ΓΙ’ ΑΛΛΗ μια χρονιά του Χριστού στις Βρύσες Αποκορώνου, πού αλλού; Στην εκκλησία από λίαν πρωί για τη λειτουργία και στο σπίτι του παπα-Μανόλη στη συνέχεια για… τ’ απολούτουργα! Σιγά που θα μ’ άφηνε να φύγω! Και του χρόνου παπα-Μανόλη!
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΠΟΣΗ ώρα θέλεις να γράψεις τα “πεταχτά”; Πάντα η ίδια απάντηση στην από πολλούς κατά καιρούς ερώτηση που μου κάνουν. Εξαρτάται… Μπορεί να μου “φάνε” μια ώρα, ποτέ λιγότερη, μπορεί όμως και δύο ή κάποιες φορές και περισσότερο. Χώρια βέβαια η προετοιμασία… Πάμε μολυβάκι μου, αρχίζουμε χαλαρά και βλέπουμε.
ΠΟΣΗ ώρα θέλεις να γράψεις τα “πεταχτά”; Πάντα η ίδια απάντηση στην από πολλούς κατά καιρούς ερώτηση που μου κάνουν. Εξαρτάται… Μπορεί να μου “φάνε” μια ώρα, ποτέ λιγότερη, μπορεί όμως και δύο ή κάποιες φορές και περισσότερο. Χώρια βέβαια η προετοιμασία… Πάμε μολυβάκι μου, αρχίζουμε χαλαρά και βλέπουμε.
“ΤΟΥ βάζουνε κοτόπουλο μ’ αυτός μεζέ δεν παίρνει/ και γύρω απ’ τη φάκα τους τον πεντοζάλη σέρνει”. Ωραίος, όπως πάντα άλλωστε και στη σημερινή, εν είδει αινίγματος, μαντινάδα του, που αποτελεί μέρος μιας ρίμας, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Είναι κανείς που δεν κατάλαβε ότι αναφέρεται στον “Σήφη”, τον γνωστό κροκόδειλο των Ποταμών; Δεν το νομίζω! Διάσημος ο δικός μας!
ΠΟΙΟΙ φόροι, παρα-φόροι και μετα-φόροι! Ποια μέτρα και ποια χιλιό-μετρα! Ο κροκόδειλος των Ποταμών τραβά απάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. “Ενας Σήφης την ημέρα/ και η κρίση πάει πέρα”, σου λένε ετούτοι. Και μη με ρωτήσετε ποιοι είναι ετούτοι…
ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ, δημοφιλέστατος προορισμός και φέτος τα Χανιά. Και για τους Ελληνες και για τους ξένους επισκέπτες. Αυτό λένε, τα στοιχεία των αφίξεων και δεν αμφισβητούνται βέβαια. Αλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας, πάντως, μου είπε σε γενομένη επί του θέματος κουβέντα που κάναμε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Βάζοντάς με σε προβληματισμό για το τι εννοούσε…
ΤΡΙΑ 24ωρα διάρκεια συμφωνήθηκε να έχει η εκεχειρία στη Λωρίδα της Γάζας, στη Λωρίδα του Θανάτου. Προχθές ένα, χθες δύο, σήμερα τρία… Πάντα έτοιμος να επέμβει ο ισραηλινός στρατός…
ΕΙΚΟΝΕΣ φρίκης… Εικόνες που προβάλλονται και κάνουν τον γύρο του κόσμου. “Λίθοι και πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως εριμμένα!”. Χώρια όλα τ’ άλλα. Απ’ την Παλαιστίνη. Απ’ τη Συρία! Απ’ τη Νιγηρία… Με προγραμματισμό. Για να μπορεί να τις “αντέχει” ο άνθρωπος της Δύσης, δίχως να επαναστατεί η συνείδησή του…
«ΕΙΝΑΙ κάτι άνθρωποι τόσο ευαίσθητοι/ που ματώνουνε τα δάχτυλά τους/ όχι με τ’ αγκάθια, αλλά με τα πέταλα των λουλουδιών/ Γι’ αυτούς όλα είναι πόνος./ Ακόμα κι η ευχαρίστηση, επιχρυσωμένος πόνος./ Είναι οι πρωταθλητές του πόνου./ Οι φιλόσοφοι της οδύνης». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.
ΓΙ’ ΑΛΛΗ μια χρονιά του Χριστού στις Βρύσες Αποκορώνου, πού αλλού; Στην εκκλησία από λίαν πρωί για τη λειτουργία και στο σπίτι του παπα-Μανόλη στη συνέχεια για… τ’ απολούτουργα! Σιγά που θα μ’ άφηνε να φύγω! Και του χρόνου παπα-Μανόλη!
Ο Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ κατά την επιστροφή του από την Ινδία είχε κοντά του και έναν Ινδό φιλόσοφο που ονομαζόταν Κάρανος. Αυτός ήταν ήδη εβδομήντα τριών ετών και δεν είχε δοκιμάσει ποτέ αρρώστια. Αποφάσισε, λοιπόν, να φύγει από τη ζωή αφού είχε ζήσει μέχρι τότε την τέλεια ευδαιμονία. Ετσι, όταν αρρώστησε ξαφνικά, παρακάλεσε τον Αλέξανδρο να φροντίσει ώστε να στηθεί μια μεγάλη πυρά γι’ αυτόν. Αφού ο βασιλιάς, που τον εκτιμούσε πολύ, δεν κατόρθωσε να του αλλάξει γνώμη, διέταξε να ανάψουν την πυρά. Ο Κάρανος, σταθερός στην απόφασή του ανέβηκε θαρραλέα σ’ αυτήν και έτσι έβαλε τέλος στη ζωή του. Από όσους παρακολούθησαν το γεγονός, άλλοι τον θεώρησαν τρελό, άλλοι ματαιόδοξο, ενώ άλλοι τον θαύμασαν για τη γενναιότητα και την περιφρόνηση του θανάτου. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).
“Των βουνών τα παιδάκια, στην πετροσκέπαστη χαμηλή εκκλησιά, μπροστά στο σεβάσμιο ασπρομάλλη Θεό/ αναπέμπουν με πίστη αφελή προσευχή:/ Να ’ν’ τα ποτάμια λαγαρά, μην παίρνουν τα γιοφύρια./ Να ’ν’ τα σκυλιά τους δυνατά να κυνηγούν το λύκο./ Να ’ν’ τα χωράφια καρπερά κι οι προβατίνες με δίδυμα./ Να ’ναι προφυλαγμέν’ οι πατεράδες από νερό, από/ γκρεμό κι από χιόνι· οι μάνες τους να τραγουδούν και/ να υφαίνουν·/ κι ο δάσκαλος να μη μαλώνει τα παιδιά./ Ο ήλιος ν’ ανάβει τα κόκκινα Λαμπρόγιορτα,/ ο Αϊ Γιώργης να φέρνει απ’ τα χειμαδιά τα κοπάδια/ κι οι χωριανοί να λούζουνται, να φορούν καθαρά/ και να τους φέρνουν απ’ την πόλη καλούδια”. Από το ποίημα “Αφελής παλιά προσευχή” του Κώστα Καλοπανίδα.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (07.08.2014)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-150/#ixzz39hlth0Kd
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου