ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει
ο Βαγγέλης Θ, Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
Βαγγέλης Κακατσάκης | 01.07.2010

ΠΡΩΤΗ ΙΟΥΛΙΟΥ σήμερα και κατ’ αρχήν καλό μήνα! Καλό γίνωμα των σταφυλιών και καλό φούσκωμα των σύκων! Οχι! Καλό αλώνισμα των σπαρτών δεν σας εύχομαι. Αφού έχουμε σταματήσει να σπέρνουμε, έχουμε σταματήσει και να θερίζουμε. Κι αφού έχουμε σταματήσει να θερίζουμε, έχουμε σταματήσει και ν’ αλωνεύουμε. Ή μήπως αλωνεύουμε, μα δεν κατέμε είντα αλωνεύουμε;

ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ! βροντοφώναξαν γι’ άλλη μια φορά στους δρόμους και στις πλατείες της χώρας οι εργαζόμενοι προχθές. Να πληρώσουν την κρίση αυτοί που την δημιούργησαν, ζήτησαν. Οργή λαού, φωνή θεού, λένε!

ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΠ’ Τ’ άλλο μου αυτί,/ γιατί ‘ναι η μάνα μου κουφή! Η απάντηση της... πινακωτής. Και μη με ρωτήσετε ούτε ποια είναι η Πινακωτή, ούτε ποια είναι η μάνα της! Παραείναι μπερδεμένα τα πράγματα. Η περιπλοκή των περιπλεγμένων περιπλοκών, ένεκα...

ΣΤΟ ΝΤΟΛΑΠΙ (μαγγανοπήγαδο) οι εργαζόμενοι, στο δουλεμπόριο οι νέοι, στον καιάδα οι συνταξιούχοι. Ο ορισμός του εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα.

ΔΟΥΛΕΥΩ ΝΤΟΛΑΠΙ, έλεγε ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου όταν καταλάβαινε ότι ανέμου και καλέ μου, του χαμού δηλαδή, πήγαινε η δουλειά του. Υπόψη Αντωνίου Ξανθινάκη η φράση. Για να την συμπεριλάβει στην Ε’ έκδοση του μοναδικού στο είδος του ερμηνευτικού κι ετυμολογικού λεξικού του.

ΤΑ ΚΑΚΑ πέρασαν, τα χειρότερα έρχονται! Τι απαισιοδοξία είναι κι αυτή που δέρνει ορισμένους! Πάει, πριν απ’ την ώρα τους θα πάνε ετούτοι!

ΝΕΟΣ ΓΥΡΟΣ ανατιμήσεων στα καύσιμα. Θα ξεπεράσει το 1,70 ευρώ, ανά λίτρο, η τιμή της αμόλυβδης βενζίνης, λέει. Πόσο είναι η τιμή του λαδιού ανά λίτρο, αλήθεια; Ετσι από περιέργεια ρωτάω.

ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ καινούρια κόμματα, Ελληνες κάθε τόσο/ να φτιάξω σκέφτομαι κι εγώ· τι όνομα να δώσω; Κόμμα μαντιναδολόγων, τι άλλο όνομα να δώσεις, Ηλία! Και η... κουτσή Μαρία φτιάχνει μαντινάδες τη σήμερον ημέρα. Το στελεχιακό δυναμικό, λοιπόν, το εξασφάλισες!

ΚΑΛΑ “ΔΟΛΩΜΑΤΑ” οι μαντινάδες, όπως και τα ποιήματα και τα ιστορικά ανέκδοτα, στην τελευταία και στην προτελευταία θέση αντίστοιχα, εξάλλου. Κάποιοι θα διαβάσουν και κάτι απ’ τα υπόλοιπα... Γι’ αυτό μην αποξεχνιέσαι, Ηλία!

Ο ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ συνιστούσε στους ανθρώπους να ανταποδίδουν καλό αντί κακού, να νηστεύουν από καιρό σε καιρό και να αποφεύγουν εκείνα τα οποία επιθυμούν. Μιλώντας για το σώμα νομίζουμε ότι ακούμε ένα αδιάλλακτο αναχωρητή: “Το σώμα είναι το χειρότερο και το πιο βδελυρό απ’ όλα τα πράγματα. Είναι παράξενο ν’ αγαπούμε ένα πράγμα πάνω στο οποίο κάθε μέρα κάνουμε τόσες περιέργες πράξεις. Γεμίζω αυτόν τον σάκκο κι ύστερα τον αδειάζω. Υπάρχει χειρότερο πράγμα;”

“Ψελλιστί παίρνεται ο υπνάκος μέσα σ’ ένα/ στεντόρειο μεσημέρι, γεμάτο από τζιτζίκια που/ μαίνονται. Ιούλιος. Α, να ‘ρθει η ώρα που θα δαγκώνεις το περγαμόντο και που ύστερα θα/ πίνεις πίνεις πίνεις δροσερό νερό, καφέδες και/ τσιγάρο ατελεύτητο σαν την Ελλάδα”
Οδυσσέας Ελύτης “Εκ του πλησίον”, εκδ. “Ικαρος”, 2002.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)