Μη χολοσκάς για τ’ αύριο αφού δεν ήρθ’ ακόμη/ και λύπη και μετανιωμό μη νιώθεις για το χτες/ αφού κι αυτό δεν είναι πια παρά μια χούφτα χώμα./ Το σήμερα, που γύρω σου από ζωή γεμάτο/ κοίτα να ζήσεις!… Αύριο θα ‘ναι κι αυτό φευγάτο”. Μιχάλης Γρηγοράκης
Το χθες (το πρίν) έφυγε, το αύριο (το μετά) είναι αβέβαιο, μόνο το σήμερα (το τώρα) υπάρχει κι αυτό είναι που πρέπει να ζήσεις, μας λέει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο ο αξέχαστος Μιχάλης Γρηγοράκης, ο “μίγρης” των Χανιώτικων νέων, σε μια απ’ τις “νοσταλγικές ρίμες” του. Οι ποιητές φεύγουν, τα που έχουν γράψει, ωστόσο, μένουν και για να μας “παρηγορούν”, αλλάζοντάς μας προς το καλύτερο τη διάθεση, και γιατί όχι για να μας χρησιμεύουν σαν οδοδείκτες στην καθημερινότητα, σε πολλές περιπτώσεις. Μια φράση τους, κάποιοι στίχοι τους, ένα ποίημά τους, όπως αυτό που βρίσκεται “κορνιζωμένο” στα γραφεία της εφημερίδας μας στην Μπουνιαλή. Χώρα, βέβαια, όλα τ’ άλλα…
Γιατί ετούτο, γιατί το άλλο, γιατί το παράλλο… Ξετρουλιαχτό το κεφάλι μου από “γιατί” πριν “συναντήσω” το εν λόγω ποίημα του Γρηγοράκη τις προάλλες. Ως δια μαγείας εξαφανίστηκαν, τουλάχιστον για λίγο, μετά την ανάγνωση του. “Βγάλε από την καθημερινότητά σου τη λέξη “γιατί”, με την έννοια ότι το ένα “γιατί” φέρνει το άλλο και βάλε στη θέση του το “αρα”. Και η συμβουλή ενός φίλου μου στον νου μου. Εστω για λίγο… Είναι τόσα πολλά αυτά που μας τρέχουν, αυτά που μας έχουν πάρει φαλάγγι! Όμως…
Έργο του “εμείς" το έργο του Ιδρύματος “Βενιζέλος”
Μια στάση στην κατά κοινή ομολογία θαυμαστή πορεία του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, που ξεκίνησε να λειτουργεί και να λειτουργείται το 2000 στην Πόλη μας με εμπνευστή τον Μακαριστό Μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου, Άγιο στη λαϊκή συνείδηση Ειρηναίο Γαλανάκη με ιθύνοντα του τον και γενικό διευθυντή του Νίκο Παπαδάκη, η καθιερωμένη κοπή της βασιλόπιτας του Συλλόγου των Φίλων του, που έγινε στη Λέσχη Αξιωματικών του Πεδίου Βολής Κρήτης (Αστέρια) το περασμένο Σάββατο 14 Ιανουαρίου. Μια ευκαιρία για επαναβεβαίωση της στήριξης των πάντα υψηλών στόχων του, παρά τις δυσκολίες των καιρών απ’ το χανιώτικο εμείς…
Στολή και στολίδι για τον τόπο μας, αλλά και εξ’ αδιανεμήτου πλούτος για τους όπου γης, κι όχι μόνο για τους εντός Ελλάδος, Έλληνες, όπως κι άλλες φορές έχω γράψει, είναι το Ίδρυμα που φέρει το όνομα του Εθνάρχη. Το υπογράμμισαν όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του, όσοι μίλησαν μετά την ευλογία της βασιλόπιτας από τον μητροπολίτη μας, τον Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνό Παπαγιαννάκη, συντονίζοντας του και αντιπροέδρου του Συλλόγου των Φίλων… συνήθως υπόπτου Σήφη Μαρκάκη. Από τον ίδιο τον Μητροπολίτη από τον πρόεδρο του Συλλόγου των Φίλων Μανόλη Καλογερή, από την βουλευτή Βάλια Βαγιωνάκη, από τον θεματικό Αντιπεριφερειάρχη Κρήτης, Νίκο Καλογερή, τον δήμαρχο Χανίων Τάσο Βάμβουκα και βέβαια τον Νίκο Παπαδάκη. Στάθηκε σε πολλά ονόματα αυτός για ευχαριστίες, αφού εξήρε τη συνεισφορά της Βάλιας Βαγιωνάκη για την ανάληψη της προεδρίας του Ιδρύματος από τον νυν πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων Νίκο Βούτση, με πρώτο αυτό του Μανόλη Καλογερή, που προσφέρει, με άκρα ανιδιοτέλεια από ιδρύσεως του Ιδρύματος, τα “μάλλα”. Σε πολλά ονόματα αναφέρθηκε στον χαιρετισμό του και ο ίδιος ο Πρόεδρος του Συλλόγου, άλλωστε. Προς επιβεβαίωση του ήδη λεχθέντος, ότι πρωτίστως έργο του “εμείς”, είναι το έργο του Ιδρύματος.
«Βενιζέλε μας, πατέρα της πατρίδας/ Βενιζέλε μας, πατέρα της φυλής/ κάθε πόθου μας και κάθε μας ελπίδα/ είσαι συ ζωή και φως κι αγωνιστής”… Ο ύμνος του Βενιζέλου στον νου μου ακούγοντας τη θαυμάσια ορχήστρα των φαντάρων της Μεραρχίας Κρητών να παίζει στην προαναφερθείσα εκδήλωση, μετά την τελετή και τους χαιρετισμούς. Κοντά σ’ αυτό και το αρχαίο ρητό: “το φυλάξαι τ’ αγαθά χαλεπώτερον του κτήσασθαι”. Έχουν γνώση οι φύλακες!
Χανιώτικα νέα (17.01.2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου