ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

 Όταν ο Χατζή Μιχάλης Γιάνναρης βρέθηκε κυνηγημένος στο Ταϋγάνι της Ρωσίας, μετά την απόδρασή του από την Πόλη, και έχοντας χάσει την όμορφη και ενάρετη σύζυγό του, κόρη του Ν. Κατάκη, του πρότειναν σε γάμο μια πλουσιότατη και ωραιότατη κόρη από την οικογένεια Ράλλη: “Εγώ είμαι έγγαμος”, “Πώς λέγετε ότι είσθε έγγαμος, αφού εγώ γνωρίζω ότι ευρίσκεσθε εν χηρεία;”, “Ναι, είμαι έγγαμος. Έχω νυμφευθεί την Κρήτη. Αν η Κρήτη δεν ελευθερωθεί, εγώ δεν νυμφεύομαι…

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΔΙΛΗΜΜΑ! ΤΙ δίλημμα… τρίλημμα! Να πάω χθες το βράδυ στα εγκαίνια της Έκθεσης “Κρήτη 1913-2013: Αρχιτεκτονική και Πολεοδομία μετά την Ένωση”, στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων ή στην εκδήλωση για τα “100 χρόνια από την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα”, στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, όπου η πρώτη παρουσίαση του Ιστορικού Δραματοποιημένου Ντοκιμαντέρ με τίτλο “1866” του Φώτη Κωνσταντινίδη και της επανέκδοσης του βιβλίου “Η Κρητικοπούλα” του Χατζή Μιχάλη Γιάνναρη; Ή μήπως στην Ετήσια καθιερωμένη Γιορτή Σάτιρας που διοργανώνει η Ένωση Πνευματικών Δημιουργών Χανίων στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου; Τι συντονισμός κι αυτός αλήθεια!

ΔΕΝ ΣΥΝΑΔΟΥΝ με τα κοινοβουλευτικά ήθη πολλά απ’ όσα ακούστηκαν απ’ τους πολιτικούς αρχηγούς προχθές στη Βουλή, κατά τη  συζήτηση της πρότασης μομφής που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο πράγμα μπορείς να το πεις και με άλλον τρόπο, επιμένει να υποστηρίζει ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Κατά τ’ άλλα, η Κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη το έργο της και η αντιπολίτευση το δικό της. Με την τρόικα πάντα παρούσα και αποφασίζουσα.

Ο ΚΥΡΙΟΣ Τόμσεν… Ο “ειρωνικός” κύριος Τόμσεν… Ο “σκληρός” κύριος Τόμσεν… Ο “κακός” κύριος Τόμσεν…. Άντε και τον άλλαξαν… τη απαιτήσει μας, τον περί ου ο λόγος υπάλληλό τους οι εντολείς του. Έναν άλλον “ειρωνικό”, “σκληρό”, “κακό” θα βρούνε για τη θέση του, τι νομίζετε;

ΚΙ ΕΝΩ αυτά και άλλα πολλά συμβαίνουν στη χώρα μας, στις Φιλιππίνες ένας σούπερ τυφώνας ισοπέδωσε τα πάντα στο πέρασμά του, παρασέρνοντας στον θάνατο πάνω από 10.000 άτομα. Πόσο γελοίες είναι εν τέλει οι όποιες δυνάμεις της πολιτικής και της Ιστορίας, μπροστά στις δυνάμεις της φύσης, για να θυμηθώ τον Γιάννη Φίλη στο “Αρχιπέλαγός” του…

“ΠΡΟΣΕΧΕ· ΔΕΝ είναι ηρωισμός να ρίπτης δύο πτώματα εις εν λεπτόν· ηρωισμός είναι να τ’ αναγείρεις”. Από τη “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΧΑΡΑ ΜΟΥ η καρδούλα σαν γιασεμί μυρίζει/ και κάθε χτυποκάρδι σου αηδόνι μου θυμίζει. Καλή, κατάκαλη, η ερωτική σου μαντινάδα, Ηλία Σταματάκη, δεν λέω, θα προτιμούσα όμως μια επίκαιρη…

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΦΟΥΡΝΑΡΑΚΗ προϊστάμενο Ιστορικού Αρχείου Κρήτης, Χανιά: Πολλά, κατάπολλα, τα ευχαριστώ μου, για την τιμητική προσφορά σ’ εμένα της “Κρητικοπούλας” του Χατζή Μιχάλη Γιάνναρη, που κυκλοφορήθηκε πρόσφατα σε βιβλίο, με δική σου εμπεριστατωμένη εισαγωγή και επιμέλεια ως έκδοση του Γ.Α.Κ. – Ιστορικού Αρχείου Κρήτης και του Ναυτικού Μουσείου Κρήτης. Σ’ εσένα κατ’ αρχάς και κύρια βέβαια και τα συγχαρητήρια. Και στην “Πλατσιδάκης Α.Ε., ξενοδοχείο Porto Veneziano”, όμως για τη χορηγία. Πάντα τέτοια!

«Ο ΧΑΤΖΗ ΜΙΧΑΛΗΣ Γιάνναρης είναι μια εμβληματική μορφή των κρητικών αγώνων για την Ένωση, ένας αγνός πατριώτης, που αφιέρωσε τη ζωή του στην πατρίδα του. Από τους αγώνες και τα λεγόμενά του, θα σταθώ μόνο σε ένα χαρακτηριστικό στιγμιότυπο, που φανερώνει την πατριδολατρεία του ανδρός. Όταν βρέθηκε κυνηγημένος στο Ταϋγάνι της Ρωσίας, μετά την απόδρασή του από την Πόλη, και έχοντας χάσει την όμορφη και ενάρετη σύζυγό του, κόρη του Ν. Κατάκη, του πρότειναν σε γάμο μια πλουσιότατη και ωραιότατη κόρη από την οικογένεια Ράλλη: “Εγώ είμαι έγγαμος”, “Πώς λέγετε ότι είσθε έγγαμος, αφού εγώ γνωρίζω ότι ευρίσκεσθε εν χηρεία;”, “Ναι, είμαι έγγαμος. Έχω νυμφευθεί την Κρήτη. Αν η Κρήτη δεν ελευθερωθεί, εγώ δεν νυμφεύομαι…” (Από τον πρόλογο του Προέδρου Ν.Μ. Κρήτης Εμμ. Πετράκη στο βιβλίο του Χατζή Μιχάλη Γιάνναρη “Η Κρητικοπούλα ήτοι Αγώνες και Πάθη της Κρήτης του 1866”.

«Μία μεγάλη ταραχή, ένα μεγάλο πάθος/ μου κατατρώγει την καρδιά τα σπλάχνα ’κει ’ς το βάθος./ Μέρα και νύκτα βάσανο κ’ αιώνιο φαρμάκι/ με τυραννούν και τάντερα, μου βγάνουν με καμάκι./ Θυμίζουνέ μου βάσανα και χρόνους περασμένους/ όπου πολλοί του Έθνους μου, τσ’ είχουν λησμονημένους./ Μ” εξαναγκάζουν μ’ ενοχλούν, να γράψω να κηρύξω/ μ’ ότι μπορώ κι όπως μπορώ τα ρούχα μου να ρίξω./ Δεν δύναμαι και δεν μπορώ, γράμματα δεν γνωρίζω/ να μπω σ’ αυτόν τον κίνδυνο, μα πάλ’ αποφασίζω./ Έκαμα την απόφασιν, το χρέος μ’ επιβάλλει/ ’ς το μέγα χάος να ριχτώ αφού φοβούνται άλλοι». Από το έπος του Χατζή Μιχάλη Γιάνναρη “Η Κρητικοπούλα ήτοι αγώνες και πάθη της Κρήτης του 1866”.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (12.11.2013)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Διέγραψα την προγούμενη σχετική ανάρτηση γιατί η φωτογραφία, όπως μου επεσήμανε στο βιβλίο των προσώπων ο φίλος Γιώργος Μαυρογένης (και τον ευχαριστώ γι' αυτό) και διαπίστωσα ύστερα από έρευνα ο ίδιος δεν ήταν του Χατζή Μιχάλη Γιάνναρη.