ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

“ΚΡΗΤΗ ΠΟΥ σου ζηλεύουνε στης Σούδας το λιμάνι/ και στων Χανιών την Αγορά που δεν υπάρχει άλλη”. Ενταγμένες στον λαμπρό εορτασμό της επετείου για τα 100 χρόνια από την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα και οι εκδηλώσεις που άρχισαν πρόσφατα και θα κρατήσουν έναν μήνα και για την Αγορά, τη “γιαγιά της πόλης μας”, όπως την αποκάλεσε η πρώην προϊσταμένη του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης Ζαχαρένια Σημανδηράκη. Πόσες ιστορίες έχει να μας πει η Αγορά μας, αυτή η πάντα ωραία σεβαστή αρχόντισσα!

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
“ΚΡΗΤΗ ΠΟΥ σου ζηλεύουνε στης Σούδας το λιμάνι/ και στων Χανιών την Αγορά που δεν υπάρχει άλλη”. Ενταγμένες στον λαμπρό εορτασμό της επετείου για τα 100 χρόνια από την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα και οι εκδηλώσεις που άρχισαν πρόσφατα και θα κρατήσουν έναν μήνα και για την Αγορά, τη “γιαγιά της πόλης μας”, όπως την αποκάλεσε η πρώην προϊσταμένη του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης Ζαχαρένια Σημανδηράκη. Πόσες ιστορίες έχει να μας πει η Αγορά μας, αυτή η πάντα ωραία σεβαστή αρχόντισσα!

Ο ΚΑΜΠΙΑΝΟΣ Αντώνης Μαθιουδάκης ήταν ο εργολάβος κατασκευαστής της Αγοράς, διαβάζω στο βιβλίο της Ευαγγελίας Νικολακάκη – Μανιουδάκη “Οι εραστές της Λευτεριάς”. “Οταν με κατασκεύαζαν…” μια απ’ τις αγαπημένες ιστορίες της γιαγιάς Αγοράς, που μπορεί να γίνει και ο τίτλος ενός εκπαιδευτικού προγράμματος. Πάμε παρακάτω…

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΗΘΟΥΣ και αξιοπρέπειας, μα και πολιτικής ευθύνης απ’ την οικογένεια του Γιώργου Φουντούλη, του ενός απ’ τους δυο νέους, μέλη της Χρυσής Αυγής, που δολοφονήθηκαν άγρια τις προάλλες. “Δεν θέλουμε ΑΙΜΑ, το παιδί μας πότισε την άσφαλτο με το αίμα του, ούτε Τιμη, γνωρίζουμε την εντιμότητα του παιδιού μας”, υπογραμμίζεται στο μήνυμα που αναρτήθηκε στη σελίδα του.

ΟΧΙ ΑΛΛΗ βία, όχι άλλο αίμα, όχι άλλοι “αδερφοφάδες”, για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο του μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη, που αναφέρεται στην αδελφοκτόνο σύγκρουση σ’ ένα χωριό κατά τον ελληνικό εμφύλιο, τα τέλη της δεκαετίας του 1940. “Να μην χύνουμε λάδι στη φωτιά”, συμβουλεύει ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος.

ΚΙ ΟΜΩΣ τη γλυτώσαμε! Δεν μας έβαλαν τελικά φόρο οι κυβερνώντες για τον αέρα που αναπνέουμε. Μεγάλη η χάρη τους στη χάρη μας… Τι; Μεγάλη μπουκιά να φάω, μεγάλη κουβέντα να μη γράφω;

ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ έχει γιορτή ο φ(θ)ανατικός ΑΕΚτζής γείτονάς μου. Βρήκε και παίζει βλέπετε η ομάδα μας στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής. Αλλη μια ξεγυρισμένη τριάρα έριξε προχθές για παράδειγμα στη… δύστυχη Τριγλία Ραφήνας ενώπιον 20.000 παραλληλούντων οπαδών της στο Ολυμπιακό Στάδιο. Μεγαλεία!

Δρ. ΤΑΚΗ Ιωαννίδη, ποιητή, Αθήνα: Πόλη των λουλουδιών και των ποιητών τα Χανιά. Μα και πόλη που εμπνέει τους ποιητές, όπως εσένα, να εκφράσουν τα που νιώθουν. Μου αρέσουν πολύ τα ποιήματα που έχεις γράψει για τα Χανιά και για την Κρήτη και που είχες την καλοσύνη να μου τα στείλεις, εν είδει, χαιρετισμού. Πολλά ευχαριστώ και από εδώ…

ΚΑΠΟΤΕ ΟΙ Αχαιοί πολιορκούσαν για πολύ χρόνο, χωρίς επιτυχία, μια πόλη στην Αιτωλία. Απελπισμένοι έστειλαν και ρώτησαν το Μαντείο των Δελφών αν υπήρχε τρόπος να την καταλάβουν. Η Πυθία τους απάντησε: “Σκεφτείτε, πόσο είναι το νερό που κάθε μέρα πίνουν οι άνθρωποι και έτσι σώζεται η πόλη. Μόνο έτσι μπορείτε να την κυριεύσετε…”. Επειδή δεν κατάλαβαν τον χρησμό, ήταν έτοιμοι να φύγουν. Πριν όμως γίνει αυτό, βγήκε από την πόλη μια γυναίκα με το σταμνί της, για να το γεμίσει από μια γειτονική πηγή. Την αιχμαλώτισαν και έπειτα από πιέσεις ομολόγησε ότι το λίγο νερό που μάζευαν κάθε νύχτα από την πηγή το μοιράζονταν όλοι και επιβίωναν. Παράχωσαν τότε οι Αχαιοί την πηγή και σε λίγες μέρες πήραν την πόλη (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

“Αρώματα αξεθύμαστα οι μνήμες στα Χανιά,/ στην πόλη που τη γέννησαν αέρηδες αιώνων,/ κι οι θρύλοι θαλασσόδαρτα, της σμίλεψαν μαλλιά,/ στης Κρήτης τ’ ακροδάκτυλο διαμάντι μύριων χρόνων! [...]/ Χορεύεις κι ανασταίνεσαι, μ’ αιθέριες κοντυλιές/ γι’ απόρθητα τα τείχη σου υψώνεις τα κοπέλια,/ ζυμώνεις την παράδοση, μαζί με προσευχές,/ σημαία πρώτη σήκωνες, Ελλήνων μ’ άγια χέρια./ Δακρύζεις μ’ Ερωτόκριτο, στοχάζεσαι κι ανθείς,/ στη θέαση λεπταίσθητη, με μέτρο κι αρμονία,/ Χανιά είσ’ η πατρίδα μου, βωμός της Κρήτης γης,/ μες στη ζωή μου η μέθεξη,/ ψυχής ευαισθησία”.
“Αφιέρωμα στα Χανιά” του Τάκη Ιωαννίδη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (05.11.2013)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-4/#ixzz2jmBeVSDU