Ενας άνθρωπος-καταναλωτής “φτιάχνεται” σταδιακά, ο οποίος θα συμπεριφέρεται κυρίως ως τέτοιος ανά πάσα στιγμή και όποτε του “ζητείται”. Ενας νέος τύπος ανθρώπου ο
homo-catanaloticus τoυ οποίου οι καταναλωτικές συνήθειες και νέοι “τρόποι συμπεριφοράς” θα αποτελούν κύρια χαρακτηριστικά της… “προσωπικότητάς” του.
Δείτε περισσότερα... ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ
Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Σενάρια (μη;) επιστημονικής φαντασίας με πρωταγωνιστή τον homo-catanaloticus
«Η τεχνολογία που συνδέεται με πληρωμές μέσω δαχτυλικού αποτυπώματος και ηλεκτροκαρδιογραφήματος (ECG), αποτέλεσε ενδιαφέρον θέμα για τους χρήστες κατά τη διάρκεια του έτους, ενώ η αναγνώριση προσώπου (“Πληρωμή με selfie”) παρέμεινε κυρίαρχη (55%) στις συζητήσεις που αφορούσαν σε biometrics».
Από τις Οικονομικές στήλες της επικαιρότητας προέρχεται το παραπάνω χαρακτηριστικό απόσπασμα που παραθέτω και αφορά την “επόμενη γενιά πληρωμών” βάσει μιας έρευνας που διενεργήθηκε το περασμένο έτος.
…Κάπως έτσι λοιπόν -μεταξύ πολλών άλλων τρόπων- πρόκειται στο εγγύς μέλλον να… πληρώνουμε τα… όποια “χρέη” μας: αυτά που έχουμε και αυτά που θα δημιουργούμε ή που θα μας δημιουργούνται. Ενας άνθρωπος-καταναλωτής “φτιάχνεται” σταδιακά, ο οποίος θα συμπεριφέρεται κυρίως ως τέτοιος ανά πάσα στιγμή και όποτε του “ζητείται”.
Ενας νέος τύπος ανθρώπου ο homo-catanaloticus τoυ οποίου οι καταναλωτικές συνήθειες και νέοι “τρόποι συμπεριφοράς” θα αποτελούν κύρια χαρακτηριστικά της… “προσωπικότητάς” του.
Αυτό βέβαια, είναι κάτι το οποίο δεν απέχει πολύ από τη σημερινή πραγματικότητα.
Ομως, η μικρή ή μεγάλη διαφορά θα είναι ότι στο εγγύς μέλλον η όποια “μηχανή”-αποδέκτης της “πληρωμής” μας δεν θα έχει την “ευχέρεια” -”άψυχη γαρ”- να σου κάνει κανένα “σκόντο” «δε πα να ’σαι ο Μάρλον Μπράντο», ούτε βέβαια θα εξετάζει την δεινή κατάστασή σου.
Δεν θα παίζει κανέναν απολύτως ρόλο ο ανθρώπινος παράγοντας ή η “ανθρώπινη ιδιότητα” στη “συναλλαγή” σας και “φυσικά”(!) δεν θα μπαίνει καν στη διαδικασία να παζαρεύει το “προϊόν”.
Εξάλλου ο άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι και ο ίδιος ένα είδος προϊόντος -έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση- που θα “πουλιέται” ενώ ανάλογα την περίσταση και κατά πώς βολεύει, θα αγοράζεται ή δεν θα αγοράζεται.
Ενδεχομένως σε κάποιες περιπτώσεις και να “αποπέμπεται” σε μέρος όπου θα συνετίζεται βάσει των αρχών και της όποιας νομικής δημιουργηθείσας κατάστασης έχει τότε προκύψει.
Το “δυστύχημα” σε όλα αυτά είναι η δική μας σύμφωνη άποψη και συμμετοχή στον συγκεκριμένο τρόπο ζωής που εμμέσως μας έχει πλασαριστεί και όλο και τον συνηθίζουμε, πιστεύοντας πως διευκολύνει τις ζωές μας…
Από τις Οικονομικές στήλες της επικαιρότητας προέρχεται το παραπάνω χαρακτηριστικό απόσπασμα που παραθέτω και αφορά την “επόμενη γενιά πληρωμών” βάσει μιας έρευνας που διενεργήθηκε το περασμένο έτος.
…Κάπως έτσι λοιπόν -μεταξύ πολλών άλλων τρόπων- πρόκειται στο εγγύς μέλλον να… πληρώνουμε τα… όποια “χρέη” μας: αυτά που έχουμε και αυτά που θα δημιουργούμε ή που θα μας δημιουργούνται. Ενας άνθρωπος-καταναλωτής “φτιάχνεται” σταδιακά, ο οποίος θα συμπεριφέρεται κυρίως ως τέτοιος ανά πάσα στιγμή και όποτε του “ζητείται”.
Ενας νέος τύπος ανθρώπου ο homo-catanaloticus τoυ οποίου οι καταναλωτικές συνήθειες και νέοι “τρόποι συμπεριφοράς” θα αποτελούν κύρια χαρακτηριστικά της… “προσωπικότητάς” του.
Αυτό βέβαια, είναι κάτι το οποίο δεν απέχει πολύ από τη σημερινή πραγματικότητα.
Ομως, η μικρή ή μεγάλη διαφορά θα είναι ότι στο εγγύς μέλλον η όποια “μηχανή”-αποδέκτης της “πληρωμής” μας δεν θα έχει την “ευχέρεια” -”άψυχη γαρ”- να σου κάνει κανένα “σκόντο” «δε πα να ’σαι ο Μάρλον Μπράντο», ούτε βέβαια θα εξετάζει την δεινή κατάστασή σου.
Δεν θα παίζει κανέναν απολύτως ρόλο ο ανθρώπινος παράγοντας ή η “ανθρώπινη ιδιότητα” στη “συναλλαγή” σας και “φυσικά”(!) δεν θα μπαίνει καν στη διαδικασία να παζαρεύει το “προϊόν”.
Εξάλλου ο άνθρωπος του μέλλοντος θα είναι και ο ίδιος ένα είδος προϊόντος -έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση- που θα “πουλιέται” ενώ ανάλογα την περίσταση και κατά πώς βολεύει, θα αγοράζεται ή δεν θα αγοράζεται.
Ενδεχομένως σε κάποιες περιπτώσεις και να “αποπέμπεται” σε μέρος όπου θα συνετίζεται βάσει των αρχών και της όποιας νομικής δημιουργηθείσας κατάστασης έχει τότε προκύψει.
Το “δυστύχημα” σε όλα αυτά είναι η δική μας σύμφωνη άποψη και συμμετοχή στον συγκεκριμένο τρόπο ζωής που εμμέσως μας έχει πλασαριστεί και όλο και τον συνηθίζουμε, πιστεύοντας πως διευκολύνει τις ζωές μας…
Χανιώτικα νέα (02.03.2016)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/senaria-mi-epistimonikis-fantasias-me-protagonisti-ton-homo-catanaloticus/#ixzz41kHgOIZN
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου