Τ’ ΑΪ-ΓΙΩΡΓΗ του Μεθυστή, όπως τον λένε σε πολλά μέρη, γιατί την ημέρα της Χάρης του δοκιμάζουμε τα νέα κρασιά, χθες. Του Αϊ-Γιώργη του Δαφνίτη για τους Νιππιανούς, γιατί το εκκλησάκι του, που βρίσκεται πέρα απ’ τις Πέρα Κατούνες, είναι χτισμένο σ’ έναν μαγευτικό τόπο μέσα στις δάφνες. Ημουν εκεί αποσπέρας κι έζησα την “παπαδιαμάντεια” ατμόσφαιρα. Εστω για λίγο. Και του χρόνου με υγεία!
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
Τ’ ΑΪ-ΓΙΩΡΓΗ του Μεθυστή, όπως τον λένε σε πολλά μέρη, γιατί την ημέρα της Χάρης του δοκιμάζουμε τα νέα κρασιά, χθες. Του Αϊ-Γιώργη του Δαφνίτη για τους Νιππιανούς, γιατί το εκκλησάκι του, που βρίσκεται πέρα απ’ τις Πέρα Κατούνες, είναι χτισμένο σ’ έναν μαγευτικό τόπο μέσα στις δάφνες. Ημουν εκεί αποσπέρας κι έζησα την “παπαδιαμάντεια” ατμόσφαιρα. Εστω για λίγο. Και του χρόνου με υγεία!
ΠΑΕΙ να φτιάξει λιγάκι ο καιρός ή μου φαίνεται; Με το που σηκώνω τα μάτια μου και κοιτάζω έξω απ’ το παράθυρο “κατέβηκε” στην άκρη του μολυβακιού μου η ερώτηση. Νωρίς – νωρίς και με φούρια μας μπήκε ο χειμώνας φέτος. Χρονιά σφοδρών χιονοπτώσεων και πολικού ψύχους θα ’ναι η φετινή για την ανατολική Ευρώπη, προβλέπουν οι μετεωρολόγοι. Βαρύς χειμώνας, ο βαρύτερος της δεκαετίας για την Ελλάδα, λένε…
«ΕΦΟΡΕΣΕ ο ουρανός το μαύρο του φουστάνι/ κλαίει για μας και ως τη γη θολό το δάκρυ φτάνει». Για μας κλαίει ο ουρανός, λέει στη σημερινή του μαντινάδα ο Ηλίας ο Σταματάκης. Ετσι του “βγήκε” τη δεδομένη στιγμή, έτσι το έγραψε. Κάθε παραπέρα ανάλυση περιττή.
“ΘΕΑΜΑ σε 4 τροχούς” έγραφε η εφημερίδα μας χθες, αναφερόμενη στους αγώνες GP και Drift που έγιναν στο Βαρύπτερο (ωραίο το σχετικό ρεπορτάζ του Μανώλη Μαρκαντωνάκη). “Θύμα”, αντί για “θέαμα” είδε σε μια βιαστική ανάγνωση το μάτι μου. Εχει παραγίνει το κακό με τα τροχαία τελευταία, βλέπετε.
«ΤΟΝ ΟΦΙ θωρείς, τη σερματέ του γυρεύεις;». Η απάντηση που μου έδωσε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος όταν σε γενομένη χθες κουβέντα που κάναμε τον ρώτησα αν βλέπει πολιτικές εξελίξεις. Σαφής, πιο σαφής δεν μπορούσε να είναι.
ΑΝΟΙΓΩ παρένθεση. Σερματέ (και σερμαθιά) είναι το σύρσιμο, το να σέρνεται κάτι. «Εσερνε το γ-κούτσουρα σ’ ούλο ντο δρόμο, έντηνε τη σερμαθιά επαέ». Η φράση που χρησιμοποιεί στο “Λεξικό” του ο Αντώνης Ξανθινάκης. Κλείνω την παρένθεση.
ΚΑΙ ΣΤΟ βάθος… Ελγιν! Επαιζε απ’ την αρχή, αλλά όσο πάει παίζει περισσότερο αυτό το τέλος στο σενάριο «Η ανασκαφή της Αμφίπολης». Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν παίζουν κι άλλα. Καθημερινά όλο και καινούργια προστίθενται στα υπάρχοντα. Να ’χουμε ν’ ασχολούμαστε…
«ΚΑΛΗ είν’ η μελωδία όταν αρχίζει/ σε πιάνο, σε βιολί ή σε χορωδία./ Και στην κορύφωσή της έξοχη είναι./ Μα έμαθα πιο πολλή συγκίνηση μου δίνει/ όταν τελειώνοντας σιγά – σιγά/ μ’ ένα γλυκό χαμηλωμένο τόνο/ σβήνει σαν ήλιος δειλινός και μας αφήνει». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.
ΚΟΝΤΕΨΕ να μείνει ο φ(θ)ανατικός αεκτζής γείτονάς μου προχθές, ενώ παρακολουθούσε απ’ την τηλεόραση τον εκτός έδρας αγώνα της ομάδας μας εναντίον του Αχαρναϊκού. Στο τέλος πάντως πανηγύρισε δεόντως τη νίκη που ήρθε με δύο γκολ στις καθυστερήσεις. Αυτή είναι γλύκα, μου είπε…
Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ δέχθηκε πολλά τραύματα στη διάρκεια των πολέμων του, γιατί βρισκόταν στην πρώτη γραμμή. Στην Ιλλυρία δέχτηκε χτύπημα από πέτρα στο κεφάλι και στον τράχηλο από λοστό. Στον Γρανικό (334 π.Χ.) σκίστηκε στο κεφάλι από μια μαχαιριά, στη μάχη της Ισσού (333 π.Χ.) στον μηρό από ένα ξίφος. Στη Γάζα πληγώθηκε στον αστράγαλο από ένα βέλος και εξαρθρώθηκε ο ώμος του, όταν έπεσε από το άλογό του. Στη Σαμαρκάνδη ένα βέλος του έσπασε το οστούν της κνήμης. Στην περιοχή της βόρειας Ινδίας πληγώθηκε στον ώμο, στο ένα σκέλος και στο στήθος. Στη χώρα των Μαλλών, ενώ ήταν ανεβασμένος στη σκάλα κατά την πολιορκία μιας πόλης, δέχτηκε χτύπημα λοστού στον τράχηλο, ενώ ταυτόχρονα η σκάλα έσπασε ρίχνοντάς τον στο έδαφος. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).
«Βρέχει./ Δες πως το δάκρυ της βροχής/ ξεπλένει/ τις φλέβες των φύλλων/ τα φτερά των πουλιών/ τις σκονισμένες ομπρέλες/ Βρέχει./ Θα μπορούσαμε να είχαμε σμίξει/ στη σιωπή των συναισθημάτων./ Αν οι ομπρέλες/ δεν ήταν/ για τους μοναχικούς».
Το ποίημα “Ομπρέλες” της Νάνσυ Δανέλη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (04.11.2014)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-196/#ixzz3I6Yrv6yy
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου