Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Κυριακή 18 Ιουλίου 2010
Ενα παράξενο γαϊτανάκι ΕΥΔΟΚΙΑΣ ΣΚΟΡΔΑΛΑ - ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ
Γράφει η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΜΑΡΙΑΝΑΚΗ - ΚΟΥΤΖΟΓΛΟΥ
Τώρα που γέρασα, δεν περνά μέρα του Θεού, χωρίς να επισκεφτώ το φτωχοκάλυβο των παιδικών μου χρόνων με συντροφιά μου τη γιαγιά μου τη Μαριγώ, δίπλα σ' ένα μαγκάλι, βασιλεύοντας ο ήλιος.
Κι ενώ λυσσομανούσε ο βοριάς χτυπώντας τα παράθυρα ν' ακουμπώ στα γόνατά της για ν' ακούσω το νέο της παραμύθι, που μου είχε υποσχεθεί από νωρίς.
Πόσο ωφελήθηκα, Θεέ μου! Γιατί ό,τι σκόπευε, να μου πει, για να γίνω καλό παιδί και άνθρωπος, όπως έλεγε, τό 'κανε παραμύθι γλυκό σαν μέλι! Μέλι που το ρουφούσα με τόση ευχαρίστηση! Ηρεμούσα και 'ρχόταν ο ύπνος του δικαίου. Κι ας μην είχε ανάψει η παραστιά για φαγητό. Τώρα που γέρασα!
Μα σήμερα έλαβα ένα, από τα παραμύθια, τα πανάκριβα, σε πλοκή και κάλλος μιας αγαπημένης μου φίλης της Ευδοκίας Σκορδαλά - Κακατσάκη με τίτλο: Ένα παράξενο γαϊτανάκι... και με μια αφιέρωση!.. Την ευχαριστώ!
Μα ποια είναι η Ευδοκία;
Μέσα στις έννοιες: Ζεστή, ΑΓΑΠΗ για το παιδί.
Βοήθεια, για τη διάπλαση του χαρακτήρα του, τρόπος βοήθειας... Το Παραμύθι! Η προσωποποίησή της! Και το σπουδαιότερο, έχει μελετήσει την ψυχοσύνθεση του παιδιού και πώς δυνάμεθα...
Και γράφει, όλο γράφει πανέμορφα παραμύθια, ικανά να συγκινήσουν την ψυχή του, είτε διαβάζοντάς τα το ίδιο, ή κάποιος άλλος αγαπημένος του.
Αφιερώνοντάς τα στα παιδιά του κόσμου και ιδιαίτερα στα δυό της εγγονάκια που υπεραγαπά! Στα παραμύθια της, ό,τι αναφέρεται είναι γνωστό και νοητό, για το παιδί, με σκοπό να μπορέσει με τη σκέψη του και την καρδιά του, να τ' ακουμπήσει και να το παρακολουθήσει στη ροή του. Το μέλι, που επιθυμεί να του προσφέρει, για να βγαίνει αβίαστα και να γίνεται καταληπτό απ' το παιδί.
Το βιβλίο, που καταγράφεται το παραμύθι, είναι σχετικά μικρό. Αυτό πιστεύω, αρέσει στα παιδιά. Το εξώφυλλο εντυπωσιακό σε εικόνα και χρώματα: κόκκινο, κίτρινο, γαλάζιο! Όλα μελετημένα, για το ευπρόσδεκτο, από το παιδί. Ο Λόγος, το Σχέδιο, το Χρώμα. Αυτά, χρειάζονται, ο εγκέφαλος και η καρδιά του. Ο καθένας μας σ' αυτή τη ζωή, σ' αυτόν τον κόσμο έχει τη δική του αποστολή. Δεν γίνεται ν' αλλάξει και να γίνει κάτι άλλο. Τι θα γινόταν, αν όλοι ήθελαν να γίνουν κάτι άλλο; Και επειδή, όπως λέει, το παραμύθι, όλα τα πλάσματα που αναφέρονται σ' αυτό, δεν ήταν ευχαριστημένα, από την καμωσιά τους και το καθένα είχε τα παράπονά του και επιθυμούσε να είναι κάτι άλλο, ο Πανάγαθος και Παντογνώστης Θεούλης, δεν τα τιμώρησε, όπως θά 'πρεπε, αλλά στον ύπνο τους, στ' όνειρό τους, τα μεταμόρφωσε κι έγινε το καθένα ό,τι επιθυμούσε!
Πόσο έκλαψαν, πόσο μετάνιωσαν, πόσο παρακάλεσαν, ζώντας μεταμορφωμένες στιγμές πίκρας, φόβου, τρομερές!
Να είσαι ό,τι είσαι, αλλά προσπάθησε όπου και να σ' έταξε η μοίρα να είσαι καλός, τέλειος, σωστός αλλά πάνω απ' όλα χρήσιμος στον εαυτό σου και στους άλλους. Αυτό.
Τελειώνοντας θερμά συγχαρητήρια!
Στην καλλιτέχνιδα Λιάνα Δενεζάκη για τις εξωτερικές εμπνεύσεις της τις τόσο χρήσιμες για την ωραιοποίηση και τη γλυκύτητα του παραμυθιού.
Χανιώτικα Νεα(12.07.2010)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου