μας, ο προορισμός, όπως λέει και ο Καβάφης. Αυτό όμως που μου άρεσε ήταν πως τέσσερα λεπτά που ήταν κάθε σκηνή στην κανονική παράσταση στις πρόβες ήταν πάνω από δύο ώρες. Ενώ πως για κάθε λεπτό του έργου είχαμε κάνει ώρες δουλειάς. Στο τέλος της παράστασης κατάλαβα ότι η ζωή είναι σαν το θέατρο. Στο θέατρο όσο πιο πολλές πρόβες κάνεις τόσο καλύτερος θα είσαι στην παράσταση. Στη ζωή όσο πιο πολύ δουλέψεις τόσο πιο πολύ θα πετύχεις. Σταμάτης Κουτρουλάκης Στ’ 2
Ο γάτος που έμαθε σ’ έναν γλάρο να πετάει …Ηταν ένα υπέροχο θεατρικό. Ολο αυτό το άγχος που νοιώθαμε πριν κάθε σκηνή και τη χαρά μετά τη σκηνή ήταν ωραία συναισθήματα. Και το θεατρικό μου ήταν γεμάτο με αυτό. Το έργο μας είχε επίσης πολύ αυτοσχεδιασμό, περίπου 10% του έργου ήταν αυτοσχεδιασμός. Σίγουρα κάποιοι στο κοινό συγκινήθηκαν και μπράβο τους. Εμείς δεν είδαμε καν το έργο μας. Μας είχαν στην αυλή έξω από τα παρασκήνια και έβαζαν μέσα μόνο αυτούς που ήταν στην άλλη σκηνή. Οι χαρακτήρες είχαν πλάκα και μπορώ να σας πω ότι τον ρόλο του Ζορμπά* έπαιξαν 8 άτομα. * Ο Ζορμπάς είναι ένας χοντρός, μαύρος και μεγάλος γάτος που αψηφά τους νόμους της φύσης και φροντίζει ένα γλαρόνι. Εχει υπέροχος φίλους τον Σταβέντο, την Παντέξευρη, τον Ξερόλα και τον Γραμματικό και ξέρει να κρατά τις υποσχέσεις.
Πριν την παράσταση “Ενας γάτος που έμαθε σ’ έναν γλάρο να πετά” τα συναισθήματα που ένιωθα πάρα πολύ έντονα ήταν πολύ άγχος, υπερένταση, τρακ, αγωνία και πανικό. Μέχρι ν’ αρχίσει η παράσταση αυτά τα συναισθήματα με είχαν κυριεύσει. Οταν ήμουν στα παρασκήνια σκεφτόμουν ότι στη σκηνή που ήμουν εγώ θα ξεκινούσε όλο το θεατρικό και αν κάτι δεν πήγαινε καλά τότε όλο το θεατρικό θα χάλαγε. Μόλις όμως αρχίσαμε ένιωθα πάνω στη σκηνή τόσο απελευθερωμένη και ένιωθα ότι έπαιζα τον ρόλο μου πάρα πολύ ωραία και ήμουν πολύ περήφανη για τον εαυτό μου. Οταν τελείωσε το θεατρικό ήμουν πολύ χαρούμενη γιατί πήγαν όλα πάρα πολύ καλά. Αλλά ήμουν και πολύ στεναχωρημένη γιατί σκεφτόμουν ότι τώρα θ’ αποχωριστώ κάποιους συμμαθητές μου, αλλά και επίσης ότι ανοίγουν καινούργιες πόρτες στη ζωή μου και αυτές οι πόρτες λέγονται ΓΥΜΝΑΣΙΟ. Λυδία Σκουνάκη
Οι συντελεστές της παράστασης Σκηνοθεσία – Σενάριο: Αθανασάκη Αντωνία, Χατζηιωάννου Νικόλαος, Φραγκοπούλου Νίκη. Μουσική επιμέλεια: Μαλεκάκη Αλκυόνη Σκηνικά: Κουνάλης Κων/νος Ηθοποιοί: Τα παιδιά της Στ’ τάξης
Η τελευταία μου χρονιά στο Δημοτικό έφτασε στο τέλος της. Μαζί τελείωσαν τα γέλια, τα αστεία, με τους συμμαθητές. Το βράδυ της περασμένης Παρασκευής στο θέατρο “Βλησίδης”. Δύο καταπληκτικοί δάσκαλοι ο κύριος Νίκος Χατζηϊωάννου και η κυρία Αντωνία Αθανασάκη φρόντισαν να μας κάνουν το καλύτερο δώρο για το τέλος, έφτιαξαν μια θεατρική παράσταση υψηλής αισθητικής με όλους εμάς για ηθοποιούς. Η συγκίνηση, η χαρά, το κλάμα υπήρχε σε όλη τη διάρκεια της εξαιρετικής παράστασης! Ευχαριστώ! τους δασκάλους μου για αυτήν την τρομερή εμπειρία που μου χάρισαν! Μαριτίνα Σουβαρή
Ηταν αρχές του χρόνου όταν η γλυκιά μας κυρία μας ανακοίνωσε ότι εμείς και το Στ1 στο τέλος του χρόνου θα έπρεπε να γίνουμε για λίγο ηθοποιοί. Θυμάμαι όταν το πρωτοάκουσα ανατρίχιασα από τον φόβο και το άγχος. Οσο περνούσε ο καιρός με πολλές πρόβες ένιωθα καλύτερη και φυσικά ήμουν πιο χαρούμενη!! Αλήθεια βέβαια είναι πως ενώ στις πρόβες ξεαγχώθηκα την ημέρα που το παίζαμε στο θέατρο “Βλησίδης” ενώ είπα ότι όλα ήταν εύκολα τελικά είχα πολύ άγχος και αγωνία! Ομως σίγουρα με το έργο αυτό όλα τα παιδιά της έκτης ήρθαμε πιο κοντά. Δήμητρα Βομβολάκη
Χανιώτικα νέα (02.08.2014)Read more: http://www.haniotika-nea.gr/enas-gatos-matheni-s-enan-glaro-na-peta/#ixzz39KrEawtj
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου