ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

Τό χουν οι μέρες τούτες να γράφονται και να λέγονται μυριάδες όσα πράγματα για το Πολυτεχνείο. Και όλα μπλέκονται μεταξύ τους, κι όλοι αναλίσκονται και αναλύουν τα όσα έγιναν ή δεν έγιναν κείνες τις μέρες του Νοέμβρη. Ενας αχταρμάς τις πιότερες φορές ιδίως τα τελευταία χρόνια της κρίσης που οι καραμέλες είναι στο φόρτε τους. 

Δείτε περισσότερα... ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Για τη γενιά του Πολυτεχνείου 

[Υπάρχει κάτι που δεν έγραψες στο βιβλίο της ζωής σου ακόμη; Υπάρχει κάτι που δεν είπες ή δεν σκέφτηκες να αρθρώσεις, υπάρχει ψήγμα μιας ιδέας την οποία αγνοούσες κι έπεσες απ’ τα ουράνια σαν κατάλαβες πως υπήρχε ίσως και ακριβώς “κάτω από τη μύτη σου” κι έτσι δεν μπορούσες να τη δεις; Υπάρχει κάτι για το οποίο έχεις μετανιώσει και αναγνωρίζεις πια το λάθος σου που το υποστήριζες και μάλιστα... όπως λεν φανατικά; Υπάρχει χώρος εντός σου, μες στο νου και στην καρδιά σου να χωρέσει πως τούτος ο κόσμος όλα και όλους τους χωρεί; Αν σε μια απ' όλες τις παραπάνω ερωτήσεις απάντησες θετικά τότε μπορούμε να μιλήσουμε περαιτέρω δίχως πολλές παρενθέσεις]. …Τό χουν οι μέρες τούτες να γράφονται και να λέγονται μυριάδες όσα πράγματα για το Πολυτεχνείο. Και όλα μπλέκονται μεταξύ τους, κι όλοι αναλίσκονται και αναλύουν τα όσα έγιναν ή δεν έγιναν κείνες τις μέρες του Νοέμβρη. Ενας αχταρμάς τις πιότερες φορές ιδίως τα τελευταία χρόνια της κρίσης που οι καραμέλες είναι στο φόρτε τους. Γλύφει ο άλλος την καραμέλα κι έτσι μέσα από τα γλυψίματα και τα σάλια του πετάει και τη δήθεν άποψή του και τους παίρνει όλους αμπάριζα. Και μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Και όλα μηδενίζονται και κάθετί που υπήρξε αληθινό πετάγεται σε μιαν άκρη! Ιδιον του λαού μας κι αυτό: Μας αρέσει πολύ γρήγορα να χτίζουμε και γρήγορα να αποδομούμε, γρήγορα να ζητωκραυγάζουμε και να αποθεώνουμε εκείνους που γιουχάραμε λίγο πριν ή να πράττουμε τ’ ανάποδο! Είπαμε, ανάλογα την περίσταση, ανάλογα την τάση την επικρατούσα…

Οχι δεν μπορεί και δεν είναι όλα ένα λάθος, από την μεταπολίτευση και μετά, όπως λέγεται. Ούτε βέβαια πρέπει να ταυτίζουμε ένα ολόκληρο λαό που απέκτησε δικαίωμα στο εκλέγεσθαι και εκλέγειν με τις λάθος επιλογές Κυβερνήσεων που στο κάτω-κάτω ο ίδιος εξέλεγε να τον αντιπροσωπεύσουν. Πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να αποδομούμε τη στάση όσων είχαν το σθένος να κλειστούν στο Πολυτεχνείο και με τον τρόπο τους να προσπαθούν να βροντοφωνάξουν την αντίθεσή τους σε ένα απάνθρωπο καθεστώς, στη Χούντα. Διότι για αποδόμηση πρόκειται όταν ακούγονται φωνές οι οποίες διαδίδουν ότι για όλα τα δεινά αυτού του τόπου ευθύνεται η γενιά του Πολυτεχνείου! Μα αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, είναι σαν να αναιρείς την έννοια της ίδιας της νεότητας που αμφισβητεί, που μάχεται για ιδανικά τα οποία ακόμη και στις μέρες μας λείπουν και όλοι συμφωνούμε σε αυτό! Αυτά που φώναζαν οι τότε νέοι αλλά και οι μετέπειτα νέες γενιές, αυτά δεν αποδομούνται! Εστω κι αν πολλοί από αυτούς στο δρόμο λοξοδρόμησαν ή λιποψύχησαν και διέψευσαν απλά και μόνο τους εαυτούς τους, πέταξαν εν γνώση τους αυτά για τα οποία τότε μάχονταν. Ομως… δεν ακολούθησαν όλοι τους αυτή την τακτική! Γι’ αυτό λοιπόν δεν πρέπει όλα απλά να τα τσουβαλιάζουμε όπως προσπαθούν να κάνουν κάποιοι οι οποίοι ακολουθώντας αυτήν την τακτική του τσουβαλιάσματος επιχειρούν να διασπείρουν κενά δαιμόνια που μόνο αθώα δεν είναι.

Χανιώτικα νέα (19.11. 2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/eithivola-ke-mi-5/#ixzz3JVz1KO5H
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook