Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Γράφει ο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakisv@gmail.com

Η Σούδα της Μεσογείου (1)

Πάνω απ’ όλα τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα των ανθρώπων που φεύγουν, των ανθρώπων που έρχονται, των ανθρώπων που αποχαιρετούν αυτούς που φεύγουν, των ανθρώπων που καλωσορίζουν εκείνους που έρχονται. Τα συναισθήματα έτσι όπως τα προδίδουν οι ματιές, τα βήματα και οι χειρονομίες των κι εν τέλει τα αποδίδει η περιρρέουσα ατμόσφαιρα του λιμανιού. Τα καράβια, τα φώτα, η κίνηση, ο κόσμος, η ζωή, οι όγκοι, τα χρώματα. Πάνω απ’ όλα τα συναισθήματα των ανθρώπων, λοιπόν.
Αυτά έκρουσαν τις ανοιχτές θύρες του καλλιτέχνη, ξυπνώντας τις παιδικές του μνήμες, και του ζήτησαν κάποιο απόγευμα, κατά δήλωσή του, την απεικόνισή των. Πρόκληση μεγάλη γι’ αυτόν η πρόσκληση τούτη. Ν’ αφήσει την ερημία και την ηρεμία της Σούρης, όπου το εργαστήρι του, και να μεταφερθεί στην πλήθουσα αγορά της Σούδας για να συνάξει εικόνες και ήχους, χρώματα και αρώματα. Το έκανε και ιδού η “Σούδα της Μεσογείου”, όπως τιτλοφορείται η τελευταία έκθεσή του, που παρουσιάζεται στο παλαιό δημαρχείο της Σούδας μέχρι και το Σάββατο 17 Ιουλίου. Η τελευταία δουλειά του Κώστα Ζαζά.
Ενας καταρράχτης από φως που γεμίζει τον νου και την καρδιά σου και σε ταξιδεύει μέσα απ’ τα πρόσωπα των πραγμάτων του λιμανιού της Σούδας, στον κόσμο των συναισθημάτων που γεννά το ταξίδι...

Η Σούδα της Μεσογείου (2)

Περιδιαβάζω μαζί με πολλούς άλλους την ημέρα των εγκαινίων (Τετάρτη 7 Ιουλίου) την περί ου ο λόγος και στην προηγούμενη εύφημη μνεία Εκθεση. Ζω την ατμόσφαιρα της πολυποικιλότητας των χρωμάτων και των συναισθημάτων, αυτό το πανηγύρι των φώτων και των όγκων. Νιώθω τη σιγουριά της προστασίας του λιμανιού, την ελπίδα για το καινούριο, την αναμονή του ταξιδιού με την κάθε διαφορετικότητα. Ταυτόχρονα, ωστόσο, έχω την αίσθηση ότι ζω εν κινήσει στο χώρο και στον χρόνο της Σούδας, της Σούδας της Μεσογείου.
Εχω πολλά να ρωτήσω τον ζωγράφο, που τον ξέρω από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν άνοιξε στην ερημία αλλά και την ηρεμία της Σούρης, του πανέμορφου αυτού χωριού που βρίσκεται κοντά στον Βάμο, όπου ζει, το εργαστήρι του. Πολλά και διάφορα. Ενα απ’ αυτά γιατί και τα 23 έργα του είναι άτιτλα. Ο καλλιτέχνης ζωγραφίζει τη συγκεκριμένη στιγμή που το κάνει, εκείνο που θέλει να ζωγραφίσει, ο καθένας όμως έχει το δικαίωμα να βάλει τον δικό του τίτλο σ’ αυτό που ζωγράφισε, θα μου πει επί του προκειμένου, στο περίπου τα λόγια του.
Θυμούμαι την απάντηση που έδωσε ο P. Valery στον Allain όταν τον ρώτησε αν η ερμηνεία που έδωσε στο ποίημα του “Airde Semiramis” είναι σωστή όπως κάπου τη διάβασα. “Οι στίχοι μου έχουν το νόημα που τους δίνει ο καθένας. Αυτό που τους δίνω εγώ ταιριάζει μόνο σ’ εμένα κι έτσι δεν έρχεται σ’ αντίθεση με κανένα”, του είπε. Το ήξερα ότι είναι σπουδαίος ζωγράφος... ο φίλος μου ο Κώστας Ζαζάς.
Ο Κώστας Ζαζάς έχει στο ενεργητικό του πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, καθώς και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως Αγγλία, Ιταλία, Μονακό και Γαλλία.
Εργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές αλλά και σε μουσεία σύγχρονης τέχνης. Από το 1991 είναι πλήρες μέλος της F.P.S (Free Painters and Sculptors, Λονδίνο). Κριτικές για το έργο του έχουν δημοσιευθεί στον τοπικό Τύπο και σε ξένα έντυπα Τέχνης, όπως το Portrait Magazine of London, το Art’s Review of London κ.ά. Είναι μόνιμος κάτοικος του Βάμου από το 1986 και το εργαστήρι του είναι στο γειτονικό χωριό Σούρη.

Η προστασία του πολίτη και ο... Ερωτόκριτος

“Κι απού δε σώση γλήγορα σπίθα φωτιάς να σβήση,/ δύνεται χώρες και χωριά και δάση να κεντήση./ Γι’ αυτό τυχαίνει στην αρχή εκείνοι που ‘χου γνώση/ να μην αφήνου το κακό να περισσοξαπλώση./ Γιατί τη φύση το κακό πολλά κακή την έχει/ μ’ έναν πόδα ‘ν’ οντέ κινά, και με τα χίλια τρέχει,/ και πράματα που φαίνονται εύκολα στην αρχήν των,/ είναι βαριά και δύσκολα πολλά στην τέλειωσίν των”.
Αντί επιλόγου χρησιμοποίησε τους στίχους αυτούς απ’ τον Ερωτόκριτο ο και καλός μου φίλος, ανώτερος υπάλληλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις Βρυξέλλες, Παναγιώτης Αλεβαντής, στην εργασία του “Η προστασία του πολίτη από ατυχήματα και καταστροφές, μια ευκαιρία για ανάπτυξη”, που επιμελήθηκε και που αφορά την ομώνυμη ημερίδα που οργάνωσε προ διετίας (13.6.08) στο Ηράκλειο η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηρακλείου και ο τότε ευρωβουλευτής και νυν υφυπουργός Ανάπτυξης Σταύρος Αρναουτάκης. Για να κλείσει... κυκλικά, αφού στίχους από τον “Ερωτόκριτο” και συγκεκριμένα τους: “Με φρόνεψη πορεύγεται, με γνώσιν ορδινιάζει, πριχού ‘ρθουσι τα πράγματα προβλέπει και λογιάζει”, χρησιμοποιεί και αντί προλόγου. Ποιος είπε ότι ο “Ερωτόκριτος” μας μιλά μόνο για τον έρωτα;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου