ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ

ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥΣ

«Μάζεψα όλα όσα ήταν στις γωνίες/ κι αποχώρησα/ χωρίς να κοιτάξω πίσω./ Μέσα σ’ αυτά:/ το κλάμα μιας καλής μαθήτριας,/ όταν δεν ήξερε κάποια φορά ορθογραφία·/ το χαμόγελο ενός πατέρα μεροκαματιάρη,/ όταν έμαθε ότι ο γιος του θα ’ναι σημαιοφόρος·/ τη συγκίνηση μιας νεοδιόριστης δασκάλας,/ όταν πρώτη φορά μπήκε στην τάξη…/ Και βέβαια το… “Κύριος Διευθυντάς,/ όπως με αποκαλούσε ένας καλός γείτονας του σχολείου». Και το ποίημά μου “Μάζεψα” (“Oταν γίνεις ποίημα”, εκδ. “Πυξίδα της Πόλης”, Χανιά 2013), που το έγραψα τον Σεπτέμβρη του 2005, την ημέρα που αποχώρησα απ τη Δημόσια Εκπαίδευση, όντας διευθυντής στο 5ο Δημ. Σχ. Χανίων, διαρκώς στο νου μου τις τελευταίες μέρες, με αφορμή την απόφαση της υπουργού Παιδείας Νίκης Κεραμέως για ζωντανή τηλεοπτική αναμετάδοση της διδασκαλίας από τη σχολική τάξη, προκαλώντας κύματα αντιδράσεων. Το ΚΛΑΜΑ μιας καλής μαθήτριας… Το ΧΑΜΟΓΕΛΟ ενός πατέρα… Η ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ μιας νεοδιόριστης δασκάλας… Τρία απ’ τα αναρίθμητα περιουσιακά μου αποκτήματα υπηρετώντας τη Δασκαλοσύνη… Πάμπλουτος, όπως και όλοι οι συνάδελφοί μου!

«Οι κάμερες, που παραβιάζουν τα προσωπικά δεδομένα, θα λειτουργήσουν, ως ένας νέος “σύγχρονος ηλεκτρονικός επιθεωρητής”, χειραγωγικά στη συμπεριφορά δασκάλων και μαθητών, αφού όλοι θα νιώθουν ότι παρακολουθούνται, ότι καταγράφεται κάθε κίνηση, φράση, συμπεριφορά και απάντησή τους.
Εχει σκεφθεί η υπουργός το πιθανό “πάρτι” και τον στιγματισμό μαθητών και εκπαιδευτικών στα social media; Ετσι θα διαμορφώσουμε τον στοχαστικό – κριτικό πολίτη, που χρειάζεται η ραγδαία μεταβαλλόμενη εποχή μας; Ή μήπως αυτό ακριβώς επιδιώκουμε με τις κάμερες, τη χειραγώγηση και όχι τη χειραφέτηση;» Τα που γράφει, μεταξύ των άλλων σε πρόσφατο άρθρο του στην εφ. “Πελοπόννησος”, ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών Σήφης Μπουζάκης. Kαίρια τα ερωτηματικά του. Σιγά που οι θιασώτες της “χειραγώγησης” θα άφηναν ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία που τους έδωσε η πανδημία του κορωνοϊού! Ασχέτως αν τελικά «ώδινεν όρος έτεκεν μυν»…

«Δεν είμαστε το μακρύ χέρι καμιάς εξουσίας·/ είμαστε οι αφουγκραστές της λαϊκής αγωνίας./ Δεν είμαστε ανατροπείς της ειρηνικής κοινωνίας·/ είμαστε οι θεμελιωτές της υπεύθυνης ελευθερίας./ Δεν είμαστε συμβασιούχοι της αρετής·/ είμαστε οι προμάχοι της αξιοπρέπειας και της τιμής./ Δεν είμαστε της εκπαίδευσης ρηχοί τεχνικοί·/ είμαστε των παιδιών του λαού οι δάσκαλοι». Οχι δεν είναι οι δάσκαλοι αρνητές της σύγχρονης τεχνολογίας, στον τρόπο που χρησιμοποιείται, διαφωνούν. Επιμένοντας να επαναλαμβάνουν τους στίχους του και συναδέλφου τους ποιητή Κώστα Καλαπανίδα. Διαφυλάσσοντας την αξιοπρέπειά τους και την ιερή παιδαγωγική σχέση με τους μαθητές τους. Και βεβαίως προστατεύοντας τα εργασιακά τους δικαιώματα…

ΚΟΡΩΝΟΙΚΑ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Όλα τα ‘χει η Μαριορή ο φερετζές της έλειπε!.. Για τον καύσωνα που ήρθε και μας βρήκε Μάιο μήνα ο λόγος. Ουδέν κακόν αμιγές καλού, σκέφτονται ορισμένοι. Πού ξέρεις! Μπορεί ο “καύσων” να είναι ο “φονεύς” του ιού. Μπορεί να είναι ο σωτήρας μας. Μπορεί στον ουρανό να τον ψάχναμε και στη γη να υπήρχε…
Ούτως ή άλλως πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. «Δεν προστατεύουν οι υψηλές θερμοκρασίες», σαφής τις προάλλες ο Σωτήρης Τσιόδρας.

Να είμαστε αισιόδοξοι… Να είμαστε αισιόδοξοι… Να είμαστε αισιόδοξοι… Τριακόσιες τριάντα τρεις φορές το πρωί, τριακόσιες τριάντα τρεις φορές το μεσημέρι και τριακόσιες τριάντα τρεις φορές το βράδυ να το λέμε. Λέγε, λέγε, λέγε, το πιστεύουμε, τόσο σε ατομικό, όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Μην ξεχνιόμαστε, ωστόσο. Πλάκα πλάκα ο Covid- 19 εξακολουθεί να είναι πάντα στον πλανήτη Γη, έτοιμος να κάνει ανά πάσα στιγμή τα δικά του.

«Να δείτε που σιγά – σιγά/ θα τον συνηθίσουμε και θα μας συνηθίσει-/ τι λέω, τον συνηθίσαμε κιόλας./ (Θα) βγαίνουμε περίπατο μαζί./ Μια στα δικά μας λημέρια/ και μια στα δικά του, οι από κοινού επισκέψεις./ (Θα) τρώμε απ’ το ίδιο πιάτο/ και (θα) πίνουμε απ’ το ίδιο ποτήρι,/ δεν το συζητώ.// Ο καθείς κι ο κορωνοϊός του/ με διαιτητή μια απ’ τις νυχτερίδες/ που ξώμειναν στο φως της ημέρας/ για την τελευταία καληνύχτα». Το ποίημα του γράφοντος “Ο καθείς κι ο κορωνοϊός του” (από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή “Ιχνηλατώντας”).
http://www.haniotika-nea.gr/oi-daskaloi-kai-oi-mathites-toys/