ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Ελπίζω…

«Γυμνό δεντράκι φοβάσαι;/ Tο νιώθω!/ Λιγοστά τα φύλλα στο κορμί σου/ σε καμαρώνω!/ Τ’ άνθη σου μαραίνονται/ περιμένω την άλλη χρονιά/ που θα ’ρθει!/ Γυμνό δεντράκι γύρω σου πολλά λουλούδια,/ δεν τα ζηλεύω./ Eνα πουλάκι κελαηδεί στ’ αδύναμο κλαδί σου/ ελπίζω». Ποίημα μιας μητέρας για το “ειδικό” παιδί της.

Στο παραπάνω μικρό ποίημα που έγραψε πολλά χρόνια πριν, μπορεί και τριάντα, μια μητέρα ενός ειδικού παιδιού, ο νους μου με το που ξημέρωσε η 3η Δεκεμβρίου, η αφιερωμένη στα Ατομα με Αναπηρία Ημέρα. Σ’ ένα ποίημα για το παιδί της, που είναι σήμερα μεσήλικος άνδρας, απ’ τα τρίσβαθα της ψυχής της. Μα και για όλα τα παιδιά που γεννιούνται “με σπασμένες φτερούγες”.

«Σκέφτομαι πολλές φορές ότι την ωραιότερη λέξη “μαμά” δεν την έχω ακούσει και ούτε θα την ακούσω από εκείνη. Τη διαβάζω στα μάτια της όμως […] Ισως εκτός από τα αδέσποτα σκυλιά, κάποια μέρα να μην υπάρχουν και αδέσποτοι άνθρωποι! Το ελπίζω!!». Απόσπασμα από την “Ιστορία μιας μητέρας ενός ειδικού παιδιού του ΚΗΦΑΑΜΕΑ Χανίων”. (βλ. “Χανιώτικα νέα”, 5.12.16). Δίχως σχόλια, επίσης…


Ένας ανδριάντας για τον Κωνσταντίνο Μάνο






Είχε κλείσει μέσα στην ψυχή του την Ελλάδα κι είχε αισθανθεί μέσα του να λαχταρίζει κάθε είδους μεγαλείο, για να χρησιμοποιήσω σε υπερσυντέλικο χρόνο τον γνωστό στοχασμό του Εθνικού μας Ποιητή. Για τον Κωνσταντίνο Μάνο, έναν απ’ τους ωραιότερους, πλην όμως ξεχασμένους Ελληνες, ο λόγος. Στον απόηχο του Συνεδρίου που διοργάνωσαν το περασμένο Σαββατοκύριακο (3 και 4 Δεκεμβρίου) στο Πνευματικό Κέντρο της πόλης μας η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, το Κέντρο Κρητικής Λογοτεχνίας και το Πνευματικό Κέντρο Χανίων με θέμα “Η προσφορά του Κωνσταντίνου Θρ. Μάνου (1869-1913) στα Γράμματα, στην Κρήτη και στο Εθνος”.

Οπλαρχηγός με δικό του σώμα Λακκιωτών στους απελευθερωτικούς αγώνες της Κρήτης. Βουλευτής της Κρητικής Πολιτείας και μέλος του ελληνικού Κοινοβουλίου αργότερα. Μέλος της Τριανδρίας της Επανάστασης του Θερίσου. Δήμαρχος Χανίων. Εκ των Πρωτεργατών της Αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων και Μέγας Αυλητάρχης των. Οπλαρχηγός στους απελευθερωτικούς αγώνες της Ηπείρου και της Μακεδονίας με δικό του σώμα Κρητών που συντηρούσε ο ίδιος. Απελευθερωτής της Πρέβεζας με το Κρητικό Σώμα τον Οκτώβριο του 1912… Κάποιοι απ’ τους σταθμούς της 44χρονης ζωής του και λόγιου, ποιητή, συγγραφέα και δασκάλου, σπουδαγμένος στην Λειψία και στην Οξφόρδη Κωνσταντίνου Μάνου, που βρήκε τραγικό θάνατο στις 4 Απριλίου 1913, όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε συνετρίβη στον Λαγκαδά, κατά τη διάρκεια ανιχνευτικής


«Ο Κων/νος Μάνος ο διακεκριμένος λόγιος, ο φλογερός επαναστάτης ο γενναίος μαχητής, ο δήμαρχος Χανίων, δικαιούται να τιμηθεί επάξια από την πόλη μας. Η προτομή του πρέπει να στηθεί το συντομότερο σε κατάλληλο μέρος των Χανίων». Τα που είπε κλείνοντας την εισήγησή του με τίτλο “Ο Κωνσταντίνος Μάνος, δήμαρχος Χανίων, στο περί ου ο λόγος Συνέδριο, στο οποίο έγιναν 14 εισηγήσεις, ο δάσκαλος – λογοτέχνης Βασίλης Χαρωνίτης. «Εδωσε βιος μα και ζωή για την γλυκειά πατρίδα/ δεν πήρε απ’ όσα άκουσα και διάβασα και είδα./ Καλά γενναίος ποιητής και αθλητής συνάμα/ ήταν Εκείνος κι έμεινε στη Μνήμη του το τάμα./ Το χρέος μένει απλήρωτο και θα προβάλλει πάντα/ να δούμε εις τον τόπο μας του Μάνου ανδριάντα». Οι στίχοι, από ένα ποίημά της, με τους οποίους έκλεισε τη δική της εισήγηση, με τίτλο “Ο Κων/νος Μάνος και οι Λάκκοι”, η γιατρός – ποιήτρια και συγγραφέας Πηνελόπη Ντουντουλάκη.


“Ενας ανδριάντας για τον Κωνσταντίνο Μάνο”, ο τίτλος τούτης της Στάσης. Για τον Κωνσταντίνο Μάνο, τον Ωραίο Ελληνα, που για να χρησιμοποιήσω μια φράση του και έχοντος την πρωτοβουλία και κινούντος τα νήματα του Συνεδρίου, προέδρου του Κέντρου Κρητικής Λογοτεχνίας, Κώστα Μουτζούρη, “τα έδωσε όλα”… Για τα Γράμματα, την Κρήτη, το Εθνος!

Χανιώτικα νέα (09.12.2016)