Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο
Βαγγέλης Θ.Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΔΕΝ είναι δυνατόν! Σίγουρα πρόκειται για εφιάλτη. Σε λίγο θα ξυπνήσω κι όλες αυτές οι εικόνες της βίας και των δακρυγόνων που συσηλίζουν στα μάτια μου θα είναι παρελθόν. Νεκροί δεν υπάρχουν. Δημιούργημα νοσηρής φαντασίας είναι και τίποτα άλλο.

ΜΑΚΑΡΙ να ήταν εφιάλτης, αλλά δεν είναι. Για τραγωδία πρόκειται. Για μια τραγωδία με τρεις νεκρούς, για μια δολοφονία που έκαναν κάποιοι ανεγκέφαλοι. Καμιά θλίψη, καμιά συντριβή, καμιά καταδίκη της βίας, καμιά οδύνη, δεν θα ξαναφέρει στη ζωή αυτούς που χάθηκαν. Καληνύχτα Ελλάδα;

Η ΣΚΕΨΗ μου στα ανθρώπινα θύματα. Όλων των Ελλήνων η σκέψη στα ανθρώπινα θύματα. Η ζωή είναι αξία αναπαλλοτρίωτη.
ΔΕΝ θα έβγαινε η εφημερίδα σήμερα, λόγω της χθεσινής απεργίας στην οποία συμμετείχαν και οι Ενώσεις Συντακτών. Κι όμως βγήκε. Όπως βγήκαν κι όλες οι άλλες εφημερίδες. Αλήθεια, πρέπει όταν όλοι απεργούν, όπως χθες, ν' απεργούν την ίδια ημέρα και οι δημοσιογράφοι; Κι αν απεργούν ποιοι θα καλύπτουν την απεργία;

ΤΕΤΟΙΑ ώρα, τέτοια λόγια, θα μου πείτε. Πράγματι, τέτοια ώρα τέτοια λόγια. Απόγευμα, Τετάρτης, 5 Μαΐου, χθες δηλαδή, ώρα 8 μ.μ. Οι σκηνές με τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας παίζουν και ξαναπαίζουν στην οθόνη της τηλεόρασης. Οι κάθε λογής αναλύσεις δίνουν και παίρνουν. Τα χειρότερα έρχονται. Η κατάσταση παραείναι έκρυθμη. Παρά την φαινομενική ηρεμία. Ο Θεός, μόνο ο Θεός, μπορεί να βάλει το χέρι του.

ΩΡΕΣ ευθύνης για τους πολιτικούς αρχηγούς. Ώρες ευθύνης για τους πολίτες. Ώρες ευθύνης για την Ελλάδα. Δημοκρατικής ευθύνης. Θα την αναλάβουν; Θα την αναλάβουμε;

ΚΙ ΟΜΩΣ ήταν παλλαϊκό το όχι των εργαζομένων στα επώδυνα και άδικα μέτρα που μας επέβαλαν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα και που αποδέχθηκε η ελληνική κυβέρνηση. Θυμωμένο ναι, οργισμένο ναι, ειρηνικό όμως. Σε όλες τις πόλεις, όπου έγιναν συγκεντρώσεις, της ελληνικής επικράτειας. Κρίμα που κάποιοι λίγοι το αμαύρωσαν, έτσι όπως το αμαύρωσαν. Προβοκάτσια;

ΕΧΕΙ ο λαός το δικαίωμα να κατεβαίνει στους δρόμους και να διαμαρτύρεται μαζικά και οργανωμένα; Αυτό δα έλειπε να μην έχει! Κάποιοι πάντως θέλουν να το θέσουν υπό αμφισβήτηση.

ΜΙΛΙΑ κι αχνιά τα μέσα του διεθνούς ηλεκτρονικού Τύπου για τις μεγάλες ειρηνικές συγκεντρώσεις των Ελλήνων απεργών χθες. Όλο δρόμους τυλιγμένους στις φλόγες έδειχναν.
ΟΤΑΝ κάποτε ρώτησαν τον Σόλωνα, αν οι νόμοι που θέσπισε για τους Αθηναίους ήταν οι καλύτεροι δυνατοί, απάντησε: "Οι καλύτεροι που θα μπορούσαν να αποδεχτούν".

“...Σφυρίζουν τα καράβια τώρα που βραδιάζει στον Πειραιά/ σφυρίζουν ολοένα σφυρίζουν μα δεν κουνιέται κανένας αργάτης/ καμιά αλυσίδα δεν έλαμψε βρεμένη στο στερνό φως που βασιλεύει/ ο καπετάνιος μένει μαρμαρωμένος μες στ' άσπρα και στα χρυσά./ Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει·/ παραπετάσματα βουνών αρχιπέλαγα γυμνοί γρανίτες/ το καράβι που ταξιδεύει το λένε ΑΓΩΝΙΑ 937.”
Από το ποίημα "Με τον τρόπο του Γ.Σ." του Γιώργου Σεφέρη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(06.05.10)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου