“Ολοι ένα… φίλα με”, με τον Σταμάτη Κραουνάκη
Στο Ηράκλειο. σήμερα, 1 Ιουλίου, στα Χανιά την Δευτέρα 4 και την Τρίτη 6 Ιουλίου και στην Κίσαμο την Τετάρτη 6 Ιουλίου
Διαβατήριο στα σπίτια των Ελλήνων, όλων των Ελλήνων, τα τραγούδια σου, Σταμάτη! Και για τις μνήμες, που σταυροδένονται με τις ρίζες του κυπαρισσιού μας στις Κατούνες, διαβατήριο ανιψιέ!
Δείτε περισσότερα...
“Ολοι ένα… φίλα με”, με τον Σταμάτη
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
“Ολοι ένα… φίλα με!”. Οι βραδιές που άρχισαν ήδη να “γράφουν” στις καρδιές μας. Στις καρδιές των Κρητικών από το ένα άκρο του νησιού μέχρι το άλλο. Στον Λόφο Ιμπραήμ Χαν, στο Φρούριο Φορτέτζα του Ρεθύμνου χθες. Στο Ανοιχτό Θέατρο “Τεχνόπολις” του Ηρακλείου σήμερα. Στο θέατρο της Ανατολικής Τάφρου της πόλης μας, τη Δευτέρα 4 και την Τρίτη 5 Ιουλίου. Στο πέτρινο θέατρο των Νοπηγίων της Κισάμου την Τετάρτη 6 Ιουλίου. Στο 3ο Δημ. Σχολείο της Σητείας την Παρασκευή 8 Ιουλίου. Στις 9.30 το βράδυ πάντα. Μετά το Ίδρυμα "Μιχάλης Κακογιάννης", μετα τη Θεσσαλονίκηκαι το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά,. Ο Σταμάτης Κραουνάκης είναι εδώ και έχει ήδη αρχίσει να “οργώνει” για πρώτη φορά την πατρώα γη, τραγουδώντας με τους συνεργάτες του, κάτω απ’ την “ομπρέλα” του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης για το κοινό του, με τους συνεργάτες του, τριών γενεών τραγούδια.
Κρητικός και από τον πατέρα του (Αντώνης Κραουνάκης απ’ τις Βρύσες Αμαρίου) και από τη μητέρα του (Αριστέα Κακατσάκη, από το Νίππος Αποκορώνου) ο ωραίος ως Ελληνας για να χρησιμοποιήσω τη γνωστή φράση του Νίκου Εγγονόπουλου για τον “Μπολιβάρ”, Σταμάτης Κραουνάκης. Περηφανεύεται γι’ αυτήν, αλλά και συναισθάνεται την ευθύνη του. Βαριά η ευθύνη να είσαι Κρητικός για να θυμηθούμε τον Νίκο Καζαντζάκη.
Ενα παιδί “με γρατζουνισμένο γόνατο”, “κουρεμένο κεφάλι” και πολλά “ακούρευτα όνειρα”, όπως θα ’λεγε και ο Οδυσσέας Ελύτης. Ετσι θυμάμαι τον Σταμάτη (του ρίχνω κάποια χρόνια, θείος του είμαι) στη δεκαετία του 1960 στις Κατούνες του Νίππους, όταν ερχόταν με τη μάνα του και τις αδελφές του, την Ιωάννα και τη Δέσποινα, για καλοκαιρινές διακοπές.
Παραμένει μια ζωή παιδί “με γρατζουνισμένο γόνατο” και πολλά “ακούρευτα όνειρα” ο Σταμάτης. Ενα παιδί που επιμένει να τραγουδά στη διαπασών πως «η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα». Βαθιά συναισθηματικός, επίμονος και εμμονικός σε βαθμό υπέρτατο, επαναστάσης ωστόσο με αιτία. Σ’ όλη του τη ζωή και για λογαριασμό όλων μας… Κυκλοφορεί κι οπλοφορεί… Να ’χουν πάρει άραγε σάρκα και οστά όλες οι αγωνίες του για το θέατρο, για τη μουσική και για την πολιτική; Δεν το νομίζω. Να γιατί επιμένει, για να χρησιμοποιήσω μια μαντινάδα του Βασίλη Σκουλά, την οποία και του αφιερώνω σε τρίτο πρόσωπο: “Καράβι (να) κάνει την καρδιά, την πεθυμιά κατάρτι και (ν’) απλώνει σίγουρο πανί τον νου του τον αντάρτη”.
«Ο,τι και να γίνει, όσο και μοντέρνοι να μας νοιάζει να γίνουμε, αυτό που μας ενώνει με τη ρίζα ενός κινήματος, είναι αυτό που χωρίς να το επιδιώξουμε κρυφά και ταπεινά μας ένωσε με τα όνειρα των διπλανών μας» μας λέει σεμνά και ταπεινά ο Σταμάτης, προσκαλώντας μας στο “one man show”, με τίτλο “Ολοι ένα… φίλα με”. Για να συμπληρώσει: «Ολοι ένα. Αρχηγός ο Ερωτας. Τρεις γενιές τραγούδια. Κοινή πορεία με τα αισθήματα και τα όνειρα των ζευγαριών, των μοναχικών, των ερωτευμένων. Ολα αυτά τα τραγούδια που μας κάνανε συνοδοιπόρους στα χρόνια και μου δώσανε διαβατήριο στις παρέες των νέων, στις συντροφιές, στα σπίτια των Ελλήνων».
Διαβατήριο στα σπίτια των Ελλήνων, όλων των Ελλήνων, τα τραγούδια σου, Σταμάτη! Και για τις μνήμες, που σταυροδένονται με τις ρίζες του κυπαρισσιού μας στις Κατούνες, διαβατήριο ανιψιέ!;
Χανιώτικα νέα (01.07.2016)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/oli-ena-fila-me-me-to-stamati/#ixzz4D9nbyg4D
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου